💠 وارثون ریاضات علوی
در نامه ۴۵ وارده در نهج البلاغه، مولانا امیرالمومنین علی بن ابیطالب سلام الله علیه به عثمان بن حنیف که حاکم بصره از طرف حضرت بوده است ضمن دستورات گوناگون از ریاضات شرعی خود و آنچه شیعه باید عامل باشد سخن فرموده است:
...اعْزُبِی عَنِّی فَوَاللَّهِ لَا أَذِلُّ لَکِ فَتَسْتَذِلِّینِی وَ لَا أَسْلَسُ لَکِ فَتَقُودِینِی وَ ایْمُ اللَّهِ یَمِیناً أَسْتَثْنِی فِیهَا بِمَشِیئَةِ اللَّهِ لَأَرُوضَنَّ نَفْسِی رِیَاضَةً تَهِشُّ مَعَهَا إِلَى الْقُرْصِ إِذَا قَدَرْتُ عَلَیْهِ مَطْعُوماً وَ تَقْنَعُ بِالْمِلْحِ مَأْدُوماً وَ لَأَدَعَنَّ مُقْلَتِی کَعَیْنِ مَاءٍ نَضَبَ مَعِینُهَا مُسْتَفْرِغَةً دُمُوعَهَا .طُوبَى لِنَفْسٍ أَدَّتْ إِلَى رَبِّهَا فَرْضَهَا وَ عَرَکَتْ بِجَنْبِهَا بُؤْسَهَا وَ هَجَرَتْ فِی اللَّیْلِ غُمْضَهَا حَتَّى إِذَا غَلَبَ الْکَرَى عَلَیْهَا افْتَرَشَتْ أَرْضَهَا وَ تَوَسَّدَتْ کَفَّهَا فِی مَعْشَرٍ أَسْهَرَ عُیُونَهُمْ خَوْفُ مَعَادِهِمْ وَ تَجَافَتْ عَنْ مَضَاجِعِهِمْ جُنُوبُهُمْ وَ هَمْهَمَتْ بِذِکْرِ رَبِّهِمْ شِفَاهُهُمْ وَ تَقَشَّعَتْ بِطُولِ اسْتِغْفَارِهِمْ ذُنُوبُهُمْ أُولئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.فَاتَّقِ اللَّهَ یَا ابْنَ حُنَیْفٍ وَ لْتَکْفُفْ أَقْرَاصُکَ لِیَکُونَ مِنَ النَّارِ خَلَاصُکَ.
.
@hafeziyan
💠از من دور شو (خطاب به دنیا) که بخدا سوگند رام تو نمى گردم تا مرا خوار سازى، و هموارت نمى شوم (فرمانت نمى برم) تا مرا (بهر جا خواهى) بکشى، و سوگند بخدا سوگندى که در آن مشیّت و خواست خدا را جدا مى سازم (چنانکه خداوند بآن دستور داده در #قرآن کریم س 18 ى 23 مى فرماید: "وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْ ءٍ إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ" یعنى هرگز براى کارى مگو من آنرا فردا خواهم کرد مگر آنکه #خدا بخواهد یعنى بگو انجام مى دهم اگر خدا بخواهد) خود را تربیت می کنم چنان تربیتى که شاد و شگفته گردد بقرص نانى که بر آن خورشى یابد، و در خورش به نمک قناعت کرده بسازد، و (از بسیارى گریه) کاسه چشمم را بحال خود گذارم که اشکهایش تهى شود مانند چشمه اى که آبش فرو رفته است (آنقدر بگریم که اشکم نماند).خوشا نفسى که آنچه پروردگارش واجب کرده اداء کند، و در سختى شکیبا باشد، و در شب از #خواب دورى گزیند تا زمانیکه خواب و پینکى بر او غلبه نماید زمین را فرش پنداشته دستش را بالش قرار دهد، در گروهى که ترس بازگشت (روز رستخیز) چشمهاشان را بیدار داشته، و پهلوهاشان را از خوابگاهها دور ساخته، و لبهاشان بذکر و یاد پروردگارشان آهسته گویا است، و به بسیارى استغفار (و درخواست آمرزش) گناهانشان (مانند ابرهاى پراکنده) پراکنده شده است (در قرآن کریم س 58 مى فرماید: "أُولئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ" ) یعنی آنان حزب و گروه خدا هستند، بدانید که حزب خدا رستگارند. پس اى پسر حنیف از خدا بترس (شکم چرانى مکن) و چند قرص نانت باید ترا بس باشد تا سبب رهائیت از آتش گردد.
@hafeziyan
در نامه ۴۵ وارده در نهج البلاغه، مولانا امیرالمومنین علی بن ابیطالب سلام الله علیه به عثمان بن حنیف که حاکم بصره از طرف حضرت بوده است ضمن دستورات گوناگون از ریاضات شرعی خود و آنچه شیعه باید عامل باشد سخن فرموده است:
...اعْزُبِی عَنِّی فَوَاللَّهِ لَا أَذِلُّ لَکِ فَتَسْتَذِلِّینِی وَ لَا أَسْلَسُ لَکِ فَتَقُودِینِی وَ ایْمُ اللَّهِ یَمِیناً أَسْتَثْنِی فِیهَا بِمَشِیئَةِ اللَّهِ لَأَرُوضَنَّ نَفْسِی رِیَاضَةً تَهِشُّ مَعَهَا إِلَى الْقُرْصِ إِذَا قَدَرْتُ عَلَیْهِ مَطْعُوماً وَ تَقْنَعُ بِالْمِلْحِ مَأْدُوماً وَ لَأَدَعَنَّ مُقْلَتِی کَعَیْنِ مَاءٍ نَضَبَ مَعِینُهَا مُسْتَفْرِغَةً دُمُوعَهَا .طُوبَى لِنَفْسٍ أَدَّتْ إِلَى رَبِّهَا فَرْضَهَا وَ عَرَکَتْ بِجَنْبِهَا بُؤْسَهَا وَ هَجَرَتْ فِی اللَّیْلِ غُمْضَهَا حَتَّى إِذَا غَلَبَ الْکَرَى عَلَیْهَا افْتَرَشَتْ أَرْضَهَا وَ تَوَسَّدَتْ کَفَّهَا فِی مَعْشَرٍ أَسْهَرَ عُیُونَهُمْ خَوْفُ مَعَادِهِمْ وَ تَجَافَتْ عَنْ مَضَاجِعِهِمْ جُنُوبُهُمْ وَ هَمْهَمَتْ بِذِکْرِ رَبِّهِمْ شِفَاهُهُمْ وَ تَقَشَّعَتْ بِطُولِ اسْتِغْفَارِهِمْ ذُنُوبُهُمْ أُولئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.فَاتَّقِ اللَّهَ یَا ابْنَ حُنَیْفٍ وَ لْتَکْفُفْ أَقْرَاصُکَ لِیَکُونَ مِنَ النَّارِ خَلَاصُکَ.
.
@hafeziyan
💠از من دور شو (خطاب به دنیا) که بخدا سوگند رام تو نمى گردم تا مرا خوار سازى، و هموارت نمى شوم (فرمانت نمى برم) تا مرا (بهر جا خواهى) بکشى، و سوگند بخدا سوگندى که در آن مشیّت و خواست خدا را جدا مى سازم (چنانکه خداوند بآن دستور داده در #قرآن کریم س 18 ى 23 مى فرماید: "وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْ ءٍ إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ" یعنى هرگز براى کارى مگو من آنرا فردا خواهم کرد مگر آنکه #خدا بخواهد یعنى بگو انجام مى دهم اگر خدا بخواهد) خود را تربیت می کنم چنان تربیتى که شاد و شگفته گردد بقرص نانى که بر آن خورشى یابد، و در خورش به نمک قناعت کرده بسازد، و (از بسیارى گریه) کاسه چشمم را بحال خود گذارم که اشکهایش تهى شود مانند چشمه اى که آبش فرو رفته است (آنقدر بگریم که اشکم نماند).خوشا نفسى که آنچه پروردگارش واجب کرده اداء کند، و در سختى شکیبا باشد، و در شب از #خواب دورى گزیند تا زمانیکه خواب و پینکى بر او غلبه نماید زمین را فرش پنداشته دستش را بالش قرار دهد، در گروهى که ترس بازگشت (روز رستخیز) چشمهاشان را بیدار داشته، و پهلوهاشان را از خوابگاهها دور ساخته، و لبهاشان بذکر و یاد پروردگارشان آهسته گویا است، و به بسیارى استغفار (و درخواست آمرزش) گناهانشان (مانند ابرهاى پراکنده) پراکنده شده است (در قرآن کریم س 58 مى فرماید: "أُولئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ" ) یعنی آنان حزب و گروه خدا هستند، بدانید که حزب خدا رستگارند. پس اى پسر حنیف از خدا بترس (شکم چرانى مکن) و چند قرص نانت باید ترا بس باشد تا سبب رهائیت از آتش گردد.
@hafeziyan