حامیان جامعه مدنی (حجم)
856 subscribers
636 photos
136 videos
30 files
1.33K links
ماموریت حجم (حامیان جامعه مدنی): دیده بانی حقوق جامعه مدنی و پشتیبانی، فرهنگ سازی و توانمندسازی سازمان های جامعه مدنی ایران

آدرس سایت: irancso.com
ارتباط با ادمین: @Iraancso
Download Telegram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مقصود فراستخواه در گفت‌وگو با «شبکه شرق» تاکید کرد: تجربه عاطفی منفی ایرانیان زیاد است  

🔰 فراستخواه: «من فکر می کنم در ایران یک ترومای اجتماعی و ذهن زخمی شکل گرفته که نتیجه‌اش ناامیدی و حتی یک نیهیلیسم پنهان است. بر اساس مطالعات کیفی که انجام دادم یک نوع نیهیلیسم پنهان عجیبی مثل خوره در جامعه مان نفوذ کرده و یک نوع هیچ انگاری منفعلانه هم رسیدیم.»

‌گفت‌وگو کامل را اینجا ببینید:

https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-926940

@sharghdaily
@Haajm
بلوغ اجتماعی و حکم اعدام

✍🏻 کیومرث اشتریان - استاد دانشگاه تهران

🔰اینکه خواننده‌ای با خواندن اشعاری، هرچند مخالف نظام، به اعدام محکوم شود، با چه منطقی سازگار است؟ منطق حقوقی یا اجتماعی یا سیاسی یا امنیتی؟ شاید هیچ‌کدام. قضاوت قاضی فارغ از بلوغ مدنی و رشد سیاسی- اجتماعی او نیست. گاه گفته می‌شود که «منطق حقوقی» مستقل است و استقلال قاضی از همین رو است؛ اما نقد «پوزیتیویسم حقوقی» جایی برای این ادعا باقی نگذاشته است. قاضی نیز مانند همگان درگیر زندگی اجتماعی و تجربه سیاسی است و فارغ از آن نمی‌تواند حکم دهد؛ این زندگی اجتماعی می‌تواند از زندگی قبیله‌ای تا شهرنشینی دامنه‌دار باشد. از همین رو است که مقولاتی مانند عوام‌زدگی، شهری‌زدگی، غرب‌زدگی یا شرق‌زدگی برای یک قاضی نیز صادق است. اینکه یک قاضی باید از کارشناس فنی استفاده کند تا حکمش روا باشد، از همین رو است؛ «حکم قضا ممتحن تدبیر است». کارشناس فنی هم محدود به حوزه ساختمان یا امور امنیتی نیست. کارشناس هنری، سیاسی، اجتماعی و بین‌المللی هم از آن جمله است که کمتر به آن توجه می‌شود. حکم اعدام، خود مشمول همین حکم است.

🔰فراموش نکرده‌ایم که سال‌ها پیش حکم اعدام دکتر هاشم آغاجری صادر شد و فضای بین‌المللی را بر ضد ایران برآشفت. چهره‌ای خشن و بی‌تمدن از کشور آفریدند که قرار است یک استاد دانشگاه را به‌ دلیل سخنرانی اعدام کنند. در همان زمان تصور کسانی بر این بود که این صرفا یک تهدید است و او اعدام نخواهد شد؛ و چنین هم شد؛ اما تنها چیزی که برای ایران باقی ماند، چهره‌ای بسیار مخدوش بود. آن قضا بلا شد و آن قاضی فنا. برخی «دست‌اندرکاران بیرونی» قوه قضائیه بی‌توجه به ابعاد ملی و بین‌المللی چنین احکامی می‌خواهند؛ مثلا به تصور خود بازدارندگی ایجاد کنند یا چهره‌ای انقلابی از خود نشان دهند «تا که خود از‌ های و هوی و هیبتش/ رنگ سیما از رقیبان برپَرَد». در‌حالی‌که آن‌گاه که در مرحله تجدید‌نظر چنین احکامی نقض شود، دیگر اعتبار و اقتداری باقی نمی‌ماند و ما می‌مانیم و حیثیتی که بر باد رفته و تبلیغاتی جهانی که به خاطر هیچ و پوچ شکل گرفته است. درباره پرونده مورد بحث این روزها، برخی از اشعار این «رَپِر» همان محتوایی را دارد که برخی از «خودی‌ها»، خون در دل و پا در گِل، بیان می‌کنند.

👈🏻 ادامه مطلب را در Instant View بخوانید.

@Haajm
این جامعه پر از سؤال است

▫️گزارش سخنرانی «محمدجواد غلامرضاکاشی» دربارهٔ لزوم بازتعریف مفاهیم جامعهٔ مدنی                                   

🔰مفهوم جامعهٔ مدنی در ایران در دههٔ هفتاد و با قدرت گرفتن اصلاح‌طلبان بروز و ظهور پیدا کرد. اما متفکران و روشنفکران آن دوره چه درکی از آن مفهوم داشتند و امروز پس از گذشت حدود سی سال، جامعهٔ مدنی چه معنایی پیدا کرده است و به چه کار می‌آید؟ آیا جامعهٔ مدنی در معنایی که سابقا به کار برده می‌شد می‌تواند پاسخگوی سوالات این نسل از جامعهٔ ایران باشد؟ محمدجواد غلامرضاکاشی، استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی، در نشست «جامعهٔ مدنی، دولت و زندگی روزمره»، دربارهٔ لزوم تغییر درک ما از جامعهٔ مدنی و اشکالات آن می‌گوید: «درک ما از جامعهٔ مدنی همان درک دهه هفتاد است که عمرش به سر رسیده و لازم است که از آن فاصله بگیریم. درک از جامعهٔ مدنی در دهه هفتاد میان فرد و دولت مستقر می‌شد و کارکرد آن حمایت از مردم در مقابل دولت و قدرت بخشیدن به افراد در برابر ساختارهای قدرت بود و قرار بود عصای دست دولت اصلاحات برای پیشبرد دموکراسی باشد. بعدها اما معنای دیگری اضافه شد اینکه جامعهٔ مدنی دست ناتوانان را بگیرد و رنج مردم را التیام دهد.»

🔰استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی بر این نظر است که سیر تطور مفهوم جامعهٔ مدنی از یک درک «آریستوکراتیک» (حکومت دانایان)، به سمت سنخی از جامعهٔ مدنی که با زندگی روزمره در ارتباط است تغییر پیدا کرده است: «جامعهٔ مدنی در پیوند با زندگی روزمره فرم و صورت دیگری پیدا می‌کند. درک جامعهٔ مدنی به صورت درک مقتضی زندگی روزمره نقطه آغازی است برای یک بازآفرینی رو به آینده. در ادبیات سیاسی معاصر نیم قرن گذشته، طرح جامعهٔ مدنی بیشتر با گفتمان سیاسی مشخص اصلاح‌طلبان ظهور پیدا کرد و درک ما از جامعهٔ مدنی همان درک دههٔ هفتاد است که عمرش به سر رسیده و لازم است که از آن فاصله بگیریم. درک از جامعهٔ مدنی در دهه هفتاد درک هگلی بود که میان فرد و دولت مستقر می‌شد و کارکرد آن حمایت از مردم در مقابل دولت و بخشیدن قدرت به افراد در برابر ساختارهای قدرت بود و قرار بود عصای دست دولت اصلاحات برای پیشبرد دموکراسی باشد. معنای دیگری هم بعدها اضافه شد این که جامعه مدنی دست ناتوانان را بگیرد و رنج مردم را التیام دهد.»

▫️جامعهٔ مدنی نسبتی با کف جامعه نداشت

🔰«کاشی» در ادامه با اشاره به این که معنای قبلی از جامعهٔ مدنی به مرور کمرنگ شد چرا که کارکرد اصلی‌اش یعنی واسط بودن بین فرد و دولت را ایفا نمی‌کرد، گفت:«همهٔ نهادهای جامعهٔ مدنی متعلق به یک طبقهٔ خاص تحصیلکرده و شهری بود که خواستار موقعیتی در ساختار قدرت بودند و نسبتی با کف جامعه نداشتند. آن واسطه‌گری در تعریف هگلی اصلا اتفاق نمی‌افتاد. این جامعه مدنی منافع خاصی داشت و نسبتی با اقشار دیگر نداشت. وقتی اصلاح‌طلبان به تدریج از صحنهٔ قدرت کنار گذاشته شدند، ایده‌ای بین آن‌ها شکل گرفته بود که نهادهای واسط (جامعهٔ مدنی) حذف شدند و حکومت با خود مردم مواجه شده و جامعه «ذره‌ای» و منفعت‌طلب شده، در این مواجهه مردم تنها هستند و آگاهی ندارند و گسیخته و فاقد معنا و مستعد فاشیزم هستند.» 


👈🏻 ادامه در instant view

@rahmaninstitute
@Haajm
اصلاحاتی بر «پیش‌نویس پیشنهادی مرکز پژوهش‌های مجلس درباره قانون تشکل‌های اجتماعی»

🔰تقویت نهادهای مدنی نسبت مستقیمی با ارتقای شاخص‌های مردم سالارانه دارد و در این عرصه هرگونه سیاست‌گذاری تقنینی باید به استحکام نهادهای مدنی و نه تضعیف آن بیانجامد.
در وهله اول باید از سعه صدر نظام تقنینی در جهت به اشتراک‌گذاری ایده‌ها و ایجاد زمینه گفتگوی ملی در خصوص تدوین قانون مزبور ضمن به بازی گرفتن ذینفعان از جامعه غیردولتی و سمن‌ها تشکر کرد. این اتفاق مثبت مجرایی برای هم‌افزایی خردها و اشتراک اندیشه‌ها در جهت تقویت نظام تقنین برای مردم‌نهادهاست. راهبرد ممدوح مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نقطه عطفی برای آغاز یک گفتگوی چالشی و نقادانه و مشفقانه در خصوص ماهیت و کارکرد مردم‌نهادهاست.

🔰دوم، مساله در یک مقیاس وسیع‌تر تحلیل نظریه مبنای مقنن است. غایت مقنن حکیم تقنین هدفمند است. فلسفه تقنین برای این است که باری از دوش مردم برداشته و مسیری را برای خیر عمومی هموار سازد. نظم عمومی و خیر عمومی مساله اصلی مقنن است. با این وصف سه دیدگاه کلی در خصوص قانون‌گذاری برای مردم‌نهادها وجود دارد:

👈🏻 متن کامل

@Haajm
شهرداری تهران حکم تخلیه ساختمان «سرای غزل» را صادر کرده است؛

▫️تعطیل شدن ۵ مرکز حمایت از زنان آسیب دیده تهران طی ۳۲ ماه


🔰با حکم تخلیه‌ای که اردیبهشت امسال، شهرداری منطقه ۱۰ برای یکی از ساختمان‌های « طلوع بی‌نشان‌ها » صادر کرد، پنجمین مرکز حمایت از زنان آسیب دیده در شهر تهران هم تعطیل شد. « سرای غزل » یکی از مراکز متعلق به موسسه خیریه «طلوع بی‌نشان‌ها» بود که از چند سال قبل به زنان آسیب دیده یا در معرض آسیب، خدمات حمایتی و بهداشتی و درمانی ارایه می‌کرد.

🔰ساختمان این مرکز، متعلق به شهرداری منطقه ۱۰ بود که ۴ اردیبهشت‌ماه امسال، حکم تخلیه این ساختمان به دست مدیرعامل «طلوع» رسید و حالا «سرای غزل» بعد از خانه خورشید (محدوده دروازه‌غار) موسسه نور سپید هدایت (محدوده میدان شوش) سرپناه شبانه زنان (محدوده دروازه غار) و سازمان پزشکان بدون مرز (محدوده مولوی) پنجمین مرکز ارایه خدمات حمایتی به زنان آسیب دیده و بی‌خانمان در شهر تهران است که ظرف ۳۲ ماه اخیر (از پاییز ۱۴۰۰ تا اردیبهشت ۱۴۰۳) تعطیل می‌شود. / اعتماد

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-16099

@Haajm
«شبکه شرق» از تصمیم دانشگاه‌ها درباره مجوز تشکیل گروه‌های مجازی بالاتر از 100 نفر را گزارش می‌دهد؛

▫️قبض دانشجو

▫️دانشجویان حق شکایت و دادخواهی از تصمیمات دانشگاه‌ها نزد مراجع برون دانشگاهی را ندارند!

🔰 قانون اساسی جمهوری اسلامی حقوقی یکسان را برای عموم شهروندان در نظر گرفته و تاکید کرده که «همه افراد ملت اعم از زن و مرد، یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.» عموم شهروندان حق تشکیل آزادانه گروه در شبکه‌های اجتماعی و عضویت در آن را دارند و هیچ قانون و مقامی نمی‌تواند این حق را از آنان سلب کند (بخش سوم اصل 9 قانون اساسی)، بنابراین سلب این حق از دانشجویان نیز مصداق اعمال تبعیض ناروا است و براساس بند 9 اصل 3 قانون اساسی، ممنوع. قانون اساسی همچنین در اصل 22 تعرض به «حقوق» شهروندان را هم «ممنوع» کرده اما شیوه نامه انضباطی دانشجویان عملا مشغول این اقدام است و از قرار معلوم، راه اعتراض قانونی‌ای هم وجود ندارد.

متن کامل گزارش میلاد علوی را در لینک زیر بخوانید:
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-930390

@sharghdaily
@Haajm
۱۵ می روز جهانی خانواده

🔰موضوع امسال با شعار «خانواده‌ها و تغییرات آب و هوایی» بر تغییرات اقلیمی و اثرات آن بر خانواده‌ها تاکید دارد. توانمندسازی و تغییر عادات مصرف از جمله اقداماتی است که می‌تواند از آسیب پذیری شدید خانواده‌ها در مقابل سیل، زلزله، طوفان و خشکسالی جلوگیری کند.

@Haajm
داده‌های جدید درباره وضعیت کودکان کار و خیابان

▫️یافته‌های کتاب «پایان دادن به کار کودک در خیابان»، با آنچه مسئولان درباره کودکانی که در خیابان کار می‌کنند، بر زبان می‌آوردند، تفاوت‌های فراوانی دارد، این پژوهش‌ها از سوی چه کسانی اجرا می‌شود و چرا اهمیت آن به مرور زمان کاهش پیدا می‌کند؟

🔰نتایج تحلیل‌های این کتاب نشان می‌دهد که 75/3 درصد از کودکانی که در خیابان‌های تهران مشغول بودند، در بازه زمانی سال 92-91 به‌دلیل کمک به معاش خانواده کار کردند. در سال 96-95، ۴۴درصد کودکانی که در خیابان‌های۶ استان کشور کار می‌کردند اولین رابطه جنسی‌شان را زیر ۱۵ سال تجربه کردند و ۱۲ درصد کودکان کار در ۱۵ استان کشور هم در بازه زمانی 99-98 سابقه فرار از خانه را داشته‌اند.

🔰در فصل اول کتاب «پایان دادن به کار کودک در خیابان» وضعیت کودکان در موقعیت‌های خیابانی توصیف شده است. یافته‌های این فصل با استناد به پژوهش‌هایی است که سازمان بهزیستی و شهرداری تهران آن را سفارش دادند.

🔰«مرور نظام‌مند مطالعات کودکان خیابانی در دهه اخیر در ایران»، عنوان یکی از مطالعاتی است که متعلق به بازه زمانی سال‌های ۷۷ تا ۸۶ است. کودکان مطالعه‌شده اغلب پسر بودند و با گروه سنی بالاتر از ۱۲ سال. بُعد خانوار آنها بیش از پنج نفر و خانواده‌ها زیر خط فقر بودند. ویژگی‌های کار این کودکان، درآمد بسیار پایین، اشتغال به کارهای ساده و بدون مهارت مانند دستفروشی و پادویی بوده است. در آن بازه زمانی البته دستفروشی، فراوانی بالایی داشت.

🔰یافته‌های تحلیلی این پژوهش اما نشان می‌داد که شرایط نامطلوب زندگی کودکان در خانواده مثل آزار کودکان، اعتیاد و زندانی‌شدن والدین، ازهم‌پاشیدگی و بی‌سرپرستی کودکان و وضعیت اقتصادی خانواده ازجمله عوامل خطر برای ورود کودکان به خیابان است. از پیامدهای حضور کودکان در خیابان هم می‌توان به شرایط نامطلوب جسمی و روانی، اعتیاد به مواد مخدر، بزهکاری کودکان و آزارجسمی توسط ماموران نیروی انتظامی اشاره کرد.

👈🏻 ادامه مطلب را در Instant View بخوانید.

@Haajm
۲۵ می؛ روز جهانی بدون پلاستیک

🔰 آلودگی پلاستیک یکی از مهم‌ترین مسائل زیست محیطی است و این روز سعی دارد در خصوص آلودگی‌‌های پلاستیکی به ویژه پلاستیک یک بار مصرف اطلاع رسانی کند و شعارش این است: نخرید، قبول نکنید، از آن استفاده نکنید

@Haajm
۵ ژوئن روز جهانی محیط زیست است

🔰 امسال تمرکز این روز با شعار «سرزمین ما، آینده ما»، بر احیای زمین، توقف بیابان‌زایی و ایجاد مقاومت در برابر خشکسالی است.

@Haajm
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جان ساکنین این روستا در خطر است / هیچی ندارند و اگر به دادشان نرسند حتما بچه‌ها در گرما تلف می‌شوند

🔰حسن ظهوری _ روستای "گو" در استان سیستان و بلوچستان و در نزدیکی نیکشهر واقع شده است. مردم این روستان هرچه داشتند را سیل برد و خانه‌هایشان هم خراب شد.

🔰این روستا در جایی واقع شده که هیچ سایه‌ای وجود ندارد. یعنی تنها سایه مردم خانه‌هایشان بود و در تابستان دمای هوا به بیش از ۵۰ درجه می‌رسد. از طرفی روستا صعب العبور است و کسی به آن‌ها سر نمی‌زند.

🔰روستا پر از بچه است. بچه‌هایی که قطعا نمی‌توانند این گرما را تحمل کنند. چون روستا در منطقه سیل‌خیزی قرار دارد و باید به مکان دیگری منتقل شود. تا آن زمان آن‌ها به کولر و یخچال نیاز دارند./ عصر ایران

@Haajm