🔴 دکتر امیر طاهری: #شاه رفت دشمن آمد و نتیجه شد آواره شدن بیش از ۸ میلیون ایرانی، نابودی اقتصاد ، قطع رابطه ۱۷ کشور با ایران که از این تعداد فقط ۱۰ کشور اسلامی هستند، خار شدن ایرانی و بی اعتبار شدن پاسپورت.

#شاه_رفت
#خاور_میانه_رفت

به عنوان یک #ایرانی #آذری و مخالف تمام گروه های مسلح تروریستی ، جنایات اردوغان خونخوار و لشکریانش را قویا محکوم مینمایم و حمایت خود را از مردم مظلوم #کرد که هم تبار ما هستند اعلام میدارم
این ننگ بر چهره حامیان این تجاوز و کشتار تا ابد باقی خواهد ماند

Day Star⭐️👑

#شاه_رفت
#ایران_رفت

⚜یکی از شاگردان استاد بنی احمد چنین نقلِ به مضمون میکند:
همیشه عصای پیری بردستش بود. بیشتر نگاه می کرد و کمتر سخن می گفت.
‏حتی سر کلاس دانشسرای عالی می گفت "شما بگوئید، من می شنوم...."
دانشجوها را با نام حیوانات صدا میزد! به من میگفت: "مارمولک امروز تو از انسانیت بگو" روزی از استاد پرسیدم چرا دانشجوها را با نام حیوانات صدا میزنید ؟ گفت "انسان شدن سخت است..."
‏روزهای آخر سلطنت پهلوی ؛ یک روز صبح به درب خانه استاد رفتم. اوایل دی ماه سال57 بود.
استاد سرما خورده بود. من را به خانه اش دعوت کرد. برایم چای ریخت و از پنجره داشت خروش و فریاد مردم انقلابی را نظاره میکرد و فقط اشک میریخت.
‏استاد سالها بود که تنها زندگی می کرد. همسر ایشان فوت کرده بودند و فرزندانشان در خارج زندگی می کردند. ساعت ها پیش استاد ماندم. وقت خداحافطی استاد تا درب آپارتمانشان آمدند تا بدرقه ام کنند.

از ایشان خواهش کردم نیاید.
گفتم: "من خودم میروم شما حالتان خوب نیست استراحت بفرمائید."

‏هیچوقت آخرین درسی که استاد به من داد را فراموش نمی کنم.
استاد به من گفت:
"مارمولک اگر در مقابل محبت دیگران بی تفاوت باشی، دیگر از کسی محبت نخواهی دید. این وظیفه من نیست که تو را بدرقه کنم، این عادت زندگی من است.

گفتم: "آخر با این حالتان با این عصا ....؟"
‏عصای پیرش را به طرف من گرفت و گفت:
"من سالها به این عصا تکیه کردم، شاه به ملتش تکیه داده بود.
او هرگز نمی خواست باور کند که تکیه گاهش بر ملتی قدر ناشناس بود !

شاه از ایران میرود، اما ملتی که یاد نگرفته باشد محبت را پاسخ دهد، دیگر از کسی محبتی نخواهد دید، ما بر باد خواهیم رفت.
‏و الان من بعد از این همه سال فهمیدم آن مرد فرزانه چقدر زیبا و بادرایت، آینده این ملت را پیش بینی میکرد.
"آری ما ملت بر باد رفتیم ....."
دکتر “ابراهیم بنی احمد” همیشه سر کلاس در دانشگاه دوست داشت از خاطرات جوانیش بگوید تا شاید ما پی به ارزش های زندگی ببریم.
تعریف می کرد:
‏“روزی که قرار شد در سال ۱۳۰۹ من برای ادامه تحصیل به فرانسه بروم، وزیر علوم گفت نخست باید همگی به کاخ سعد آباد بروید تا رضا شاه شما را ببیند و برای شما حرف بزند بعد عازم می شوید
برای همه ما کت و شلوار خریدند. من گیوه پایم بود!
همه گیوه پایشان بود و کسی تا آن زمان “کفش” نپوشیده بود ‏برای همه کفش خریدند.
کت و شلوارهایمان را پوشیدیم و کفش هایمان را به پا کردیم و رفتیم کاخ سعد آباد دیدن رضا شاه، ۴۰ نفر بودیم.
رضا شاه سخنرانی کوتاهی کرد و گفت: «سعی کنید هر کجا رفتید ایرانی باشید و ایرانی بمانید. به ایران برگردید و فردای ایران را شماها باید بسازید…».

‏من به فرانسه رفتم. با سختی ومشقت زیادی درس خواندم. جنگ جهانی دوم بود و دولت با سختی برای ما پول می فرستاد. گاهی دو ماه می شد که پول نداشتیم.
بالاخره جنگ تمام شد. من هم درسم در دانشگاه تمام شد. روزی که شاگرد اول دانشگاه شدم، قرار شد ژنرال دگل نشان لژیور دونور به شاگرد اولی ها بدهد ‏من کفشی را که رضا شاه برایم خریده بود و هنوز به یادگار نو نگاه داشته بودم را پوشیدم و به کاخ الیزه رفتم.
وقتی نشان را ژنرال دگل به کت من زد، نمی خواستم فراموش کنم که اگر رضا شاه بزرگ نبود، منِ ایرانی هنوز گیوه پایم بود...”

@gurd_shah

#شاه_رفت
#ایران_رفت

⚜یکی از شاگردان استاد بنی احمد چنین نقلِ به مضمون میکند:
همیشه عصای پیری بردستش بود. بیشتر نگاه می کرد و کمتر سخن می گفت.
‏حتی سر کلاس دانشسرای عالی می گفت "شما بگوئید، من می شنوم...."
دانشجوها را با نام حیوانات صدا میزد! به من میگفت: "مارمولک امروز تو از انسانیت بگو" روزی از استاد پرسیدم چرا دانشجوها را با نام حیوانات صدا میزنید ؟ گفت "انسان شدن سخت است..."
‏روزهای آخر سلطنت پهلوی ؛ یک روز صبح به درب خانه استاد رفتم. اوایل دی ماه سال57 بود.
استاد سرما خورده بود. من را به خانه اش دعوت کرد. برایم چای ریخت و از پنجره داشت خروش و فریاد مردم انقلابی را نظاره میکرد و فقط اشک میریخت.
‏استاد سالها بود که تنها زندگی می کرد. همسر ایشان فوت کرده بودند و فرزندانشان در خارج زندگی می کردند. ساعت ها پیش استاد ماندم. وقت خداحافطی استاد تا درب آپارتمانشان آمدند تا بدرقه ام کنند.

از ایشان خواهش کردم نیاید.
گفتم: "من خودم میروم شما حالتان خوب نیست استراحت بفرمائید."

‏هیچوقت آخرین درسی که استاد به من داد را فراموش نمی کنم.
استاد به من گفت:
"مارمولک اگر در مقابل محبت دیگران بی تفاوت باشی، دیگر از کسی محبت نخواهی دید. این وظیفه من نیست که تو را بدرقه کنم، این عادت زندگی من است.

گفتم: "آخر با این حالتان با این عصا ....؟"
‏عصای پیرش را به طرف من گرفت و گفت:
"من سالها به این عصا تکیه کردم، شاه به ملتش تکیه داده بود.
او هرگز نمی خواست باور کند که تکیه گاهش بر ملتی قدر ناشناس بود !

شاه از ایران میرود، اما ملتی که یاد نگرفته باشد محبت را پاسخ دهد، دیگر از کسی محبتی نخواهد دید، ما بر باد خواهیم رفت.
‏و الان من بعد از این همه سال فهمیدم آن مرد فرزانه چقدر زیبا و بادرایت، آینده این ملت را پیش بینی میکرد.
"آری ما ملت بر باد رفتیم ....."
دکتر “ابراهیم بنی احمد” همیشه سر کلاس در دانشگاه دوست داشت از خاطرات جوانیش بگوید تا شاید ما پی به ارزش های زندگی ببریم.
تعریف می کرد:
‏“روزی که قرار شد در سال ۱۳۰۹ من برای ادامه تحصیل به فرانسه بروم، وزیر علوم گفت نخست باید همگی به کاخ سعد آباد بروید تا رضا شاه شما را ببیند و برای شما حرف بزند بعد عازم می شوید
برای همه ما کت و شلوار خریدند. من گیوه پایم بود!
همه گیوه پایشان بود و کسی تا آن زمان “کفش” نپوشیده بود ‏برای همه کفش خریدند.
کت و شلوارهایمان را پوشیدیم و کفش هایمان را به پا کردیم و رفتیم کاخ سعد آباد دیدن رضا شاه، ۴۰ نفر بودیم.
رضا شاه سخنرانی کوتاهی کرد و گفت: «سعی کنید هر کجا رفتید ایرانی باشید و ایرانی بمانید. به ایران برگردید و فردای ایران را شماها باید بسازید…».

‏من به فرانسه رفتم. با سختی ومشقت زیادی درس خواندم. جنگ جهانی دوم بود و دولت با سختی برای ما پول می فرستاد. گاهی دو ماه می شد که پول نداشتیم.
بالاخره جنگ تمام شد. من هم درسم در دانشگاه تمام شد. روزی که شاگرد اول دانشگاه شدم، قرار شد ژنرال دگل نشان لژیور دونور به شاگرد اولی ها بدهد ‏من کفشی را که رضا شاه برایم خریده بود و هنوز به یادگار نو نگاه داشته بودم را پوشیدم و به کاخ الیزه رفتم.
وقتی نشان را ژنرال دگل به کت من زد، نمی خواستم فراموش کنم که اگر رضا شاه بزرگ نبود، منِ ایرانی هنوز گیوه پایم بود...”

@guard_shahh

🔰 همان موقع که آفتابه بر میداشت و چهل خبرنگار دورش حلقه میزد باید خیلی چیزها دستگیرمان میشد، اما جهل مانع از اندیشه‌ مان گردید

#خمینی_آمد_مرگ_آمد
#شاه_رفت_زندگی_رفت

@guard_Shahh

"گر پدر (#شاه) رفت،
تفنگ پدری (#رضاشاه_دوم) هست هنوز."

#بایکوت_اینترنشنال
#جاویدشاه

@guardShahanshahi

درست گفت ...

#شاه رفت و بدنبال #شاهنشاه

#بختیار_رفت
#ایران_رفت

@gurd_shah

این ملاهای دوزاری مملکت رو اینجوری تحویل گرفتند....

۱۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ دلار ذخیره ارزی رو در همان سالهای اول عنقلاب به صفر رساندند...

مملکت رو با میلیاردها دلار زیرساخت صنعتی و تاریخی و فرهنگی تحویل گرفتندو به لجن کشاندند.

#شاه_رفت
#ایران_رفت
#خاورمیانه_رفت
#جهان_میرود

@gurd_shah


@gurd_shah