🔵 بررسی انواع تظاهرات و معرفی مناسب‌ترین نقشه #تظاهرات_محوری برای شهر تهران:
۱- تظاهرات تک‌نقطه‌ای:
اگر وسعت محدوده تعیین شده به عنوان مکان تظاهرات بیش از حد کوچک باشد جمعیت سریعا توسط ماموران سرکوبگر پراکنده می‌شود و جمعیت میلیونی نمی‌شود.
۲- تظاهرات محله‌محور (از هم گسسته و پراکنده):
و اگر هم محدوده تعیین شده به عنوان مکان تظاهرات را بیش از حد وسیع انتخاب کنیم در اینصورت فاصله بین تجمعات بیش از حد زیاد می‌شود و حفره‌های بین جمعیتی ایجاد می‌شود و به هم پیوستن این تجمعات کوچک و پراکنده و تشکیل یک جمعیت میلیونی یکپارچه و متحد دشوار می‌شود.
همچنین عیب دوم این روش این است که، این پراکندگی جمعیت ممکن است خودش به یک نقطه ضعف تبدیل بشود و باعث دستگیری راحت‌تر مبارزان توسط مزدوران سرکوبگر بشود.
۳- تظاهرات ریلی یا محوری (به هم پیوسته و متحد):
و اما در تظاهرات ریلی هر دو مشکل برطرف می‌شود زیرا:
اولا: مسیر ریل به اندازه‌ای طولانی و وسیع انتخاب می‌شود که ماموران سرکوبگر نتوانند کل ریل را تحت کنترل خود درآورند و اگر چند نقطه روی ریل را کنترل کنند مردم بر روی ریل جابجا می‌شوند و در چندین نقطه دیگر ریل تجمع تشکیل می‌دهند.
دوما: مسیر ریل بیش از حد طولانی و وسیع نیست و متناسب با جمعیت شهر است و بین نقاط تجمع روی ریل فاصله زیادی نیست و به تدریج با اضافه شدن جمعیت همه نقاط ریل به هم متصل می‌شوند،
محور ریل هم مانند ریسمانی همه این نقاط تجمع را به هم متصل می‌کند و تشکیل یک جمعیت میلیونی متراکم و به هم پیوسته و غیرقابل سرکوب را می‌دهد.
🔴 به منظور درک بهتر مطلب ادامه آموزش را با مثال نقشه تظاهرات ریلی شهر تهران ادامه می‌دهیم.
توجه کنید که خیابانی که به عنوان ریل اصلی انتخاب می‌شود باید ۲ ویژگی اصلی را داشته باشد:
۱- از وسط شهر و محل‌های مهم و شلوغ عبور کند تا هم پرجمعیت‌تر باشد و هم به اهدافی که باید توسط مردم تصرف شوند نزدیک‌تر باشد
۲- خیابان مورد نظر، مسیر طولانی‌ای را تحت پوشش قرار دهد تا به همه شهر نزدیک باشد و تردد مردم تا حد امکان آسان‌تر باشد.
بنابراین در شهر تهران دو محور زیر را به عنوان ریل اصلی انتخاب می‌کنیم:
👈ریل اول(محور شمال به جنوب): خیابان ولیعصر با طول ۱۸ کیلومتر
👈ریل دوم(محور شرق به غرب): خیابان انقلاب و آزادی مجموعا به طول ۱۰ کیلومتر
☡ و اما ۳ اشتباه که در اجرای طرح ریلی ممکن است انجام بشود و بازدهی و راندمان طرح را پائین بیاورد:
۱- اجرای قطعه‌ای و ناقص طرح ریلی و کاهش بیش از حد وسعت محدوده مکانی تظاهرات.
۲- اضافه کردن یک یا چند ریل دیگر به این طرح و افزایش بیش از حد وسعت محدوده مکانی تظاهرات.
۳- حذف کلی ریل معرفی شده و معرفی ریل‌های دیگر بجای آن و ایجاد گیجی و سردرگمی.
بنابراین همه باید در این طرح حساب‌شده، متحد و همکلام باشیم تا مردم هم اعتماد کنند و در تظاهرات شرکت کنند.
👈مکان تظاهرات: کلیه چهار‌راه‌ها و میادین و پارک‌های موجود در مسیر محورهای معرفی شده یعنی خیابان ولیعصر و انقلاب و آزادی.
👈زمان شروع تظاهرات: پنجشنبه هر هفته یک‌ساعت پیش از تاریک شدن هوا؛ دلیل این انتخاب این است که اولا این ساعت بطور طبیعی خیابان‌ها شلوغ است و دوما فردایش تعطیل هست و مردم مشغله کمتری دارند و با خیال راحت‌تری می‌توانند در تظاهرات شرکت‌کنند.
توجه: در ساعت ابتدائی که هنوز جمعیتی شکل نگرفته راهپیمائی سکوت انجام دهید و بدون شعاردادن فقط در مسیر ریل اصلی پیاده‌روی کنید،
و زمانی که تجمع به حد مطلوبی رسید شروع به شعار دادن کنید.
توجه: برنامه تظاهرات ریلی هر هفته تکرار می‌شود تا جائی که جمعیت میلیونی شود و اماکن استراتژیک سیاسی و نظامی و رسانه‌ای رژیم را تصرف کنیم و به حیات رژیم منحوس آخوندی پایان دهیم.
توجه: انواع مختلف مبارزه و انواع تظاهرات برای به میدان آوردن اقشار مختلف جامعه بایستی وجود داشته باشد،
بنابراین یک روز هفته تظاهرات روی مسیر ریل اصلی انجام می‌شود و ۶ روز دیگر هفته هم تظاهرات محله‌محور پراکنده انجام می‌شود تا ماموران سرکوبگر در هیچ روزی استراحت نداشته باشند.
همچنین زمانی که مردم بوسیله تظاهرات حواس ماموران را مشغول می‌کنند، افرادی می‌توانند از این فرصت برای عملیات تصرف اماکن مهم استفاده کنند.
توجه: برای آمدن تا ریل اصلی تظاهرات یعنی خیابان ولیعصر و انقلاب و آزادی، به هیچ وجه از اتومبیل شخصی استفاده نکنید تا بتوانید به تجمعات ملحق شوید، بنابراین با مترو یا تاکسی و اتوبوس و دوچرخه و یا با پای پیاده خود را به محل‌های تجمع برسانید، هر یک کیلومتر پیاده‌روی هم فقط ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول می‌کشد.
#آموزش_تظاهرات_محوری_شهر_تهران
#آموزشی_مهم
#نشر_حداکثری
۱- تظاهرات تک‌نقطه‌ای:
اگر وسعت محدوده تعیین شده به عنوان مکان تظاهرات بیش از حد کوچک باشد جمعیت سریعا توسط ماموران سرکوبگر پراکنده می‌شود و جمعیت میلیونی نمی‌شود.
۲- تظاهرات محله‌محور (از هم گسسته و پراکنده):
و اگر هم محدوده تعیین شده به عنوان مکان تظاهرات را بیش از حد وسیع انتخاب کنیم در اینصورت فاصله بین تجمعات بیش از حد زیاد می‌شود و حفره‌های بین جمعیتی ایجاد می‌شود و به هم پیوستن این تجمعات کوچک و پراکنده و تشکیل یک جمعیت میلیونی یکپارچه و متحد دشوار می‌شود.
همچنین عیب دوم این روش این است که، این پراکندگی جمعیت ممکن است خودش به یک نقطه ضعف تبدیل بشود و باعث دستگیری راحت‌تر مبارزان توسط مزدوران سرکوبگر بشود.
۳- تظاهرات ریلی یا محوری (به هم پیوسته و متحد):
و اما در تظاهرات ریلی هر دو مشکل برطرف می‌شود زیرا:
اولا: مسیر ریل به اندازه‌ای طولانی و وسیع انتخاب می‌شود که ماموران سرکوبگر نتوانند کل ریل را تحت کنترل خود درآورند و اگر چند نقطه روی ریل را کنترل کنند مردم بر روی ریل جابجا می‌شوند و در چندین نقطه دیگر ریل تجمع تشکیل می‌دهند.
دوما: مسیر ریل بیش از حد طولانی و وسیع نیست و متناسب با جمعیت شهر است و بین نقاط تجمع روی ریل فاصله زیادی نیست و به تدریج با اضافه شدن جمعیت همه نقاط ریل به هم متصل می‌شوند،
محور ریل هم مانند ریسمانی همه این نقاط تجمع را به هم متصل می‌کند و تشکیل یک جمعیت میلیونی متراکم و به هم پیوسته و غیرقابل سرکوب را می‌دهد.
🔴 به منظور درک بهتر مطلب ادامه آموزش را با مثال نقشه تظاهرات ریلی شهر تهران ادامه می‌دهیم.
توجه کنید که خیابانی که به عنوان ریل اصلی انتخاب می‌شود باید ۲ ویژگی اصلی را داشته باشد:
۱- از وسط شهر و محل‌های مهم و شلوغ عبور کند تا هم پرجمعیت‌تر باشد و هم به اهدافی که باید توسط مردم تصرف شوند نزدیک‌تر باشد
۲- خیابان مورد نظر، مسیر طولانی‌ای را تحت پوشش قرار دهد تا به همه شهر نزدیک باشد و تردد مردم تا حد امکان آسان‌تر باشد.
بنابراین در شهر تهران دو محور زیر را به عنوان ریل اصلی انتخاب می‌کنیم:
👈ریل اول(محور شمال به جنوب): خیابان ولیعصر با طول ۱۸ کیلومتر
👈ریل دوم(محور شرق به غرب): خیابان انقلاب و آزادی مجموعا به طول ۱۰ کیلومتر
☡ و اما ۳ اشتباه که در اجرای طرح ریلی ممکن است انجام بشود و بازدهی و راندمان طرح را پائین بیاورد:
۱- اجرای قطعه‌ای و ناقص طرح ریلی و کاهش بیش از حد وسعت محدوده مکانی تظاهرات.
۲- اضافه کردن یک یا چند ریل دیگر به این طرح و افزایش بیش از حد وسعت محدوده مکانی تظاهرات.
۳- حذف کلی ریل معرفی شده و معرفی ریل‌های دیگر بجای آن و ایجاد گیجی و سردرگمی.
بنابراین همه باید در این طرح حساب‌شده، متحد و همکلام باشیم تا مردم هم اعتماد کنند و در تظاهرات شرکت کنند.
👈مکان تظاهرات: کلیه چهار‌راه‌ها و میادین و پارک‌های موجود در مسیر محورهای معرفی شده یعنی خیابان ولیعصر و انقلاب و آزادی.
👈زمان شروع تظاهرات: پنجشنبه هر هفته یک‌ساعت پیش از تاریک شدن هوا؛ دلیل این انتخاب این است که اولا این ساعت بطور طبیعی خیابان‌ها شلوغ است و دوما فردایش تعطیل هست و مردم مشغله کمتری دارند و با خیال راحت‌تری می‌توانند در تظاهرات شرکت‌کنند.
توجه: در ساعت ابتدائی که هنوز جمعیتی شکل نگرفته راهپیمائی سکوت انجام دهید و بدون شعاردادن فقط در مسیر ریل اصلی پیاده‌روی کنید،
و زمانی که تجمع به حد مطلوبی رسید شروع به شعار دادن کنید.
توجه: برنامه تظاهرات ریلی هر هفته تکرار می‌شود تا جائی که جمعیت میلیونی شود و اماکن استراتژیک سیاسی و نظامی و رسانه‌ای رژیم را تصرف کنیم و به حیات رژیم منحوس آخوندی پایان دهیم.
توجه: انواع مختلف مبارزه و انواع تظاهرات برای به میدان آوردن اقشار مختلف جامعه بایستی وجود داشته باشد،
بنابراین یک روز هفته تظاهرات روی مسیر ریل اصلی انجام می‌شود و ۶ روز دیگر هفته هم تظاهرات محله‌محور پراکنده انجام می‌شود تا ماموران سرکوبگر در هیچ روزی استراحت نداشته باشند.
همچنین زمانی که مردم بوسیله تظاهرات حواس ماموران را مشغول می‌کنند، افرادی می‌توانند از این فرصت برای عملیات تصرف اماکن مهم استفاده کنند.
توجه: برای آمدن تا ریل اصلی تظاهرات یعنی خیابان ولیعصر و انقلاب و آزادی، به هیچ وجه از اتومبیل شخصی استفاده نکنید تا بتوانید به تجمعات ملحق شوید، بنابراین با مترو یا تاکسی و اتوبوس و دوچرخه و یا با پای پیاده خود را به محل‌های تجمع برسانید، هر یک کیلومتر پیاده‌روی هم فقط ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول می‌کشد.
#آموزش_تظاهرات_محوری_شهر_تهران
#آموزشی_مهم
#نشر_حداکثری