✰...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :
الله متعال میفرماید:
«تا بندهام مرا ياد میکند و لبهايش با ذکر من تکان میخورد، با او هستم».
📚صحیح ابن ماجه: ٣٠٧٤ 📚
◯ و لبهایش با ذکر من تکان میخورد…
یعنی لب های او با گفتن نام الله و ذکر او تعالی و ذکر سایر نام های او تعالی که دلالت بر او دارند، تکان میخورد.
کمال ذکر وقتی است که قلب همراه با زبان باشد و این عبارت دلالت دارد بر اینکه کمال ذکر در ذکر قلبی نیست، بلکه زمانی است ذکر قلب همراه با زبان باشد و این حالت بهتر است از از ذکری که فقط زبانی باشد و قلب آن را همراهی نکند.
علما گفته اند: ذکر الله متعال سه مرتبه دارد:
- اول: ذکر الله، آنجا که امر فرموده است، بخاطر امتثال و اطاعت از اوامرش و ادای فرایضش.
- دوم: ذکر الله آنجا که نهی نموده است، که حمل میشود بر باز آمدن از زشتی ها و فحشا و گناهان، بخاطر شرم از الله و برای بزرگداشت الله تعالی.
- سوم: ذکر الله متعال با قلب و زبان که این نیز درجاتی دارد:
اول: اینکه ذکر الله در نتیجه بزرگداشت و محبت و ستایش الله متعال از قلب برخیزد و زبان آن را همراهی نماید که این برترین مراتب آن است.
دوم: ذکر الله زبانی باشد و آنگاه که در معانی اذکار اندیشه کند، قلبش نیز زبانش را همراهی نماید.
سوم: ذکر الله متعال در صورتی که فقط زبانی باشد که فرد ذاکر بابت هر یک از اینها بر بحسب مرتبه اش، اجر و پاداش دارد.
◯ تا بندهام مرا یاد میکند با او هستم…
این معیت و همراهی، معیت خاص است که اقتضای آن حفاظت و تایید و توفیق است.
و الله متعال بالای عرش است و در عین حال همراه با تمام مخلوقات است، راز دل آنها و نجوایشان را میداند،
به آنها آگاهی و احاطه دارد و قدرت و خواست و مشیئت او در مورد آنها نافذ است؛
هیچ چیزی همانند او نیست و او شنوای بیناست.
الله متعال میفرماید:
«تا بندهام مرا ياد میکند و لبهايش با ذکر من تکان میخورد، با او هستم».
📚صحیح ابن ماجه: ٣٠٧٤ 📚
◯ و لبهایش با ذکر من تکان میخورد…
یعنی لب های او با گفتن نام الله و ذکر او تعالی و ذکر سایر نام های او تعالی که دلالت بر او دارند، تکان میخورد.
کمال ذکر وقتی است که قلب همراه با زبان باشد و این عبارت دلالت دارد بر اینکه کمال ذکر در ذکر قلبی نیست، بلکه زمانی است ذکر قلب همراه با زبان باشد و این حالت بهتر است از از ذکری که فقط زبانی باشد و قلب آن را همراهی نکند.
علما گفته اند: ذکر الله متعال سه مرتبه دارد:
- اول: ذکر الله، آنجا که امر فرموده است، بخاطر امتثال و اطاعت از اوامرش و ادای فرایضش.
- دوم: ذکر الله آنجا که نهی نموده است، که حمل میشود بر باز آمدن از زشتی ها و فحشا و گناهان، بخاطر شرم از الله و برای بزرگداشت الله تعالی.
- سوم: ذکر الله متعال با قلب و زبان که این نیز درجاتی دارد:
اول: اینکه ذکر الله در نتیجه بزرگداشت و محبت و ستایش الله متعال از قلب برخیزد و زبان آن را همراهی نماید که این برترین مراتب آن است.
دوم: ذکر الله زبانی باشد و آنگاه که در معانی اذکار اندیشه کند، قلبش نیز زبانش را همراهی نماید.
سوم: ذکر الله متعال در صورتی که فقط زبانی باشد که فرد ذاکر بابت هر یک از اینها بر بحسب مرتبه اش، اجر و پاداش دارد.
◯ تا بندهام مرا یاد میکند با او هستم…
این معیت و همراهی، معیت خاص است که اقتضای آن حفاظت و تایید و توفیق است.
و الله متعال بالای عرش است و در عین حال همراه با تمام مخلوقات است، راز دل آنها و نجوایشان را میداند،
به آنها آگاهی و احاطه دارد و قدرت و خواست و مشیئت او در مورد آنها نافذ است؛
هیچ چیزی همانند او نیست و او شنوای بیناست.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
يا أيُّها الذينَ آمَنوا صلُّوا عَلَيهِ وسَلِّموا تَسليمًا
جمعه روز ویژه هفته است.
با زیاد صلوات فرستادن بر پیامبر ﷺ
به این روز توجه ویژهای داشته باش؛
برای نماز جمعه زود برو
و بر انجام سنتهای آن مواظبت کن.
از ساعتی که دعاها در آن مستجاب میشوند بهرهمند شو.
سوره کهف را بخوان
نگذار روز جمعه مانند روزهای دیگر باشد.
✰...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :
الله متعال روزی که رحمت را آفرید، آن را صد قسمت نمود، نود و نه رحمت را نزد خود نگاه داشت و تنها یک رحمت را برای تمام خلق خود فرستاد؛
پس اگر کافر از تمام رحمتی که نزد الله است آگاهی یابد، از بهشت ناامید نمیشود و اگر مؤمن از تمام عذابی که نزد الله است اطلاع یابد، خود را از آتش مصون نمیدارد.
📚صحیح بخاری: ٦٤٦٩
■ در این حدیث رسول الله ﷺ به ما خبر میدهد که الله متعال در روزی که رحمت را آفرید آن را به صد جزء یا نوع تقسیم نمود و نود و نه بخش را نزد خود نگاه داشت که بدان در روز قیامت به بندگان خود رحم میکند و تنها یک رحمت را میان مخلوقات و بندگان خود در دنیا قرار داد که بر همین اساس به یکدیگر رحم میکنند؛
↶ پس آنچه از رحمت خلق نسبت به یکدیگر و دوستی آنها با هم و مهربانی با یکدیگر و گذشت از اشتباهات یکدیگر میبینیم، همه اینها ناشی از همین یک رحمت است و این دلالت دارد بر رحمت بزرگ و گسترده در روز قیامت و نیز نشان میدهد که قیامت خیلی بزرگ و سخت است، تا جایی که الله نود و نه رحمت را برای آن ذخیره نموده است؛
□ سپس رسول الله ﷺ خبر میدهد که اگر کافر از تمام رحمتی که نزد الله است اطلاع یابد، از بهشت ناامید نمیشود و ورود به بهشت را بعید نمیداند، بلکه بدان امید مییابد، زیرا از دید او این رحمت گسترده عذاب بزرگی را که از آن اطلاع دارد پوشش میدهد.
□ همچنین اگر مؤمن از تمام عذابی که نزد الله است اطلاع یابد، خود را از عذاب آتش ایمن نمیدارد و این را که وارد آتش شده و از آن خارج نشود، بعید نمیداند.
❍ منظور این است که مسلمان نباید به اعمال و طاعات زیاد خود غره شود و رحمت الله را نادیده بگیرد و نیز نباید بخاطر طاعت و عبادت کم خود از رحمت الله ناامید شده و خود را مستوجب عذاب الله بداند.
■ این حدیث بیانگر گستره رحمت الله متعال است، بطوری که حتی در تصور افراد نگنجد و نیز بیان میدارد که رحمت الله در آخرت خیلی بیشتر از رحمتش در این دنیا است.
الله متعال روزی که رحمت را آفرید، آن را صد قسمت نمود، نود و نه رحمت را نزد خود نگاه داشت و تنها یک رحمت را برای تمام خلق خود فرستاد؛
پس اگر کافر از تمام رحمتی که نزد الله است آگاهی یابد، از بهشت ناامید نمیشود و اگر مؤمن از تمام عذابی که نزد الله است اطلاع یابد، خود را از آتش مصون نمیدارد.
📚صحیح بخاری: ٦٤٦٩
■ در این حدیث رسول الله ﷺ به ما خبر میدهد که الله متعال در روزی که رحمت را آفرید آن را به صد جزء یا نوع تقسیم نمود و نود و نه بخش را نزد خود نگاه داشت که بدان در روز قیامت به بندگان خود رحم میکند و تنها یک رحمت را میان مخلوقات و بندگان خود در دنیا قرار داد که بر همین اساس به یکدیگر رحم میکنند؛
↶ پس آنچه از رحمت خلق نسبت به یکدیگر و دوستی آنها با هم و مهربانی با یکدیگر و گذشت از اشتباهات یکدیگر میبینیم، همه اینها ناشی از همین یک رحمت است و این دلالت دارد بر رحمت بزرگ و گسترده در روز قیامت و نیز نشان میدهد که قیامت خیلی بزرگ و سخت است، تا جایی که الله نود و نه رحمت را برای آن ذخیره نموده است؛
□ سپس رسول الله ﷺ خبر میدهد که اگر کافر از تمام رحمتی که نزد الله است اطلاع یابد، از بهشت ناامید نمیشود و ورود به بهشت را بعید نمیداند، بلکه بدان امید مییابد، زیرا از دید او این رحمت گسترده عذاب بزرگی را که از آن اطلاع دارد پوشش میدهد.
□ همچنین اگر مؤمن از تمام عذابی که نزد الله است اطلاع یابد، خود را از عذاب آتش ایمن نمیدارد و این را که وارد آتش شده و از آن خارج نشود، بعید نمیداند.
❍ منظور این است که مسلمان نباید به اعمال و طاعات زیاد خود غره شود و رحمت الله را نادیده بگیرد و نیز نباید بخاطر طاعت و عبادت کم خود از رحمت الله ناامید شده و خود را مستوجب عذاب الله بداند.
■ این حدیث بیانگر گستره رحمت الله متعال است، بطوری که حتی در تصور افراد نگنجد و نیز بیان میدارد که رحمت الله در آخرت خیلی بیشتر از رحمتش در این دنیا است.
رسول الله ﷺ فرمودند:
همانا الله متعال از میان سخنها چهار سخن را برگزیده است، که عبارتند از:
«سبحان الله والحمدلله ولا اله الا الله والله اكبر»
▣ پس هر کسی «سبحان الله» بگوید: برایش بیست نیکی نوشته میشود و بیست گناه از گناهانش کاسته میشود.
▣ و هر کسی «الله أكبر» بگوید برای او نیز همین پاداش است
▣ و هر کسی «لا إله إلا الله» بگوید، او نیز همین اجر را به دست میآورد.
▣ و هر کسی «الحمدلله رب العالمين» را از پیش خودش (یعنی بدون سبب) بگوید برای او سی نیکی نوشته میشود و سی گناه از او کاسته میشود.
-صحيح الجامع: ١٧١٨- 📚
✺ • هنگامی که آدمی «الحمد لله رب العالمين» را بدون هیچ مقدمهای میگوید ثوابش بیش از دیگر سخنان است، زیرا گفتن الحمدلله رب العالمین بیشتر به دنبال علت و سببى هم چون خوردن و نوشیدن و به دست آمدن نعمتی بیان میشود، گویی این حمد گفتن در برابر عطا و بخششی است که به فرد شده است، اما هنگامی که آدمی حمد را از پیش خودش و بدون این که دریافت نعمتی او را به این کار واداشته باشد بگوید، بر پاداشش افزوده میشود.
همانا الله متعال از میان سخنها چهار سخن را برگزیده است، که عبارتند از:
«سبحان الله والحمدلله ولا اله الا الله والله اكبر»
▣ پس هر کسی «سبحان الله» بگوید: برایش بیست نیکی نوشته میشود و بیست گناه از گناهانش کاسته میشود.
▣ و هر کسی «الله أكبر» بگوید برای او نیز همین پاداش است
▣ و هر کسی «لا إله إلا الله» بگوید، او نیز همین اجر را به دست میآورد.
▣ و هر کسی «الحمدلله رب العالمين» را از پیش خودش (یعنی بدون سبب) بگوید برای او سی نیکی نوشته میشود و سی گناه از او کاسته میشود.
-صحيح الجامع: ١٧١٨- 📚
✺ • هنگامی که آدمی «الحمد لله رب العالمين» را بدون هیچ مقدمهای میگوید ثوابش بیش از دیگر سخنان است، زیرا گفتن الحمدلله رب العالمین بیشتر به دنبال علت و سببى هم چون خوردن و نوشیدن و به دست آمدن نعمتی بیان میشود، گویی این حمد گفتن در برابر عطا و بخششی است که به فرد شده است، اما هنگامی که آدمی حمد را از پیش خودش و بدون این که دریافت نعمتی او را به این کار واداشته باشد بگوید، بر پاداشش افزوده میشود.
فضيلت معوِّذات
«عَنْ عَائشَةَ رَضي اللَّه عنها : أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ كَانَ إِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِهِ كُلَّ لَيْلَةٍ، جَمَعَ كَفَّيْهِ ثُمَّ نَفَثَ فِيهِمَا، فَقَرَأَ فِيهِمَا: ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ﴾ وَ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ﴾ وَ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ﴾ ثُمَّ يَمْسَحُ بِهِمَا مَا اسْتَطَاعَ مِنْ جَسَدِهِ، يَبْدَأُ بِهِمَا عَلَى رَأْسِهِ وَوَجْهِهِ، وَمَا أَقْبَلَ مِنْ جَسَدِهِ، يَفْعَلُ ذَلِكَ ثَلاثَ مَرَّاتٍ».
📚صحیحبخارى: 5017
ترجمه: «عایشه رَضي اللَّه عنها میگوید: نبی اكرم ﷺ هر شب، هنگامی كه كه به رختخواب میرفت، كف دستهایش را به هم نزدیک میكرد و سورههای اخلاص و فلق و ناس را میخواند و در آنها میدمید. سپس از سر و صورت و قسمت جلوی بدنش شروع مینمود و تا جایی كه میتوانست مسح میكرد و این كار را سه بار، تكرار مینمود».
ـ┓━━━🕌🕋🕌━━━┏ ـ
« بَلِّغــوا عَنِّـي وَلَـــوْ آيَـــةً »
ـ┛━━━🕌🕋🕌━━━┗ ـ
𝗝𝗢𝗜𝗡 ➣ @golestanrasul
«عَنْ عَائشَةَ رَضي اللَّه عنها : أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ كَانَ إِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِهِ كُلَّ لَيْلَةٍ، جَمَعَ كَفَّيْهِ ثُمَّ نَفَثَ فِيهِمَا، فَقَرَأَ فِيهِمَا: ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ﴾ وَ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ﴾ وَ ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ﴾ ثُمَّ يَمْسَحُ بِهِمَا مَا اسْتَطَاعَ مِنْ جَسَدِهِ، يَبْدَأُ بِهِمَا عَلَى رَأْسِهِ وَوَجْهِهِ، وَمَا أَقْبَلَ مِنْ جَسَدِهِ، يَفْعَلُ ذَلِكَ ثَلاثَ مَرَّاتٍ».
📚صحیحبخارى: 5017
ترجمه: «عایشه رَضي اللَّه عنها میگوید: نبی اكرم ﷺ هر شب، هنگامی كه كه به رختخواب میرفت، كف دستهایش را به هم نزدیک میكرد و سورههای اخلاص و فلق و ناس را میخواند و در آنها میدمید. سپس از سر و صورت و قسمت جلوی بدنش شروع مینمود و تا جایی كه میتوانست مسح میكرد و این كار را سه بار، تكرار مینمود».
ـ┓━━━🕌🕋🕌━━━┏ ـ
« بَلِّغــوا عَنِّـي وَلَـــوْ آيَـــةً »
ـ┛━━━🕌🕋🕌━━━┗ ـ
𝗝𝗢𝗜𝗡 ➣ @golestanrasul