📝"ما و حول و حوش رهبری(بخش دوم)"
🔹این بخش دوم نکاتی است که در یک گفت و گوی توییتری برای آقای علی جعفری نوشتم.
🔹در پاسخ به این توییت آقای جعفری؛
♦۶. علی جان معتقدید رهبری آقا محمدی را در مجمع منصوب کرد چون از همه ظرفیت‌ها در اداره کشور استفاده می‌کند و همزمان معتقدید رضایی حق ندارد از همه ظرفیت‌ها در مجمع استفاده کند و منصوب رهبری را منصوب کند و اگر کند متناقض و غیر انقلابی است.
حس می‌کنم با واژه تناقض دارید شوخی می‌کنید.
♦۷. فردی ۳۱ سال است مسئول اقتصادی دفتر رهبری است. با همین عنوان، نقش اصلی در مذاکرات، ipc و هزار ماجرای سرنوشت‌ساز بازی کرده. حالا در یک کمیسیون فرعی و موقت مجمع پست گرفته.
به دبیر مجمع نامه می‌زنید که تکلیف‌ات را با پست دادن به یک معلوم الحال روشن کن. اینجور مطالبه قدری فیک نیست؟
♦۸. همانطور که دقیق اشاره کردید منصوبان رهبری را بعنوان یک کل باید ببینیم. یعنی خوبها در کنار بدها. یعنی دیدن تحولات مثبت برخی افراد در کنار دوران سیاه برخی منصوبان. لازمه این نگاه همه جانبه برای یک برآورد دقیق اینست که بتوانیم از همه سوال کنیم و هیچ کس را پشت هیچکس قایم نکنیم.
♦۹. یعنی امثال ولایتی، آملی، ناطق و برخی منصوبان که عملکرد به کنار، حتی زندگی شخصی و ملکی که داخلش می‌نشیند شبهه دار است را پشت اسم شهدا قایم نکنیم. مثلا فرمانده محبوب رده چند سپاه که از شهداست را مرتبط با رهبر بدانیم ولی به معاون اقتصادی دفتر که رسیدیم بگوییم ربطی به رهبر ندارد.
♦۱۰. علی‌جان من معتقدم راستی‌ها از دهه هفتاد شهره‌‌اند به قراردادن منصوبان در هاله‌‌ای از تقدس برای جلوگیری از سوال و پاسخگویی.
و معتقدم همانطور که گفتی نواصولگراهای جوان‌تر بعضا با فضای جامعه به روزتر شده‌اند و اهل نقد منصوبان هم هستند. از نقد صدا و سیما گرفته تا قوه قضائیه و ...
♦۱۱. و همانطور که دقیق‌تر اشاره کردی اختلاف عدالتخواهان با مابقی اینست که یک گام بالاتر علاوه بر نقد افراد، به دیالوگ با خود رهبری و گفت و گو و پرسش برای اصلاح منصوبان قائلند. نه اینکه حق مردم بدانند، بلکه طبق فرمایش مولا علی(ع) یکی از حقوق حاکم بر گردن مردم را نقد حاکم می‌دانند.
♦۱۲. بر همین مبناست که نواصولگراها مثلا خیلی جلو بیایند نهایتا از دوران سیاه آملی و از تحولات مثبت دوران آقای رییسی می‌گویند. ولی عدالتخواهان سوال می‌کنند چرا همان ۱۱ سال پیش فردی که یک روز سابقه کار قضایی نداشت به ریاست این دستگاه عریض و طویل منصوب شد؟
و مثلا همین آقای رئیسی نشد.
♦۱۳. البته دغدغه حفظ شان و جایگاه را می‌فهمم. من حتی ادبیات شما در تذکر به آقای رضایی را هم نمی‌پسندم. ولی فکر می‌کنم بابت ۳۰ سال خلق فجایع بزرگ توسط یک فرد، که آخرینش #بورس با هزاران مالباخته بود اگر حتی نوشتن یک نامه محترمانه به رهبری برای در خواست عزل وی را انحراف بدانید...
♦۱۴. یا حتی همین پاسخ خواستن برای انتصاب وی در یک نامه غیر محترمانه به رضایی را در یک ادبیات محترمانه به رهبری نشانه التقاط بدانید و انواع و اقسام برچسب‌ها را حواله کنید خیلی نمی‌شود بعدش پز بدهید که ما هم قائل به رابطه امت و امامت و گفتوگوی محترمانه و دیالوگ با رهبری هستیم.
♦۱۵. من فکر می‌کنم وقتی دولتهای مختلف برای معرفی وزیر برخی وزارتخانه‌های کلیدی به مجلس، قبلش باید تایید ضمنی رهبری را بگیرند نمی‌شود گفت فردی ۳۱ سال مسئول اقتصادی دفتر رهبری است و مورد تایید ایشان نیست یا به ایشان ارتباطی ندارد. من فکر می‌کنم این رویکرد، مطلقا راهگشای کشور نیست.
♦۱۶. من اینجور دفاع از رهبری را کمک به مفسدین کشور می‌دانم. فکر می‌کنم این بحث، گفت و گوی خوبی است تا کمک کنیم قدری در مورد این مسائل بیشتر حرف زده شود. ضمن اینکه می‌تواند تفاوت اصولگرایی و نو اصولگرایی با عدالتخواهی را روشن‌تر کند تا به قول شما قیمه‌ها و ماست‌ها با هم قاطی نشوند.
🔴 @ghabl_enghelab
🔹این بخش دوم نکاتی است که در یک گفت و گوی توییتری برای آقای علی جعفری نوشتم.
🔹در پاسخ به این توییت آقای جعفری؛
♦۶. علی جان معتقدید رهبری آقا محمدی را در مجمع منصوب کرد چون از همه ظرفیت‌ها در اداره کشور استفاده می‌کند و همزمان معتقدید رضایی حق ندارد از همه ظرفیت‌ها در مجمع استفاده کند و منصوب رهبری را منصوب کند و اگر کند متناقض و غیر انقلابی است.
حس می‌کنم با واژه تناقض دارید شوخی می‌کنید.
♦۷. فردی ۳۱ سال است مسئول اقتصادی دفتر رهبری است. با همین عنوان، نقش اصلی در مذاکرات، ipc و هزار ماجرای سرنوشت‌ساز بازی کرده. حالا در یک کمیسیون فرعی و موقت مجمع پست گرفته.
به دبیر مجمع نامه می‌زنید که تکلیف‌ات را با پست دادن به یک معلوم الحال روشن کن. اینجور مطالبه قدری فیک نیست؟
♦۸. همانطور که دقیق اشاره کردید منصوبان رهبری را بعنوان یک کل باید ببینیم. یعنی خوبها در کنار بدها. یعنی دیدن تحولات مثبت برخی افراد در کنار دوران سیاه برخی منصوبان. لازمه این نگاه همه جانبه برای یک برآورد دقیق اینست که بتوانیم از همه سوال کنیم و هیچ کس را پشت هیچکس قایم نکنیم.
♦۹. یعنی امثال ولایتی، آملی، ناطق و برخی منصوبان که عملکرد به کنار، حتی زندگی شخصی و ملکی که داخلش می‌نشیند شبهه دار است را پشت اسم شهدا قایم نکنیم. مثلا فرمانده محبوب رده چند سپاه که از شهداست را مرتبط با رهبر بدانیم ولی به معاون اقتصادی دفتر که رسیدیم بگوییم ربطی به رهبر ندارد.
♦۱۰. علی‌جان من معتقدم راستی‌ها از دهه هفتاد شهره‌‌اند به قراردادن منصوبان در هاله‌‌ای از تقدس برای جلوگیری از سوال و پاسخگویی.
و معتقدم همانطور که گفتی نواصولگراهای جوان‌تر بعضا با فضای جامعه به روزتر شده‌اند و اهل نقد منصوبان هم هستند. از نقد صدا و سیما گرفته تا قوه قضائیه و ...
♦۱۱. و همانطور که دقیق‌تر اشاره کردی اختلاف عدالتخواهان با مابقی اینست که یک گام بالاتر علاوه بر نقد افراد، به دیالوگ با خود رهبری و گفت و گو و پرسش برای اصلاح منصوبان قائلند. نه اینکه حق مردم بدانند، بلکه طبق فرمایش مولا علی(ع) یکی از حقوق حاکم بر گردن مردم را نقد حاکم می‌دانند.
♦۱۲. بر همین مبناست که نواصولگراها مثلا خیلی جلو بیایند نهایتا از دوران سیاه آملی و از تحولات مثبت دوران آقای رییسی می‌گویند. ولی عدالتخواهان سوال می‌کنند چرا همان ۱۱ سال پیش فردی که یک روز سابقه کار قضایی نداشت به ریاست این دستگاه عریض و طویل منصوب شد؟
و مثلا همین آقای رئیسی نشد.
♦۱۳. البته دغدغه حفظ شان و جایگاه را می‌فهمم. من حتی ادبیات شما در تذکر به آقای رضایی را هم نمی‌پسندم. ولی فکر می‌کنم بابت ۳۰ سال خلق فجایع بزرگ توسط یک فرد، که آخرینش #بورس با هزاران مالباخته بود اگر حتی نوشتن یک نامه محترمانه به رهبری برای در خواست عزل وی را انحراف بدانید...
♦۱۴. یا حتی همین پاسخ خواستن برای انتصاب وی در یک نامه غیر محترمانه به رضایی را در یک ادبیات محترمانه به رهبری نشانه التقاط بدانید و انواع و اقسام برچسب‌ها را حواله کنید خیلی نمی‌شود بعدش پز بدهید که ما هم قائل به رابطه امت و امامت و گفتوگوی محترمانه و دیالوگ با رهبری هستیم.
♦۱۵. من فکر می‌کنم وقتی دولتهای مختلف برای معرفی وزیر برخی وزارتخانه‌های کلیدی به مجلس، قبلش باید تایید ضمنی رهبری را بگیرند نمی‌شود گفت فردی ۳۱ سال مسئول اقتصادی دفتر رهبری است و مورد تایید ایشان نیست یا به ایشان ارتباطی ندارد. من فکر می‌کنم این رویکرد، مطلقا راهگشای کشور نیست.
♦۱۶. من اینجور دفاع از رهبری را کمک به مفسدین کشور می‌دانم. فکر می‌کنم این بحث، گفت و گوی خوبی است تا کمک کنیم قدری در مورد این مسائل بیشتر حرف زده شود. ضمن اینکه می‌تواند تفاوت اصولگرایی و نو اصولگرایی با عدالتخواهی را روشن‌تر کند تا به قول شما قیمه‌ها و ماست‌ها با هم قاطی نشوند.
🔴 @ghabl_enghelab
Twitter
علی جعفری
چرا قیمه‌ها را می‌ریزی تو ماستا؟ مگر کسی گفته منصوبین رهبری را نقد نکنید؟ اتفاقا خط مقدم نقد به منصوبین رهبری، انقلابی‌هایی هستند که هزینه نقد منصوبین را می‌پردازند و حریم رهبری را هم حفظ می کنند. مثل یامین پور و رسایی. انحراف شما آنجاست که شما به کمتر از…