ثبت‌نام تک‌درس هفتمین دورۀ جامع نگارش و ویرایش

کارگاه مبانی نشر و و یرایش

مدرس: دکتر جواد رسولی

چهارشنبه‌ها، ساعت ۱۶ تا ۱۹:۳۰

۸ جلسه (۴هفته)

نحوۀ برگزاری: برخط

شروع کارگاه از چهارشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۳

برای ثبت‌نام به شمارۀ آموزش در تلگرام یا بله پیام بدهید.

۰۹۳۹۶۵۴۴۷۹۸

#انجمن_صنفی_ویراستاران #چاپ #جواد_رسولی #ویرایش #آموزش #کارگاه_آموزشی #مبانی_نشر #انجمن_صنفی_ویراستاران #جامع #هفتمین_دوره

#معرفی_درس_های_دوره_جامع_نگارش_و_ویرایش
#انجمن_صنفی_ویراستاران

🔸عنوان درس: مبانی نشر و ویرایش

🔹مدرس: دکتر جواد رسولی، مدرس و کارشناس نشر کتاب و ویرایش

اگر در صنعت نشر کتاب ایران فعالیت می‌کنید، باید «کاغذک» را بشناسید.
این کانال به چالش‌های صنعت نشر، کتاب و مطالعه می‌پردازد و به دنبال راه‌حل‌های جدید و کارآمد برای مواجهه با آن‌ها است.

با رویکرد پژوهشی، تمرکز کاغذک بر تحلیل روندها، آمار و سیاست‌های مرتبط با نشر است.
همچنین، به نقد و آسیب‌شناسی اشتباهات رایج در صنعت نشر می‌پردازد تا اصلاح شوند و فرصت‌ها و ظرفیت‌های جدید را معرفی می‌کند تا بتوانیم به‌موقع از آن‌ها بهره‌مند شویم.

این مطالب کمک می‌کند ناشران و مدیران فرهنگی با تصمیم‌های آگاهانه‌تر، چرخه نشر و کتاب را بهبود بخشند و در نهایت، فرزندان ایران را در حال خوب کتاب‌خوانی ببینیم.
کاغذک می‌تواند به مرجعی کاربردی برای نشر کتاب ایران تبدیل شود، با کمک شما.

https://t.me/kaghazakplus

آب و سراب ایران

ایرانی چون بر سر چهار راه زندگی می‌کرده است، گویی همواره منتظر تحول و خبری است. امروز را به انتظار فردا به سر می‌برده و آن را به امید فردای بهتر تحمل می‌کرده است. پیوسته چشم به راه پیک زندگی داشته است که از راه برسد، سواری که از میان گرد بیرون آید. اینکه ایرانی توانسته است تا امروز بر سر پا بماند و تاریخ مستمر خود را لنگان‌لنگان به جلو بکشاند، خود داستانی دارد که باید رمزهایش را جای دیگر به دقت شکافت.
واقع امر آن است که همه حوادث کم‌ و بیش سختی که بر او گذشته، تاریخ او را منقطع نکرده است، تا نزدیک اضمحلال رسیده، ولی بریده نشده است.

در مجموع می‌توان گفت که ملت ایران شبیه به آن بوته‌های صحرایی چون قیچ و گز بوده‌ است که زندگی در شدائد را می‌آموزند و ریشه خود را محکم می‌کنند و با کم‌ آبی و سموم و داغی و سردی خو می‌گیرند و چون بادهای تند بوزد و یا شن‌های انبوه روی آورد سر خود را خم می‌کنند و از نو پس از رفع خطر، برمی‌افرازند و عادت کرده‌اند که ذخیره حیاتی در خود داشته باشند که در خشکسالی و عسرت آن را به کار گیرند.


📚 کتاب برگریزان، ص۳۱

✅کانال دکتر اسلامی نُدوشن
@dr_eslaminodoushan

سفرنامۀ دیار نیاکان

هیئت فرهنگی ایران متشکل از مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب و فرهنگستان زبان و ادب فارسی به دیار نیاکان، شهرهای حصار، کولاب، خجند، سمرقند و بخارا سفری داشته‌اند که این تصاویر گزارش مصور آن است.

#تاجیکستان #دیار_نیاکان #میراث_مکتوب #سمرقند #بخارا
@irtaj

📖 همایش فولکلورشناسی تاجیکان و گرامی‌داشت هفتادسالگی پرفسور روشن رحمانی

🔸دانشگاه ملّی تاجیکستان بنا دارد در اوایل سال 2025 کنفرانسی با موضوع «فولکلور‌شناسی تاجیکان پس از استقلال دولتی تاجیکستان» برگزار کند.
موضوعات پیشنهادی این کنفرانس که همزمان با هفتادسالگی پروفسور روشن رحمانی برگزار می‌شود در فراخوان پیوست درج و منتشر شده است.
#تاجیکستان #فولکلور #فارسی_زبانان #فرهنگ_مردم #ادبیات_شفاهی #روشن_رحمانی #پرفسور_روشن_رحمانی #دانشگاه_ملی_تاجیکستان #همایش #ایران_و_تاجیکستان #تاجیکان #تمدن_ایرانی #فرهنگ_ایرانی
@irtaj
@Gahnevise

🔶🔹انجمن صنفی ویراستاران برگزار می‌کند🔹🔶

📖 رونمایی و نقد کتاب خطۀ ویراستاران

🔹سخنرانان:
#گلی_امامی
#بهرام_پروین_گنابادی
#مهناز_مقدسی

🔸با حضور پدیدآورنده
#جواد_رسولی

🔅همزمان با سالروز تأسیس #انجمن_صنفی_ویراستاران

🔸با همکاری #نشر_کلهر و #فرهنگان

سه‌شنبه|هشتم آبان ۱۴۰۳| ساعت ۱۶:۳۰

تهران، خیابان پاسداران، روبه‌روی دشتستان پنجم، فرهنگان


https://t.me/anjomanvirastaran

برای آشنایی بیشتر با خطۀ ویراستاران اینجا را بخوانید
@Gahnevise

📚ویرایش حرفه‌ای است پرزحمت و کم‌اجر. تجربه و دود چراغ خوردن می‌خواهد. اصول آن را می‌توان و باید آموخت، ولی کیفیت بالای کار فقط با تجربه به دست می‌آید. بسیاری از نویسندگان مشهور دنیا شهرتشان را مدیون ویراستارانشان‌اند، ازجمله همینگوی و فیتزجرالد.
خوشبختانه در سال‌های اخیر به‌تدریج تک‌وتوک ناشران فهیمی که ارزش کار ویراستار را دریافته‌اند با قرار دادن نام ویراستار زیر نام نویسنده یا مترجم از کار او بیشتر قدردانی می‌کنند.
تنها پس از خواندن شرح حال برخی از این همکاران خراسانی به این نتیجه رسیدم که کوشش جناب رسولی برای شناساندن این خادمان نشر چه اندازه مفید و آموزنده است و چه بسا الگویی بشود برای دیگر شهرهای ایران که نشر فعالی دارند.

🔸 رونمایی و نقد خطۀ ویراستاران از نگاه:
#گلی_امامی
#بهرام_پروین_گنابادی
#مهناز_مقدسی

با حضور: #جواد_رسولی (پدیدآورنده)

سه‌شنبه ۸ آبان ۱۴۰۳
ساعت ۴:۳۰

📍 نشانی: فرهنگان پاسداران، خ. ناطق نوری (زمرد)، روبه‌روی دشتستان پنجم

https://t.me/anjomanvirastaran

برای آشنایی بیشتر با خطۀ ویراستاران اینجا را بخوانید #نشر_کلهر
@Gahnevise

.

کتاب و کتاب‌خوانی

۱۳ آبان ۱۴۰۳
#محمود_فاضلی_بیرجندی


این روزها دو کتاب به دستم رسید که تازه نیست، اما شگفتی آورد:
«مرشد و مارگریتا» نوشته میخاییل بولگاکف.
«انسان در جست­‌وجوی معنی»، نوشته ویکتور فرانکل.

هر دو را داشته­‌ام. هر دو چندین بار چاپ شده و خوانندگان فارسی آن هزاران تن شده­‌اند.
اما شگفتی آن که:
در باره مرشد و مارگریتا نوشته­‌اند: رمانی است شگفت­‌انگیز، از درخشان­‌ترین آثار ادبی روسیه که به کتاب­‌های کلاسیک پهلو می­‌زند.
در باره انسان در جست­‌وجوی معنی هم نوشته­‌اند: یکی از بزرگ­‌ترین کتاب­‌های عصر ماست.

ستایش­‌هایی از این دست که این کتاب، کتاب شگفت­‌انگیزی است یا از بزرگ­‌ترین کتاب­هاست؛ مردمی را نشان می­‌دهد که تا بدان روز به کتابی پر ارج برنخورده و به محض دیدن این کتاب سر از پا نشناخته و چنین ستایش­‌هایی از آن کرده‌اند.
 
اما چه کتابی باید بتواند من ایرانی را با زمینه­‌ای چند هزار ساله که در نوشتن آثار جهانی ادبی و فرهنگی دارم، به چنین ستایش­‌هایی وادارد؟
اصلا بزرگ­‌ترین کتاب عصر در زبان فارسی و در نزد فارسی­‌زبان­‌ها چه کتابی است؟
همین کتاب­‌ها که باختریان بزرگش شمرده­‌اند؟

کدام کتاب است که بتواند بر کفه ترازوی دانش و خرد به پای «تاریخ بیهقی» برسد، با «کلیله و دمنه» هموزن باشد، همسنگ «اشعار رودکی» باشد، با «تاریخ بلعمی»، با «بوستان» و «گلستان» سعدی یا با هر یک از صدها دیوان شعر شاعران فارسی برابری کند؟
از کتاب­‌هایی تمدن­‌ساز چون «شاهنامه» و «اوستا» و «بندهش» و ... نام نمی­‌برم تا سپس خودم را سرزنش نکنم که چنین معامله­‌نادان هستم!
 
پرسشی است که چرا برخی از ما می­‌پندارند هر آنچه را باختریان گفتند و نوشتند باید در نزد ما هم همان حُکمی را داشته باشد که برای آنان داشته؟
اگر باختریان در کشاکش با استالین و اتحاد شوروی خواسته­‌اند هر آنچه را بر ضد او نوشته شده بزرگ وانمایند، چرا من هم باید کتاب­‌های مناسبتی آنان را درخشان و بزرگ بپندارم. گیریم که باختر، در نبرد با شوروی بر او چیره آمد. من در آن میانه چرا باید فرهنگ و تمدن خویش را کنار بنهم؟

کدام اهل کتابی «مروج­‌الذهب» ابوالحسن مسعودی را زمین می­‌گذارد تا کتاب­‌های بزرگ! و درخشان و جهانی! باختریان را بخواند؟
این چه بیماریی است که بر پیکر فکری ما افتاده است؟
 
در نمایشگاه­‌های کتاب و محفل­‌های کتاب­خوانی هم دیگر کسی یادش نمی­‌آید که در زبان فارسی چه کتاب­‌هایی داریم. کسی نمی­‌داند که تا همین چندی پیش کلیله و دمنه و آثار سعدی کتاب­‌هایی بود که هر کس در آغاز سوادآموزی باید می­‌خواند و از بر می­‌کرد تا سوادش بنیاد بگیرد.

نگارنده نمی­‌خواهد ارج فرهنگ­‌ها و فکرهای دیگران را وازند. البته که باید اهل دنیا و افکار ایشان را بشناسیم، و آن از راه ترجمه آثار ایشان شدنی است. اما نه اینچنین که خود را در دامان باختر بیندازیم و هر آنچه باختریان در باره کتاب­‌های دیگر مردم دنیا گفتند هم همان باور رسمی ما بشود.

تا در باختر به یکی از اهل سرزمین کُره جایزه دهند ما هم او را بزرگ بشناسیم و در پی او برویم. مگر خود با دنیا تماس نداریم؟ چرا کسی کتاب­‌هایی از مردمان دیگر کشورها نمی­‌آورد؟

در همین سده پیش نبود که استادانی چون علامه قزوینی و پورداوود و همانندان ایشان مدت­‌ها در کتاب­خانه­‌های باختر یا هند می­‌بودند و پیوسته از کتاب­‌های آنان یا از آثاری که از ما در نزد ایشان بود عکس می­‌گرفتند و برای ما می­‌فرستادند. استاد علی‌اصغر حکمت وقتی در هند بودند چه کارهای فرهنگی کردند!
سفیران و رایزنان فرهنگی کنونی بر روی هم یک هزارم ایشان کرده‌اند؟

ما کتاب­‌های زیادی داریم که نخوانده­‌ایم، و باید بخوانیم. این شوق و ذوق به کتاب­‌های میان مایه و بلکه سبک مایه اروپایی و روسی و امریکایی و بزرگ پنداشتن آن نشان فضل نیست. از دستپاچگی است.
نشان به همین نشان که با آن همه کتاب­‌ها که از باختریان و به ویژه از تراوشات خاص مکتب­‌داران خاوری! خواندیم این شدیم که هستیم. 


https://t.me/dejnepesht4000