قدرتِ روح تنها به همان اندازه‌يِ قدرتِ تبيينش است، ژرفايِ آن تنها به آن اندازه عمق دارد، كه روح شهامت داشته باشد، خود را در تفسيرش بگستراند.
#هگل
از كتاب: #دانش_پديدارشناسي_روح
ترجمه‌ي ابراهيم ملك‌اسماعيلي
تفسير:
هگل معتقد است كه «آگاهی»، در طولِ تاريخ فقط از طريقِ روبرو شدن با امورِ متضادِ خويش پرورش مي‌يابد
از ديدگاهِ او برخورد با «منفیت»، روح را از «بلاواسطگی» درآورده و اسبابِ رشد و ترفيعِ او را فراهم می‌آورد. در ضمن نباید فراموش کرد که «آگاه‌شدن» به این مسئله، یکی از مراحلِ بلوغ و ترفیعِ روح می‌باشد.
بنابراين همه‌يِ موجودات برايِ رشد و برتر شدن نياز به برخورد با امورِ متضادِ خويش را دارند. هگل اين روند را «ديالِكتيك» مي‌نامد.
اين امر، درست شبيهِ همان چيزي است كه در آراءِ نيچه، «دشمن مقدّس» نام دارد و در واقع، نيچه معتقد است كه: «آنچه مرا از پاي در نيندازد، قوي‌تر-ام مي‌سازد.»
البته، ديالكتيكِ هگل با آراءِ نيچه، تفاوت‌هايي اساسي دارد كه در پست‌هايِ آينده به اختصار بازگو خواهيم كرد.
Join Link↘️
🆔 @fnietzsche
#هگل
از كتاب: #دانش_پديدارشناسي_روح
ترجمه‌ي ابراهيم ملك‌اسماعيلي
تفسير:
هگل معتقد است كه «آگاهی»، در طولِ تاريخ فقط از طريقِ روبرو شدن با امورِ متضادِ خويش پرورش مي‌يابد
از ديدگاهِ او برخورد با «منفیت»، روح را از «بلاواسطگی» درآورده و اسبابِ رشد و ترفيعِ او را فراهم می‌آورد. در ضمن نباید فراموش کرد که «آگاه‌شدن» به این مسئله، یکی از مراحلِ بلوغ و ترفیعِ روح می‌باشد.
بنابراين همه‌يِ موجودات برايِ رشد و برتر شدن نياز به برخورد با امورِ متضادِ خويش را دارند. هگل اين روند را «ديالِكتيك» مي‌نامد.
اين امر، درست شبيهِ همان چيزي است كه در آراءِ نيچه، «دشمن مقدّس» نام دارد و در واقع، نيچه معتقد است كه: «آنچه مرا از پاي در نيندازد، قوي‌تر-ام مي‌سازد.»
البته، ديالكتيكِ هگل با آراءِ نيچه، تفاوت‌هايي اساسي دارد كه در پست‌هايِ آينده به اختصار بازگو خواهيم كرد.
Join Link↘️
🆔 @fnietzsche