خدای بزرگ آن بانو را از نور عظمت خویش آفرید؛ و هنگامی نورش درخشیدن گرفت، آسمانها و زمین با نور آن حضرت روشن شدن و چشمان ملائکه خیره شد و خدا را سجده نمودند و گفتند: بارالها این چه نوری است؟ خداوند وحی فرستاد که این نور از نور من است…

برترین افتخار برای آن بانوی یگانه و سکان دار کشتی فضیلت‌ها آن است که دامن شرف و قداستش در بر گیرنده ناموس عصمت، و آغوش بزرگوارش پرورش دهنده گوهر تابناک و صدف گرانبار پاکی و کرامت، حضرت صدیقه کبرا فاطمه زهرا (ع) است. آری اوست مفتخرترین بانوی دهر که مادر سالار بانوان و جده عظيم الشأن يازده امام راستین و پیشوای معصوم، و هم اوست سرافرازترین بانویی که خدای جهان آفرین، بی بدیل ترین داماد روزگار حضرت امیر مؤمنان (ع) را برای او برگزید...

حور العين به هم بشارت دادند و آسمانیان تولدش را به یکدیگر تبریک گفتند، و در آسمان نوری درخشان پرتو افکند که فرشتگان تا آن روز ندیده بودند. زنان نوزاد را به حضرت خدیجه دادند و گفتند: هان ای خدیجه! کودک پاک و پاکیزه و مبارک را برگیر که خداوند او و نسلش را پر برکت ساخته است...