📜درس های عاشورایی/درس اول: معرفت/
🖋امام حسين عليه‌السلام، شمع بزم عالمان

✍🏻ابن كثير در كتاب خود آورده است: «امام حسين‌ عليه‌السلام و ابن زبير از مدينه به سوي مكه بيرون شدند و در مكه اقامت گزيدند. امام حسين ‌عليه‌السلام مورد توجه مردم قرار گرفت. آنها به سوي او مي‏آمدند در اطراف او مي‏نشستند وسخنش را مي‏شنيدند و از آنچه از او مي‏شنيدند سود مي‌جُستند وگفته‌هايش را ضبط ‏كرده و مي‌نوشتند تا از او روايت كنند.»

✍🏻علائلي در سمو المعني نگاشته است: «مردم چنان شيفته معنويت و عظمت روح امام حسين ‌عليه‌السلام بودند و چنان امام حسين ‌عليه‌السلام محبوبيت داشت كه از همه‏كس ‏و ‏همه‏جا ‏منصرف‏ و‏ منقطع ‏شده ‏و ‏به‏ سوي او‏ مي‏شتافتند. ‏كسي‏ جز امام حسين ‌عليه‌السلام نبود كه اين همه مريد و ارادتمند داشته باشد؛ گويي مردم در وجود امام حسين‌ عليه‌السلام حقيقت ديگري از عالم ابداع الهي را تماشا مي‏كردند. چون امام حسين‌‌ عليه‌السلام سخن بگويد مثل آن است كه زبان عالم غيب باز شده و آنها را از رموز و اسرار پنهان وحقايق نهان آگاه مي‌سازد؛ و زماني كه خاموش مي‏شد، سكوتش به گونه‌اي متفاوت آنها را از حقايق ديگر با خبر مي‏ساخت؛ زيرا پاره‏اي از حقايق را جز با خاموشي عميق نمي‏توان اظهار كرد؛ مثل نقطه و فاصله‌اي كه در ميان سطرها، كلمه‌ها و جمله‏ها مي‏گذارند و همان نقطه خاليِ از نوشته، مانند نوشته‏هاي كتاب، معنايي مي‏دهد كه جز با آن نقطه با هيچ نوشته‏اي آن معنا را نمي‏توان بيان كرد.»

👆🏻كلام فوق نشان از واقعيتي انكارناپذير از محبوبيت علمي امام حسين‌ عليه‌السلام در ميان مردم دارد. با آن‌كه مردم در فشار حكومت بوده و جاسوسان و كارآگاهان همه جا در تعقيب آنها بودند تا كسي با امام حسين ‌عليه‌السلام رابطه نداشته باشند، اما قدرت سرنيزه و زور نظامي چگونه مي‏تواند مردم را از خودشان، دلشان و ضميرشان جدا كند؟ قدرت، هر ميزان كه باشد نمي‏تواند بر شعور بشر مسلط شود و سرنيزه هر قدر كه كاري و نافذ باشد به باطن انسان و معنويت او نفوذ نمي‏كند.

✍🏻علائلي در ادامه آورده است: «حسين‌ عليه‌السلام كثير الحديث و الرواية بود، آن زمان با اينكه تعداد بسياري از اصحاب پيغمبر صلي‌الله‌عليه‌وآله نقل حديث مي‏كردند، اما مردم همه آنها را ترك كرده و به مجلس حسين ‌عليه‌السلام مي‏آمدند.» پس از اين، علائلي احاديثي از آن حضرت نقل مي‏كند.[3]
اخباري كه از امام حسين ‌عليه‌السلام‏ نقل شده حاكي از علم و ذوق سرشار، قوت فطانت، استعداد و قريحه و استحكام منطق اوست. اين اخبار بيش از آن است كه قابل شمارش باشد. آن حضرت به‌گونه‌اي در مسائل علميّه با جودت ذهن و حدّت خاطر اظهار نظر مي‏كرد و فتوا مي‏داد كه موجب تحيّر مردم مي‏شد، تا حدّي كه عبدالله بن عمر در حقّ او گفت: «اِنَّهُ يَغُرُّ الْعِلْمَ غَرّاً»[4]

هم‌چنان كه مرغ، جوجه خود را با منقار خود غذا مي‏دهد، امام حسين ‌عليه‌السلام نيز در بيت نبوت و ولايت از سرانگشت علوم رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله غذا خورد و از سينه معارف اسلام شير مكيد و رشد و نمو يافت.
#درس_های_عاشورایی #امام_حسين_عليه‌السلام_شمع_بزم_عالمان

🆔@Fatemyh_com