کیفیت بیعت زنان با حضرت محمد صلی الله علیه و آله

#حجاب #عفاف #حجاب_فاطمی
1️⃣عنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) كَيْفَ مَاسَحَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) النِّسَاءَ حِينَ بَايَعَهُنَّ قَالَ دَعَا بِمِرْكَنِهِ‌[1] الَّذِي كَانَ يَتَوَضَّأُ فِيهِ فَصَبَّ فِيهِ مَاءً ثُمَّ غَمَسَ يَدَهُ الْيُمْنَى فَكُلَّمَا بَايَعَ وَاحِدَةً مِنْهُنَّ قَالَ اغْمِسِي يَدَكِ فَتَغْمِسُ كَمَا غَمَسَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَكَانَ هَذَا مُمَاسَحَتَهُ إِيَّاهُنَّ.

🔸مفضّل گوید: به امام جعفر صادق علیه السّلام عرض کردم: هنگامی که پيامبر خدا صلّی الله علیه و آله با زنان (مکّه) بيعت فرمودند، چگونه با آنان بيعت نمودند؟ فرمود: ظرف وضوی خود را طلبيده، در آن مقداری آب ريختند، سپس دست راست خود را در آن فرو بردند، هر زنی که می خواست با آن حضرت بيعت کند، می فرمود: دست خود را در ظرف فرو ببرد، و زنان بيعت کننده نيز مانند پيامبر دست خود را در ظرف فرومی بردند. مصافحه پيامبر صلّی الله علیه و آله با زنان اينگونه بود. (هرگزبا هيچ زنی مصافحه نکرده ودست ندادند).

2️⃣قالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) أَ تَدْرِي كَيْفَ بَايَعَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) النِّسَاءَ قُلْتُ اللَّهُ أَعْلَمُ وَ ابْنُ رَسُولِهِ أَعْلَمُ قَالَ جَمَعَهُنَّ حَوْلَهُ ثُمَّ دَعَا بِتَوْرِ بِرَامٍ‌[2] فَصَبَّ فِيهِ نَضُوحاً ثُمَّ غَمَسَ يَدَهُ فِيهِ ثُمَّ قَالَ اسْمَعْنَ يَا هَؤُلَاءِ أُبَايِعُكُنَّ عَلَى أَنْ لَا تُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئاً وَ لَا تَسْرِقْنَ وَ لَا تَزْنِينَ وَ لَا تَقْتُلْنَ أَوْلَادَكُنَّ وَ لَا تَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ تَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيكُنَّ وَ أَرْجُلِكُنَّ وَ لَا تَعْصِينَ بُعُولَتَكُنَّ فِي مَعْرُوفٍ أَقْرَرْتُنَّ قُلْنَ نَعَمْ فَأَخْرَجَ يَدَهُ مِنَ التَّوْرِ ثُمَّ قَالَ لَهُنَّ اغْمِسْنَ أَيْدِيَكُنَّ فَفَعَلْنَ فَكَانَتْ يَدُ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) الطَّاهِرَةُ أَطْيَبَ مِنْ أَنْ يَمَسَّ بِهَا كَفَّ أُنْثَى لَيْسَتْ لَهُ بِمَحْرَمٍ

🔸امام جعفر صادق علیه السّلام فرمودند: آيا می دانی پيامبر خدا صلّی الله علیه و آله با زنان چگونه بيعت نمودند؟ عرض کردم: خدا و فرزند پيامبر خدا صلّی الله علیه و آله داناترند. آن حضرت فرمود: ظرف وضوی خود را طلب نمودند و در آن آب تازه ريخته؛ سپس دست خود را در آن فرو بردند ... و به زنان امر فرمودند: دستان خود را در آن فرو بريد. زنان نیز انجام دادند. همانا دستان طاهر رسول خدا صلّی الله علیه و آله، پاکتر از آن بود که با آن دست زن نامحرمی را لمس کند.

3️⃣عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: «لَمّا فَتَحَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَكَّةَ بايَعَ الرِّجالَ ثُمَّ جاءَهُ النِّساءُ يُبايِعْنَهُ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ:«يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذا جاءَكَ الْمُؤْمِناتُ يُبايِعْنَكَ عَلىٰ‏ أَنْ لايُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئاً وَ لا يَسْرِقْنَ وَ لا يَزْنينَ وَ لا يَقْتُلْنَ أَوْلادَهُنَّ وَ لا يَأْتينَ بِبُهْتانٍ يَفْتَرينَهُ بَيْنَ أَيديهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَ لا يَعْصينَكَ في مَعْرُوفٍ فَبايِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ» إلى أنْ قالَ: فَقالَتْ أمُّ حَكيمٍ:... يا رَسُولَ اللَّهِ! كَيفَ نُبايِعُكَ؟ فَقالَ: إنِّي لا أُصافِحُ النِّساءَ، فَدَعا بِقَدَحٍ مِنْ ماءٍ فَأَدْخَلَ يَدَهُ ثُمَّ أَخْرَجَها فَقالَ: أَدْخِلْنَ أَيْديَكُنَّ في هٰذَا الْماءِ فَهِيَ الْبَيْعَةُ

🔸امام صادق علیه السلام: هنگامی که پيامبر خدا صلّی الله علیه و آله مکّه را فتح نمودند؛ مردان با آن حضرت بيعت کردند، سپس زنان برای بيعت کردن با ايشان آمدند، خداوند عزّوجل آيه ای نازل فرمود: «ای پيامبر! هنگامی كه زنان با ايمان نزد تو آيند تا (بر اساس اين شرايط) با تو بيعت کنند: چيزی را با خدا شريك نگيرند، و دزدی نكنند، و مرتكب زنا نشوند، و فرزندان خود را نكشند، و طفل حرام‏زاده خود را به دروغ و افترا به شوهرانشان نبندند، و در هيچ كار پسنديده ای از تو سرپيچی نكنند، با آنان بيعت كن و از خدا برای آنان آمرزش بخواه؛ زيرا خداوند آمرزنده و مهربان است» تا آنجا که فرمود (زنی به نام) امّ حکيم گفت:... ای پيامبر خدا! چگونه با تو بيعت کنيم؟ پيامبر صلّی الله علیه و آله فرمود: به درستی که من با زنان دست نمی دهم. پس آن حضرت ظرف آبی خواستند، دست خود را در آن قرار دادند، سپس دست خود را از آن خارج نموده و فرمودند: ای زنان دست خود را در اين آب قرار دهيد، همين بيعت کردن است.

الكافي- ط الاسلامية/ج5/ص526 و 527/بَابُ صِفَةِ مُبَايَعَةِ النَّبِيِّ صلی الله علیه و آله النِّسَاءَ/ح1 و 2 و

#جزء28

وظیفه در قبال زن و بچه ای که حرف گوش کن نیستند

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ (تحریم 6)
ای مؤمنان! خود و خانواده خود را از آتشی که هیزم آن انسان ها و سنگ ها است، حفظ کنید.

4533- وَ سُئِلَ الصَّادِقُ صلوات الله علیه عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً كَيْفَ نَقِيهِنَّ قَالَ تَأْمُرُونَهُنَّ وَ تَنْهَوْنَهُنَّ قِيلَ لَهُ إِنَّا نَأْمُرُهُنَّ وَ نَنْهَاهُنَّ فَلَا يَقْبَلْنَ قَالَ إِذَا أَمَرْتُمُوهُنَّ وَ نَهَيْتُمُوهُنَّ فَقَدْ قَضَيْتُمْ مَا عَلَيْكُمْ‌[1].

🔸از امام صادق صلوات الله علیه سوال شد در مورد کلام خداوند عز و جل: خودتان و خانواده خود را از آتش حفظ کنید. (تحریم 6)
چگونه آنان (زنان) را حفظ کنیم؟ فرمود: «آنان را امر و نهی کنید». به حضرت گفته شد: آنها را امر و نهی می کنیم؛ امّا نمی پذیرند؟ فرمود: «هر گاه آنان را امر و نهی کردید ، دیگر وظیفه خود را انجام داده اید» .

من لا يحضره الفقيه جلد 3 صفحه 442
تفسیر کنز الدقائق جلد 13 صفحه 336
وسائل الشيعة ط-آل البیت جلد 20 صفحه 177
تفسير نور الثقلين جلد 5 صفحه 373
الكافي- ط الاسلامية جلد 5 صفحه 62

#جزء28

🔻جشن شیطانی حفصه با توهم شکست امیرالمومنین علیه السلام در جمل
🔻فحش و ناسزا گفتن عایشه به امیرالمومنین علیه السلام

قَالَ أَبُو مِخْنَفٍ وَ لَمَّا نَزَلَ عَلِیٌّ علیه السلام ذَا قَارٍ کَتَبَتْ عَائِشَةُ إِلَی حَفْصَةَ أَمَّا بَعْدُ فَإِنِّی أُخْبِرُکِ أَنَّ عَلِیّاً قَدْ نَزَلَ ذَا قَارٍ وَ أَقَامَ بِهَا مَرْعُوباً خَائِفاً لِمَا بَلَغَهُ مِنْ عِدَّتِنَا وَ جَمَاعَتِنَا فَهُوَ بِمَنْزِلَةِ الْأَشْقَرِ إِنْ تَقَدَّمَ عُقِرَ وَ إِنْ تَأَخَّرَ نُحِرَ فَدَعَتْ حَفْصَةُ جَوَارِیَ لَهَا یَتَغَنَّیْنَ وَ یَضْرِبْنَ بِالدُّفُوفِ فَأَمَرَتْهُنَّ أَنْ یَقُلْنَ فِی غِنَائِهِنَّ مَا الْخَبَرُ مَا الْخَبَرُ عَلِیٌّ فِی السَّفَرِ کَالْفَرَسِ الْأَشْقَرِ إِنْ تَقَدَّمَ عُقِرَ وَ إِنْ تَأَخَّرَ نُحِرَ-
وَ جَعَلَتْ بَنَاتُ الطُّلَقَاءِ یَدْخُلْنَ عَلَی حَفْصَةَ وَ یَجْتَمِعْنَ لِسَمَاعِ ذَلِکَ الْغِنَاءِ فَبَلَغَ أُمَّ کُلْثُومٍ بِنْتَ عَلِیٍّ علیه السلام ذَلِکَ فَلَبِسَتْ جَلَابِیبَهَا وَ دَخَلَتْ عَلَیْهِنَّ فِی نِسْوَةٍ مُتَنَکِّرَاتٍ ثُمَّ أَسْفَرَتْ عَنْ وَجْهِهَا فَلَمَّا عَرَفَتْهَا حَفْصَةُ خَجِلَتْ وَ اسْتَرْجَعَتْ فَقَالَتْ أُمُّ کُلْثُومٍ لَئِنْ تَظَاهَرْتُمَا عَلَیْهِ الْیَوْمَ لَقَدْ تَظَاهَرْتُمَا عَلَی أَخِیهِ مِنْ قَبْلُ فَأَنْزَلَ اللَّهُ فِیکُمَا مَا أَنْزَلَ (2) فَقَالَتْ حَفْصَةُ کُفِّی رَحِمَکِ اللَّهُ وَ أَمَرَتْ بِالْکِتَابِ فَمُزِّقَ وَ اسْتَغْفَرَتِ اللَّهَ-

🔶ابومخنف می گوید: زمانی که امام علی علیه السلام در ذی قار توقف نمود، عایشه طی نامه ای به حفصه نوشت: باید تو را آگاه کنم که علی در ذی قار توقف نموده و با شنیدن تعداد و اتحاد ما، ترس بر وی حاکم شده و در این شهر اقامت گزیده است. وی هم اکنون به اسب بوری شبیه است که اگر پیش برود قربانی می شود و اگر عقب نشیند ذبح می گردد. حفصه کنیزان خود را فراخواند تا آواز بخوانند و به دف زدن مشغول شوند. وی به آنان دستور داد تا در آواز خود بگویند: چه خبر است چه خبر است؟ علی در سفر خود همانند اسب بوری است که اگر پیش رود قربانی می شود و اگر عقب نشیند ذبح می گردد.
و دخترانِ بردگان آزاد شده بر حفصه وارد می شدند و نزد او تجمع می کردند تا به این آواز و غنا گوش فرا دهند. این خبر به گوش ام کلثوم دختر امام علی علیه السلام رسید لذا چادر به سر کرد و همراه زنانی به صورت ناشناس بر او وارد شد و سپس حجاب از چهره کنار زد. وقتی حفصه او را شناخت خجالت کشید و گفت: انا لله و انا الیه راجعون. ام کلثوم گفت: اگر امروز شما بر علیه او خروج کرده اید از پیش نیز بر برادر او (پیامبر صلی الله علیه و آله) خروج کرده بودید و همدست شدید؛ پس خداوند درباره شما نازل نمود آنچه را که نازل کرد (کنایه از مذمت عایشه و حفصه در سوره تحریم)
حفصه گفت: تمام کن، خدا تو را رحمت کند، سپس دستور داد نامه را پاره کردند و بعد از خداوند طلب مغفرت کرد.

كامل البهائي/ج2/ص222
بحار الأنوار (ط - بيروت)/ج‏32/ص90
شرح نهج البلاغة ابن أبي الحديد/ج‏14/ص13
الكافئة في إبطال توبة الخاطئة(مفید)/ص16

#جزء28