#دستور_زبان.

#کارواژه_زمان_و_کَس

در گزاره بخش بنیادین"کارواژه"است.
هر سَهانی باید"کارواژه"داشته باشد.
نوشتاری که در آن"کارواژه"نباشد،
سَهان* نیست.

👈 "کارواژه"،
واژه‌ای است که کاری یا چرایی را می‌رساند
و مانیِ آن با زمان پیوند دارد.

زمان بر سه گونه است:
(گذشته، اکنون، آینده.)

👈 "کنون" زمانی است که سهان را می‌گوییم.
👈 "گذشته" زمانی ست که پیش از گفتنِ سهان بوده است.
👈 "آینده"زمانِ پس از گفتار است.

"کارواژه"افزون بر زمان همیشه بر یکی از سه کَسِ "گوینده، شنونده، دیگر کَس" نیز رهنمود می‌کند.
در کارواژه‌یِ "آمدم" هم پنداره‌یِ انجام دادن کار و هم زمان(گذشته) و هم کسی که این کار را انجام می‌دهد، هست.

در کارواژه‌یِ "می‌روی"همین سه پنداره هست.
یکی پنداره‌یِ انجام دادن کار که"رفتن"است.
دیگر پنداره‌یِ زمان که در این‌جا"اکنون"است.
سوم پنداره‌یِ کسی که کار رفتن را می‌انجامد،
و او کَسی است که گوینده با او می‌سخند‌.

در کارواژه‌یِ"خواهد رفت" هم سه پنداره‌یِ "گفتن"و "زمان آینده" و "کسی" که از او گفتگو می‌شود(نه گوینده و نه شنونده) هست.

👈 هر کارواژه سه پنداره‌یِ کار ، زمان و کَس را در بر دارد.

👈 کَسی که می‌سُخَنَد*،در دستور زبان،
یِکُم کَس خوانده می‌شود.

👈 کَسی که با او می‌سُخَنَند، در دستور زبان، دوم کَس خوانده می‌شود.

👈 کَسی که از او می‌سُخَنند، در دستور زبان، سوم کَس خوانده می‌شود.

برگرفته از دستور زبان پارسی،
روانشاد: #پرویز_ناتل_خانلری
(با اندکی ویرایش)

#زبان_پارسی_را_درست_بگوییم
#زبان_پارسی_را_درست_بنویسیم
#دستور_زبان_پارسی_را_درست_بیاموزیم.

*سهان= گُزاره(جمله)
کارواژه= فعل
*می‌سُخَند= سُخن می‌گوید، گفتگو می‌کند.

بازنویسی #سیــاه_منـصـور.

@farzandan_parsi.

#ناتل_خانلری؛
می‌گوید:
«من هرگاه چهره‌ی پاک و مهرانگیز؛
یک افغانی را می‌بینم و آهنگ دلنشین فارسی او را می‌شنوم میل دارم که سر به زیر بیندازم.
گویا در نگاه پرمحبت‌اش گِله‌ای هست و به زبان حال می‌گوید:
«برادر عزیز، مرا کم می‌شناسی و کم دوست داری.»


#پرویز_ناتل_خانلری‌.

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅🌾🦅🌾