#ویژگی‌های_شاهنامه:
بخش یکم؛
(۱)
نوشتن شاهنامه

اندیشه ای پر توان ونیرومند می‌خواهد تا،
آراستن وپیراستن رزمگاهِ یلان و گُندآوران و آذین‌بندی خانه زرنگار دلدادگان ونازکدلان ونیرومندی و چیرگی اندیشه وشهپر ابریشمین پندار را خواستار می‌گردد تا به روانی وساده نویسی هنر فردوسی به نگارگری و به گُل‌گشت و تماشا در سِپهر نيلگون زندگی ومرگ پهلوانان
در جهان به رزم بپردازد.
و چکاچک شمشیر های خونبار را بشنود،
و شکستن سر نیزه ها و چپ اندر راست شدن چاچی‌کمانها ـ دریده شدن جوشنها و خفتانها
در برابر دیده گان تیز بین شما
با همه فراز وفرود‌هایش پدید آید وبر گَستوان اسپان تیز پا وسیمین لگام تماشا شود.
شاهنامه یادگاری جاویدان است که از همه نسکها برتر و از همه ویژگیهای نیکویی بر خوردار است
شاهنامهاین شاهکار بی همتا و گرانسنگ ادبی به ما همزیستی و رزم مردانگی آموخته وپند های تلخ وشیرینی را به ما می‌آموزد.

#آشنایی با شاهنامه با ارزشی فراوان دارد.

*✍ سیاه منصور

@farzandan_parsi


🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگی‌های_شاهنامه
پادشاه گرانسنگ ادب پارسی.

بخش دویُم؛
۲


براستی و به شایستگی که نگارش شاهنامه بدست توانای دانای توس فردوسی بزرگ نوشته شده است.
تا بدرستی چشمان نیمه بیدارِ آهونشان را به نگارش درآورد و خواننده را شیفته و شیدای پیچش گیسوانِ دخترکان و بانوان در شاهنامه نموده و آنگاه سِپَرِ شاهین‌نشانِ پهلوانان افسانه‌ای را به زیباترین گونه بردوشِ یلان و نام آوران استوار می‌سازد.
ونیزه های پیچ پیچان و مارنشان به مانند اژدهای سیاه وسپید بدست دلاوران رزم آزموده می‌سپارد و کمندِ بهرام گورکُش، و زِرِه اسکندر کشورگشای جهان را بخوبی می‌شناساند.
و ریش دو شاخه رستم را به شانِه مهر می‌آراید
ونیم تاجی از مروارید و گُهرهای شاهوار بر سر منیژه اشک‌بار می‌نشاند.
نگارنده،
شاهنامه چاه سیاه و تاریک را هم آغوش با بیژن را در برابر چشمانِ تیز بین خوانندگان نمایان می‌کند.
فردوسی هم رنگ را خوب می‌شناسد هم نیرنگ نامردمان را ریز به ریز در شاهکار گرانسنگِ
نامه‌های ادب پارسی نمایان می‌سازد و سپس درفش پلنگ پیکر پهلوانان را در میانه میدان به هنگام رزم رزم آوران پدیدار می‌نماید و سرش را به همراه سرداران سرافراز بالا می‌گیرد.
و شیرینی پیروزیِ پُردلان را در کامِ خوانندگان دوچندان می‌کند.

دنباله نگارش درنگی دیگر.

*✍ سیاه منصور

@farzandan_parsi


🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگی‌های_شاهنامه
پادشاه گرانسنگ ادب پارسی
بخش سِیُم؛
۳

چه زود نویسنده وسُراینده توانای توس شَرَنگِ* تلخ و اَفشُرهِ زهرآگینِ دردِجانکاهِ بریده شدنِ کاکلِ نوگلان را در تپه‌ای ازآتشِ دل‌ها به همراهِ
خامه تیزتک و چابکِ خود به تماشا می‌آورد
و برگه ای بَر دَردِ خامه پُرمویِ**پندار می‌کِشد.
سپس با کبوتری سُرخ نُوک در سوگ اسپندیارِ نازک‌دل و خام‌گُمان به مُویِه‌گری می‌نشیند و اگر رستم تاب و توانِ به آغوش کشیدنِ پور پهلوانِ نورسته و پَهلودَریده پسر نوجوان و خسته‌جانش را ندارد نگارندهِ شاهنامه خود بازوان بَر گُشاید و آهوبَرهِ زیبا چشمِ تَهَمتَن را بر سینه می‌فشارد و همه بندیان(اسبران) را آزاد ساخته و آنگاه زره بپوشد و مِغفَر برسر گذارد و کین خواهِ خونِ سیاووشِ بُلُورین گلو و گُل اندام شود و اسپ تیزتکِ خامه را تا به شورآباد ترکان بتازاند و
روزگار گَروی زِره و گرسیوزِ کینه توز را سیاه کند.
وپنجه شاهین نشان برگشاید و رستم را از چنبره اژدها وارهاند.

دنباله دارد.

*✍ سیاه منصور

@farzandan_parsi

*شرنگ= خربزه تلخ ، کنایه ای از سَم

**خامه پُرموی= قلم موی

#ویژگی‌های_شاهنامه
پادشاه گرانسنگ ادب پارسی
بخش چهارم؛
۴

تنها از آن دانای هزار زبانِ توس بَر می‌آید،
که چندین داستان را درچارچوبه‌ای پشت
سرهم به نمایش بگذارد.
این دانای هزار زبانِ توانا سیاووش را از آتشِ آزمونِ کیکاووس گذرانید و خود نیز گُلِ‌رُخسار درخِرمن آتش افروخته از تندخویی و نگرانی کیکاووس بِه پَرورانید.
همراه سیاووش لگامِ اسپِ آبرومندی برکشید
و به گلستان آرمید.
آنگاه به سرزمین افسانه‌ ها تاخت و اَسپ
زباندانِ خامه خویش در آوردگاه و سرزمین تورانیان و افراسیاب کینه توز را در آوردگاهی گِران بَردستان پرتوان ِپور زال به نشاند و خود چهچهه شادمانه برآورد و رامشگریِ خانه را درچارچوبِ آهنگین سُرایشِ خویش به نمایش نشست.
آنگاه چون فرستاده شاه شد و نه آن
جندلِ چَرب زبان به یاری سُرایش خویش
خامه برگرفت و به یاری کهن ادب پارسی بر گهواره نوزادِ نگاه ابریشمین زد و به آسایه رساند،
رستمِ پُرآوازه را که درچنبرهِ اژدهای مرگبار گرفتار آمده بود بِرهانید.

دنباله دارد.

*✍ سیاه منصور

@farzandan_parsi

🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگیهای_شاهنامه
پادشاه گرانسنگ ادبِ پارسی؛
بخش پنجم

۵

#دانای توس _فردوسی بزرگ؛
_گردآفریدِ نازک تَن دختِ نازدانه گژدهم
را زیر کلاه مردانه به مَهوَشی و زیبایی می‌نمایاند.
سپس به نازشِ خامه(قلم)،
دلِ شیربچه رستمِ دستان را می‌رُباید.
دانای توس پادشاهان زرین تاج و کُلاه را
برخاکِ مرگ می‌نشاند
و ماندگاری گَرم‌چانه‌های خویش را مژده می‌دهد،

دانای توس فردوسیِ بزرگِ؛
دست مریزاد ای شیوا پنجه وشیرین خامه که کهن واژگان پارسی را از گنجینه ادب پارسی در برگرفتی و در برابر چشمان شاهوارِ مردمِ نیکونژاد نهادید.
خداوندگار سُخن با نگاهی شگفت انگیز به
چَمانِه‌های خامه رزم و بزم را در هم آمیخته و دربازگو کردنِ بزمگاه فریدون نخستین پادشاه نُوگرای جهان که باشکوه فراوان بر تختگاه پادشاهی آرام می‌گیرد و آن تاجِ مَهی را برسر
می‌نَهَد سپس جُندَل آن مردچرب زبان و
فرستاده زرین گام را به خواستگاری برای سَلم و تور و ایرج به کشور های هفتگانه جهانِ آن روز گسیل می‌دارد.
چنانکه گویی فردوسی بزرگ خود همپای
و همراه فرستادگان فریدون شاه بوده است.
تا در دهانِ خوانندگان شیرین نُماید.

✍ سیاه منصور

@farzandan_parsi

🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگیهای_شاهنامه
بخش هفتم،
۷

بنام آنکه جان وجهان آفرید
توان افزود و ناز آفرید.

دانای توس فردوسی بزرگ،
سهرابِ یَل را به هنگام لشگر کشی به ایران فرمانروای بی چون و چرای سپاه نشان می‌دهد وتیردان‌ها را بگونه‌ای بر شانه رزم آوران می‌آویزد و چنان از زبانِ آنان سخن‌ها سروده است که، گویی خویشتن آنان را آراسته است.
در رزم سهراب و گردآفرید چنان اسپ نژاده گردآفرید را با ناز و کرشمه می‌نُمایاند که، انگار آیین دلبری و دلدادگی را از دیرباز به نیکی
می‌شناخته ست.
از سوی دیگر نگاه سهراب را مهربان نشان
می‌دهد و خشم آنرا پنهان می‌دارد و
نگاه تُند و آتشین او را در نبردی آشغانه به
خوبی می‌نُمایاند،
و نگاهش را بسان نگرش دلبردگان و دلدادگان
می‌نگارد.
افسون چشمان گردآفرید تماشایی شگفت انگیز دارد.
در این رزم آشغانه نه از سهراب کمندی نشان می‌دهد و نه از گردآفرید تیغی آبدار و کارساز.
آنجا که کشور اِشغ پیش رُو باشد،
پاهای پینه بسته فراموش می‌شود و دستان زخم خورده هرگز دیده نمی‌شوند چون در پیچش موهای دلداده ودر خَم و راست گشتن آشغان همچون مُهره ای گُم می‌گردد.
موهای گردآفرید هنگامی که پدیدار می‌شود،
دلِ سنگِ سهراب این نازدانه
*اشغ ناآزموده آب می‌شود*

✍ سیاه منصور

@farzandan_parsi

🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگی‌های_شاهنامه
بخس هشتم؛
۸

-- داستان خون‌بار و جانگدازِ رویارویی رستم و سهراب پیامدِ کینه توزی‌ها و بدسگالیِ دشمنان ایران بود و انجام گرفت.
رستم از آنجا درمانده شد که نُوشدارو دیر رسیده و گریبان خفتان*دریده و چشمش به مُهرهِ یادگاری پدر افتاده که بر بازوی یلِ نُو رستهِ #خویش_سهراب_ آرمیده_است.
و سرشگِ اشک بر پهنه گونه‌ها و رُخسار رستم روان گشت.
دیدنِ این رزمِ تلخ و جانکاه دلی پولادین می‌خواهد تا مرگِ سهرابِ جوان این پور رزم ناآزموده را بنگرد و اندیشه‌ای ابریشمین نیاز است تا روان پریشی رستم را به زاری بسُراید.
فردوسی،
شبرنگِ بهزاد را سپس در آزمونِ آتشِ کیکاووس استوار می‌نماید.
این اسپِ سیاه با دُمی افراشته،
سینه ای ستبر و سپر ساخته و دندانهایی سپید بمانند برف با افتادگی و فروتنی از
خِرمن آتش می‌گذرد.
اندیشه توانمندِ دانای توس فردوسیِ بزرگ او را سرافرازانه به آوردگاه سربلندی می‌رساند.
و زبانه های آتش را از میان کاکُلِ تاب داده
این اسپِ و بارهِ رزم‌ آزموده و میدان دیده می‌گذراند.
سیاووش این سوارکار زبردست و آرام
اینک بر کوهه زین نشسته
با سَری پُر ز اندیشه و دلی پُر زمِهر در
رامش و آرامش به آینده خود می‌اندیشد
و آنگاه سُراینده فرجام زندگی سیاوش را می‌جوید و از زیر دشنه گروی زرهِ*** بی آزرم می‌نشاند دلش سخت می‌گیرد.

✍ سیاه منصور

@farzandan_parsi


*خفتان= جامه ای که هنگام رزم برتن کنند
**شبرنگ بهزاد= به رنگ شب نام اسپ سیاووش
*** گروی زره= نام یکی از خویشان افراسیاب وسرداران سپاه تورانیان که در کُشتن سیاووش نیرنگ‌ها کرد.

🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگی‌های_شاهنامه
بخس نهم؛
۹

دانای توس دلش سخت می‌گیرد.
بی گناهی سیاووش را با چشمانی در هم‌آمیخته(خمار) آشکارا می‌سازد.
سیاووش همچون پرنده‌ای پَرکَنده و گرفتار
بر خود می‌پیچد و اشگ‌های گُهربار و گُلناریش
بر گونه فرو می‌ریزد.
وآنچنان خامه می‌چرخاند که انگار
می‌خواهد تاوان خون سیاووش را از تورانیان بِستانَد.
و نوک خامه را به ژرفای ابریشمین می‌آلاید و
نگرانی اندیشه را تارزمگاه می‌تازاند،
پس ازاین به آراستن ِ سپاه ایران در برابر اشکبوس کُشانی می‌پردازد و تیرِ دِلدُوزِ رستم
را از شانه اشکبوس کُشانی می گذراند.
وسپس رستمِ نامور را به گوشمالی افراسیابِ کینه توز گسیل می‌دارد.
اَسپِ رستم رخشِ سر افراز وگرز گاوسر بر
تَرک زین، شمشیری به تیزی وخمیدگی
ابروی دلدادگان بر کمر رستمِ پرآوازه و
خنجری در گوش و پَرِ شالِ تهمتن.
پس رستم به سرانگشتِ زورمندی و توانمندی
آهو را داده تا افراسیابِ گُربه چشم را از روی زین بردارد.
و تاجِ زرنگار را از سَرِ افراسیابِ زشت کار بر می‌گیرد انگار شَب‌پره‌ای که در پنجه شاهینی
تیز پرواز گرفتار آمده است.
سپاه افراسیاب شتابان و درمانده در برابر رستم می‌گریزند.
و سپس با اندیشه‌ای آسوده و آرام از داستان دلدادگی بیژن و منیژه آگاه می‌گردد.

دنباله نگارش درنگی دیگر.

به ✍
#سیاه_منصور

@farzandan_parsi

🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگیهای_شاهنامه
بخش دَهُم؛
۱۰

دانای توس فردوسی بزرگ،
آن‌چنان به زیبایی خامه را می‌چرخاند که،
انگار خود
همراه و همگام با اشغِ بیژن و منیژه بوده ست.

بخوانید:
پس از آگاه شدن افراسیاب از دلباختن و دلبستگیِ دُختِ نازنینش منیژه به بیژن ِماه چِهر و
سرو پیکر را در چارچوب سروده‌ می‌نمایاند.
سپس آنگاه بیژن را با هنرمندی وبه یاریِ
پیچ وتابِ خامه و در چَنبرهِ واژگان به نمایش می‌گذارد.
و در چاهِ سیاه و شب گُون و پندآموز می‌اندازد
و سنگ خارای آبله رویی که نشان از
اَکوانِ دیو ست بر دریچه چاه می‌گذارد.
سپس راهی زابلستان می‌شود.
و واژگان را به زیبایی و هنرمندی در کنار یکدیگر می‌چیند و رستمِ پیل تن را به جوانی و بُرنایی
در چَم و خمِ نگارش خویش نمایان می‌سازد.
و همراه و همپایَش می‌شود تا به توران زمین گذر کند.
و به یاریِ بیژن به‌شِتابَد.
سپس به ریسمان اِشغِ منیژه بیژن را از چاهِ اندوهبار و سیاه افراسیابی بِرَهاند.
گریز پیران ویسه سپهسالار کهنسال تورانیان از برابر گودرز آن _سپید موی‌دانا_ و رزم آزموده_
و پهلوانِ سپاهِ ایرانیان به شگفتی سروده است و به همراه ژِکیدنِ* خامه، شیده پور افراسیاب را به باداَفره** برساند و در برابر کیخسرو به زانو درآورد.

به✍
#سیاه_منصور.

@farzandan_parsi


🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

*ژکیدن= زیر لب سخن گفتن
**بادافره= پاداش بد دادن.

#ویژگی‌های_شاهنامه
بخس هشتم؛
۸

-- داستان خون‌بار و جانگدازِ رویارویی رستم و سهراب پیامدِ کینه توزی‌ها و بدسگالیِ دشمنان ایران بود و انجام گرفت.
رستم از آنجا درمانده شد که نُوشدارو دیر رسیده و گریبان خفتان*دریده و چشمش به مُهرهِ یادگاری پدر افتاده که بر بازوی یلِ نُو رستهِ #خویش_سهراب_ آرمیده_است.
و سرشگِ اشک بر پهنه گونه‌ها و رُخسار رستم روان گشت.
دیدنِ این رزمِ تلخ و جانکاه دلی پولادین می‌خواهد تا مرگِ سهرابِ جوان این پور رزم ناآزموده را بنگرد و اندیشه‌ای ابریشمین نیاز است تا روان پریشی رستم را به زاری بسُراید.
فردوسی،
شبرنگِ بهزاد را سپس در آزمونِ آتشِ کیکاووس استوار می‌نماید.
این اسپِ سیاه با دُمی افراشته،
سینه ای ستبر و سپر ساخته و دندانهایی سپید بمانند برف با افتادگی و فروتنی از
خِرمن آتش می‌گذرد.
اندیشه توانمندِ دانای توس فردوسیِ بزرگ او را سرافرازانه به آوردگاه سربلندی می‌رساند.
و زبانه های آتش را از میان کاکُلِ تاب داده
این اسپِ و بارهِ رزم‌ آزموده و میدان دیده می‌گذراند.
سیاووش این سوارکار زبردست و آرام
اینک بر کوهه زین نشسته
با سَری پُر ز اندیشه و دلی پُر زمِهر در
رامش و آرامش به آینده خود می‌اندیشد
و آنگاه سُراینده فرجام زندگی سیاوش را می‌جوید و از زیر دشنه گروی زرهِ*** بی آزرم می‌نشاند دلش سخت می‌گیرد.

✍ سیاه منصور

@farzandan_parsi


*خفتان= جامه ای که هنگام رزم برتن کنند
**شبرنگ بهزاد= به رنگ شب نام اسپ سیاووش
*** گروی زره= نام یکی از خویشان افراسیاب وسرداران سپاه تورانیان که در کُشتن سیاووش نیرنگ‌ها کرد.

🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگیهای_شاهنامه.
پادشاه گرانسنگ ادبِ پارسی؛
بخش پنجم
(۵)

#دانای_توس_فردوسی_بزرگ؛
گُردآفریدِ نازک تَن دُختِ نازدانه گژدِهم را زیر کلاه مردانه به مَهوَشی،
و زیبایی می‌نمایاند.
سپس به نازشِ خامه(قلم)،
دلِ شیربچه رستمِ دستان را می‌رُباید.
#دانای_توس_فردوسی_بزرگ،
پادشاهان زرین تاج و کُلاه را برخاکِ مرگ،
می‌نشاند و ماندگاری گَرم‌چانه‌های خویش را مژده می‌دهد،
#فردوسی_بزرگِ؛
دست مریزاد ای شیوا پنجه وشیرین خامه که کهن واژگان پارسی را از گنجینه ادب پارسی برگرفتی و در برابر چشمان شاهوارِ مردمِ نیکونژاد نهادید.
خداوندگار سُخن با نگاهی شگفت‌انگیز به
چَمانِه‌های خامه رزم و بزم را در هم آمیخته و دربازگو کردنِ بزمگاه فریدون نخستین پادشاه نوگرای جهان که باشکوه فراوان بر تختگاه پادشاهی آرام می‌گیرد و آن تاجِ مَهی را برسر
می‌نَهَد سپس جُندَل آن مردچرب زبان و فرستاده زرین گام را به خواستگاری برای سَلم و تور و ایرج به کشور های هفتگانه جهانِ آن روز گُسیل می‌دارد.
چنانکه گویی فردوسی بزرگ خود هم‌پای
و همراه فرستادگان فریدون شاه بوده است.
تا در دهانِ خوانندگان شیرین نماید.

به ✍
#سیــاه_منـصـور.

@farzandan_parsi.

🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگی‌های_شاهنامه:
بخش یکم؛
(۱)
نوشتن شاهنامه

اندیشه ای پر توان ونیرومند می‌خواهد تا،
آراستن وپیراستن رزم‌گاهِ یلان و گُندآوران و آذین‌بندی خانه زرنگار دلدادگان ونازکدلان ونیرومندی و چیرگی اندیشه و شَهپرِ ابریشمین پندار را خواستار می‌گردد تا به روانی وساده نویسی هنر فردوسی به نگارگری و به گُل‌گشت
و تماشا در سِپهر نيلگون زندگی ومرگ پهلوانان
در جهان به رزم بپردازد.
و چکاچک شمشیر های خون‌بار را بِشنود،
و شکستن سر نیزه ها و چپ اندر راست شدن چاچی‌کمانهاـ دریده شدن جوشنها و خفتانها
در برابر دیده گان تیز بین شما
با همه فراز وفرود‌هایش پدید آید وبر گَستوان اَسپانِ تیز پا وسیمین لگام تماشا شود.
شاهنامه یادگاری جاویدان و شاه‌کاری گِران‌سنگی است که، از همه نَسَک‌ها برتر و از همه‌ی--
#ویژگی‌های نیکویی، برخوردار است.
شاهنامه این شاهکار بی‌همتا و گرانسنگ ادبی به ما همزیستی و رزم مردانگی آموخته وپند های تلخ وشیرینی را به ما می‌آموزد.

#آشنایی_با-شاهنامه_با ارزشی_فراوان_دارد.

* به ✍
#سیــاه_منـصـور.

@farzandan_parsi


🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگی‌های_شاهنامه.
پادشاه گرانسنگ ادب پارسی
بخش چهارم؛
(۴)
تنها از آن دانای هزارزبان توس برآید،
که چندین داستان را درچاچوبه‌ای پشت سرهم به‌نمایش بگذارد.
این دانای هزارزبانِ توانا،
سیاووش را از آتشِ آزمونِ کیکاووس گذرانید و نیز خودگُلِ‌رخسار درخِرمن آتش افروخته از تندخویی و نگرانی کیکاووس بِه‌پَرورانید.
همراه سیاووش لگامِ اسپِ آبرومندی برکشیدی و به گلستان آرمید.
آنگاه به سرزمین افسانه‌ها تاخت و اسپ زباندانِ خامه خویش در آوردگاه و سرزمین تورانیان و افراسیاب کینه توز را در آوردگاهی گران بردستان پرتوان ِ
پور زال بنشاند وخود چهچهه شادمانه برآوردی و رامشگریِ خامه را درچارچوبِ
آهنگین سرایشِ خویش به تماشا بنشست.
آنگاه چون فرستاده شاه شد و نه آن
جُندَلِ چَرب زبان، به یارای سُرایش خویش خامه برگرفت و به یاری کهن ادب پارسی بر گهواره نوزادِ نگاه ابریشمین زد و به آسایه رساند،
رستم پُرآوازه را که درچنبرهِ اژدهای مرگبار گرفتار آمده بود.

ب‌ه ✍
#سیــاه_منـصـور.

@farzandan_parsi


🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅

#ویژگی‌های_شاهنامه:
بخش یکم؛
(۱)
نوشتن شاهنامه

اندیشه ای پر توان ونیرومند می‌خواهد تا،
آراستن وپیراستن رزم‌گاهِ یلان و گُندآوران و آذین‌بندی خانه زرنگار دلدادگان ونازکدلان ونیرومندی و چیرگی اندیشه و شَهپرِ ابریشمین پندار را خواستار می‌گردد تا به روانی وساده نویسی هنر فردوسی به نگارگری و به گُل‌گشت
و تماشا در سِپهر نيلگون زندگی ومرگ پهلوانان
در جهان به رزم بپردازد.
و چکاچک شمشیر های خون‌بار را بِشنود،
و شکستن سر نیزه ها و چپ اندر راست شدن چاچی‌کمانهاـ دریده شدن جوشنها و خفتانها
در برابر دیده گان تیز بین شما
با همه فراز وفرود‌هایش پدید آید وبر گَستوان اَسپانِ تیز پا وسیمین لگام تماشا شود.
شاهنامه یادگاری جاویدان و شاه‌کاری گِران‌سنگی است که، از همه نَسَک‌ها برتر و از همه‌ی--
#ویژگی‌های نیکویی، برخوردار است.
شاهنامه این شاهکار بی‌همتا و گرانسنگ ادبی به ما همزیستی و رزم مردانگی آموخته وپند های تلخ وشیرینی را به ما می‌آموزد.

#آشنایی_با-شاهنامه_با ارزشی_فراوان_دارد.

* به ✍
#سیــاه_منـصـور.

📘 🖌 @FARZANDAN_PARSI.💡


🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅🦅