Forwarded from سرای فرزندان ایران. (سیاه منصور)
دكتر #میر_جلال_الدین_كزازی در باره شماره سیزده و روز سیزده بدر می‌گوید:
اين یك دیدگاه فرهنگی است كه ما می‌توانیم با كند و كاو در باور شناسی و نماد شناسی كهن ایرانی،
ریشه‌ها و خاستگاه‌ها‌ی بی شگونی ۱٣ را به در كشیم.
در این باور شناسی پاره‌ای از شمار (اعداد) ارزش نمادین داشته اند كه برای 💥نموونه؛
شماره یك در باورشناسی باستانی ایران نشانه‌ی راز آلود خداوند است.
شماره دو ارزش آیینی دارد:
آسمان و زمین،
نرینه و مادینه و…
دو بدین سان ساختار و سرشت آفرینش را برما روشن می‌دارد،
شماره هفت در میان یكان از كارآیی و ارزش و باور شناختی افزونتری برخوردار است.
شماره دوازده در نماد شناسی نشانه بالندگی است.
دوازده در گروه خودش ارزش بسیار دارد.
ما هفت اختر و دوازده برج را داریم.
هفت در شماره دوازده گردان است پس اگر دوازده را نشانه بالندگی بدانیم،
این شماره خجسته ترین خواهد بود،
زیرا آرمان آفرینش رسیدن به سر آمدگی و بالندگی است.
پس اگر به شمار سیزده رسیدید،
این همه از میان خواهد رفت و زمانی كه به چهارده می‌رسیم،
دوباره گجستگی روی می‌دهد.
ایرانیان از دیر زمان روز ۱٣ را از خانه بیرون می‌رفتند كه بی شگونی این روز را از خود دور بدارند.
شاید یكی از دلایلی كه عدد ۱٣ نزد ایرانیان نحس است و مردم برای فرار از این نحسی ، روز سیزده بدر را در دامان طبیعت به سر می‌برند ، ترویج فرهنگ بد شگونی آن توسط مردم بيگانه از گذشته تا به حال است.
دكتر كزازی در مورد كسانی كه سخت به نحوست این روز باور دارند و از آن زیان می‌بینند، می‌گوید: این زیان در گجستگی شماره ۱٣ نیست بلكه در باوری است كه آنها به این گجستگی دارند.
باور به گجستگی آن نیروهای درونی و بیرونی باور را با او همسو و همگرا و كانونی می‌كند و نیروها هنایشی(اثری) بر پیرامون می‌گذارد.
📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅🌾🦅
اين یك دیدگاه فرهنگی است كه ما می‌توانیم با كند و كاو در باور شناسی و نماد شناسی كهن ایرانی،
ریشه‌ها و خاستگاه‌ها‌ی بی شگونی ۱٣ را به در كشیم.
در این باور شناسی پاره‌ای از شمار (اعداد) ارزش نمادین داشته اند كه برای 💥نموونه؛
شماره یك در باورشناسی باستانی ایران نشانه‌ی راز آلود خداوند است.
شماره دو ارزش آیینی دارد:
آسمان و زمین،
نرینه و مادینه و…
دو بدین سان ساختار و سرشت آفرینش را برما روشن می‌دارد،
شماره هفت در میان یكان از كارآیی و ارزش و باور شناختی افزونتری برخوردار است.
شماره دوازده در نماد شناسی نشانه بالندگی است.
دوازده در گروه خودش ارزش بسیار دارد.
ما هفت اختر و دوازده برج را داریم.
هفت در شماره دوازده گردان است پس اگر دوازده را نشانه بالندگی بدانیم،
این شماره خجسته ترین خواهد بود،
زیرا آرمان آفرینش رسیدن به سر آمدگی و بالندگی است.
پس اگر به شمار سیزده رسیدید،
این همه از میان خواهد رفت و زمانی كه به چهارده می‌رسیم،
دوباره گجستگی روی می‌دهد.
ایرانیان از دیر زمان روز ۱٣ را از خانه بیرون می‌رفتند كه بی شگونی این روز را از خود دور بدارند.
شاید یكی از دلایلی كه عدد ۱٣ نزد ایرانیان نحس است و مردم برای فرار از این نحسی ، روز سیزده بدر را در دامان طبیعت به سر می‌برند ، ترویج فرهنگ بد شگونی آن توسط مردم بيگانه از گذشته تا به حال است.
دكتر كزازی در مورد كسانی كه سخت به نحوست این روز باور دارند و از آن زیان می‌بینند، می‌گوید: این زیان در گجستگی شماره ۱٣ نیست بلكه در باوری است كه آنها به این گجستگی دارند.
باور به گجستگی آن نیروهای درونی و بیرونی باور را با او همسو و همگرا و كانونی می‌كند و نیروها هنایشی(اثری) بر پیرامون می‌گذارد.
📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅🌾🦅
