#بخش_دوم_و_پایانی.
🔴🔴🔴 در پاسخ به نکوهش و ریشخندهای گسترده پانترکان نژادپرست و کژاندیش،
درباره زبان و فرهنگ زیبای #پارسی:
سیگار نوشیدن ممنوع !!
😳🤔🤔👇👇👇
📢📢📢 سیگار #نوشیدن_ممنوع. !!!
🔴 در خوراک‌سراها و خیابان‌ها و جای جای ترکیه نوشته شده است.
شاید این گزاره را دیده باشید:
«sigara içmek yasaktır»
🔴 آری ترکی زبانی بی مانند است،
چرا که آنها ((سیگار را می‌نوشند))!!!
🔴 چند سالی می‌شود که در اشپاش‌ویراگین، (فضای مجازی) پانترکان پُر شده است از این سخنان کودکانه و جدایی‌برانگیز:
(استعمال دخانیات ممنوع؛)
👈 به پارسی چی می‌شود؟
ورود افراد متفرقه ممنوع؟
ورود ممنوع؟ و و و و
🔴 اگرچه پاسخ دادن به چنین کسانی،
همچون تراز اندیشه آنان، بیهوده است و برای هرکدام از این گزاره‌ها در زبان پارسی می‌شود دَه‌ها واژه جایگزین ساده و آسان و زیبا پیدا کرد.
و به یاری زبان تازی و سازگان‌ها و فرمانروایی‌های بی ارزش«قاجاری» بسیاری از این گزاره‌های دَهَن‌پُرکُن تازی و فرانسوی در زبان پارسی نهادینه شده‌اند و بیرون راندن آنها کاری بس دشوار است.
ناگفته نماند(!) که
«فرهنگستان کنونی زبان‌پارسی»
هم دست کمی از آن قاجاریان ندارد و هیچ کُنشی برای رهایی یافتن از این گرفتاری انجام نمی‌دهد.
سرپرست آن کسی است که هیچ پیوندی با «فرهنگ و زبان» ندارد و روشن نیست که ایشان چه جایگاهی دارند؟
به دیدگاه بنده، ایشان را آورده‌اند تا راه بالندگی زبان پارسی را بگیرد،
(بسنده است گفت وگوی تازه ایشان را با تارنمای دو صدا و سیمای کویت ببینید).!!!!
🔴 و اگر بخواهیم«استعمال دخانیات ممنوع»
را که از سه واژه تازی ساخته شده است،
به پارسی نُو برگردانیم ؛
🔴 ۱- واژه تازی استعمال: بر پایه هشتمین چهارچوب ثلاثی مزید تازیان، «استفعال» ساخته شده است.
بجای واژه تازی «استعمال»
واژگان پارسی «ﺑﮑﺎﺭ ﺩاشتن، درخواست کاری کردن،
بکار بردن، انجام دادن.»
«استعمال» به چم«کاربرد چیزی برای انجام دادن کاری»
و «استعمال دخانیات»؛ به چم بکاربردن «دخانیات» یا همان سود بردن از «دخانیات».
پس برابرهای پارسی {استعمال} می‌شود: «بکابردن، بکارگیری، کاربُرد، گمارش» در اوستایی «فرَبَر» در پارسی میانه «frāč burtan«» «فراز بردن»،
در پارسی میانه «bahrmandih» «کاربرد، بهرمندی» .
🔴 ۲- «دخانیات»: «رمن ﺩﺧﺎﻧﯿَّﺔ» تازی است
و ﺩﺧﺎﻧﯿَّﺔ برگرفته از «دخان» است.
در تازی واژه «دخان» به چم «دُود» است.
پس «دخانیات» به چم گونه‌های «دودها» و هرچیزی که مایه‌ی پدید آوردن «دُود» شود.
پس برابرهای پارسیِ واژه تازی «دخانیات»، می‌شود:
واژگان پارسی: «دُود، دودها، دودزا، دودگونه، دودسان، دودآور، دود برانگیز».
🔴 ۳- «ممنوع»: (واژه دلپسند پانترکان ) بر پایه چهارچوب مفعول تازی ساخته شده است.
به چم «بازداشته» شده، «منع شده»، «نهی شده»
از انجام کاری.
که برابر آن در پارسی می‌شود:
پنامیده= این واژه یک واژه نوساخته نیست،
در نوشته‌های کهن پارسی بارها بکار رفته است. این واژه در نسک دست‌نوشته(خطی)
«ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺷﻨﻘﺸﯽ از قرآن» که میان سده چهارم تا ششم فراروی ماهی(هجری قمری) نوشته شده است،
درست به چم «ممنوع» بکار رفته است.
این واژه برگرفته از کارواژه «پنامیدن» است که همان«منع کردن» است.
که از ریشه اوستایی«نَم» به چم «جنبیدن»
و پیشوند نایی‌‌ساز(بازدارنده) «پَتی» ساخته شده است.
دیگر ریخت‌های این واژه: «پنامش:منع»
«پنام: مانع» - «پنامیده: ممنوع»
«پنامیدگی: ممنوعیت»
«کار پنامیده: ممنوع الکار»
«نگار پنامیده: ممنوع التصویر».
دیگر برابرهای «ممنوع» در زبان پارسی: «بازداشته» «ناروا» «ناشایا».
پس:
🔴🔴★★❌ «استعمال دخانیات ممنوع» ✅ «کاربرد (بکارگیری، فربر، بکاربردن)
دُودزاها (دودها، دودآوران، دودگونه‌ها، دودسان ها)
پنامیده(بازداشته، ناروا) (( کاربرد دودزاها پنامیده»))
🔴🔴 ★★ از سویی دیگر میتوان با «دود» کارواژه ساخت.
کارواژه‌های ساختگی از افزودن«ایدن»
به نام، درست می‌شوند، همچون «چرخیدن»، «ترسیدن» و ... . پس بجای «استعمال دخانیات» میتوان گفت «دودیدن» و روی هم رفته میتوان گفت= ((دودیدن پنامیده))
🔴 و همین گزاره که در ترکی استانبولی می‌شود:
«sigara içmek yasaktır»
«سیگار» و «یاساک» آن ناترکی است
و کارواژه«ایچمک» هم نوشیدن می‌شود
و سیگار را نمی‌نوشند!!!!
آن را دود می‌کنند. !!! 😂😂😂
با هیچ فرهنگی ستیزه نداریم
و هیچ فرهنگی نمی‌تواند به ریشخند بگیرد.
زبان و فرهنگ پارسی این زیبای سخت جان،
دارای ریشه‌ای به ژرفای تاریخ ست.
به ✍
#سیــاه_منـصـور.
💡@Farzandan_parsi.💡
🔴🔴🔴 در پاسخ به نکوهش و ریشخندهای گسترده پانترکان نژادپرست و کژاندیش،
درباره زبان و فرهنگ زیبای #پارسی:
سیگار نوشیدن ممنوع !!
😳🤔🤔👇👇👇
📢📢📢 سیگار #نوشیدن_ممنوع. !!!
🔴 در خوراک‌سراها و خیابان‌ها و جای جای ترکیه نوشته شده است.
شاید این گزاره را دیده باشید:
«sigara içmek yasaktır»
🔴 آری ترکی زبانی بی مانند است،
چرا که آنها ((سیگار را می‌نوشند))!!!
🔴 چند سالی می‌شود که در اشپاش‌ویراگین، (فضای مجازی) پانترکان پُر شده است از این سخنان کودکانه و جدایی‌برانگیز:
(استعمال دخانیات ممنوع؛)
👈 به پارسی چی می‌شود؟
ورود افراد متفرقه ممنوع؟
ورود ممنوع؟ و و و و
🔴 اگرچه پاسخ دادن به چنین کسانی،
همچون تراز اندیشه آنان، بیهوده است و برای هرکدام از این گزاره‌ها در زبان پارسی می‌شود دَه‌ها واژه جایگزین ساده و آسان و زیبا پیدا کرد.
و به یاری زبان تازی و سازگان‌ها و فرمانروایی‌های بی ارزش«قاجاری» بسیاری از این گزاره‌های دَهَن‌پُرکُن تازی و فرانسوی در زبان پارسی نهادینه شده‌اند و بیرون راندن آنها کاری بس دشوار است.
ناگفته نماند(!) که
«فرهنگستان کنونی زبان‌پارسی»
هم دست کمی از آن قاجاریان ندارد و هیچ کُنشی برای رهایی یافتن از این گرفتاری انجام نمی‌دهد.
سرپرست آن کسی است که هیچ پیوندی با «فرهنگ و زبان» ندارد و روشن نیست که ایشان چه جایگاهی دارند؟
به دیدگاه بنده، ایشان را آورده‌اند تا راه بالندگی زبان پارسی را بگیرد،
(بسنده است گفت وگوی تازه ایشان را با تارنمای دو صدا و سیمای کویت ببینید).!!!!
🔴 و اگر بخواهیم«استعمال دخانیات ممنوع»
را که از سه واژه تازی ساخته شده است،
به پارسی نُو برگردانیم ؛
🔴 ۱- واژه تازی استعمال: بر پایه هشتمین چهارچوب ثلاثی مزید تازیان، «استفعال» ساخته شده است.
بجای واژه تازی «استعمال»
واژگان پارسی «ﺑﮑﺎﺭ ﺩاشتن، درخواست کاری کردن،
بکار بردن، انجام دادن.»
«استعمال» به چم«کاربرد چیزی برای انجام دادن کاری»
و «استعمال دخانیات»؛ به چم بکاربردن «دخانیات» یا همان سود بردن از «دخانیات».
پس برابرهای پارسی {استعمال} می‌شود: «بکابردن، بکارگیری، کاربُرد، گمارش» در اوستایی «فرَبَر» در پارسی میانه «frāč burtan«» «فراز بردن»،
در پارسی میانه «bahrmandih» «کاربرد، بهرمندی» .
🔴 ۲- «دخانیات»: «رمن ﺩﺧﺎﻧﯿَّﺔ» تازی است
و ﺩﺧﺎﻧﯿَّﺔ برگرفته از «دخان» است.
در تازی واژه «دخان» به چم «دُود» است.
پس «دخانیات» به چم گونه‌های «دودها» و هرچیزی که مایه‌ی پدید آوردن «دُود» شود.
پس برابرهای پارسیِ واژه تازی «دخانیات»، می‌شود:
واژگان پارسی: «دُود، دودها، دودزا، دودگونه، دودسان، دودآور، دود برانگیز».
🔴 ۳- «ممنوع»: (واژه دلپسند پانترکان ) بر پایه چهارچوب مفعول تازی ساخته شده است.
به چم «بازداشته» شده، «منع شده»، «نهی شده»
از انجام کاری.
که برابر آن در پارسی می‌شود:
پنامیده= این واژه یک واژه نوساخته نیست،
در نوشته‌های کهن پارسی بارها بکار رفته است. این واژه در نسک دست‌نوشته(خطی)
«ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺷﻨﻘﺸﯽ از قرآن» که میان سده چهارم تا ششم فراروی ماهی(هجری قمری) نوشته شده است،
درست به چم «ممنوع» بکار رفته است.
این واژه برگرفته از کارواژه «پنامیدن» است که همان«منع کردن» است.
که از ریشه اوستایی«نَم» به چم «جنبیدن»
و پیشوند نایی‌‌ساز(بازدارنده) «پَتی» ساخته شده است.
دیگر ریخت‌های این واژه: «پنامش:منع»
«پنام: مانع» - «پنامیده: ممنوع»
«پنامیدگی: ممنوعیت»
«کار پنامیده: ممنوع الکار»
«نگار پنامیده: ممنوع التصویر».
دیگر برابرهای «ممنوع» در زبان پارسی: «بازداشته» «ناروا» «ناشایا».
پس:
🔴🔴★★❌ «استعمال دخانیات ممنوع» ✅ «کاربرد (بکارگیری، فربر، بکاربردن)
دُودزاها (دودها، دودآوران، دودگونه‌ها، دودسان ها)
پنامیده(بازداشته، ناروا) (( کاربرد دودزاها پنامیده»))
🔴🔴 ★★ از سویی دیگر میتوان با «دود» کارواژه ساخت.
کارواژه‌های ساختگی از افزودن«ایدن»
به نام، درست می‌شوند، همچون «چرخیدن»، «ترسیدن» و ... . پس بجای «استعمال دخانیات» میتوان گفت «دودیدن» و روی هم رفته میتوان گفت= ((دودیدن پنامیده))
🔴 و همین گزاره که در ترکی استانبولی می‌شود:
«sigara içmek yasaktır»
«سیگار» و «یاساک» آن ناترکی است
و کارواژه«ایچمک» هم نوشیدن می‌شود
و سیگار را نمی‌نوشند!!!!
آن را دود می‌کنند. !!! 😂😂😂
با هیچ فرهنگی ستیزه نداریم
و هیچ فرهنگی نمی‌تواند به ریشخند بگیرد.
زبان و فرهنگ پارسی این زیبای سخت جان،
دارای ریشه‌ای به ژرفای تاریخ ست.
به ✍
#سیــاه_منـصـور.
💡@Farzandan_parsi.💡
در پاسخ به نکوهش و ریشخندهای گسترده نژادپرستانه برخی بی‌خِرَدها،
درباره زبان:#پارسی: سیگار نوشیدن ممنوع.!!
👇👇
📢 سیگار #نوشیدن ممنوع:!!!
🔴در خوراک سراها و خیابان ها و جای جای ترکیه، نوشته شده است که:
🚬 سیگار کشیدن ممنون.
شاید این گزاره را دیده باشید:
sigara içmek yasaktır.
🔴آری ترکی زبانی بی مانند است،
چرا که آنها (( سیگار را می‌نوشند.)) !!!
🔴چند سالی می‌شود که در فرامون هست نما یا همان (فضای مجازی) پانترکان پر شده است از این سخنان کودکانه: (استعمال دخانیات ممنوع) به پارسی چی می‌شود.؟
ورود افراد متفرقه ممنوع.؟
ورود ممنوع.؟ و و و و
🔴اگرچه پاسخ دادن به چنین کسانی،
همچون تراز اندیشه شان، بیهوده است و برای هرکدام از این گزاره ها در زبان پارسی می‌شود
ده‌ها جایگزین ساده، آسان و زیبا پیدا کرد.
و به کمک زبان عربی و سازگان ها و فرمانروایی های بی‌ارزش«قاجاری» بسیاری از این گزاره‌های کلیشه‌ایِ عربی و فرانسوی در زبان پارسی نهادینه شده‌اند و بیرون راندن آنها کاری بس دشوار است.
ناگفته نماند (!) که «فرهنگستان کنونی زبان پارسی» هم دست کمی از آن قاجاریان ندارد و هیچ کنشی برای این گرفتاری انجام نمی‌دهد. سرپرست آن کسی است که هیچ پیوندی با «فرهنگ و زبان» ندارد و روشن نیست که ایشان چه جایگاهی دارند.
و به دیدگاه بنده، ایشان را آورده اند تا راه بالندگی زبان پارسی را بگیرد(بسنده است گفت وگوی تازه ایشان را با تارنمای دو صدا و سیمای کویت ببینید.)
🔴 و اگر بخواهیم «استعمال دخانیات ممنوع» را که از سه واژه عربی ساخته شده است،
به پارسی نو برگردانیم ؛
🔴 ۱- استعمال: بر پایه هشتمین چهارچوب ثلاثی مزید عربی، «استفعال» ساخته شده است. استعمال: ﺑﮑﺎﺭ ﺩاشتن، درخواست کاری کردن،
بکار بردن، انجام دادن.
استعمال به چم «کاربرد چیزی برای انجام دادن کاری» و استعمال دخانیات به چم بکاربردن دخانیات یا همان سود بردن از دخانیات.
پس برابر استعمال می‌شود: بکابردن، بکارگیری، کاربُرد، گمارش، در اوستایی فرَبَر، در پارسی میانه frāč burtan فراز بردن، در پارسی میانه bahrmandih کاربرد، بهرمندی.
🔴 ۲- دخانیات: رمن ﺩﺧﺎﻧﯿَّﺔ عربی است و ﺩﺧﺎﻧﯿَّﺔ برگرفته از «دخان» است.
در عربی دخان به چم دود است.
بنابراین دخانیات به چم گونه های دودها و هرچیزی که مایه ی پدید آوری دود شود.
✅ پس برابر پارسی دخانیات می‌شود: دود، دودها، دودزا، دودگونه، دودسان، دودآور، دود برانگیز.
🔴 ۳- ممنوع: (واژه دلپسند پانترکان) بر پایه چهارچوب مفعول عربی ساخته شده است.
به چم بازداشته شده، منع شده، نهی شده از انجام کاری.
که برابر آن در پارسی می‌شود: پنامیده=
✅ این واژه یک واژه نوساخته نیست، و در نوشته های کهن پارسی بارها بکار رفته است.
این واژه در نسک خطی «ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺷﻨﻘﺸﯽ از قرآن» که میان سده چهارم تا ششم فراروی ماهی یا همان (هجری قمری) نوشته شده است،
درست به چم «ممنوع» بکار رفته است.
این واژه برگرفته از کارواژه «پنامیدن» است که همان«منع کردن» است که از ریشه اوستایی «نَم» به چم «جنبیدن» و پیشوند نایی ساز «پَتی» ساخته شده است.
✅ دیگر ریخت های این واژه: پنامش:
منع- پنام: مانع- پنامیده: ممنوع- پنامیدگی: ممنوعیت- کار پنامیده: ممنوع الکار- نگار پنامیده: ممنوع التصویر- دیگر برابرهای ممنوع در زبان پارسی : بازداشته، ناروا، ناشایا.
پس:
🔴★★ استعمال دخانیات ممنوع= کاربرد (بکارگیری، فربر، بکاربردن) دودزاها (دودها ، دودآوران، دودگونه ها، دودسان‌ها)
پنامیده(بازداشته، ناروا.)= (کاربرد دودزاها پنامیده.)
🔴★★ از سویی دیگر میتوان با «دود» کارواژه ساخت.
کارواژه‌های ساختگی از افزودن «ایدن» به نام، درست می‌شوند، همچون چرخیدن، ترسیدن و. ... پس بجای استعمال دخانیات میتوان گفت:«دودیدن» و روی هم رفته میتوان گفت= (دودیدن پنامیده.)
🔴و همین گزاره در ترکی استانبولی می‌شود: sigara içmek yasaktır
که «سیگار» و «یاساک» آن ناتُرکی است و کارواژه«ایچمک» هم نوشیدن می‌شود و سیگار را نمی‌نوشند،
آن را دود می‌کنند.!!!
📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅🌾🦅🌾
درباره زبان:#پارسی: سیگار نوشیدن ممنوع.!!
👇👇
📢 سیگار #نوشیدن ممنوع:!!!
🔴در خوراک سراها و خیابان ها و جای جای ترکیه، نوشته شده است که:
🚬 سیگار کشیدن ممنون.
شاید این گزاره را دیده باشید:
sigara içmek yasaktır.
🔴آری ترکی زبانی بی مانند است،
چرا که آنها (( سیگار را می‌نوشند.)) !!!
🔴چند سالی می‌شود که در فرامون هست نما یا همان (فضای مجازی) پانترکان پر شده است از این سخنان کودکانه: (استعمال دخانیات ممنوع) به پارسی چی می‌شود.؟
ورود افراد متفرقه ممنوع.؟
ورود ممنوع.؟ و و و و
🔴اگرچه پاسخ دادن به چنین کسانی،
همچون تراز اندیشه شان، بیهوده است و برای هرکدام از این گزاره ها در زبان پارسی می‌شود
ده‌ها جایگزین ساده، آسان و زیبا پیدا کرد.
و به کمک زبان عربی و سازگان ها و فرمانروایی های بی‌ارزش«قاجاری» بسیاری از این گزاره‌های کلیشه‌ایِ عربی و فرانسوی در زبان پارسی نهادینه شده‌اند و بیرون راندن آنها کاری بس دشوار است.
ناگفته نماند (!) که «فرهنگستان کنونی زبان پارسی» هم دست کمی از آن قاجاریان ندارد و هیچ کنشی برای این گرفتاری انجام نمی‌دهد. سرپرست آن کسی است که هیچ پیوندی با «فرهنگ و زبان» ندارد و روشن نیست که ایشان چه جایگاهی دارند.
و به دیدگاه بنده، ایشان را آورده اند تا راه بالندگی زبان پارسی را بگیرد(بسنده است گفت وگوی تازه ایشان را با تارنمای دو صدا و سیمای کویت ببینید.)
🔴 و اگر بخواهیم «استعمال دخانیات ممنوع» را که از سه واژه عربی ساخته شده است،
به پارسی نو برگردانیم ؛
🔴 ۱- استعمال: بر پایه هشتمین چهارچوب ثلاثی مزید عربی، «استفعال» ساخته شده است. استعمال: ﺑﮑﺎﺭ ﺩاشتن، درخواست کاری کردن،
بکار بردن، انجام دادن.
استعمال به چم «کاربرد چیزی برای انجام دادن کاری» و استعمال دخانیات به چم بکاربردن دخانیات یا همان سود بردن از دخانیات.
پس برابر استعمال می‌شود: بکابردن، بکارگیری، کاربُرد، گمارش، در اوستایی فرَبَر، در پارسی میانه frāč burtan فراز بردن، در پارسی میانه bahrmandih کاربرد، بهرمندی.
🔴 ۲- دخانیات: رمن ﺩﺧﺎﻧﯿَّﺔ عربی است و ﺩﺧﺎﻧﯿَّﺔ برگرفته از «دخان» است.
در عربی دخان به چم دود است.
بنابراین دخانیات به چم گونه های دودها و هرچیزی که مایه ی پدید آوری دود شود.
✅ پس برابر پارسی دخانیات می‌شود: دود، دودها، دودزا، دودگونه، دودسان، دودآور، دود برانگیز.
🔴 ۳- ممنوع: (واژه دلپسند پانترکان) بر پایه چهارچوب مفعول عربی ساخته شده است.
به چم بازداشته شده، منع شده، نهی شده از انجام کاری.
که برابر آن در پارسی می‌شود: پنامیده=
✅ این واژه یک واژه نوساخته نیست، و در نوشته های کهن پارسی بارها بکار رفته است.
این واژه در نسک خطی «ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺷﻨﻘﺸﯽ از قرآن» که میان سده چهارم تا ششم فراروی ماهی یا همان (هجری قمری) نوشته شده است،
درست به چم «ممنوع» بکار رفته است.
این واژه برگرفته از کارواژه «پنامیدن» است که همان«منع کردن» است که از ریشه اوستایی «نَم» به چم «جنبیدن» و پیشوند نایی ساز «پَتی» ساخته شده است.
✅ دیگر ریخت های این واژه: پنامش:
منع- پنام: مانع- پنامیده: ممنوع- پنامیدگی: ممنوعیت- کار پنامیده: ممنوع الکار- نگار پنامیده: ممنوع التصویر- دیگر برابرهای ممنوع در زبان پارسی : بازداشته، ناروا، ناشایا.
پس:
🔴★★ استعمال دخانیات ممنوع= کاربرد (بکارگیری، فربر، بکاربردن) دودزاها (دودها ، دودآوران، دودگونه ها، دودسان‌ها)
پنامیده(بازداشته، ناروا.)= (کاربرد دودزاها پنامیده.)
🔴★★ از سویی دیگر میتوان با «دود» کارواژه ساخت.
کارواژه‌های ساختگی از افزودن «ایدن» به نام، درست می‌شوند، همچون چرخیدن، ترسیدن و. ... پس بجای استعمال دخانیات میتوان گفت:«دودیدن» و روی هم رفته میتوان گفت= (دودیدن پنامیده.)
🔴و همین گزاره در ترکی استانبولی می‌شود: sigara içmek yasaktır
که «سیگار» و «یاساک» آن ناتُرکی است و کارواژه«ایچمک» هم نوشیدن می‌شود و سیگار را نمی‌نوشند،
آن را دود می‌کنند.!!!
📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅🌾🦅🌾