در ستایش صداقتِ کودکی که موشک شد🚀

نوشته لادن آرمان با عنوان «شبی که موشک شدم» با اختلاف زیاد بهترین و مفیدترین نوشته‌ای بوده که در ماه‌های اخیر خوانده‌ام. لادن با ادبیاتی خوبی و صداقتی کم‌نظیر شبی را روایت کرده است که خبر حمله هوایی ایران به اسراییل را شنیده. یک پزشک ایرانی که با دختر جوانش در آلمان زندگی می‌کند، و شدیدا از جمهوری اسلامی متنفر است و دلش هم برای ایران می‌تپد و همه مشکلات ایران را از چشم «پنجاه و هفتی‌ها»ی بی‌شرم و اصلاح‌طلبان خائن می‌بیند.
در آن شب لادن در موقعیت عجیبی قرار می‌گیرد؛ دوست نیمه اسراییلی‌اش که قرار است خیلی ساده و راحت بفهمد Wir sind Perser, keine islamische Republik رگباری از فحش و تهدید و توهین نژادپرستانه را به سوی همه مردم ایران -و لادن که دایم توضیح می‌دهد جمهوری اسلامی ربطی به مردم ایران ندارد- روانه می‌کند.
لادن ناامیدانه به دنبال دخترش می‌رود دختری که از حمله ایران به اسراییل سخت خوشحال است چون مثل خیلی‌های دیگر معتقد است اسراییل شورش را درآورده و یکی باید توی دهانش می‌زده. لادن، باز هم ناامید، همان حرفهای نژادپرستانه‌اش را روانه مهاجران و مسلمانان می‌کند (و با صداقت آنها را مکتوب می‌کند) و سعی می‌کند هر طوری که شده دخترش را از جنگ بین اسراییل و جمهوری اسلامی بترساند اما موفق نمی‌شود. آخرش انفجار بمب اتمی در تهران را که باعث خواهد شد پدر و خواهرناتنی دخترش هم بمیرند برای دختر تصویر می‌کند و مایه وحشت او و پشیمانی خودش می‌شود. لادن می‌داند که تهران در ایران است و نه در جمهوری اسلامی.

این در و آن در زدن لادن در آن شب، و ثبت صادقانه آنها واقعا ارزش جامعه/روان‌شناختی دارد و درکش محدود به ایرانی‌ها هم نیست. استیصال آدمی ذاتا خوشدل اما عمدا -و با تلاشی خستگی‌‌پذیر- آلوده به نفرت و پرخاش و فرافکنی است. آدمی که از همه ناامید است، ناامیدی‌اش را بین اندوه و خشم تقسیم کرده و همه را به نفرتی کور بدل کرده که مثل بادکندکی که نه می‌ترکد و نه هوا را نگه می‌دارد، با سرعتی دیوانه‌وار به درودیوار می‌خورد.

لادن هم مثل اکثر ماست، پرنده کوچکی که گیرافتاده، چشم‌اندازی رویایی دارد و هربار خودش را به شیشه می‌کوبد و اغلب آنقدر چنین می‌کند که یا تلف شود یا به ضربه‌ای بمیرد؛ ضربه کسی که به اندازه کافی از حماقت و لجاجت او خندیده و سرگرم شده. حتی دردناکتر: ضربه کسی که بر دیواری از فلز سرد، عکس رنگین بیشه‌ای سبز و امن گذاشته، و از شیدایی پرنده فیلم برمی‌دارد تا با هزینه‌ای هنگفت آن صحنه دردناک را به کارخانه‌های تولید قفس، تور، حشره‌کش یا شیشه شفاف بفروشد. بازگشت پرنده و یافتن راه رهایی از مسیری دیگر، بیزینس او را خراب می‌کند.

حکایت لادن حکایت یکی از دوستان من است که سخت طرفدار تحریم است تا جمهوری اسلامی نابود شود. همو وقتی می‌خواهد ۲۰۰ یورو به موسسه حمایت از کودکان سرطانی در ایران کمک کند، بخاطر تحریمها نمی‌تواند، تحریمهای هوشمندی که مثل بمب‌های هوشمند فقط ملاها و عمله‌هایشان و ماله‌کش‌ها را منفجر می‌کند؛ با این حال باز هم کوتاه نمی‌آید. پول را به هزار بدبختی و ترس‌ولرز بخاطر «دور زدن تحریمها» به ایران می‌فرستد و همچنان طرفدار تحریم و حتی حمله نظامی به عنوان «شیمی‌درمانی» است. اویی که کودک‌مانده نبود، پس از ده سال تحصیلان آکادمیک، در میانسالی دچار کودک‌شدگی شد. لادن هم باهوشتر از خیلی‌هاست، آنقدری که عصر همان روز راهپیمایی برلین داستان دستش می‌آید و پاهایش بی‌رمق می‌شود اما باز -حتی با تلاش!- خودش را به همان حماقت‌های کودکانه می‌سپارد: اگر فقط فلانی آن کار را نمی‌کرد و این‌کار را می‌کرد الان پیروز بودیم و این ملاهای کثافت رفته بودند.

نوشته لادن بسیار درس‌آموز است. می‌توان البته عاقل‌اندرسفیه برخورد کرد و به آدمی که اینطور راحت سردرگمی‌ها و تضادها و لجبازی‌ها و یاس‌ها و حتی افکار نژادپرستانه‌اش را نشان می‌دهد پوزخند زد، یا از دستش حرص خورد، یا خشمگین شد. یا می‌توان فروتنانه برخورد کرد و تامل کرد و به عنوان نمونه نادری که از میان میلیون‌ها نفر آدم با طرز فکر مشابه، حاضر شده روانش را عریان می‌کند، به مکانیسم فکری و روانی یک سندرم مخوف جمعی فکر کرد و درس گرفت و دنبال چاره بود. و البته تمام حقیت پیش هیچکس نیست.
https://iran-tc.com/2024/04/18/%D8%B4%D8%A8%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%B4%D8%AF%D9%85/

📢 مژده به نفوس لندن👑

مجلس پر فیض رونمایی کتاب عجایب‌المخلوقات
«طنز در و بر اسلام»
عن‌قریب منعقد خواهد شد
که در آن یک سید جلیل‌القدری به شیوه پرده‌خوانی ممزوج با استندآپ کمدی آن را تماشا می‌دهد و کرامات هم عرضه می‌دارد.
هر بلیط ۱۵ پوند است که برای هر که زود بجنبد بیست درصد تخفیف دارد.
نشانی محل قرائت‌خانه مرکزی کنزینگتون می‌باشد که به همه جا نزدیکی دارد حروف ابجدش این است: W8 7RX
زمان ۱۷ ماه می‌ شرابا طهورا، ساعت هفت و نیم عصر الی نُه که سعد است. اطفال نیاورید که نحسی دارد.
http://www.eventbrite.com/e/885542781297/?discount=EarlyBird