کودک و فرهنگ
1.21K subscribers
5.2K photos
729 videos
112 files
1.42K links
تجربه های مادری روزنامه نگار و تسهیلگر فرهنگی. ریحانه قاسم رشیدی هستم .

ارتباط

@rb1105
Download Telegram
بهار در اینور آب بهار در اونور آب شماره یک
<unknown>
بهار در اینور آب
بهار در اونور آب
برنامه شماره یک

روزشمار نوروزی رادیویی اسفندونه

رادیو قارقارک را می‌توانید از طریق سایت حامی‌باش حمایت کنید
لینک حمایت
hamibash.com/ghargharakradio

@ghargharakradio

می‌شود خوشحال نبود از شنیدن این صداهای قشنگ بچه‌ها؟

با امید دنیایی زیباتر برای همه‌ی کودکان.


نوروزتان مبارک.

#نوروز
#میراث_معنوی
#کودک_و_نوجوان

@fahangkoodak
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تکم گردانی در تخت سلیمان تکاب

تکم‌چی‌ها، نوروزخوان‌های آذری بودند که در هفته‌های پایان زمستان به شهرها و روستاهای آذربایجان می‌آمدند و نوروز را نوید می‌دادند و مردم هم به فراخور دارایی‌شان با قند و شیرینی و خوراکی یا پول از آنها تشکر می‌کردند.

تکه taka، بز نر موبلند است. و تکم‌چی عروسک بز را که در گله‌ها به نوعی راهبر سایر چارپایان است، می‌رقصاند و سالی خوش برای همه آرزو می‌کند.


این سنت قدیمی، جزو آیین‌های استقبال از بهار است.



خوشحالم که در سالهای اخیر، به این میراث معنوی توجه بیشتری می‌شود.

منبع:

https://t.me/andisheyekhoy

#تکم‌گردانی
#نوروزخوانی
#میراث_معنوی

@farhangkoodak
نوروز رسید.
یکبار دیگر ثانیه‌ها را شمردیم تا لحظه‌ی نو شدن جهان کهنه.

باشد که دل‌ها و نگاه‌های‌مان تازه شود. تغییر را از درون قلب و اندیشه‌‌ی‌مان تجربه کنیم و عشق و صلح را برای همه بخواهیم.

#نوروز
#عشق_و_صلح
#ریحانه_قاسم‌رشیدی

🔹راستی، نوروز برای شما چه معنایی دارد؟ برای من، هنوز هیجان پوشیدن لباس‌های عید را می‌دهد. لباس‌هایی که فقط رنگ و اندازه‌شان با لباس خواهرم فرق داشت: یقه‌اسکی سفید با سارافون طوسی من و سارافون نخودی خواهرم. روی هر دو دختری تکه‌دوزی شده‌بود که موی بافته‌ی کاموایی داشت. و سال بعدش بلوز ابریشم یقه ایستاده‌ی سفید برای من و بلوز صورتی برای او با دامن‌های حریر صورتی و سفید.

🔹نوروز برای من، هنوز چهره‌ی خندان مادر است که نان سنگک تازه را از سفره‌ی هفت‌سین بر‌می‌داشت و از خانه بیرون می‌رفت و زنگ می‌زد و ما باید می‌پرسیدیم کیه تا جواب بدهد خیر و برکت و سلامتی.


امیدوارم خیر و امید و شادی در تمام خانه‌ها را بزند و همه‌ی ما در را به رویش باز کنیم.

@farhangkoodak

#میراث_معنوی
#ایران
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کلیپ معرفی نوروز
ساخته‌ی یونسکو

نوروز میراث ملت‌های بسیاری است. ما فقط یکی از این جمع بزرگ هستیم.


ثبت نوروز در فهرست میراث معنوی جهانی یکی از افتخارات ایرانشهر است.

#نوروز
#یونسکو
#میراث_معنوی_جهانی

@farhangkoodak
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥  پرواز فلامینگوها بر فراز گاوخونی

🔺 در بارش‌های اسفندماه، حدود دو درصد از تالاب گاوخونی آبگیری شد و همین میزان آب صدها فلامینگوی مهاجر را به تالاب کشانده است.

@mirasbashi

کاش درک زیبایی طبیعت و لزوم محافظت از آن را یاد بگیریم.

#تالاب_گاوخونی
#میراث_طبیعی
#ایران


@farhangkoodak
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جلوه‌گری رنگین کمان در آسمانِ نقش جهان اصفهان.
عصرگاهان ششمین روز از بهار ۱۴۰۳ خورشیدی.

نماهنگ از: صادق شهابی

@sahandiranmehr

#میدان_نقش‌جهان
#میراث_فرهنگی
#ایران
#اصفهان
#فهرست_میراث_جهانی


مادر زیبای‌مان، «ایران»، را به بچه‌ها نشان دهیم.
@farhangkoodak
و اما اول اردیبهشت و روز بزرگداشت «سعدی»❤️

🔸اگر بپذیریم که وطن مشترک ما ایرانیان، علاوه بر خاک سرزمین‌، زبان فارسیست، آنگاه قطعاً یکی از پادشاهان ما، «سعدی» خواهد‌بود. نابغه‌ای که با نثر و شعرش، زبان امروزی ما را ساخته و با نگاهش به زندگی، عشق و معنویت، عالمی دگر درانداخته.


🔸روزگار بیشتر ما، از کودکی با او همراه بوده. بدون آن‌که بشناسیمش، جملات قصار و ابیاتش را در محاوره‌ی روزانه شنیده‌ایم و بعدها، لحظاتی را گذرانده‌ایم که هیچکس جز «شیخ اجل»، توان شرح احساس ما را نداشته.

🔸خوشبختم که در خانواده‌ای از ارادتمندان به او، عمر را به سر آورده‌ام.

🔸چشمانم را می‌بندم و پدربزرگم را می‌بینم در میانه‌ی غائله‌ی آذربایجان در دهه‌ی بیست، وقتی کتاب‌های درسی را به زبان ترکی تألیف‌کردند و منطقه در آنش می‌سوزد و خطر مرگ تهدیدش می‌کند. اما او به‌جای گریختن، در خانه‌ی زیبایش در شهر خوی که به شوروی و ترکیه و عراق بسیار نزدیکتر از تهران و اصفهان و شیراز بود، به خاله‌ام «گلستان» می‌آموزد تا فارسی ناب را یاد بگیرد.
برای‌تان بگویم که فارسی‌دانی ایشان و
سایر اعضای خانواده‌ی مادری من، از بسیاری از فارس‌زبان‌ها، بهتر بوده و هست و همین‌طور ارادت‌شان بیشتر.
آذری‌های اصیل، همواره پاسدار فرهنگ و زبان مشترک ایران‌زمین بوده‌اند.

🔸به دهه‌ی پنجاه می‌آیم، مادر جوان و زیبایم را می‌بینم که در حال آشپزی زیر لب زمزمه می‌کند:
«تا عهد تو دربستم، عهد همه بشکستم
بعد از تو روا باشد، نقض همه پیمان‌ها
»

🔸و باز، خودم را در دوازده‌سیزده‌سالگی می‌یابم، در میان بمباران‌ها و تعطیلی مدارس که فرصتی پیدا کرده‌ام برای جستجو میان کتاب‌های خانه. در میان کشفیاتم، دفترهای شعر مادرم هم هست که با خط خوش اشعار شیخ عاشق‌پیشه را در نوجوانی برای خود گلچین کرده یا از مجلات بریده و چسبانده.
مسحور شده‌ام از عطر آن کلمات. تحمل موشک‌های صدام و ترس از مرگ و حتی آنهمه تجربه‌ی از دست دادن، با داشتن «سعدی»، آسان می‌شود.


🔸ابتدای دهه‌ی نود است. خودم مادر شده‌ام. با دختر کوچولویم، سریال «آب پریا» اثر خانم مرضیه برومند را می‌بینم. باران رحمت زندگی من، با لحنی کودکانه همراه تیتراژ می‌خواند: «برگ درختان سبز، در نظر هوشیار
هر ورقش دفتریست، معرفت کردگار
»


🔸می‌دانم زمانه عوض شده. می‌بینم بچه‌های ما، بیش از ایرانی بودن، جهان‌وطن‌اند. و درک می‌کنم این تغییر عجیب و همه‌جایی را. اما مطمئنم، وقتی می‌توانیم خود را شهروند جهان بدانیم و در فرهنگ‌های بیگانه حل نشویم و عزت‌نفس‌مان را نبازیم و احساس بیچارگی نکنیم که داشته‌های خود را بشناسیم و قدرشان را بدانیم.
بزرگان ادبیات ما، زبان گویای فرهنگ غنی و شگفت ما هستند.
«سعدی»، فقط یکی از اعجوبه‌های ادبیات نیست. «سعدی»، شیوه‌ای از زندگی و تاب‌آوری و بالندگی در میان حملات و آشوب‌هاست. نبوغی شکفته در طلب درک و فهم جهان که نظامیه‌ی بغداد و کار گل شام و اسارت و قحطی دمشق و غربت را تجربه‌کرده و در بهار شیراز به‌ وطن بازگشته و به‌ناگاه، شکوفا شده تا عطر و بویش نسل‌های متوالی را سرمست کند.

🔸«اول اردیبهشت ماه جلالی» در خانه‌ام، میان هیاهوی تهران به «سعدی» و تمام زیبایی‌هایش فکر می‌کنم. به مردان و زنانی که با کلام او، قرن‌ها امدند و رفتند و با استادی او، به فرصت کوتاه زیستن، رنگ مهربانی زدند. خوشحالم که در سال‌های اخیر، آثار متعددی برای شناساندن بزرگان ادب، به‌ویژه سعدی به کودکان و نوجوانان منتشر شده. باشد که این ارادت و آگاهی به آیندگان هم، برسد و آنان هم این در یگانه را بشناسند و بر سر چشم نهند.

#سعدی
#ریحانه_قاسم‌رشیدی
#زبان_فارسی
#میراث_معنوی
#تجربه‌ی_زیسته
#هویت_ملی
#میراث_معنوی
#گلستان
#بوستان
#غزلیات_سعدی
#کلیات_سعدی
#عشق_و_صلح
#شیراز
#روز_بزرگداشت_سعدی


@farhangkoodak
Forwarded from با من بخوان
«خرگوشان چشمه ماه» کار مشترک دیگری از محمدهادی محمدی (نویسنده و بازآفرین) و امیر شعبانی‌پور (تصویرگر) است که از سوی بخش کودک و نوجوان انتشارات موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان (کتاب تاک) منتشر شده است. این اثر برگرفته از حکایتی کهن است که در کلیله و دمنه آمده و سده‌ها بعد، مولوی در مثنوی آن را به شکل تمثیلی درون یکی از سروده‌های خود قرار داده است. حکایت فیل‌هایی که بر اثر تشنگی و خشکیِ سرزمین‌شان تصمیم می‌گیرند که به سرزمین خرگوشانی بروند که چشمه‌ای زیبا و پرآب، معروف به چشمه ماه، در آن می‌جوشد. این سرزمین سبز و آباد است...

📌 می‌توانید فیلمی از بلندخوانی این اثر را در لینک زیر ببینید:

🎥 👈🏼 بلندخوانی کتاب «خرگوشان چشمه‌ی ماه»

📌 همچنین می‌توانید با مطالعه‌ی مقاله‌ی زیر با شگردهای خواندن این کتاب بیش‌تر آشنا شوید:

👈🏼 خرگوشان چشمه ماه، شگردهایی برای خواندن یک کتاب خوب


#میراث_فرهنگی
#بازآفرینی

🔻
@khanak_org
جشنواره‌ی بازی‌های محلی روستای شیور اهر

بازی‌های قدیمی، یکی از بخش‌های مهم میراث فرهنگی به‌شمار می‌آید.

بیشتر بچه‌ها وقتی می‌فهمند فرهنگ از طریق غذا و بازی هم منتقل می‌شود، خنده‌شان می‌گیرد. من اسمش را گذاشته‌ام میراث 🥰😉
حال‌خوب‌کن.
گز و آبگوشت و گرگم به‌هوا، شله‌زرد و …. مگر حس دیگری هم دارد؟


همینقدر ساده می‌شود با هزاران سال تجربه و معنای زندگی ارتباط برقرار کرد و حس افتخار داشت، نسبت به هویت خود.


منبع عکس: سایت خبری انتخاب

@farhangkoodak
#میراث_معنوی
#میراث_ناملموس
#بازی_های_محلی
#ایران
#هویت
Forwarded from با من بخوان
موسسه‌ی پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و برنامه‌ی «با من بخوان» همواره ترویجگران و کتابداران را تشویق می‌کنند تا در پی ایده‌ها و فعالیت‌هایی برای پیوند کودک امروز و دیروز، فرهنگ بین‌نسلی و ارتباط بین فرهنگ‌های گوناگون باشند.
در همین راستا از شما دعوت می‌کنیم مصاحبه‌‌ی کتابک با «کفایت آریایی‌فر» عکاس، پژوهش‌گر و نویسنده‌ی کتاب «پیشه‌های رو به فراموشی» را مطالعه کنید. این کتاب درباره‌ی شماری از پیشه‌هایی است که روزگاری در گیلان رونق فراوان داشتند و اینک با تغییرات زندگی‌ اقتصادی و اجتماعی، کم‌رنگ شده یا در شرف فراموشی هستند. آریایی‌فر در این گفت‌‌‌وگو درباره‌ی روند شکل‌گیری این کتاب، اهمیت جست‌وجو و ثبت میراث فرهنگی ملموس و ناملموس، و پیشنهادهایی برای اجرای پروژه‌های ساده‌ در حوزه‌ی میراث فرهنگی با کودکان و نوجوانان سخن گفته است.

این گفت‌وگو را که در دو بخش منتشر شده است در لینک‌های زیر بخوانید:

👈🏻 ما بر دوش پیشینیان ایستاده‌ایم! - گفت‌وگو با کفایت آریایی‌فر - بخش نخست

👈🏻 پیشنهادهایی عملی برای آشنا کردن کودکان با میراث فرهنگی- گفت‌وگو با کفایت آریایی‌فر - بخش دوم


#میراث_فرهنگی
#بازآفرینی
🔻
@khanak_org
روز «گلونی»، سربند زنان و دختران زاگرس مبارک.

امروز روز گلونی ۲۶ اردیبهشت است که به همت جمعی از دختران خرم‌آبادی به‌عنوان روز سربند لری یعنی گُلوَنی نام‌گذاری شد تا زنان با پوشیدن این سربند در مراسم نمادین آن شرکت کنند و در واقع هدف از برگزاری این جشنواره معرفی این پوشش اصیل و زیبا به مردم است.

گلونی چیست؟
گُلوَنی (به فارسی گلبندی) به گونه‌ای سربند و روسریِ زنان لر و لک گفته می‌شود. این روسری هزاران سال قدمت دارد و ریشه آن به زنان کاسیت (اجداد قوم لر) می‌رسد. 

در زبان فارسی به صورت گُلبَندی تلفظ می‌شود.



#هویت
#لباس_محلی
#گلونی
#میراث_فرهنگی

@farhangkoodak

منبع عکس: خبرگزاری مهر
کودک و فرهنگ
دوستان عزیزم، از شما دعوت می شود در نخستین جشنواره خیمه شب بازی ایران، مهمان «مبارک» و دیگر عروسک ها باشید.
عروسک‌های نمایشی هر کشوری، نماینده‌ی فرهنگ و زندگی آن مردم هستند.

«مبارک» هم، مال ماست. زبل و بامزه و ناقلاست. برای هر سوالی سه‌برابر و نیم جواب در آستین دارد. آنهم سریع. رندی و بی‌ادبی‌اش را به خوش‌قلبی‌اش می‌شود بخشید.



من از محتوای این نمایش‌ها اطلاع ندارم اما به‌طور کلی، «مبارک» عروسک بددهنی‌است و این، جزو ویژگی‌های اوست که زبان مردم ستمدیده بوده.

اگر خواستید با بچه‌ها تشریف ببرید این نکته را در نظر داشته‌باشید چون خود من، وقتی برای اولین بار همراه فرزندم این نوع نمایش را دیدم، کلی عصبانی شدم از استعمال واژه‌هایی که دختر خردسالم تا آن زمان نشنیده‌بود.

😅راستش، باورم نمی‌شد که ما در کودکی، به‌راحتی این نمایش‌ها را می‌دیدیم و کک‌مان هم نمی‌گزید و والدین‌مان هم ناراحت نمی‌شدند. به این نتیجه رسیدم که طی دهه‌های اخیر، لهجه‌ی ‌تهرانی، مؤدبانه‌تر شده.


#مبارک
#فرزندپروری
#نمایش_سنتی
#میراث_ناملموس
#میراث_فرهنگی

@farhangkoodak
چرا نوجوان امروز عاشق شعر فارسی
نیست؟




🔍گاهی فکر می‌کنم چرا نوجوانان و جوانان امروز، مثل نسل‌های قبل به ادبیات علاقه ندارند. چرا عشق به شعر فارسی در وجودشان نیست؟ مثل ما زیبایی اشعار را طلب نمی‌کنند و آنقدر نمی‌خوانند که حفظ شوند؟


یکی از لذت‌های آغاز نوجوانی نسل من، مشاعره‌ آنهم به شکلی هیجان‌انگیز بود. دیوانه‌وار دیوان‌ها و دفاتر شعر را جستجو می‌کردیم و اگر به شعری مثل «دوستان شرح پریشانی من گوش کنید» یا «بی‌ تو مهتاب شبی» برمی‌خوردیم، عیش‌مان تا هفته‌ها کامل بود.


💔راستش زمانی خودم را دلداری می‌دادم که اگر عموم بچه‌ها شعرخوان نیستند، لابد دانشجویان ادبیات، این زیبایی و شکوه را می‌شناسند. اما دوست عزیزی که استاد دانشگاه در این رشته است، فرضیه‌ام را رد کرد و گفت که سال به سال می‌بیند بچه‌ها شعرهای کمتری را خوانده و حفظ کرده‌اند.


🖤دلایل زیادی برای این اتفاق به نظرم می‌رسد، از کیفیت پایین کتاب‌های درسی تا تغییر جهان بچه‌ها. از نشان ندادن ظرافت، هوشمندی و هماهنگی موجود میان تمام اجزای فرهنگ ایرانی از سفره‌ی غذا تا معماری و نگارگری و ادبیات و لباس‌های سنتی و محلی توسط ما بزرگترها بگیرید تا عجله‌ و عدم‌تمرکز فرزندان عصر دیجیتال که امکان حس آنهمه را از بین می‌برد. وقتی شرح و توصیف‌های کاملاً عرفانی اشعار در مدارس را به این مجموعه اضافه می‌کنم می‌بینم چنین نتیجه‌ای اصلاً عجیب نیست.

❤️‍🔥راستی به نظر شما چه عیبی دارد جلوه‌ی عشق رمانتیک به بچه‌ها نشان‌داده‌شود؟ مگرشعرا و حکمای ایران برای قرن‌های طولانی از زبان «لیلی و مجنون» و «خسرو و شیرین» و «وامق و عذرا» و ده‌ها قهرمان منظومه‌های عاشقانه، حکمت‌ و فلسفه و معنای زندگی را مردم یاد نداده‌اند؟
چرا باید عشق زمینی را انکار کرد؟

💔صحنه‌های زندگی ما مثل زنجیر به هم متصل است. شاید همین اتفاقات باعث شده تا سریال‌های ما، پر از خشونت و نفرت و خیانت شود. ما در گلدان وجود و ذهن فرزندان‌مان عشق و محبت را نمی‌کاریم و خروجی‌اش همینی می‌شود که می‌بینیم؛ سریال‌های وطنی بیشتر از سریال‌های ترک و نمی‌دانم کجا، زشتی‌ها را نمایش می‌دهد.



🧡تلاش‌هایی مثل مجموعه‌ی «سی شعر» از انتشارات شهرقلم، بچه‌ها را به مهمانی شاعران مهم ایران می‌برد و با روایتی ساده، با زندگی و دنیای آنان آشنا می‌کند. ابتدای هر کتاب، معرفی شاعر و دوران زندگی اوست که به‌نظر من، کار بسیار جالبیست. برای نوجوان، قرن چهارم و هفتم و یازدهم، فقط بخشی از گذشته است. کم‌ ندیده‌ام بچه‌هایی را که خیال می‌کنند، کوروش همین ده‌بیست سال قبل از مشروطه فرمانروایی می‌کرده. باور کنید شوخی نمی‌کنم.

نکته‌ی جالب دیگر، توصیف اجمالی بازتاب اثر در جنبه‌های دیگر فرهنگ و هنر و اندیشه‌ی ایرانیست. مثلاً در کتاب سی شعر فردوسی، آقای سیدآبادی، از کنش آن بر نقالی، نگارگری و خوش‌نویسی و هنرهای دیگر نوشته‌اند و حتی برگ‌برگ شاهنامه در موزه‌های جهان را دنبال کرده و ارزش آن در نظر بیگانگان را بیان‌کرده‌اند.

نویسنده با هوشمندی، از شرح ابیات سر باز زده و فقط معانی واژه‌های دشوار را نوشته تا بچه‌ها خودشان زحمت‌بکشند و از سلول‌های خاکستری استفاده‌کنند و در این جستجو یاد بگیرند.


♥️ما ملت کهنسالی هستیم. ملتی که چکیده‌ی هزاران سال شجاعت و حکمت و اندیشه و عشق‌ورزی و خداشناسی را از زبان بهترین فرزندان خود به جهان عرضه کرده. گنجینه‌ی فرهنگ ما چنان گوهرهای یگانه‌ای دارد که از شمار خارج است. افسوس که آنها را کناری انداخته‌ایم و با بدلیجات سرگرمیم.


🧡در مجموعه‌ی «سی شعر» تاکنون این بزرگان معرفی شده‌اند:

فردوسی، حافظ، مولانا، سعدی، خیام، عطار، اخوان ثالث، فروغ فرخزاد، نیما یوشیج، پروین اعتصامی.

امید که جلدهای دیگر با معرفی استادانی چون نظامی، جامی، سنایی و دیگران بزرگان منتشر شود و نوجوانان بخوانند، لذت ببرند و بیشتر قدر خودشان و داشته‌های‌شان را بدانند و آرام آرام معنایی برای زندگی خود بسازند.





#سریال‌سازی
#ادبیات_فارسی
#غزل
#هویت
#ریحانه_قاسم‌رشیدی
#ادبیات_فارسی
#غزل
#هویت
#میراث_فرهنگی
#شعر
#مجموعه_سی‌شعر
#انتشارات_شهرقلم
#فردوسی
#علی‌اصغر_سیدآبادی
#معنای_زندگی
#ریحانه_قاسم‌رشیدی


@farhangkoodak
کودک و فرهنگ
از سوی علی دارابی مطرح شد 🔻پیشنهاد افزودن درس «میراث فرهنگی» به دروس مدرسه و دانشگاه قائم‌مقام وزیر و معاون میراث فرهنگی کشور در نامه‌‌ای به دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، افزودن دروس «میراث فرهنگی» و «آشنایی با میراث فرهنگی» را به ساختار دروس آموزش و پرورش…
امیدواریم به روزی که تمام فرزندان ایران با ریشه‌های خود آشنا شوند و بدانند که تاریخ تمام نمی‌شود و در وجود تک‌تک ما جاریست.

به امید روزی که به جای حفظ کردن نام پادشاهان و جنگ‌ها، فرزندان سرزمین ما با بزرگان اندیشه و هنر هر دوره آشنا شوند.از بزرگان اندیشه، حکمت و معنای زندگی را بیاموزند و وقتی به مکان‌های تاریخی می‌روند، آنجا را مکانی مرده و متعلق به درگذشتگان نبینند و بدانند هر یادگاری به خودشان و فرزندان‌شان تعلق دارد.


#میراث_فرهنگی
#نوجوان
#کودک
#هویت

@farhangkoodak
روزنامه اعتماد :: آموزش ميراث فرهنگي به كودكان در ساختار وزارت ميراث تعريف نشده است
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/217892/%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%AB-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%83%D9%88%D8%AF%D9%83%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%AB-%D8%AA%D8%B9%D8%B1%DB%8C%D9%81-%D9%86%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA


🔆چرا آموزش و شناساندن میراث فرهنگی به بچه‌ها مهم است و چه تلاش‌هایی تاکنون در این زمینه انجام شده‌است؟

خانم لیلا کفاش‌زاده‌ی گرامی که سال‌ها در پژوهشکده‌ی میراث‌فرهنگی در راستای هدف مهم و مغفول کار کرده‌اند در این گفتگو به نکات بسیار جالبی را شرح می‌دهند.


🔆اگر به ایران علاقه‌دارید و به شیوه‌ها و راه‌های انتقال این عشق به بچه‌ها فکر می‌کنید، این مصاحبه را از دست ندهید.


#میراث_فرهنگی
#نظام_آموزشی
#کودک
#ایران
#هویت

@farhangkoodak
سفر به تهران گمشده


«ساختمان پرچم» سال‌ها تکیه‌داده‌بود به مسجد فخرالدوله که دختر شجاع مظفرالدین‌شاه ساخته‌بود. فاصله‌ای نداشت با موقوفه‌ی خاندان امینی که امین‌الدوله صدر اعظم پاکدست ایران جدشان بود در چند قدمی میدانی که آزادی و تجدد را نمایندگی می‌کرد.

باد در دهه‌ی شصت، پرچم‌های رنگارنگ ملل را تکان می‌داد و در میان موشکباران و آژیر قرمز، فقط دیدن هر روزه‌ی این ساختمان متفاوت بر سر راه مدرسه، عشق به شناختن جهانی فراتر را در دل کم‌سال من زنده‌ نگه می‌داشت.

فقط یکبار، در زمستان ۷۹ همراه همسرم از پله‌های کم عرض و موکت پوش این بنای رویایی بالا رفتم. همسرم برای پروژه‌ای به تعدادی پرچم احتیاج داشت. حس عجیبی آن لحظه‌ها هنوز یادم است؛ پا گذاشتن به مکانی که سال‌ها درباره‌اش خیالپردازی کرده‌بودم.

زندگی مگر جز این است؟ خیال‌هایی که «گاهی» به واقعیت می‌پیوندد.


سالهاست که دیگر آن ساختمان قشنگ و پرچم‌های رنگینش وجود ندارد. دیگر کودکی پشت چراغ طولانی چهارراه فخرآباد سرش را به سمت آسمان نمی‌گیرد تا پرچم ژاپن و فرانسه و هند را پیدا کند و بپرسد آن پرچم سومی مال کجاست.


افسوس که تهران امروز، چیزی جز ساختمان‌های غول‌آسای زشت و بدترکیب سیمانی ندارد که به بچه‌ها نشان بدهد و معدود یادگارهایش
پشت همین سازه‌ها پنهان شده‌اند.


اگر به تهران قدیم و داستان‌هایش علاقه‌دارید و دوست دارید ساعت‌هایی را با شادی و در جمعی مهربان بگذرانید، با ما همراه شوید،. برای ششمین سال متوالی، به راه می‌افتیم تا قصه‌‌های از یاد رفته‌ی شهرمان را بشنویم.

🍭🦋🪷🍃افتخار من، تخصص در ساختن خاطره‌های منحصر به فرد برای مادران و فرزندان نازنین و ایجاد دوستی‌های بی‌نظیر است.

در گروه زیر پاسخگوی دوستان هستم:

https://t.me/+iIOrzgyfJXExMjE0




#گشت_شهری_مادر_و_کودک
#ریحانه_قاسم_رشیدی
#میراث_فرهنگی
#هویت


@farhangkoodak
کودک و فرهنگ
🔘 دکتر امیر امیراعلم در سال ۱۳۰۱ خورشیدی «جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران» را بنا نهاد. این مرد ایران‌دوست همچنین بانی کمیسیون حفظ‌الصحه‌ مجلس شورای ملی (در سال‌های قحطی و بیماری جنگ اول جهانی)، بانی نخستین بیمارستان زنان (بیمارستان امیراعلم)، مؤلف کتاب «کالبدشناسی»…
🌾اگر بزرگان‌مان را نشناسیم و به بچه‌ها معرفی نکنیم، چه حس و برداشتی نسبت به خودمان و سرزمین‌مان خواهیم داشت؟
آیا می‌توانیم به خودمان افتخار کنیم و راهی به سوی فردا بسازیم؟



بیشتر ما در معرض پیام‌های ناامیدکننده‌ای درمورد کشورمان هستیم. حتی بچه‌های کوچک هم از این ماجرا برکنار نیستند. درحالی‌که، 🦋میهن ما همواره، خانه‌ی مردان و زنان پرتلاش و امیدوار بوده که این خانه‌ی بزرگ و قدیمی را ذره‌ذره ساخته‌اند.


🍃ما ملتی نوپا نیستیم. در سرزمینی بدون پیشینه به‌دنیا نیامده‌ایم. زندگی ما حلقه‌ای از زنجیره‌ی بلندیست که مردان و زنانی مثل دکتر امیراعلم پدید آورده‌اند.


🥀شاید تصورش سخت باشد اما در زمانی نه چندان دور، بیمارستانی در کشور ما وجود نداشت. زایمان‌ها در خانه و در شرایط غیربهداشتی انجام می‌شد و دسترسی به پزشک و درمان و مهم‌تر از آن فرهنگ مراجعه به پزشک وجود نداشت.

حدود صد و شش سال پیش، ایشان نخستین بیمارستان زنان و زایمان را با هفت تخت ایجاد کرد تا قابله و پرستار تربیت کند.
چند سال بعد، بخش زنان به ساختمانی در خیابان انقلاب منتقل شد که به «بیمارستان زنان» معروف بود و الان، دانشکده‌ی علوم بهزیستی است و خوشبختانه هنوز باقی.


🔶بنای «بیمارستان امیراعلم» هم، در خیابان سعدی تهران، سر چهارراه هدایت، مهم‌ترین و قدیمی‌ترین بیمارستان آموزشی تخصصی گوش و حلق و بینی کشور، به نام ایشان، همچنان مشغول به کار است و بسیاری از مردم ایران از طبابت شاگردان مستقیم و غیرمستقیم ایشان بهره‌ها برده‌اند.


🔹ساختمان‌های قدیمی‌ عمومی مثل بیمارستان‌ها، دانشگاه‌ها و مدارس در سایر کشورها باعث افتخار و غرور مردم هستند و قطب‌نمایی برای بهروزی.

امیدوارم ما نیز یادگارهایی همچون «بیمارستان امیراعلم» و «سینا» را قدر بدانیم و بزرگانی که زندگی بهتری برای‌مان ساختند.


#بیمارستان_امیراعلم
#هویت
#میراث_فرهنگی
#بزرگان_ایران
#ایران


@farhangkoodak
کودک و فرهنگ
💠خانه ملک در بازار بین‌الحرمین، یکی از زیباترین خانه‌های تاریخی تهران است. حسین ملک این خانه را در سال ۱۳۱۶خورشیدی با هزاران کتاب خطی نفیس و آثار تاریخی و هنری موجود در آن، برای استفاده عموم مردم، وقف آستان قدس رضوی کرد. «کتابخانه و موزه ملی ملک» از بدو…
حدس می‌زنم علت نصب کرکره، احتمال سرقت این سردر نفیس بوده.

متأسفانه ما در معرفی و ایجاد حس تعلق نسبت به میراث فرهنگی و طبیعی در کودکان کاملاً ناموفق بوده‌ایم.

دیروز دختر عزیزم که ساکن آمل است، از بارش باران و سیلابی که در اثر نابودی جنگل‌ها رخ‌داده، می‌گفت. اتفاقی که در گوشه‌گوشه‌ی کشور شاهدش هستیم.


آیا تخریب‌کنندگان محیط‌زیست یا سارقان میراث‌فرهنگی در مدارس ایران درس‌نخوانده‌اند؟ چرا احساس تعلق ندارند و منافع کوتاه‌مدت خود را به هر‌چیز دیگری ترجیح می‌دهند؟


آموزش، کلید تغییر است. اگر دنیای بهتری را انتظار می‌کشیم باید برای کودکان سرمایه‌گذاری کنیم.

#ریحانه_قاسم‌رشیدی
#خانه‌ی_ملک
#میراث_فرهنگی
#میراث_طبیعی

@farhangkoodak
کودک و فرهنگ
در چهار سال گذشته آموزش هنر سوزن‌دوزی در مقاطع مختلف مدرسه‌ی کلپورگان ادامه داشته و تولیدات بچه‌ها، با هدف کمک به تکمیل ساختمان مدرسه، توسعه‌ی پروژه در روستاهای اطراف، اشتغال‌زایی برای دانش‌آموزان و حفظ میراث فرهنگی منطقه، توسط داوطلبان پروژه در آمریکای شمالی…
رسیدن به توسعه‌ی پایدار به‌جز با آموزش و ایجاد مهارت و شغل امکان‌ندارد.

من اعضای پروژه‌ی مدرسه‌ی کلپورگان را نمی‌شناسم اما از دهه‌ی هفتاد تا کنون، دورادور با مشکلات این بخش دوست‌داشتنی و محروم ایران آشنا هستم. امیدوارم بچه‌ها خوب آموزش ببینند و بتوانند روی پای خودشان بایستند.
هنرهای بومی این منطقه، می‌تواند جهانی شود و درآمد و افتخار خلق کند.


دختران نوجوانی که نسبت به محدودیتها و توانمندی‌های خود آگاه باشند و برای تغییر زندگی بکوشند، ده‌ها پله از دیگران جلوترند.
چرا که دریافته‌اند:
کس نخارد پشت من
جز ناخن انگشت من


#مسئولیت‌پذیری
#سوزندوزی_بلوچ
#توسعه
#رفاه
#آموزش
#میراث_فرهنگی
#هویت
#شغل

@farhangkoodak
#نصرالله_کسراییان اولین کسی‌است که عکس‌هایش میخکوبم کرد.
پیش از او، عکس هم چیزی بود مثل تمام بخش‌های عادی زندگی و بعد، یک روز وقتی به منزل معلم خصوصی زبانم رفته‌بودم، روی دیوار تصویری از کوچ عشایر دیدم. عکسی عمودی و پر از رنگ. سربندهای مشکی و قرمز زنان و دامن‌های بلند رنگارنگشان هارمونی عجیبی داشت با صحنه‌ی کوهستان و اسب‌ها و بچه‌هایی که روی زین نشانده‌شده‌بودند.

احتمالاً شانزده ساله‌بودم. برای کسانی که دهه‌ی شصت را ندیده‌اند، تصور فقر تصویری آن روزهای ما، غیرممکن است. دنیای ما هیچ شباهتی به جهان امروز نداشت. تصاویر فقط از طریق نشریات و تلویزیون به دست‌مان می‌رسید. همین و بس. و در این برهوت بصری، کسراییان شاعر بدون کلام رنگ‌ها بود.

سال هفتاد در ترم اول دانشگاه، بخش مرجع کتابخانه را کشف کردم و کتاب سرزمین ایران با آن عکس باشکوه از دماوند، دوباره من را به خلسه برد.

کسراییان، تمام چیزهایی که برای من اهمیت داشت، از نزدیک می‌دید و به‌تصویر می‌کشید. از زاویه‌ی دید او‌می‌توانستم #ایران و مردمان و بناها و طبیعتش را بشناسم.


بعدتر، کتاب‌های نفیس #انتشارات_یساولی در کریمخان و سررسیدها و تقویم‌های رومیزی متفاوت و تصویری سرزمین ایران ، تشنگی من را برطرف می‌کرد.
سال‌ها با #نیکول_فریدنی، #مسعود_زنده‌روح_کرمانی ، #سعید_ازناوه و عکاسان هنرمند دیگر، وجب به وجب ایران را گشتم. آنها خبر نداشتند که من همسفر تک‌تک‌شان بودم.

هرگز نتواستم میهن پهناورم را آنطور که آرزو داشتم، کشف کنم و هموطن‌هایم را ببینم اما انگار در کیف دوربین عکاس‌ها، کنار لنز‌های‌شان همه‌جا می‌رفتم. خوشبختم این شانس را یافتم که با تعدادی از بزرگان عکاسی معاصر، مثل مرحوم #بهمن_جلالی از نزدیک آشنا‌ شوم و‌ در #مجله_عکس که نشریه‌ی وزین عکاسی طی سال‌های طولانی بود و متأسفانه تعطیل شد، با شاخه‌های مختلف این هنر و استادانش آشنا شوم.

اما، با تمام این‌ها و‌ همه‌ی ارادتم به دوستان و سروران عکاس، جناب کسراییان، هنوز و‌ همیشه، برایم جای دیگری خواهد داشت. او، کسی بود که جادوی ثبت یک لحظه و برای ابد نگه‌داشتنش را نشانم داد و آن را با عشق همیشگی من به وطنم درهم‌آمیخت و زیبایی و گوناگونی سرزمینم و ساکنانش را مثل عطری بی‌نظیر در حافظه‌ام ثبت‌کرد.


#بزرگان_ایران
#عکاسی
#ایران
#میراث_فرهنگی
#میراث_طبیعی
#ریحانه_قاسم‌رشیدی
#تجربه‌ی_زیسته

@farhangkoodak