لالا لالا گل آلو
هاله سیفی زاده
🎧لالا لالا گل آلو
لبای سرخت آلبالو
دو چش داری مثه آهو
دو لپ داری مثه هولو...
#لالایی
#ثریا_قزل‌ایاغ
✍🏼سراینده: ثریا قزل ایاغ
🎤با صدای: هاله سیفی‌زاده
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
لبای سرخت آلبالو
دو چش داری مثه آهو
دو لپ داری مثه هولو...
#لالایی
#ثریا_قزل‌ایاغ
✍🏼سراینده: ثریا قزل ایاغ
🎤با صدای: هاله سیفی‌زاده
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
🍃نوروز در راه است
نوروز در راه است! نوروز در راه است.
جشن ساده‌ای در ستایش باروری زمین!
باقی‌مانده از عصر کشاورزی که برای‌مردمان، رسیدن بهار به معنی پایان افسردگی زمین و گرسنگی بود و مژده فراوانی!
جشن‌های بهاری در همه سرزمین‌هایی که عصر کشاورزی را زیسته‌اند، ریشه دارد و به شکلی خاص اجرا می‌شود!
چرا ما جشنی این‌چنین زیبا را با چنان تشریفاتی آلوده کرده‌ایم که از آن یک تکلیف دشوار فرهنگی ساخته‌ایم !؟
#ثریا_قزل‌ایاغ
#سنت‌های_نوروزی
در کتابک بخوانید👈🏽
https://ketabak.org/we6r9
🌿
@koodaki_org
خانم ثریا قزل ایاغ یکی از استادان نام آشنای ادبیات کودک هستند.با مقاله ی جالبشان به استقبال بهار می رویم.
@farhangkoodak
نوروز در راه است! نوروز در راه است.
جشن ساده‌ای در ستایش باروری زمین!
باقی‌مانده از عصر کشاورزی که برای‌مردمان، رسیدن بهار به معنی پایان افسردگی زمین و گرسنگی بود و مژده فراوانی!
جشن‌های بهاری در همه سرزمین‌هایی که عصر کشاورزی را زیسته‌اند، ریشه دارد و به شکلی خاص اجرا می‌شود!
چرا ما جشنی این‌چنین زیبا را با چنان تشریفاتی آلوده کرده‌ایم که از آن یک تکلیف دشوار فرهنگی ساخته‌ایم !؟
#ثریا_قزل‌ایاغ
#سنت‌های_نوروزی
در کتابک بخوانید👈🏽
https://ketabak.org/we6r9
🌿
@koodaki_org
خانم ثریا قزل ایاغ یکی از استادان نام آشنای ادبیات کودک هستند.با مقاله ی جالبشان به استقبال بهار می رویم.
@farhangkoodak
خانم #ثریا_قزل‌ایاغ استاد شناخته‌شده‌ی کتابداری و ادبیات کودکان است. ایشان چند سال است که در یادبود همسرشان «شادروان محمد بهروزی» به برنامه‌ی «با من بخوان» کتاب اهدا می‌کنند. به این بهانه مصاحبه‌ای با ایشان انجام داده‌ایم تا از انگیزهای خود برای‌مان بگویند.
بخشی از این #مصاحبه:
نوع نگرش من به مراسم یادبود، به نگاه پدرم که فردی بسیار معتقد بود بر می‌گردد. او در وصیتنامه‌اش از ما خواست، مراسم او را در نهایت سادگی برگزار کنیم و هزینه آن را صرف زندگی نیازمندان کنیم. او به شدت منتقد این تشریفات بود و آن را مغایر با اعتقاداتش می‌دید؛ معتقد بود، برگزاری این مراسم تشریفاتی، بیش از آنچه به خاطر فرد درگذشته باشد، به‌خاطر بازماندگان است.
📍
این مصاحبه را در کتابک بخوانید:
https://ketabak.org/ei6lj
🔻
@khanak_org
از بزرگان خوب زندگی کردن را بیاموزیم .
@farhangkoodak
بخشی از این #مصاحبه:
نوع نگرش من به مراسم یادبود، به نگاه پدرم که فردی بسیار معتقد بود بر می‌گردد. او در وصیتنامه‌اش از ما خواست، مراسم او را در نهایت سادگی برگزار کنیم و هزینه آن را صرف زندگی نیازمندان کنیم. او به شدت منتقد این تشریفات بود و آن را مغایر با اعتقاداتش می‌دید؛ معتقد بود، برگزاری این مراسم تشریفاتی، بیش از آنچه به خاطر فرد درگذشته باشد، به‌خاطر بازماندگان است.
📍
این مصاحبه را در کتابک بخوانید:
https://ketabak.org/ei6lj
🔻
@khanak_org
از بزرگان خوب زندگی کردن را بیاموزیم .
@farhangkoodak
🌾«پخت سمنو»
سمنو را هم در خانه می‌پختند اما نه در همه خانه‌ها! همه در تدارک مقدمات کمک می‌کردند از پاک کردن و شستن وسبز کردن گندم تا کوبیدن در هاون‌های سنگی و کشیدنِ شیره و صاف کردن و یک‌نفر دیگ می‌گذاشت و می‌پخت و به همه میداد.
در آن کاسه‌های کوچک و آبیِ همدانی که روی آن‌هم چند بادام درسته بود که سر هفت سین بادام‌ها یک به یک غیب می‌شدند!!!
#ثریا_قزل‌ایاغ
#سنت‌های_نوروزی
در کتابک بخوانید👈🏽
https://ketabak.org/we6r9
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
سمنو را هم در خانه می‌پختند اما نه در همه خانه‌ها! همه در تدارک مقدمات کمک می‌کردند از پاک کردن و شستن وسبز کردن گندم تا کوبیدن در هاون‌های سنگی و کشیدنِ شیره و صاف کردن و یک‌نفر دیگ می‌گذاشت و می‌پخت و به همه میداد.
در آن کاسه‌های کوچک و آبیِ همدانی که روی آن‌هم چند بادام درسته بود که سر هفت سین بادام‌ها یک به یک غیب می‌شدند!!!
#ثریا_قزل‌ایاغ
#سنت‌های_نوروزی
در کتابک بخوانید👈🏽
https://ketabak.org/we6r9
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
دوخت و دوز 🧵
آن وقت‌ها فروشگاه‌های لباس کودک کم بود و معمولا لباس‌های بچه ها در خانه دوخته می‌شد یا مادرها و مادر بزرگ‌ها و عمه‌ها وخاله‌ها می‌دوختند یا یک خانمِ خیاط آشنا می‌آمد و صدای قروقر چرخهای خیاطی بلند می‌شد!
اتاق با پارچه‌های نبریده خریده شده یا سوغاتی، در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف پُر می‌شد و ماسوره‌های رنگی و کیسه تکمه‌ها که وقتی خالی می‌شد دنیای زیبایی به ما هدیه میداد. قدِ ما را اندازه می‌زدند و ازاینکه بزرگ شده بودیم ابراز خوشحالی می‌کردند...
#ثریا_قزل‌ایاغ
#سنت‌های_نوروزی
در کتابک بخوانید👈🏽
https://ketabak.org/we6r9
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
آن وقت‌ها فروشگاه‌های لباس کودک کم بود و معمولا لباس‌های بچه ها در خانه دوخته می‌شد یا مادرها و مادر بزرگ‌ها و عمه‌ها وخاله‌ها می‌دوختند یا یک خانمِ خیاط آشنا می‌آمد و صدای قروقر چرخهای خیاطی بلند می‌شد!
اتاق با پارچه‌های نبریده خریده شده یا سوغاتی، در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف پُر می‌شد و ماسوره‌های رنگی و کیسه تکمه‌ها که وقتی خالی می‌شد دنیای زیبایی به ما هدیه میداد. قدِ ما را اندازه می‌زدند و ازاینکه بزرگ شده بودیم ابراز خوشحالی می‌کردند...
#ثریا_قزل‌ایاغ
#سنت‌های_نوروزی
در کتابک بخوانید👈🏽
https://ketabak.org/we6r9
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
✍🏼یادداشت‌هایی از #ثریا_قزل‌ایاغ به بهانه نمایشگاه کتاب
با لالایی او را خواباندیم، حالا وقت بیداریست و بازی. نه با خودش بلکه با ما، بازی‌های نوازشی نوعی نمایش هستند که یک طرف ما هستیم و طرف دیگر نوزاد که دامنه حرکتش محدود است.
انگشتان دست او می‌تواند شگفت‌انگیز‌ترین بازیچه او شود. ده‌ها بازی نوازشی همراه با کلام آهنگین ادبیات را در قالب بازی به گوش او می‌رساند. لی‌لی حوضک یک شروع خوب است! اما جهان این بازی‌ها وسیع‌ست و ما هم مصمم! فقط کافی است باور کنیم بازی تفکر کودک است!
#فرهنگ_کودکی
https://ketabak.org/684y8
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
با لالایی او را خواباندیم، حالا وقت بیداریست و بازی. نه با خودش بلکه با ما، بازی‌های نوازشی نوعی نمایش هستند که یک طرف ما هستیم و طرف دیگر نوزاد که دامنه حرکتش محدود است.
انگشتان دست او می‌تواند شگفت‌انگیز‌ترین بازیچه او شود. ده‌ها بازی نوازشی همراه با کلام آهنگین ادبیات را در قالب بازی به گوش او می‌رساند. لی‌لی حوضک یک شروع خوب است! اما جهان این بازی‌ها وسیع‌ست و ما هم مصمم! فقط کافی است باور کنیم بازی تفکر کودک است!
#فرهنگ_کودکی
https://ketabak.org/684y8
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
✍🏼یادداشت‌هایی از #ثریا_قزل‌ایاغ به بهانه نمایشگاه کتاب
ختم کلام این‌که، در این تجربه‌ها کودک ما، ما را در کنار خود می‌خواهد. همان‌طور که در خوردن، خواییدن، نشستن و راه رفتن این ما هستیم که تا مرز به استقلال رسیدن با او هستیم، «دستم بگرفت و پا به پا برد تا شیوه راه رفتن آموخت !». در روند خلق لذت خواندن هم باید در کنار او باشیم.
لازمه‌‌ی خلق این لذت، «با هم خواندن» است، با هم دیدن، با هم سخن کفتن و با هم لذت بردن. زمان زیادی نمی‌خواهد، اجبار در آن نیست، تنها کشف لحظات مناسب است برای داشتن تجربه‌ای مشترک. «کیفیت و لذت» دو کلمه رمز است؛ انتخاب آثار مناسب که لایق فرزندمان باشد و انتخاب درست زمان، هرچند کوتاه و پر از لذت، برای یک تجربه به یاد ماندنی! خلق این لحظه‌‌های ماندگار با سپردن او به مهد‌کودک یا مدرسه پایان نمی‌پذیرد، شکل عوض می‌کند.
ادامه نوشته را در کتابک بخوانید:
https://ketabak.org/684y8
#فرهنگ_کودکی #نمایشگاه_کتاب
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
ختم کلام این‌که، در این تجربه‌ها کودک ما، ما را در کنار خود می‌خواهد. همان‌طور که در خوردن، خواییدن، نشستن و راه رفتن این ما هستیم که تا مرز به استقلال رسیدن با او هستیم، «دستم بگرفت و پا به پا برد تا شیوه راه رفتن آموخت !». در روند خلق لذت خواندن هم باید در کنار او باشیم.
لازمه‌‌ی خلق این لذت، «با هم خواندن» است، با هم دیدن، با هم سخن کفتن و با هم لذت بردن. زمان زیادی نمی‌خواهد، اجبار در آن نیست، تنها کشف لحظات مناسب است برای داشتن تجربه‌ای مشترک. «کیفیت و لذت» دو کلمه رمز است؛ انتخاب آثار مناسب که لایق فرزندمان باشد و انتخاب درست زمان، هرچند کوتاه و پر از لذت، برای یک تجربه به یاد ماندنی! خلق این لحظه‌‌های ماندگار با سپردن او به مهد‌کودک یا مدرسه پایان نمی‌پذیرد، شکل عوض می‌کند.
ادامه نوشته را در کتابک بخوانید:
https://ketabak.org/684y8
#فرهنگ_کودکی #نمایشگاه_کتاب
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
🔺یادداشت #ثریا_قزل‌ایاغ درباره‌ی بازی
وقتی با هم‌نسلانم که بعضی از آن‌ها مادربزرگ و پدربزرگ شده‌اند به صحبت می‌نشینیم، اغلب از بی‌انگیزگی و ناشاد بودن نوه‌ها گله دارند و این‌که هیچ چیز آن‌ها را راضی نمی‌کند، زیاده‌خواهند و شادی‌هایشان زود‌گذر و کوتاه. و این‌که پدران و مادرانشان گرفتار! و می‌رویم به کودکی‌های خودمان که امکانات‌مان اگر صفر نبود، در برابر آنچه بچه‌های امروز دارند، نزدیک به صفر بود!
از هیچ، برای خودمان همه چیز می‌ساختیم. تابستان‌ها نه از اردوهای تابستانی خبری بود، نه استخر شنا، نه سفر کنار دریا و پارک و زمین بازی‌های آن، حداکثر هفته‌ای یک‌بار سینما بود، آن هم نه فیلم‌های کودکان، کتاب و مجله بود و مهمانی‌های خانوادگی و اگر بخت با ما یار بود، یکی دوتا پیک‌نیک دسته جمعی به یکی از ییلاقات نزدیک.
باقی‌اش ما بودیم و حیاط خانه و حوض، که نگین آن بود و محبوب‌ترین قسمت خانه، در آفتاب ظهر تابستان برای ما هم دریا بود هم استخر...
#یادداشت‌های‌فرهنگ‌کودکی
#فرهنگ_کودکی
👈🏽در کتابک بخوانید
https://ketabak.org/cb9ds
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak
وقتی با هم‌نسلانم که بعضی از آن‌ها مادربزرگ و پدربزرگ شده‌اند به صحبت می‌نشینیم، اغلب از بی‌انگیزگی و ناشاد بودن نوه‌ها گله دارند و این‌که هیچ چیز آن‌ها را راضی نمی‌کند، زیاده‌خواهند و شادی‌هایشان زود‌گذر و کوتاه. و این‌که پدران و مادرانشان گرفتار! و می‌رویم به کودکی‌های خودمان که امکانات‌مان اگر صفر نبود، در برابر آنچه بچه‌های امروز دارند، نزدیک به صفر بود!
از هیچ، برای خودمان همه چیز می‌ساختیم. تابستان‌ها نه از اردوهای تابستانی خبری بود، نه استخر شنا، نه سفر کنار دریا و پارک و زمین بازی‌های آن، حداکثر هفته‌ای یک‌بار سینما بود، آن هم نه فیلم‌های کودکان، کتاب و مجله بود و مهمانی‌های خانوادگی و اگر بخت با ما یار بود، یکی دوتا پیک‌نیک دسته جمعی به یکی از ییلاقات نزدیک.
باقی‌اش ما بودیم و حیاط خانه و حوض، که نگین آن بود و محبوب‌ترین قسمت خانه، در آفتاب ظهر تابستان برای ما هم دریا بود هم استخر...
#یادداشت‌های‌فرهنگ‌کودکی
#فرهنگ_کودکی
👈🏽در کتابک بخوانید
https://ketabak.org/cb9ds
🌿
@koodaki_org
@farhangkoodak