فکر میکنم تا الان همه این فیلم غمانگیز و خشونتبار را دیدهاند. فیلم نیاز به توضیح ندارد. همهی ما پدر و مادرها در دوران تحصیلمان با چنین برخوردهایی مواجه بودهایم. دهههای گذشته، زمانی بود که تصور میشد: چوب معلم گله و هر کی نخوره، خله. چه بسیار والدین دلسوزی بودند که از مدیر مدرسه میخواستند هرطور صلاح میداند، فرزندشان را به راه آورد.
زخم این نوع برخورد، بر جان تکتک ما باقیست. بزرگ شدیم و دههها گذشت اما آن صبحگاهی را که ناظم سر صف، ما را بهخاطر شیطنتی بچهگانه بیرون کشید، از یاد نبردیم.....
حالا، زمان دیگریست. عصر ارتباطات، به همه فهمانده انسان حقوقی دارد و پرورش کودک با خشونت، نه تنها نادرست، که غیراخلاقی است.
اگر جامعهای خشن داریم، اگر در مناسبات فردی بهجای گفتگو و عشق و پذیرش به تحکم رو میآوریم، برای این است که هیچ فرصتی برای درک ارتباط انسانی بدون خشونت نداشتهایم.
این، مسیریست که در تمام دنیا طی شده. مردم آموزش دیدهاند تا بهتر زندگی کنند. حق هر انسانیست که در مناسباتی محترمانه قرار بگیرد.
مطمینم، به زودی آموزش و پرورش اطلاعیهای صادر میکند و از توبیخاداری این ناظم خبر میدهد. اما مشکل، فقط یک نفر نیست. موضوع، ناآشنایی صدهاهزار معلم و کارمند مهمترین وزارتخانهی کشور با مفهوم انسان، کودک، حقوق کودک و نحوهی برخورد صحیح با آنهاست.
معلمها باید آموزش ببینند. باید بدانند هر رفتار آنها چه اثری بر دانشآموز باقی میگذارد و قانون و آییننامههای داخلی هم، باید بهطور دقیق و مشخص موارد خشونت را تبیین کند و مجدانه مانع تمام انواع اعمال زور شود.
تنها در اینصورت، میتوانیم زنان و مردانی داشتهباشیم که ارزش خود و دیگران را میفهمند، بااحترام با هم زندگی میکنند و میتوانند شادی و آرامش و عشق را به خودشان و دیگران هدیه دهند.
عکس دوم، شاید بیربط به موضوع بهنظر بیاید ولی پوستر فیلمی است که ما دیروز در باشگاه کتابخوانی یاس، با بزرگسالان بررسی کردیم. واقعاً چطور میشود انتظار داشت جوانان ما مثل قهرمانهای فیلم «پیش از طلوع» توان گفتگو، بیان خود، پذیرش دیگری و رفتار صادقانه و سالم را داشته باشند؟
سیاستگذاران محترم باید بدانند، علت بالا رفتن آمار طلاق و آسیبهای اجتماعی را باید در سالهای نخست زندگی کودکان جستجو کنند همان هزاران هزار میلیارد ساعتی که از عمر نازنین فرزندان ما در سیستم آموزش رسمی سپری میشود.
ریحانه قاسمرشیدی
#خشونت
#خشونت_در_مدارس
#آموزش_و_پرورش
#صلح
#عشق_و_صلح
#مدرسه_بدون_خشونت
#پیش_از_طلوع
#ارتباط_موثر
#ارتباط_بدون_خشونت
@farhangkoodak
زخم این نوع برخورد، بر جان تکتک ما باقیست. بزرگ شدیم و دههها گذشت اما آن صبحگاهی را که ناظم سر صف، ما را بهخاطر شیطنتی بچهگانه بیرون کشید، از یاد نبردیم.....
حالا، زمان دیگریست. عصر ارتباطات، به همه فهمانده انسان حقوقی دارد و پرورش کودک با خشونت، نه تنها نادرست، که غیراخلاقی است.
اگر جامعهای خشن داریم، اگر در مناسبات فردی بهجای گفتگو و عشق و پذیرش به تحکم رو میآوریم، برای این است که هیچ فرصتی برای درک ارتباط انسانی بدون خشونت نداشتهایم.
این، مسیریست که در تمام دنیا طی شده. مردم آموزش دیدهاند تا بهتر زندگی کنند. حق هر انسانیست که در مناسباتی محترمانه قرار بگیرد.
مطمینم، به زودی آموزش و پرورش اطلاعیهای صادر میکند و از توبیخاداری این ناظم خبر میدهد. اما مشکل، فقط یک نفر نیست. موضوع، ناآشنایی صدهاهزار معلم و کارمند مهمترین وزارتخانهی کشور با مفهوم انسان، کودک، حقوق کودک و نحوهی برخورد صحیح با آنهاست.
معلمها باید آموزش ببینند. باید بدانند هر رفتار آنها چه اثری بر دانشآموز باقی میگذارد و قانون و آییننامههای داخلی هم، باید بهطور دقیق و مشخص موارد خشونت را تبیین کند و مجدانه مانع تمام انواع اعمال زور شود.
تنها در اینصورت، میتوانیم زنان و مردانی داشتهباشیم که ارزش خود و دیگران را میفهمند، بااحترام با هم زندگی میکنند و میتوانند شادی و آرامش و عشق را به خودشان و دیگران هدیه دهند.
عکس دوم، شاید بیربط به موضوع بهنظر بیاید ولی پوستر فیلمی است که ما دیروز در باشگاه کتابخوانی یاس، با بزرگسالان بررسی کردیم. واقعاً چطور میشود انتظار داشت جوانان ما مثل قهرمانهای فیلم «پیش از طلوع» توان گفتگو، بیان خود، پذیرش دیگری و رفتار صادقانه و سالم را داشته باشند؟
سیاستگذاران محترم باید بدانند، علت بالا رفتن آمار طلاق و آسیبهای اجتماعی را باید در سالهای نخست زندگی کودکان جستجو کنند همان هزاران هزار میلیارد ساعتی که از عمر نازنین فرزندان ما در سیستم آموزش رسمی سپری میشود.
ریحانه قاسمرشیدی
#خشونت
#خشونت_در_مدارس
#آموزش_و_پرورش
#صلح
#عشق_و_صلح
#مدرسه_بدون_خشونت
#پیش_از_طلوع
#ارتباط_موثر
#ارتباط_بدون_خشونت
@farhangkoodak