Forwarded from کتابهای طوطی (انتشارات فاطمی)
👶
دکتر کاترين گِگِن در این کتاب راههايی برای برقراری ارتباطی صميمی و آرامشبخش میان کودکان و والدين پیشنهاد میدهد.
خواندن اين کتاب بینظیر باعث میشود اعتمادبهنفس کودکانمان را تقویت کنیم و مراقب رشد متعادل آنها باشیم تا بتوانند به درک بهتری از خود برسند.
کاترين گِگِن متخصص کودکان و حمایت از والدین و نیز نویسندهی چندين کتاب پرفروش است.
🖼️ تصویر از کتاب #بین_من_و_تو که به تازگی منتشر شده است.
#بین_من_و_تو
نویسنده: #کاترین_گگن
تصویرگر: #رضا_دالوند
مترجم: #نیلوفر_پارسیوند
قیمت: ۷۵۰۰۰ تومان
🛒 http://2ti.in/manoto
#کتابهای_طوطی #انتشارات_فاطمی #رشد_کودک #نیازها #همدلی #کودکان #احساسات #مهربانی
🦜 @tutibooksir
دکتر کاترين گِگِن در این کتاب راههايی برای برقراری ارتباطی صميمی و آرامشبخش میان کودکان و والدين پیشنهاد میدهد.
خواندن اين کتاب بینظیر باعث میشود اعتمادبهنفس کودکانمان را تقویت کنیم و مراقب رشد متعادل آنها باشیم تا بتوانند به درک بهتری از خود برسند.
کاترين گِگِن متخصص کودکان و حمایت از والدین و نیز نویسندهی چندين کتاب پرفروش است.
🖼️ تصویر از کتاب #بین_من_و_تو که به تازگی منتشر شده است.
#بین_من_و_تو
نویسنده: #کاترین_گگن
تصویرگر: #رضا_دالوند
مترجم: #نیلوفر_پارسیوند
قیمت: ۷۵۰۰۰ تومان
🛒 http://2ti.in/manoto
#کتابهای_طوطی #انتشارات_فاطمی #رشد_کودک #نیازها #همدلی #کودکان #احساسات #مهربانی
🦜 @tutibooksir
Forwarded from اطلاع رسانی موسسه مادران امروز (مام)
کودک و فرهنگ
Photo
ارتباط با فرزندان وقتی بزرگ میشوند
زمان به سرعت میگذرد و فرزندان خردسال ما تبدیل به افراد بزرگسالی میشوند که تا حد بسیار درموارد مختلف با ما تفاوت دارند. آنها شخصیت مستقل خود را دارند. نیازها، تمایلات، افکار و روشهایشان برای مواجهه با موضوعهای زندگی، با ما تفاوتهای فراوان دارد. گاهی والدین به این موضوع بهاندازهی لازم اهمیت نمیدهند و رفتارهایی از آنها سرمیزند که متناسب با شرایط و سن فرزندانشان نیست، رفتارهایی که استقلال و شخصیت فرزند بزرگسال را نادیده میگیرد و نوعی مداخله در امور مربوط به زندگی فرزند محسوب میشود.
این نوع رفتارهای والدین، میتواند بر رابطهی والد-فرزندی اثر منفی بگذارد و فرزندان را از والدین دور کند.
توجه به نکتههای زیر میتواند به ما در داشتن ارتباط بهتر با فرزندان بزرگسال کمک کند:
- سعیکنیم تغییر شرایط فرزندان را درک کنیم و خود را با آن تطبیق دهیم، یعنی موقعیت آنها را مانند آنچه پیشتر بودند، نبینیم، برای مثال گفتن این که: "تو قبلا هر روز به من زنگ میزدی، چرا حالا این کار را نمیکنی؟" نشانهی درکنکردن موقعیت فعلی آنها است.
- بهتر است نخواهیم آنها به کسی تبدیل شوند که ما دوست داریم باشند. بدانیم آنها اولویتها، دغدغهها و مشغلههای زندگی خودشان را دارند.
- روی این که کدام کار درست یا غلط است پافشاری نکنیم و بگذاریم فرزندان بزرگسال ما، خودشان تصمیم بگیرند.
- تشویقشان کنیم خودشان مسایل را همهجانبه بررسی و تحلیل کنند. ما میتوانیم نظرمان را بدون تحمیل کردن، به آنها بگوییم و در پذیرش از طرف آنان اصرار نداشته باشیم.
- در مواقعی که لازم است نظرمان را به آنها بگوییم، بهتر است از آنها بپرسیم که: "آیا میخواهی در این مورد نظر من را بدانی؟" اگر پاسخشان مثبت بود، نظرمان را بگوییم یا در یافتن راه حل به آنها کمک کنیم.
- بهتر است درک کنیم که امکان دسترسی نامحدود و در هر لحظه به فرزندان بزرگسال خود را نداریم.
- ازدواج یا زندگی شغلی و اجتماعی آنان، باعث تغییر روابط بین والدین و فرزندان میشود. در این مواقع لازم است اطلاعات و مهارتهای جدید و متناسب با شرایط موجود فرزندان را کسب کنیم.
- ما باید به این نکته توجه داشته باشیم که اساس رابطهی سالم بین دو نفر، احترام متقابل، درک شرایط و تفاوتها و ایجاد فضایی امن و مناسب برای ارتباط رضایت بخش است.
یادداشتی از ماریا ساساننژاد-گروه مطالعهی روانشناسی
#موسسه_مادران_امروز #ارتباط_با_فرزندان#نیازها#خردسالان #شخصیت_فرزند #رابطه_والد_فرزندی
زمان به سرعت میگذرد و فرزندان خردسال ما تبدیل به افراد بزرگسالی میشوند که تا حد بسیار درموارد مختلف با ما تفاوت دارند. آنها شخصیت مستقل خود را دارند. نیازها، تمایلات، افکار و روشهایشان برای مواجهه با موضوعهای زندگی، با ما تفاوتهای فراوان دارد. گاهی والدین به این موضوع بهاندازهی لازم اهمیت نمیدهند و رفتارهایی از آنها سرمیزند که متناسب با شرایط و سن فرزندانشان نیست، رفتارهایی که استقلال و شخصیت فرزند بزرگسال را نادیده میگیرد و نوعی مداخله در امور مربوط به زندگی فرزند محسوب میشود.
این نوع رفتارهای والدین، میتواند بر رابطهی والد-فرزندی اثر منفی بگذارد و فرزندان را از والدین دور کند.
توجه به نکتههای زیر میتواند به ما در داشتن ارتباط بهتر با فرزندان بزرگسال کمک کند:
- سعیکنیم تغییر شرایط فرزندان را درک کنیم و خود را با آن تطبیق دهیم، یعنی موقعیت آنها را مانند آنچه پیشتر بودند، نبینیم، برای مثال گفتن این که: "تو قبلا هر روز به من زنگ میزدی، چرا حالا این کار را نمیکنی؟" نشانهی درکنکردن موقعیت فعلی آنها است.
- بهتر است نخواهیم آنها به کسی تبدیل شوند که ما دوست داریم باشند. بدانیم آنها اولویتها، دغدغهها و مشغلههای زندگی خودشان را دارند.
- روی این که کدام کار درست یا غلط است پافشاری نکنیم و بگذاریم فرزندان بزرگسال ما، خودشان تصمیم بگیرند.
- تشویقشان کنیم خودشان مسایل را همهجانبه بررسی و تحلیل کنند. ما میتوانیم نظرمان را بدون تحمیل کردن، به آنها بگوییم و در پذیرش از طرف آنان اصرار نداشته باشیم.
- در مواقعی که لازم است نظرمان را به آنها بگوییم، بهتر است از آنها بپرسیم که: "آیا میخواهی در این مورد نظر من را بدانی؟" اگر پاسخشان مثبت بود، نظرمان را بگوییم یا در یافتن راه حل به آنها کمک کنیم.
- بهتر است درک کنیم که امکان دسترسی نامحدود و در هر لحظه به فرزندان بزرگسال خود را نداریم.
- ازدواج یا زندگی شغلی و اجتماعی آنان، باعث تغییر روابط بین والدین و فرزندان میشود. در این مواقع لازم است اطلاعات و مهارتهای جدید و متناسب با شرایط موجود فرزندان را کسب کنیم.
- ما باید به این نکته توجه داشته باشیم که اساس رابطهی سالم بین دو نفر، احترام متقابل، درک شرایط و تفاوتها و ایجاد فضایی امن و مناسب برای ارتباط رضایت بخش است.
یادداشتی از ماریا ساساننژاد-گروه مطالعهی روانشناسی
#موسسه_مادران_امروز #ارتباط_با_فرزندان#نیازها#خردسالان #شخصیت_فرزند #رابطه_والد_فرزندی