✅ خیلی از شما دوستان به جنوب کشور سفر می‌کنید. یادتان باشد به هیچ عنوان شیشه های #خاک_رنگی #جزیره_هرمز و سایر مکانها را خریداری نکنید.

خاک جزو میراث طبیعیست و برای تولید ۱ مترمربع خاک به ارتفاع ۱ سانتی متر به بیش از ۱۰۰ سال زمان نیاز است.

بیاید با نخریدن #خاک_هرمز به عنوان #سوغاتی از این #میراث_طبیعی محافظت کنیم.



@iranwatching

در کانال ایران‌نگری می‌توانید مکانها، هنرها و آداب و‌رسوم مناطق مختلف ایران را ببینید و ایران رنگارنگ و دوست‌داشتنی
را به بچه‌ها نشان دهید.
@farhangkoodak

راه‌پیمایی خانوادگی، پلنگ مادر و سه توله‌اش در ارتفاعات مازندران.

عکاس: محمدباقرغفاری چلاوی


@IranianStudiesNews

#طبیعت_ایران
#میراث_طبیعی
#آموزش
#ریحانه_قاسم‌رشیدی

@farhangkoodak

بچه‌ها حیوانات را خیلی دوست دارند. می‌توان از همین عکس، کلی موضوع برای گفتگو و فعالیت ساخت؛با هم قصه‌ای درباره‌ی این خانواده بگوییم یا از بچه‌های کلاس چهارم و بزرگتر بخواهیم درمورد زیستگاه این جانور، گزارشی علمی تهیه کنند و ....

فرصت یادگیری و مشاهده و لذت‌بردن از زیبایی‌های طبیعت را به فرزندان‌مان ببخشیم.

در شرایط سخت اقتصادی، ما والدین، تکیه‌گاه و تنها منبع آرامش بچه‌ها هستیم. با همین کارهای کوچک، مراقب قلب‌های مهربان‌شان باشیم.

🎥  پرواز فلامینگوها بر فراز گاوخونی

🔺 در بارش‌های اسفندماه، حدود دو درصد از تالاب گاوخونی آبگیری شد و همین میزان آب صدها فلامینگوی مهاجر را به تالاب کشانده است.

@mirasbashi

کاش درک زیبایی طبیعت و لزوم محافظت از آن را یاد بگیریم.

#تالاب_گاوخونی
#میراث_طبیعی
#ایران


@farhangkoodak

حدس می‌زنم علت نصب کرکره، احتمال سرقت این سردر نفیس بوده.

متأسفانه ما در معرفی و ایجاد حس تعلق نسبت به میراث فرهنگی و طبیعی در کودکان کاملاً ناموفق بوده‌ایم.

دیروز دختر عزیزم که ساکن آمل است، از بارش باران و سیلابی که در اثر نابودی جنگل‌ها رخ‌داده، می‌گفت. اتفاقی که در گوشه‌گوشه‌ی کشور شاهدش هستیم.


آیا تخریب‌کنندگان محیط‌زیست یا سارقان میراث‌فرهنگی در مدارس ایران درس‌نخوانده‌اند؟ چرا احساس تعلق ندارند و منافع کوتاه‌مدت خود را به هر‌چیز دیگری ترجیح می‌دهند؟


آموزش، کلید تغییر است. اگر دنیای بهتری را انتظار می‌کشیم باید برای کودکان سرمایه‌گذاری کنیم.

#ریحانه_قاسم‌رشیدی
#خانه‌ی_ملک
#میراث_فرهنگی
#میراث_طبیعی

@farhangkoodak

#نصرالله_کسراییان اولین کسی‌است که عکس‌هایش میخکوبم کرد.
پیش از او، عکس هم چیزی بود مثل تمام بخش‌های عادی زندگی و بعد، یک روز وقتی به منزل معلم خصوصی زبانم رفته‌بودم، روی دیوار تصویری از کوچ عشایر دیدم. عکسی عمودی و پر از رنگ. سربندهای مشکی و قرمز زنان و دامن‌های بلند رنگارنگشان هارمونی عجیبی داشت با صحنه‌ی کوهستان و اسب‌ها و بچه‌هایی که روی زین نشانده‌شده‌بودند.

احتمالاً شانزده ساله‌بودم. برای کسانی که دهه‌ی شصت را ندیده‌اند، تصور فقر تصویری آن روزهای ما، غیرممکن است. دنیای ما هیچ شباهتی به جهان امروز نداشت. تصاویر فقط از طریق نشریات و تلویزیون به دست‌مان می‌رسید. همین و بس. و در این برهوت بصری، کسراییان شاعر بدون کلام رنگ‌ها بود.

سال هفتاد در ترم اول دانشگاه، بخش مرجع کتابخانه را کشف کردم و کتاب سرزمین ایران با آن عکس باشکوه از دماوند، دوباره من را به خلسه برد.

کسراییان، تمام چیزهایی که برای من اهمیت داشت، از نزدیک می‌دید و به‌تصویر می‌کشید. از زاویه‌ی دید او‌می‌توانستم #ایران و مردمان و بناها و طبیعتش را بشناسم.


بعدتر، کتاب‌های نفیس #انتشارات_یساولی در کریمخان و سررسیدها و تقویم‌های رومیزی متفاوت و تصویری سرزمین ایران ، تشنگی من را برطرف می‌کرد.
سال‌ها با #نیکول_فریدنی، #مسعود_زنده‌روح_کرمانی ، #سعید_ازناوه و عکاسان هنرمند دیگر، وجب به وجب ایران را گشتم. آنها خبر نداشتند که من همسفر تک‌تک‌شان بودم.

هرگز نتواستم میهن پهناورم را آنطور که آرزو داشتم، کشف کنم و هموطن‌هایم را ببینم اما انگار در کیف دوربین عکاس‌ها، کنار لنز‌های‌شان همه‌جا می‌رفتم. خوشبختم این شانس را یافتم که با تعدادی از بزرگان عکاسی معاصر، مثل مرحوم #بهمن_جلالی از نزدیک آشنا‌ شوم و‌ در #مجله_عکس که نشریه‌ی وزین عکاسی طی سال‌های طولانی بود و متأسفانه تعطیل شد، با شاخه‌های مختلف این هنر و استادانش آشنا شوم.

اما، با تمام این‌ها و‌ همه‌ی ارادتم به دوستان و سروران عکاس، جناب کسراییان، هنوز و‌ همیشه، برایم جای دیگری خواهد داشت. او، کسی بود که جادوی ثبت یک لحظه و برای ابد نگه‌داشتنش را نشانم داد و آن را با عشق همیشگی من به وطنم درهم‌آمیخت و زیبایی و گوناگونی سرزمینم و ساکنانش را مثل عطری بی‌نظیر در حافظه‌ام ثبت‌کرد.


#بزرگان_ایران
#عکاسی
#ایران
#میراث_فرهنگی
#میراث_طبیعی
#ریحانه_قاسم‌رشیدی
#تجربه‌ی_زیسته

@farhangkoodak