بیست و سه سال پیش در پایان فصل کاوش در تپه‌میل به همراه سایر خبرنگاران حوزه‌ی میراث فرهنگی به آتشکده‌ی بهرام آمده بودم. البته در آن زمان، هنوز کسی نمی‌دانست اینجا چه کاربری دقیقی داشته و متعلق به کدام پادشاه بوده.

حالا، گفته‌می‌شود که بهرام گور این نیایشگاه را بر روی ویرانه‌های آتشکده‌ای هخامنشی که توسط یونانیان تخریب شده، ساخته.

زمان، عجیب‌ترین پدیده در تمام جهان، قدرت مهیب خود را نشان‌مان می‌دهد. تالار داخل آتشکده، با وجود تمام آسیب‌ها، نشان از شکوهی از دست‌رفته دارد. آن دهلیز باریک رو به نور که در عکس‌ها می بینید، نفس من را بند آورد.

چه کسانی از آنجا گذشته‌اند؟ آیا ما موفق به شناسایی آنها خواهیم شد؟

و اما، فایده‌ی ساده‌ی چنین بازدیدهایی برای نوجوانان: با توجه به متن‌های فشرده‌ی درسی، درک زمان ساسانی و تفاوتش با دوره‌های دیگر برای اکثریت بچه‌ها مشکل است. اما وقتی در چنین فضایی قرار می‌گیرند، محور زمان را بهتر می‌فهمند و دیدن شکل طاقی‌هایی که مادر گنبدهای بعدی معماری اسلامی ایران شدند، این تداوم فرهنگی را در ذهنشان تثبیت می‌نماید.

تپه‌میل، بیش از هزار و چهارصد سال است که بر تارک دشت ری نشسته و با غرور به آمد و رفت نسل‌ها نگاه می‌کند؛ برای او فرقی نمی‌کند میزبان اسکندر جهانگشا باشد یا آدمی معمولی از سال ۱۴۰۱ شمسی. شاید، این سازه‌ی ساروجی در سکوت به دلمشغولی‌های ما انسان‌های فانی با عمر کوتاه می‌خندد.

#تپه_میل #تپه_باستانی #آتشکده_بهرام #ری #ری_باستان #زمان #ساسانیان #اسکندر #تاریخ #تاریخ_ایران #تاریخ_تمدن_ایران #تاریخ_برای_کودکان #تاریخ_برای_نوجوانان