خوشبختی یعنی چه؟
روزهای قرنطینه کش آمده‌اند، غول کرونا هنوز تمام و کمال به چراغ برنگشته، با خشم و هیبتی ترسناک‌تر برگشته. و ما سعی می کنیم به همراه فرزندان‌مان تسلیم ترس، ناامیدی و غم نشویم.
کارگاه‌های آنلاین کتابخوانی با بچه‌ها، فرصت شریک شدن در دنیای کودکان را برای من فراهم کرده. اقتضای این روزها، کارگاه‌های شادتر است. اما گفتگو و بحث، هم جای خود را دارد. از بچه‌های گروه‌های مختلف، پرسیده‌ام خوشبختی یعنی چه؟ و عجبا که همه یک جواب دادند: داشتن خانواده.
جواب، در ابتدا برایم عجیب بود. اما وقتی فکر کردم دیدم، بچه‌ها، حق دارند. در زندگی چهل و شش ساله‌ام، هرگز اهمیت داشتن خانواده و لذت لحظه‌لحظه‌ی حضور آنها را این چنین درک نکرده‌بودم.
من در بحران قبلی زندگی‌ام-زمان جنگ شهرها-، نوجوانی بودم، بزرگتر از شاگردان امروزم، ولی درک و نگاه آنها را نداشتم. آن روزها، خوشبختی از نگاه من، نشنیدن صدای آژیر قرمز بود و بس.
حالا، در روزگار غریبی که تمام دنیایم به آپارتمانی احاطه‌شده با ساختمان‌های بلند در دست ساخت، منحصر شده و صفحه‌ی موبایلی که مرا به دیگران می‌رساند، از خدا سپاسگزارم که فرصت شناختن نسلی شگفت‌انگیز را به من عطا کرد؛ بچه‌هایی که دلخوشی‌های بزرگ زندگی هستند.
امیدوارم همه‌ی بچه‌ها با تجربیاتی ارزشمند به زندگی عادی بدون ویروس مرگبار برگردند.به‌همراه اندیشه‌هایی سازنده و قلب‌هایی که هرگز ناامید نمی‌شوند.
دنیا با حضور این اندیشمندان کوچک، حتما زیباتر خواهد بود.
ریحانه قاسم‌رشیدی
#کارگاه_کتابخوانی_کودکان
#خوشبختی
@farhagkoodak
روزهای قرنطینه کش آمده‌اند، غول کرونا هنوز تمام و کمال به چراغ برنگشته، با خشم و هیبتی ترسناک‌تر برگشته. و ما سعی می کنیم به همراه فرزندان‌مان تسلیم ترس، ناامیدی و غم نشویم.
کارگاه‌های آنلاین کتابخوانی با بچه‌ها، فرصت شریک شدن در دنیای کودکان را برای من فراهم کرده. اقتضای این روزها، کارگاه‌های شادتر است. اما گفتگو و بحث، هم جای خود را دارد. از بچه‌های گروه‌های مختلف، پرسیده‌ام خوشبختی یعنی چه؟ و عجبا که همه یک جواب دادند: داشتن خانواده.
جواب، در ابتدا برایم عجیب بود. اما وقتی فکر کردم دیدم، بچه‌ها، حق دارند. در زندگی چهل و شش ساله‌ام، هرگز اهمیت داشتن خانواده و لذت لحظه‌لحظه‌ی حضور آنها را این چنین درک نکرده‌بودم.
من در بحران قبلی زندگی‌ام-زمان جنگ شهرها-، نوجوانی بودم، بزرگتر از شاگردان امروزم، ولی درک و نگاه آنها را نداشتم. آن روزها، خوشبختی از نگاه من، نشنیدن صدای آژیر قرمز بود و بس.
حالا، در روزگار غریبی که تمام دنیایم به آپارتمانی احاطه‌شده با ساختمان‌های بلند در دست ساخت، منحصر شده و صفحه‌ی موبایلی که مرا به دیگران می‌رساند، از خدا سپاسگزارم که فرصت شناختن نسلی شگفت‌انگیز را به من عطا کرد؛ بچه‌هایی که دلخوشی‌های بزرگ زندگی هستند.
امیدوارم همه‌ی بچه‌ها با تجربیاتی ارزشمند به زندگی عادی بدون ویروس مرگبار برگردند.به‌همراه اندیشه‌هایی سازنده و قلب‌هایی که هرگز ناامید نمی‌شوند.
دنیا با حضور این اندیشمندان کوچک، حتما زیباتر خواهد بود.
ریحانه قاسم‌رشیدی
#کارگاه_کتابخوانی_کودکان
#خوشبختی
@farhagkoodak