✍مریم فرهنگ
یکی از لذتهای زندگیم شرکت کردن در کلاسهای اسطوره شناسی هست. در دوران دانشجویی در دانشگاه تهران گاه گداری کلاسهای اساتید دیگر رو سرک می کشیدم و مباحث درسی اون کلاس رو گوش می کردم. یکی از اونها کلاس اسطوره های ایرانی استاد #ژاله_آموزگار نازنین بود. کسانی که ایشون رو از نزدیک می شناسند می دونند که ایشون علاوه بر درس دادن گاهی مثل یک مادربزرگ شروع به حرف زدن با بچه‌ها می کنند.
یکی از نصایح و درد دلشون رو هیچوقت یادم نمی ره. یک روز یکی از درسهاشون راجع به اسطوره‌ای بود که، بخشنده بود و طمع ورزی نداشت.
خانم آموزگار معتقدند که ریشه های فرهنگی و قومی هر ملتی رو میشه در داستانهای اسطوره ای و کهن اون ملت پیدا کرد. یعنی چیزی که سالها و نسل به نسل چرخیده و تعریف شده و در ناخودآگاه جمعی اون جامعه حک شده. چیزی که ناراحتش بودن از بین رفتن یک سری ارزش ها در ایران هست که بودنش رو چند دهه پیش کاملا می شد احساس کرد.
وسطهای درس بودیم که درد دل مادرانه ایشون باز شد.
با صدای قدرتمندشون گفتن بچه‌ها خوب بهم گوش کنید و منظور حرفهام رو درست متوجه بشید خواهشا، برداشت های اضافی رو هم نمی خوام بعدا تو دانشگاه از دهان این و اون بشنوم.
ببینید من جای مادربزرگ همه شما هستم و تقریبا چند دوره تاریخی رو در ایران دیدم. قدیمها هیچوقت یادم نمی ره همه مردم مثل مردم الان وضع مالی خوبی نداشتن ولی یک چیز رو همه داشتن و اون #عزت_نفس بود .
یادم میاد همه یک زندگی معمولی ولی پر از احترام داشتن، مردم به خودشون احترام می ذاشتن، چه جوری الان می گم. مثلا اگر غذا کم داشتن به اندازه بودنش می خوردن، چشمشون نمی دوید و نداریشون رو جار نمی زدن. همیشه طوری رفتار می کردن که انگار داراترین افراد هستن.
ولی الان می دونید چی دردناکه اینکه طرف ماشین شاسی بلند سوار میشه و چند بار تو صف نذری امام حسین با ترفند های مختلف می ایسته. چیزی که تو ترافیک که گیر افتاده بودم با چشم های خودم دیدم. این یعنی این آدم برای روح خودش ارزش قائل نیست و حرمت نفس نداره. چی شد که به اینجا رسیدیم که دستمون به سمت همه جا درازه که یه چیزی رو از یکی غنیمت بگیریم.
خانم آموزگار با لحنی جدی رو کرد به ما گفت: مادر و پدرهای زمان ما این چیزها رو به بچه‌هاشون یاد می دادن، شماها که پدر و مادر میشین، معلم میشین و با بچه‌ها سروکار دارین تو رو خدا عزت نفس (احترام به خویشتن) رو به بچه‌ها یاد بدین.
خیلی لحظه قشنگی بود برام، نصیحت های یکی از مادربزرگ های باسواد و تحصیلکرده ایران رو از نزدیک شنیدن سعادت بزرگیه.
همین نصیحت ایشون در هدیه دادن کتاب به بچه‌ها تو ذهنم مونده و کسانی که من رو از نزدیک می شناسن می دونن من یک بخش کارم اهدای کتاب به بچه‌های محروم هست و یک بخش کارم یاد دادن به بچه‌ها حتی اون بچه فقیر، که همیشه چشمش به دست دیگران نباشه و یاد بگیره گاهی با هفته ای 200 تا تک تومانی هم میشه بعد پنچ هفته یک کتاب هزار تومانی #با_کیفیت چاپ قدیم هم خرید. مطمئنا اکثر بچه‌ها پول خرید چیپس و پفک رو در همه جای ایران حتی فقیرترینش از بزرگترهاشون می گیرن. فقط باید این رو یاد داد و یاد گرفت که برای رسیدن به هر چیز با ارزشی باید کمی صبوری پیشه کرد. تلاش مداوم و به نتیجه رسیدن همیشه صبوری می خواد.
پی نوشت: خانواده گرانقدر انوری در نمایشگاه کتاب کودک تهران، کتابهای با کیفیت چاپ قدیم را برای کارهای خیریه و ترویجی ما در شهرستان ها جمع آوری می کنند و در اخیتار امثال من قرار می دهند. هنوز هستند افرادی که نان دلشان را می خورند و دنبال منافعشان نیستند.
با عشق مریم فرهنگ❤️
#زنده_باد_عشق
زنده باد #عزت_نفس
#همه_ارزشهای_خوب_انسانی_را_باید_از_کودکی_آموخت
@docharkheoketab
@farhangkoodak
یکی از لذتهای زندگیم شرکت کردن در کلاسهای اسطوره شناسی هست. در دوران دانشجویی در دانشگاه تهران گاه گداری کلاسهای اساتید دیگر رو سرک می کشیدم و مباحث درسی اون کلاس رو گوش می کردم. یکی از اونها کلاس اسطوره های ایرانی استاد #ژاله_آموزگار نازنین بود. کسانی که ایشون رو از نزدیک می شناسند می دونند که ایشون علاوه بر درس دادن گاهی مثل یک مادربزرگ شروع به حرف زدن با بچه‌ها می کنند.
یکی از نصایح و درد دلشون رو هیچوقت یادم نمی ره. یک روز یکی از درسهاشون راجع به اسطوره‌ای بود که، بخشنده بود و طمع ورزی نداشت.
خانم آموزگار معتقدند که ریشه های فرهنگی و قومی هر ملتی رو میشه در داستانهای اسطوره ای و کهن اون ملت پیدا کرد. یعنی چیزی که سالها و نسل به نسل چرخیده و تعریف شده و در ناخودآگاه جمعی اون جامعه حک شده. چیزی که ناراحتش بودن از بین رفتن یک سری ارزش ها در ایران هست که بودنش رو چند دهه پیش کاملا می شد احساس کرد.
وسطهای درس بودیم که درد دل مادرانه ایشون باز شد.
با صدای قدرتمندشون گفتن بچه‌ها خوب بهم گوش کنید و منظور حرفهام رو درست متوجه بشید خواهشا، برداشت های اضافی رو هم نمی خوام بعدا تو دانشگاه از دهان این و اون بشنوم.
ببینید من جای مادربزرگ همه شما هستم و تقریبا چند دوره تاریخی رو در ایران دیدم. قدیمها هیچوقت یادم نمی ره همه مردم مثل مردم الان وضع مالی خوبی نداشتن ولی یک چیز رو همه داشتن و اون #عزت_نفس بود .
یادم میاد همه یک زندگی معمولی ولی پر از احترام داشتن، مردم به خودشون احترام می ذاشتن، چه جوری الان می گم. مثلا اگر غذا کم داشتن به اندازه بودنش می خوردن، چشمشون نمی دوید و نداریشون رو جار نمی زدن. همیشه طوری رفتار می کردن که انگار داراترین افراد هستن.
ولی الان می دونید چی دردناکه اینکه طرف ماشین شاسی بلند سوار میشه و چند بار تو صف نذری امام حسین با ترفند های مختلف می ایسته. چیزی که تو ترافیک که گیر افتاده بودم با چشم های خودم دیدم. این یعنی این آدم برای روح خودش ارزش قائل نیست و حرمت نفس نداره. چی شد که به اینجا رسیدیم که دستمون به سمت همه جا درازه که یه چیزی رو از یکی غنیمت بگیریم.
خانم آموزگار با لحنی جدی رو کرد به ما گفت: مادر و پدرهای زمان ما این چیزها رو به بچه‌هاشون یاد می دادن، شماها که پدر و مادر میشین، معلم میشین و با بچه‌ها سروکار دارین تو رو خدا عزت نفس (احترام به خویشتن) رو به بچه‌ها یاد بدین.
خیلی لحظه قشنگی بود برام، نصیحت های یکی از مادربزرگ های باسواد و تحصیلکرده ایران رو از نزدیک شنیدن سعادت بزرگیه.
همین نصیحت ایشون در هدیه دادن کتاب به بچه‌ها تو ذهنم مونده و کسانی که من رو از نزدیک می شناسن می دونن من یک بخش کارم اهدای کتاب به بچه‌های محروم هست و یک بخش کارم یاد دادن به بچه‌ها حتی اون بچه فقیر، که همیشه چشمش به دست دیگران نباشه و یاد بگیره گاهی با هفته ای 200 تا تک تومانی هم میشه بعد پنچ هفته یک کتاب هزار تومانی #با_کیفیت چاپ قدیم هم خرید. مطمئنا اکثر بچه‌ها پول خرید چیپس و پفک رو در همه جای ایران حتی فقیرترینش از بزرگترهاشون می گیرن. فقط باید این رو یاد داد و یاد گرفت که برای رسیدن به هر چیز با ارزشی باید کمی صبوری پیشه کرد. تلاش مداوم و به نتیجه رسیدن همیشه صبوری می خواد.
پی نوشت: خانواده گرانقدر انوری در نمایشگاه کتاب کودک تهران، کتابهای با کیفیت چاپ قدیم را برای کارهای خیریه و ترویجی ما در شهرستان ها جمع آوری می کنند و در اخیتار امثال من قرار می دهند. هنوز هستند افرادی که نان دلشان را می خورند و دنبال منافعشان نیستند.
با عشق مریم فرهنگ❤️
#زنده_باد_عشق
زنده باد #عزت_نفس
#همه_ارزشهای_خوب_انسانی_را_باید_از_کودکی_آموخت
@docharkheoketab
@farhangkoodak
استاد ارجمند زبان و فرهنگ‌های باستانی ایران، سرکار خانم دکتر ژاله آموزگار در مراسم بزرگداشت یکی از شاگردان خود، توصیف بسیار زیبایی از ایران فرهنگی و از تعلق داشتن این گربه‌ی زیبا به تمام اقوامی که در محدوده‌ی بزرگ میان رودان و دریای آرال، قفقاز، خلیج فارس و دریای عمان بیان کرده‌اند.
به امید تحقق این رویای بی‌نظیر که فرهنگ و گفتگو و دوستی بر جهان حاکم شود. نه سیاست و جنگ.
کاری که به‌دست من و شما مادران و مربیان گرامی به انجام خواهد رسید.
#ژاله_آموزگار
#عشق_و_صلح
#ایران
@farhangkoodak
به امید تحقق این رویای بی‌نظیر که فرهنگ و گفتگو و دوستی بر جهان حاکم شود. نه سیاست و جنگ.
کاری که به‌دست من و شما مادران و مربیان گرامی به انجام خواهد رسید.
#ژاله_آموزگار
#عشق_و_صلح
#ایران
@farhangkoodak
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
استاد ارجمند زبان و فرهنگ‌های باستانی ایران، سرکار خانم دکتر ژاله آموزگار در مراسم بزرگداشت یکی از شاگردان خود، توصیف بسیار زیبایی از ایران فرهنگی و از تعلق داشتن این گربه‌ی زیبا به تمام اقوامی که در محدوده‌ی بزرگ میان رودان و دریای آرال، قفقاز، خلیج فارس و دریای عمان بیان کرده‌اند.
به امید تحقق این رویای بی‌نظیر که فرهنگ و گفتگو و دوستی بر جهان حاکم شود. نه سیاست و جنگ.
کاری که به‌دست من و شما مادران و مربیان گرامی به انجام خواهد رسید.
#ژاله_آموزگار
#عشق_و_صلح
#ایران
@farhangkoodak
به امید تحقق این رویای بی‌نظیر که فرهنگ و گفتگو و دوستی بر جهان حاکم شود. نه سیاست و جنگ.
کاری که به‌دست من و شما مادران و مربیان گرامی به انجام خواهد رسید.
#ژاله_آموزگار
#عشق_و_صلح
#ایران
@farhangkoodak
Forwarded from فریبا خانی نویسنده و روزنامه‌نگار
گاهی می‌گوییم 《وای》 بر تو، هیچ می‌دانید وای، یا وایو vayu یا وایوی دوگانه یا دیو وایو یا وای‌بُد از ایزدان بسیار کهن ایرانی و خدای باد و اتمسفر است.
وایو چهره‌ای دوگانه دارد، خوب و بد، زیرا باد از هر دو جهان نیک و بد می‌گذرد. وایو یکی از خدایان اسرارآمیز هندواروپایی است. او نماد باد است که در تندباد مرگ و در ابر باران‌زا زندگی را به ارمغان می‌آورد.
کلا هر وقت گفتی وای
بدان یک ایزد باستانی را صدا زده‌ای😊😊😊
منبع: #ویکی_پدیا
کتاب اساطیر ایران نوشته #ژاله_آموزگار
مقاله #پردیس_احمدی
#اساطیر
#دیو
#ایزد
#اسطوره
@dastanenadastan
وایو چهره‌ای دوگانه دارد، خوب و بد، زیرا باد از هر دو جهان نیک و بد می‌گذرد. وایو یکی از خدایان اسرارآمیز هندواروپایی است. او نماد باد است که در تندباد مرگ و در ابر باران‌زا زندگی را به ارمغان می‌آورد.
کلا هر وقت گفتی وای
بدان یک ایزد باستانی را صدا زده‌ای😊😊😊
منبع: #ویکی_پدیا
کتاب اساطیر ایران نوشته #ژاله_آموزگار
مقاله #پردیس_احمدی
#اساطیر
#دیو
#ایزد
#اسطوره
@dastanenadastan