#حسن زیرک
( زادهٔ ۱ آذر ۱۳۰۰ بوکان -- درگذشتهٔ ۵ تیر ۱۳۵۱ بوکان) خوانندهٔ ترانه‌های کردی
حسن زیرک با ضبط تعداد زیادی از آوازهای سنتی مردم کرد، سبب حفظ و نگهداری این آثار فرهنگی از گزند فراموشی شد. از او بیش از ۱۵۰۰ ترانه و آواز به یادگار مانده‌است. زیرک جزو موسیقیدانان برجستهٔ ایرانی است.
بیشتر ترانه‌های معروف این هنرمند کُرد با همکاری استادانی همچون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، حبیب‌الله شهردار، مشهور به مشیر همایون شهردار، مجتبی میرزاده، احمد عبادی در رادیو کردی تهران و رادیو کردی کرمانشاه ضبط شده‌است.
نامبرده علاوه بر زبان کردی سورانی، به زبان‌های فارسی، ترکی، اورامی و لری نیز آواز اجرا کرده و دارای ۳ مقام ترکی، ۸ مقام فارسی و ۲ مقام اورامی است و ۶۴ مقام به زبان کُردی خوانده‌است.
حسن زیرک در «ارکستر موسیقی کردی» برادران یوسف زمانی، ارکستر مشیر همایون شهردار در تهران و ارکستر مجتبی میرزاده در کرمانشاه همکاری داشته و به اجرای برنامه پرداخته است.
حسن زیرک در محلهٔ قلعهٔ سردار شهر بوکان، آذربایجان غربی به دنیا آمد. در پنج سالگی پدرش را از دست داد و سراسر زندگی را در رنج گذراند. چندی در برخی شهرهای ایران و عراق سپری کرد. یکی از شهرهایی که در آن مدت زیادی اقامت داشت، کرمانشاه بود. همکاری او در این شهر در رادیو کردی کرمانشاه با هنرمندان برجستهٔ کرمانشاهی همچون مجتبی میرزاده (ویلون)، محمد عبدالصمدی (قره‌نی)، اکبر ایزدی (سنتور)، و بهمن پولکی (تیمپو) سبب خلق آثاری شد که از برجسته‌ترین کارهای وی به‌شمار می‌رود. همچنین وی با فاطمه زرگری، یکی از خوانندگان آذربایجانی، همکاری داشته و ترانهٔ معروف کردی-ترکی «گولدور مَنی گولدور» یکی از ترانه‌های ترکی حسن زیرک و فاطمه زرگری است.
وقتی در عراق بود، در مسافرخانهٔ «فندق شمال» به شاگردی پرداخت. روزی هنگام نظافت که مشغول زمزمهٔ یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیهٔ میهنی کردستان عراق) که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای حسن زیرک، او را به رادیو بغداد برد (۱۳۲۶) و زیرک در آنجا مشغول به کار شد. مدتی در بخش کردیِ رادیو بغداد همکاری کرد. از سال ۱۳۳۷ که بخش کردیِ رادیو ایران در تهران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد. آثاری که حسن زیرک در رادیو کردی تهران به ضبط رساند، اغلب با ساز استادانی همچون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، احمد عبادی و با سرپرستی مشیر همایون شهردار همراه بود.
وی گرچه به خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کردی داشت. این استعداد به‌همراه صدای منحصر به فرد او، سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کردستان محبوبیت یابد. صدای او همچنان در مناطق کردنشین در کوچه و خیابان از خانه‌ها و مغازه‌ها به گوش می‌رسد.
زیرک با خانم میدیا زندی (مهدیه زندی) گویندهٔ بخش کردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر به نام‌های مهتاب (آرزو) و مهناز (ساکار) بود.
حسن زیرک نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی را ندید. رئیس وقت رادیو تهران به او اجازهٔ کار نداد و این کار چنان تأثیری منفی بر دل لطیف حسن گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت. در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کردی کرمانشاه همکاری داشت.
صدای حسن زیرک، با ترانه‌هایی که خوانده‌است و اغلب آنها بیش از ۵۰ سال پیش اجرا شده‌اند، در میان مردم کرد زبان خاطره‌انگیز است؛ به‌طوری‌که ترانه‌های وی در ذهن اکثر مردم کرد، یادآور خاطرات تلخ و شیرین زندگانی آنهاست.
@faghatghadimiha
( زادهٔ ۱ آذر ۱۳۰۰ بوکان -- درگذشتهٔ ۵ تیر ۱۳۵۱ بوکان) خوانندهٔ ترانه‌های کردی
حسن زیرک با ضبط تعداد زیادی از آوازهای سنتی مردم کرد، سبب حفظ و نگهداری این آثار فرهنگی از گزند فراموشی شد. از او بیش از ۱۵۰۰ ترانه و آواز به یادگار مانده‌است. زیرک جزو موسیقیدانان برجستهٔ ایرانی است.
بیشتر ترانه‌های معروف این هنرمند کُرد با همکاری استادانی همچون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، حبیب‌الله شهردار، مشهور به مشیر همایون شهردار، مجتبی میرزاده، احمد عبادی در رادیو کردی تهران و رادیو کردی کرمانشاه ضبط شده‌است.
نامبرده علاوه بر زبان کردی سورانی، به زبان‌های فارسی، ترکی، اورامی و لری نیز آواز اجرا کرده و دارای ۳ مقام ترکی، ۸ مقام فارسی و ۲ مقام اورامی است و ۶۴ مقام به زبان کُردی خوانده‌است.
حسن زیرک در «ارکستر موسیقی کردی» برادران یوسف زمانی، ارکستر مشیر همایون شهردار در تهران و ارکستر مجتبی میرزاده در کرمانشاه همکاری داشته و به اجرای برنامه پرداخته است.
حسن زیرک در محلهٔ قلعهٔ سردار شهر بوکان، آذربایجان غربی به دنیا آمد. در پنج سالگی پدرش را از دست داد و سراسر زندگی را در رنج گذراند. چندی در برخی شهرهای ایران و عراق سپری کرد. یکی از شهرهایی که در آن مدت زیادی اقامت داشت، کرمانشاه بود. همکاری او در این شهر در رادیو کردی کرمانشاه با هنرمندان برجستهٔ کرمانشاهی همچون مجتبی میرزاده (ویلون)، محمد عبدالصمدی (قره‌نی)، اکبر ایزدی (سنتور)، و بهمن پولکی (تیمپو) سبب خلق آثاری شد که از برجسته‌ترین کارهای وی به‌شمار می‌رود. همچنین وی با فاطمه زرگری، یکی از خوانندگان آذربایجانی، همکاری داشته و ترانهٔ معروف کردی-ترکی «گولدور مَنی گولدور» یکی از ترانه‌های ترکی حسن زیرک و فاطمه زرگری است.
وقتی در عراق بود، در مسافرخانهٔ «فندق شمال» به شاگردی پرداخت. روزی هنگام نظافت که مشغول زمزمهٔ یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیهٔ میهنی کردستان عراق) که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای حسن زیرک، او را به رادیو بغداد برد (۱۳۲۶) و زیرک در آنجا مشغول به کار شد. مدتی در بخش کردیِ رادیو بغداد همکاری کرد. از سال ۱۳۳۷ که بخش کردیِ رادیو ایران در تهران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد. آثاری که حسن زیرک در رادیو کردی تهران به ضبط رساند، اغلب با ساز استادانی همچون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، احمد عبادی و با سرپرستی مشیر همایون شهردار همراه بود.
وی گرچه به خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کردی داشت. این استعداد به‌همراه صدای منحصر به فرد او، سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کردستان محبوبیت یابد. صدای او همچنان در مناطق کردنشین در کوچه و خیابان از خانه‌ها و مغازه‌ها به گوش می‌رسد.
زیرک با خانم میدیا زندی (مهدیه زندی) گویندهٔ بخش کردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر به نام‌های مهتاب (آرزو) و مهناز (ساکار) بود.
حسن زیرک نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی را ندید. رئیس وقت رادیو تهران به او اجازهٔ کار نداد و این کار چنان تأثیری منفی بر دل لطیف حسن گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت. در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کردی کرمانشاه همکاری داشت.
صدای حسن زیرک، با ترانه‌هایی که خوانده‌است و اغلب آنها بیش از ۵۰ سال پیش اجرا شده‌اند، در میان مردم کرد زبان خاطره‌انگیز است؛ به‌طوری‌که ترانه‌های وی در ذهن اکثر مردم کرد، یادآور خاطرات تلخ و شیرین زندگانی آنهاست.
@faghatghadimiha
۷ امرداد سالروز درگذشت #حسن زیرک
( زادهٔ ۱ آذر ۱۳۰۰ بوکان -- درگذشتهٔ ۷ امرداد ۱۳۵۱ بوکان) خوانندهٔ ترانه‌های کردی
حسن زیرک با ضبط تعداد زیادی از آوازهای سنتی مردم کرد، سبب حفظ و نگهداری این آثار فرهنگی از گزند فراموشی شد. از او بیش از ۱۵۰۰ ترانه و آواز به یادگار مانده‌است. زیرک جزو موسیقیدانان برجستهٔ ایرانی است.
بیشتر ترانه‌های معروف این هنرمند کُرد با همکاری استادانی چون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، مشیر همایون شهردار، مجتبی میرزاده، احمد عبادی در رادیو کردی تهران و رادیو کردی کرمانشاه ضبط شده‌است.
او علاوه بر زبان کردی سورانی، به زبان‌های فارسی، ترکی، اورامی و لری نیز آواز اجرا کرده و دارای ۳ مقام ترکی، ۸ مقام فارسی و ۲ مقام اورامی است و ۶۴ مقام به زبان کُردی خوانده‌است.
وی در «ارکستر موسیقی کردی» برادران یوسف زمانی، ارکستر مشیر همایون شهردار در تهران و ارکستر مجتبی میرزاده در کرمانشاه همکاری داشته و به اجرای برنامه پرداخته است.
همکاری او با رادیو کردی کرمانشاه با هنرمندان برجستهٔ کرمانشاهی چون مجتبی میرزاده (ویلون)، محمد عبدالصمدی (قره‌نی)، اکبر ایزدی (سنتور)، و بهمن پولکی (تیمپو) سبب خلق آثاری شد که از برجسته‌ترین کارهای وی به‌شمار می‌رود. همچنین وی با فاطمه زرگری، یکی از خوانندگان آذربایجانی، همکاری داشته و ترانهٔ معروف کردی-ترکی «گولدور مَنی گولدور» یکی از ترانه‌های ترکی حسن زیرک و فاطمه زرگری است.
وی وقتی در عراق بود، در مسافرخانهٔ «فندق شمال» به کار پرداخت. روزی هنگام نظافت که مشغول زمزمهٔ یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیهٔ میهنی کردستان عراق) که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای حسن زیرک، او را به رادیو بغداد برد (۱۳۲۶) و زیرک در آنجا مشغول به کار شد. مدتی در بخش کردیِ رادیو بغداد همکاری کرد و از سال ۱۳۳۷ که بخش کردیِ رادیو ایران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد.
وی گرچه به خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کردی داشت. این استعداد به‌همراه صدای منحصر به فرد او، سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کردستان محبوبیت یابد.
زیرک با خانم میدیا زندی (مهدیه زندی) گویندهٔ بخش کردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر به نام‌های مهتاب (آرزو) و مهناز (ساکار) بود.
حسن زیرک نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی را ندید. رئیس وقت رادیو تهران به او اجازهٔ کار نداد و این کار چنان تأثیری منفی بر دل لطیف حسن گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت. در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کردی کرمانشاه همکاری داشت.
صدای حسن زیرک، با ترانه‌هایی که خوانده‌است و اغلب آنها بیش از ۵۰ سال پیش اجرا شده‌اند، در میان مردم کرد زبان خاطره‌انگیز است.
۷ امرداد سالروز درگذشت #حسن زیرک
( زاده ۱ آذر ۱۳۰۰ بوکان -- درگذشته ۷ امرداد ۱۳۵۱ بوکان) خواننده ترانه‌های کردی
حسن زیرک با ضبط تعداد زیادی از آوازهای سنتی مردم کرد، سبب حفظ و نگهداری این آثار فرهنگی از گزند فراموشی شد. از او بیش از ۱۵۰۰ ترانه و آواز به یادگار مانده‌است.
بیشتر ترانه‌های معروف این هنرمند کُرد با همکاری استادانی چون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، مشیر همایون شهردار، مجتبی میرزاده و احمد عبادی در رادیو کردی تهران و رادیو کردی کرمانشاه ضبط شده‌است.
او علاوه بر زبان کردی سورانی، به زبان‌های فارسی، ترکی، اورامی و لری نیز آواز اجرا کرده و دارای ۳ مقام ترکی، ۸ مقام فارسی و ۲ مقام اورامی است و ۶۴ مقام به زبان کُردی خوانده‌است.
وی در «ارکستر موسیقی کردی» برادران یوسف زمانی، ارکستر مشیر همایون شهردار در تهران و ارکستر مجتبی میرزاده در کرمانشاه همکاری داشته و به اجرای برنامه پرداخته است.
همکاری او با رادیو کردی کرمانشاه با هنرمندان برجسته کرمانشاهی چون مجتبی میرزاده (ویلون) محمد عبدالصمدی (قره‌نی) اکبر ایزدی (سنتور) و بهمن پولکی (تیمپو) سبب خلق آثاری شد که از برجسته‌ترین کارهای وی به‌شمار می‌رود. همچنین وی با فاطمه زرگری، یکی از خوانندگان آذربایجانی، همکاری داشته و ترانه معروف کردی-ترکی «گولدور مَنی گولدور» یکی از ترانه‌های آنان است.
وی وقتی در عراق بود، در مسافرخانه «فندق شمال» به کار پرداخت. روزی هنگام نظافت که مشغول زمزمه یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیه میهنی کردستان عراق) که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای حسن زیرک، او را به رادیو بغداد برد (۱۳۲۶) و زیرک در آنجا مشغول به کار شد. مدتی در بخش کردیِ رادیو بغداد همکاری کرد و از سال ۱۳۳۷ که بخش کردیِ رادیو ایران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد.
وی گرچه به خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کردی داشت. این استعداد به‌همراه صدای منحصر به فرد او، سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کردستان محبوبیت یابد.
زیرک با خانم میدیا زندی (مهدیه زندی) گوینده بخش کردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر بود.
زیرک نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی را ندید. رئیس وقت رادیو تهران به او اجازه کار نداد و این کار چنان تأثیری منفی بر دل لطیف او گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت. وی در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کردی کرمانشاه همکاری داشت.
صدای حسن زیرک، با ترانه‌هایی که خوانده‌است و اغلب آنها بیش از ۵۰ سال پیش اجرا شده‌اند، در میان مردم کرد زبان خاطره‌انگیز است.
۷ امرداد سالروز درگذشت #حسن زیرک
( زاده ۱ آذر ۱۳۰۰ بوکان -- درگذشته ۷ امرداد ۱۳۵۱ بوکان) خواننده ترانه‌های کردی
حسن زیرک با ضبط تعداد زیادی از آوازهای سنتی مردم کرد، سبب حفظ و نگهداری این آثار فرهنگی از گزند فراموشی شد. از او بیش از ۱۵۰۰ ترانه و آواز به یادگار مانده‌است.
بیشتر ترانه‌های معروف این هنرمند کُرد با همکاری استادانی چون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، مشیر همایون شهردار، مجتبی میرزاده و احمد عبادی در رادیو کردی تهران و رادیو کردی کرمانشاه ضبط شده‌است.
او علاوه بر زبان کردی سورانی، به زبان‌های فارسی، ترکی، اورامی و لری نیز آواز اجرا کرده و دارای ۳ مقام ترکی، ۸ مقام فارسی و ۲ مقام اورامی است و ۶۴ مقام به زبان کُردی خوانده‌است.
وی در «ارکستر موسیقی کردی» برادران یوسف زمانی، ارکستر مشیر همایون شهردار در تهران و ارکستر مجتبی میرزاده در کرمانشاه همکاری داشته و به اجرای برنامه پرداخته است.
همکاری او با رادیو کردی کرمانشاه با هنرمندان برجسته کرمانشاهی چون مجتبی میرزاده (ویلون) محمد عبدالصمدی (قره‌نی) اکبر ایزدی (سنتور) و بهمن پولکی (تیمپو) سبب خلق آثاری شد که از برجسته‌ترین کارهای وی به‌شمار می‌رود. همچنین وی با فاطمه زرگری، یکی از خوانندگان آذربایجانی، همکاری داشته و ترانه معروف کردی-ترکی «گولدور مَنی گولدور» یکی از ترانه‌های آنان است.
وی وقتی در عراق بود، در مسافرخانه «فندق شمال» به کار پرداخت. روزی هنگام نظافت که مشغول زمزمه یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیه میهنی کردستان عراق) که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای حسن زیرک، او را به رادیو بغداد برد (۱۳۲۶) و زیرک در آنجا مشغول به کار شد. مدتی در بخش کردیِ رادیو بغداد همکاری کرد و از سال ۱۳۳۷ که بخش کردیِ رادیو ایران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد.
وی گرچه به خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کردی داشت. این استعداد به‌همراه صدای منحصر به فرد او، سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کردستان محبوبیت یابد.
زیرک با خانم میدیا زندی (مهدیه زندی) گوینده بخش کردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر بود.
زیرک نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی را ندید. رئیس وقت رادیو تهران به او اجازه کار نداد و این کار چنان تأثیری منفی بر دل لطیف او گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت. وی در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کردی کرمانشاه همکاری داشت.
صدای حسن زیرک، با ترانه‌هایی که خوانده‌است و اغلب آنها بیش از ۵۰ سال پیش اجرا شده‌اند، در میان مردم کرد زبان خاطره‌انگیز است.
#حسن_زیرک
(زاده ۱ آذر ۱۳۰۰ بوکان
درگذشتهٔ ۵ تیر ۱۳۵۱ بوکان)
خواننده ترانه‌های کردی
حسن زیرک با ضبط تعداد زیادی از آوازهای سنتی مردم کرد، سبب حفظ و نگهداری این آثار فرهنگی از گزند فراموشی شد.
از او بیش از ۱۵۰۰ ترانه و آواز به یادگار مانده‌است. زیرک جزو موسیقیدانان برجستهٔ ایرانی است.
بیشتر ترانه‌های معروف این هنرمند کُرد با همکاری استادانی همچون #حسین_یاحقی، #حسن_کسایی، #جلیل_شهناز، #جهانگیرملک، #حبیب‌الله_شهردار، مشهور به مشیر همایون شهردار، #مجتبی_میرزاده، #احمدعبادی در رادیو کردی تهران و رادیو کردی کرمانشاه ضبط شده‌است.
علاوه بر زبان کردی سورانی، به زبان‌های فارسی، ترکی، اورامی و لری نیز آواز اجرا کرده و دارای ۳ مقام ترکی، ۸ مقام فارسی و ۲ مقام اورامی است و ۶۴ مقام به زبان کُردی خوانده‌است.
حسن زیرک در «ارکستر موسیقی کردی» برادران یوسف زمانی، ارکستر مشیر همایون شهردار ،در تهران و ارکستر مجتبی میرزاده در کرمانشاه همکاری داشته و به اجرای برنامه پرداخته است.
حسن زیرک در محلهٔ قلعهٔ سردار شهر بوکان، آذربایجان غربی به دنیا آمد. در پنج سالگی پدرش را از دست داد و سراسر زندگی را در رنج گذراند. چندی در برخی شهرهای ایران و عراق سپری کرد. یکی از شهرهایی که در آن مدت زیادی اقامت داشت، کرمانشاه بود. همکاری او در این شهر در رادیو کردی کرمانشاه با هنرمندان برجستهٔ کرمانشاهی همچون مجتبی میرزاده (ویلون)، محمد عبدالصمدی (قره‌نی)، اکبر ایزدی (سنتور)، و بهمن پولکی (تیمپو) سبب خلق آثاری شد که از برجسته‌ترین کارهای وی به‌شمار می‌رود.
همچنین وی با #فاطمه_زرگری، یکی از خوانندگان آذربایجانی، همکاری داشته و ترانهٔ معروف کردی-ترکی «گولدور مَنی گولدور» یکی از ترانه‌های ترکی حسن زیرک و فاطمه زرگری است.
وقتی در عراق بود، در مسافرخانهٔ «فندق شمال» به شاگردی پرداخت. روزی هنگام نظافت که مشغول زمزمهٔ یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیهٔ میهنی کردستان عراق) که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای حسن زیرک، او را به رادیو بغداد برد (۱۳۲۶) و زیرک در آنجا مشغول به کار شد.
مدتی در بخش کردیِ رادیو بغداد همکاری کرد. از سال ۱۳۳۷ که بخش کردیِ رادیو ایران در تهران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد. آثاری که حسن زیرک در رادیو کردی تهران به ضبط رساند، اغلب با ساز استادانی همچون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، احمد عبادی و با سرپرستی مشیر همایون شهردار همراه بود.
وی گرچه به خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کردی داشت. این استعداد به‌همراه صدای منحصر به فرد او، سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کردستان محبوبیت یابد. صدای او همچنان در مناطق کردنشین در کوچه و خیابان از خانه‌ها و مغازه‌ها به گوش می‌رسد.
زیرک با خانم میدیا زندی (مهدیه زندی) گویندهٔ بخش کردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر به نام‌های مهتاب (آرزو) و مهناز (ساکار) بود.
حسن زیرک نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی را ندید. رئیس وقت رادیو تهران به او اجازهٔ کار نداد و این کار چنان تأثیری منفی بر دل لطیف حسن گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت.
در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کردی کرمانشاه همکاری داشت.
سال‌های پایانی زندگی حسن زیرک در تلخی و ناکامی گذشت و چندان به آوازخوانی نمی‌پرداخت. در اواسط سال ۱۳۴۶ درمنطقهٔ بوکان قهوه‌خانه‌ای دایر کرد و در میان مردمی که دوستشان می‌داشت و دوستش داشتند، آخرین نفس‌هایش را در رنج و بیماری کشید.
حسن زیرک در پنجم تیرماه سال ۱۳۵۱، برابر با ۲۸ ژوئن ۱۹۷۲ در سن نزدیک به ۵۱ سالگی در بیمارستان بوکان به‌علت سرطان کبد، که نوعی از مسمومیت با زهر بود، به طرز مشکوک و مظلومانه‌ای درگذشت و در دامنهٔ کوه نالشکینه به خاک سپرده شد.
درهنگام مرگِ حسن زیرک، رادیو بی بی سی از بزرگواری او یاد می‌کند و می‌گوید: «یگانه هنرمند مردم‌کرد در بیمارستان بوکان درگذشت.»
(زاده ۱ آذر ۱۳۰۰ بوکان
درگذشتهٔ ۵ تیر ۱۳۵۱ بوکان)
خواننده ترانه‌های کردی
حسن زیرک با ضبط تعداد زیادی از آوازهای سنتی مردم کرد، سبب حفظ و نگهداری این آثار فرهنگی از گزند فراموشی شد.
از او بیش از ۱۵۰۰ ترانه و آواز به یادگار مانده‌است. زیرک جزو موسیقیدانان برجستهٔ ایرانی است.
بیشتر ترانه‌های معروف این هنرمند کُرد با همکاری استادانی همچون #حسین_یاحقی، #حسن_کسایی، #جلیل_شهناز، #جهانگیرملک، #حبیب‌الله_شهردار، مشهور به مشیر همایون شهردار، #مجتبی_میرزاده، #احمدعبادی در رادیو کردی تهران و رادیو کردی کرمانشاه ضبط شده‌است.
علاوه بر زبان کردی سورانی، به زبان‌های فارسی، ترکی، اورامی و لری نیز آواز اجرا کرده و دارای ۳ مقام ترکی، ۸ مقام فارسی و ۲ مقام اورامی است و ۶۴ مقام به زبان کُردی خوانده‌است.
حسن زیرک در «ارکستر موسیقی کردی» برادران یوسف زمانی، ارکستر مشیر همایون شهردار ،در تهران و ارکستر مجتبی میرزاده در کرمانشاه همکاری داشته و به اجرای برنامه پرداخته است.
حسن زیرک در محلهٔ قلعهٔ سردار شهر بوکان، آذربایجان غربی به دنیا آمد. در پنج سالگی پدرش را از دست داد و سراسر زندگی را در رنج گذراند. چندی در برخی شهرهای ایران و عراق سپری کرد. یکی از شهرهایی که در آن مدت زیادی اقامت داشت، کرمانشاه بود. همکاری او در این شهر در رادیو کردی کرمانشاه با هنرمندان برجستهٔ کرمانشاهی همچون مجتبی میرزاده (ویلون)، محمد عبدالصمدی (قره‌نی)، اکبر ایزدی (سنتور)، و بهمن پولکی (تیمپو) سبب خلق آثاری شد که از برجسته‌ترین کارهای وی به‌شمار می‌رود.
همچنین وی با #فاطمه_زرگری، یکی از خوانندگان آذربایجانی، همکاری داشته و ترانهٔ معروف کردی-ترکی «گولدور مَنی گولدور» یکی از ترانه‌های ترکی حسن زیرک و فاطمه زرگری است.
وقتی در عراق بود، در مسافرخانهٔ «فندق شمال» به شاگردی پرداخت. روزی هنگام نظافت که مشغول زمزمهٔ یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیهٔ میهنی کردستان عراق) که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای حسن زیرک، او را به رادیو بغداد برد (۱۳۲۶) و زیرک در آنجا مشغول به کار شد.
مدتی در بخش کردیِ رادیو بغداد همکاری کرد. از سال ۱۳۳۷ که بخش کردیِ رادیو ایران در تهران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد. آثاری که حسن زیرک در رادیو کردی تهران به ضبط رساند، اغلب با ساز استادانی همچون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، احمد عبادی و با سرپرستی مشیر همایون شهردار همراه بود.
وی گرچه به خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کردی داشت. این استعداد به‌همراه صدای منحصر به فرد او، سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کردستان محبوبیت یابد. صدای او همچنان در مناطق کردنشین در کوچه و خیابان از خانه‌ها و مغازه‌ها به گوش می‌رسد.
زیرک با خانم میدیا زندی (مهدیه زندی) گویندهٔ بخش کردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر به نام‌های مهتاب (آرزو) و مهناز (ساکار) بود.
حسن زیرک نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی را ندید. رئیس وقت رادیو تهران به او اجازهٔ کار نداد و این کار چنان تأثیری منفی بر دل لطیف حسن گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت.
در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کردی کرمانشاه همکاری داشت.
سال‌های پایانی زندگی حسن زیرک در تلخی و ناکامی گذشت و چندان به آوازخوانی نمی‌پرداخت. در اواسط سال ۱۳۴۶ درمنطقهٔ بوکان قهوه‌خانه‌ای دایر کرد و در میان مردمی که دوستشان می‌داشت و دوستش داشتند، آخرین نفس‌هایش را در رنج و بیماری کشید.
حسن زیرک در پنجم تیرماه سال ۱۳۵۱، برابر با ۲۸ ژوئن ۱۹۷۲ در سن نزدیک به ۵۱ سالگی در بیمارستان بوکان به‌علت سرطان کبد، که نوعی از مسمومیت با زهر بود، به طرز مشکوک و مظلومانه‌ای درگذشت و در دامنهٔ کوه نالشکینه به خاک سپرده شد.
درهنگام مرگِ حسن زیرک، رادیو بی بی سی از بزرگواری او یاد می‌کند و می‌گوید: «یگانه هنرمند مردم‌کرد در بیمارستان بوکان درگذشت.»
#حسن_زیرک
(۱ یا ۸ آذر ۱۳۰۰ – ۵ تیرماه ۱۳۵۱ #بوکان کردستان)
خوانندهٔ ترانه‌های کردی.
وی که تن صدایی خاص داشت، به #بلبل_کردستان مشهور و بنیانگذار سبک نوینی در موسیقی کردی بوده است.
پ ن: برخی منابع زادروز #حسن_زیرک را برای ۸ آذر ۱۲۹۹ یا ۱۳۰۰ ذکر کرده‌اند.
سالمرگ ایشان ۵ تیر ۱۳۵۱ است. وی را ابتدا در قبرستان عمومی بوکان به خاک سپرده‌اند، اما به دلیل وصیتش، نبش قبر شده و جسدش به کوه «ناله شکینه» انتقال و در آنجا به خاک سپرده می‌شود. تاریخ درج شده روی سنگ مزارش (۷ مرداد ۱۳۵۱) مربوط به همین زمان است.
(۱ یا ۸ آذر ۱۳۰۰ – ۵ تیرماه ۱۳۵۱ #بوکان کردستان)
خوانندهٔ ترانه‌های کردی.
وی که تن صدایی خاص داشت، به #بلبل_کردستان مشهور و بنیانگذار سبک نوینی در موسیقی کردی بوده است.
پ ن: برخی منابع زادروز #حسن_زیرک را برای ۸ آذر ۱۲۹۹ یا ۱۳۰۰ ذکر کرده‌اند.
سالمرگ ایشان ۵ تیر ۱۳۵۱ است. وی را ابتدا در قبرستان عمومی بوکان به خاک سپرده‌اند، اما به دلیل وصیتش، نبش قبر شده و جسدش به کوه «ناله شکینه» انتقال و در آنجا به خاک سپرده می‌شود. تاریخ درج شده روی سنگ مزارش (۷ مرداد ۱۳۵۱) مربوط به همین زمان است.
کهن سرا 💚
#حسن_زیرک (۱ یا ۸ آذر ۱۳۰۰ – ۵ تیرماه ۱۳۵۱ #بوکان کردستان) خوانندهٔ ترانه‌های کردی. وی که تن صدایی خاص داشت، به #بلبل_کردستان مشهور و بنیانگذار سبک نوینی در موسیقی کردی بوده است. پ ن: برخی منابع زادروز #حسن_زیرک را برای ۸ آذر ۱۲۹۹ یا ۱۳۰۰ ذکر کرده‌اند. سالمرگ…
درود همراهان گرانقدر!
همچنان که در توضیحات این☝️ پست مشخص است، در مورد استاد #حسن_زیرک روایت‌های متعددی وجود دارد. ما به محکم‌ترین آنها استناد کرده‌ایم.
مفتخریم که در کنار ما هستید.
پیروز باشید.
با احترام❤️
همچنان که در توضیحات این☝️ پست مشخص است، در مورد استاد #حسن_زیرک روایت‌های متعددی وجود دارد. ما به محکم‌ترین آنها استناد کرده‌ایم.
مفتخریم که در کنار ما هستید.
پیروز باشید.
با احترام❤️
#حسن_زیرک
(۱ یا ۸ آذر ۱۳۰۰ - ۵ تیر ۱۳۵۱ #بوکان کردستان)
خواننده ترانه‌های کردی.
وی که تن صدایی خاص داشت، به #بلبل_کردستان مشهور و بنیانگذار سبک نوینی در موسیقی کردی بوده است.
پ ن: برخی منابع زادروز #حسن_زیرک را برای ۸ آذر ۱۲۹۹ یا ۱۳۰۰ ذکر کرده‌اند.
سالمرگ ایشان ۵ تیر ۱۳۵۱ است. وی را ابتدا در قبرستان عمومی بوکان به خاک سپرده‌اند، اما به دلیل وصیتش، نبش قبر شده و جسدش به کوه «ناله شکینه» انتقال و در آنجا به خاک سپرده می‌شود. تاریخ درج شده روی سنگ مزارش (۷ مرداد ۱۳۵۱) مربوط به همین زمان است.
(۱ یا ۸ آذر ۱۳۰۰ - ۵ تیر ۱۳۵۱ #بوکان کردستان)
خواننده ترانه‌های کردی.
وی که تن صدایی خاص داشت، به #بلبل_کردستان مشهور و بنیانگذار سبک نوینی در موسیقی کردی بوده است.
پ ن: برخی منابع زادروز #حسن_زیرک را برای ۸ آذر ۱۲۹۹ یا ۱۳۰۰ ذکر کرده‌اند.
سالمرگ ایشان ۵ تیر ۱۳۵۱ است. وی را ابتدا در قبرستان عمومی بوکان به خاک سپرده‌اند، اما به دلیل وصیتش، نبش قبر شده و جسدش به کوه «ناله شکینه» انتقال و در آنجا به خاک سپرده می‌شود. تاریخ درج شده روی سنگ مزارش (۷ مرداد ۱۳۵۱) مربوط به همین زمان است.
#حسن_زیرک
(۸ آذر ۱۳۰۰ - ۵ تیر ۱۳۵۱ #بوکان کردستان)
خواننده ترانه‌های کردی.
وی که تن صدایی خاص داشت به #بلبل_کردستان مشهور و بنیانگذار سبک نوینی در موسیقی کردی بوده است.
(۸ آذر ۱۳۰۰ - ۵ تیر ۱۳۵۱ #بوکان کردستان)
خواننده ترانه‌های کردی.
وی که تن صدایی خاص داشت به #بلبل_کردستان مشهور و بنیانگذار سبک نوینی در موسیقی کردی بوده است.