در این #عکس ها👆
@faghatghadimiha
در ردیف ایستاده از چپ به راست #ژاک لاکان، #سیسیل الوارد (نقاش و همسر سالوادور دالی)، #پی یر روردی (شاعر مشهور مکتب سوررئالیسم)، #لوییس لیرز (مشهورترین گالری دار پاریس در آن سالها)، #پابلو پیکاسو، #ولنتینو هوگو (نقاش و هنرمند) و #سیمون دوبوار ایستادهاند.
در ردیف پایین هم بزرگان ادبی دیگری کنار هم نشستهاند:
#ژان پل سارتر، #آلبر کامو، #میشل لیری (نویسنده سوررئالیست و قوم نگار)، #ژان آبیر (قوم نگار).
این #عکس تکرار ناشدنی همنشینی جماعتی بود که هر یک نقش عمده ای در تغییر جهان داشتند.این عکس درست بعد از اتمام #نمایشنامه سوررئالیستی #پیکاسو در پاریس گرفته شده است. این جمع دوستان مورد علاقه پیکاسو بودند که نظرشان برای پابلو مهم بود و جزو نخستین نفرات بودند که آثارش را می دیدند و نظر می دادند.
#نکته ی دیگری هم که وجود دارد دوست بودن ژان پل سارتر و آلبر کامو هست که بعد ها به دلیل اختلافات این دو بر سر جنگ الجزایز به یک جنگ قلمی تبدیل شد و آن ها دیگر تا پایان عمر همدیگر را ندیدند...
@faghatghadimiha 📚🍃
@faghatghadimiha
در ردیف ایستاده از چپ به راست #ژاک لاکان، #سیسیل الوارد (نقاش و همسر سالوادور دالی)، #پی یر روردی (شاعر مشهور مکتب سوررئالیسم)، #لوییس لیرز (مشهورترین گالری دار پاریس در آن سالها)، #پابلو پیکاسو، #ولنتینو هوگو (نقاش و هنرمند) و #سیمون دوبوار ایستادهاند.
در ردیف پایین هم بزرگان ادبی دیگری کنار هم نشستهاند:
#ژان پل سارتر، #آلبر کامو، #میشل لیری (نویسنده سوررئالیست و قوم نگار)، #ژان آبیر (قوم نگار).
این #عکس تکرار ناشدنی همنشینی جماعتی بود که هر یک نقش عمده ای در تغییر جهان داشتند.این عکس درست بعد از اتمام #نمایشنامه سوررئالیستی #پیکاسو در پاریس گرفته شده است. این جمع دوستان مورد علاقه پیکاسو بودند که نظرشان برای پابلو مهم بود و جزو نخستین نفرات بودند که آثارش را می دیدند و نظر می دادند.
#نکته ی دیگری هم که وجود دارد دوست بودن ژان پل سارتر و آلبر کامو هست که بعد ها به دلیل اختلافات این دو بر سر جنگ الجزایز به یک جنگ قلمی تبدیل شد و آن ها دیگر تا پایان عمر همدیگر را ندیدند...
@faghatghadimiha 📚🍃
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زن: دشمنِ تو، این سپاه نیست پادشاه. دشمن را تو خود پرورده ای. دشمنِ تو، پریشانی مردمان است؛ ور نه از یک مشت ایشان چه می آمد؟
موبد: بسیار آتشکده ها که هنوز برجاست. مردمان را باید به گفتار گرم، آیینِ ستیز آموخت.
زن: پُر نگو موبد. در مردمان، به تو باور نیست از بس که ستم دیدهاند.
#مرگ_یزدگرد
#نمایشنامه
#بهرام_بیضایی
Video #cinemaa_music
موبد: بسیار آتشکده ها که هنوز برجاست. مردمان را باید به گفتار گرم، آیینِ ستیز آموخت.
زن: پُر نگو موبد. در مردمان، به تو باور نیست از بس که ستم دیدهاند.
#مرگ_یزدگرد
#نمایشنامه
#بهرام_بیضایی
Video #cinemaa_music
در این #عکس 👆
در ردیف ایستاده از چپ به راست #ژاک لاکان، #سیسیل الوارد (نقاش و همسر سالوادور دالی)، #پی یر روردی (شاعر مشهور مکتب سوررئالیسم)، #لوییس لیرز (مشهورترین گالری دار پاریس در آن سالها)، #پابلو پیکاسو، #ولنتینو هوگو (نقاش و هنرمند) و #سیمون دوبوار ایستادهاند.
در ردیف پایین هم بزرگان ادبی دیگری کنار هم نشستهاند:
#ژان پل سارتر، #آلبر کامو، #میشل لیری (نویسنده سوررئالیست و قوم نگار)، #ژان آبیر (قوم نگار).
این #عکس تکرار ناشدنی همنشینی جماعتی بود که هر یک نقش عمده ای در تغییر جهان داشتند.این عکس درست بعد از اتمام #نمایشنامه سوررئالیستی #پیکاسو در پاریس گرفته شده است. این جمع دوستان مورد علاقه پیکاسو بودند که نظرشان برای پابلو مهم بود و جزو نخستین نفرات بودند که آثارش را می دیدند و نظر می دادند.
#نکته ی دیگری هم که وجود دارد دوست بودن ژان پل سارتر و آلبر کامو هست که بعد ها به دلیل اختلافات این دو بر سر جنگ الجزایز به یک جنگ قلمی تبدیل شد و آن ها دیگر تا پایان عمر همدیگر را ندیدند...
به مناسبت زادروز آلبر کامو
در ردیف ایستاده از چپ به راست #ژاک لاکان، #سیسیل الوارد (نقاش و همسر سالوادور دالی)، #پی یر روردی (شاعر مشهور مکتب سوررئالیسم)، #لوییس لیرز (مشهورترین گالری دار پاریس در آن سالها)، #پابلو پیکاسو، #ولنتینو هوگو (نقاش و هنرمند) و #سیمون دوبوار ایستادهاند.
در ردیف پایین هم بزرگان ادبی دیگری کنار هم نشستهاند:
#ژان پل سارتر، #آلبر کامو، #میشل لیری (نویسنده سوررئالیست و قوم نگار)، #ژان آبیر (قوم نگار).
این #عکس تکرار ناشدنی همنشینی جماعتی بود که هر یک نقش عمده ای در تغییر جهان داشتند.این عکس درست بعد از اتمام #نمایشنامه سوررئالیستی #پیکاسو در پاریس گرفته شده است. این جمع دوستان مورد علاقه پیکاسو بودند که نظرشان برای پابلو مهم بود و جزو نخستین نفرات بودند که آثارش را می دیدند و نظر می دادند.
#نکته ی دیگری هم که وجود دارد دوست بودن ژان پل سارتر و آلبر کامو هست که بعد ها به دلیل اختلافات این دو بر سر جنگ الجزایز به یک جنگ قلمی تبدیل شد و آن ها دیگر تا پایان عمر همدیگر را ندیدند...
به مناسبت زادروز آلبر کامو