الله رافراموش نکنید

#دوقسمت صدوبیست هفت وصدوبیست وهشت
📖سرگذشت کوثر
دارم آتیش می گیرم کوثر چرا من هنوز زندم چرادارم نفس می کشم این چه زندگی که من دارم کوثر بدبخت تر از من کسی وجود داره گفتم برم به خونمون و محلمون سر بزنم تو اوج نا امیدی رفتم فقط اونجا را ببینم دلم برای خونمون و بچه هامون پر می کشید ولی فقط خرابه دیدم و خرابه به جز خرابه هیچی ندیدم گفتم اونجا خیلیها شهید شدن کسی نماند همه کوچ کردن و در بدرشدن گفتم مراد اومدی بمونی گفت نه عشقم من باید بر گردم نمی تونم اینجا بمونم من به اینجاتعلق ندارم باید برم به خاطر عزیزام بجنگم کوثرکوثر خیلی بدبخت و تنهام خیلی بی کس شدم
احساس به درد نخور بودن بهم دست داده یوسف و یاسینم مادرم و ننه بلقیس همه و همه رفتن دنیا رو سرم آوار شده من به امید زنده بودن همتون اومدم ای کاش می مردم می رفتم پیش بقیه ولی این روزها را هیچ وقت نمی دیدم دست مراد رو گرفتم و گفتم شیر مردم آروم باش تو باید قوی باشی به خاطر همه اون آدمهایی که رفتن و جونشون
رو به خاطر این کشور از دست دادن گفتم دلتنگم مراد دلم برای محمد تنگ شده نمی دونه چقدرپاک و معصوم از این دنیا رفت انگار به این دنیاتعلقی نداشت دلم برای مهدی تنگ شده ازش هیچ خبری ندارم مراد گفت منم خبری ندارم خیلی سعی کردم ازش خبری به دست بیارم اما نشد شنیده بودم فرماندهی یکی دو تا عملیات رو بر عهده داشته همه بهش عزت و احترام می گذارن حاج مهدی
از دهنشون نمی افتاد مهدی باعث افتخار من وتو هستش به داداش کوچولوت کلی افتخار کن که باعث سر افرازی و سر بلندی تو و بقیه هستش اسم مهدی باعث شد گریه کنم آخ که چقدر دلم براش تنگ شده بود چقدر دوست داشتم صورت قرص ماهش رو یکباردیگه می دیدم فاطمه بچه ها رابا خودش برد خونش بهم گفت تو و بابا امروز با هم تنها باشید مزاحم نداشته باشید ازش تشکرکردم مراد بهم گفت ببخشید سر زایمان این ته تغاری نبودم و تنهات گذاشتم چقدر شبیه یاسین
انگار دوباره یاسین ما به دنیا اومده بغلش کردم گفتم اندازه تمام روزهای آوارگیم دلتنگت بودم و هستم گفت تنها زنی که تو این دنیا عاشقشم خودتی و بهم گفت ما چند تا کار داریم که باید انجام بدیم گفتم هنوز نیومده میخوای بری دنبال کارهات گفت آره چرا نرم دنبال کارهای خودمو خودت و بچه هات گفتم مثلا چه کاری داری که باید انجام بدی من ازش خبر ندارم بلند شد وگفت اول از همه باید تکلیف ارث پدری خودمو روشن کنم
من چند روز مرخصی دارم اومدم کارهامو انجام بدم و برگردم تا انجام ندم بر نمی گردم نمیخوام وقتی رفتم و شهید شدم تو و بچه ها اذیت شیدتو حق داری باید یک پس انداز و پشتوانه برای خودتون داشته باشید گفتم تو نگران من نباش من کار می کنم پول در می یارم پول تو بانک دارم فعلا برای من کافیه ما خرج زیادی نداریم خودتو ناراحت نکن گفت این قدر تو حرف من نپر عشق من کوثر من ارث پدر به من حلاله چندین و چندسال دنبالش نرفتیم گذاشتیم همین جوری بمونه
خیلی خوش به حال خواهرهام وشوهرهاشون
بشه خودت که میدیدی ننه من اجازه نمی داد
تا اسم ارث میومد از ما ناراحت می شد و دخترکام دخترکام میکرد یک جوری حرف می زد انگارکه فقط اونها از مال بابای خدا بیامرزم حق و حقوق داشتن گفتم باشه هر چی تو بگی میخوای چی کار کنم یا چی کار کنیم گفت باید بریم روستا من‌باید برم حق خودمو بگیرمش بدمش دست تو اگه من بمیرم تو را اذیت می کنن شاید سالیان
سال طول بکشه که بتونی حق منو ازشون بگیری شایداصلا هم نتونی ازشون چیزی بگیری پس نه نیار که بعدا اونی که ضرر می کنه من و تو و بچه هایم گفتم مگه میخوای بری شهید شی عشقم لبخندمهربونی زد و گفت این دفعه بر گشتی وجود نداره خانوم خوشگلم این دفعه میرم که به بقیه بپیوندم
می خوام قوی باشی و خودت رو نبازی تو باید تکیه گاه باشی گریه نکنی و ماتم نگیری که من از دستت ناراحت بشم وصیت کردم شهید شدم من رو همون اهواز خاک کنن نه تو را تو زحمت بندازن نه منو ببرن روستامون من به اونجا هیچ تعلق خاطری ندارم اصلا هم اونجا را دوست ندارم نمی دونم چرا شاید یاد خاطرات تلخ می افتم من و مراد تصمیممون رو گرفته بودیم شاید اون آخرین سفر زندگی ما دو تا می شد تصمیم گرفتیم فقط با پسرها بریم ولی فاطمه می گفت منم میخوام بیام حق ندارید منو تنها بگذارید و برید و هرچی ما بهش گفتیم گفت شوهرم و حنانه را حالا حالاها می تونم ببینم ولی معلوم نیست کی دوباره می تونم بابام رو ببینم مادر شوهر فاطمه هی به جونش غر زد دعوا راه انداخت اما مرغ فاطمه یک پا داشت شاپور پشتش بود و گفت حتما این سفر رو برو عزیزم ولی مادر شوهرش مدام می گفت زن که ازدواج می کنه نباید با پدرومادرش مسافرت بره الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

91 viewsedited 12:13