الجواب حامداً و مصلیاً
السلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته

فیلرها یا همان پرکننده‌های پوستی موادی هستند که با استفاده از آن‌ها می‌توان فرو رفتگی های خطوط چین و چروک و بافت از دست رفته را ترمیم نمود.

گاها فیلر کردن با تزریق چربی صورت می‌گیرد و یک نوع عمل جراحی است که چربی را از ناحیه دیگری از بدن گرفته و قبل از تزریق مجدد به گونه، پردازش می‌کند. با قرار دادن این چربی طبیعی در گونه‌ها، این درمان به نواحی پیری صورت حجم می‌دهد و به طور همزمان پوست را ترمیم کرده و برای جوانسازی پوست استفاده می‌شود.

با توجه به توضیحات فوق از حیث شرعی در صورتی که مایعی که از طریق تزریق فیلرهای درمال به پوست وارد می‌شود، هیچ‌گونه اجزای ناپاک یا حرام نداشته باشد، استفاده از آن هم برای درمان بیماری و هم برای حفظ طراوت صورت و از بین بردن چین و چروک‌های ناشی از پیری به منظور رفع عیب و بیماری مجاز است.

البته استفاده نمودن از این روش‌ها برای تغییر ویژگی‌های طبیعی خلقی، مانند افزایش حجم لب‌ها، و چنانچه به جهت افراط در زیبایی و یا به قصد فریب خواستگار یا به قصد نشان دادن خود به نامحرم و تظاهر انجام گیرد انجام اینچنین عملی جایز نیست.

دلایل و منابع

ڈرمل فلرز کے استعمال کا حکم
سوال
جلد میں قدرتی طور ایک ایسڈ پایا جاتا ہے جسے "ہائیلورونک ایسڈ "(Hyaluronic acid)کہا جاتا ہے ،اس کا کام یہ ہوتا ہے کہ یہ جلدکو ٹائٹ، اور جوان رکھتا ہے۔ ڈھلتی عمر کے ساتھ اس کی مقدار کم ہوتی جاتی ہے اور جلد ڈھلکنے لگتی ہے اور اس میں جھریاں وغیرہ پڑ جاتی ہیں، ایسے مواقع میں ڈرمل فلرز  انجیکشن کی مدد سے جسم میں کم ہونے والے ایسڈ کو جلد میں داخل کیا جاتا ہے اور یہ اس جگہ کو بھر دیتے ہیں جہاں سے قدرتی ٹشو کم یا ختم ہوا ہو۔ اس کے علاوہ ہونٹوں کی موٹائی بڑھانے کے  لیے یا آنکھوں کے نیچے  حلقے پڑے ہوں تو انہیں دور کرنے کے  لیے بھی استعمال ہوتے ہیں۔ بعض بیماریوں میں چہرہ پر گڑھے پڑجاتے ہیں اور چہرہ بدنما ہوجاتا ہےجیسا کہ چیچک سے ہوتا تھا تو اس صورت میں بھی یہ کام آتے ہیں۔ اس کے اثرات ہمیشہ کے  لیے نہیں ہوتے،  بلکہ ایک خاص عرصہ  کے لیے ہوتے ہیں،  البتہ عرصہ دراز ہوسکتا ہے مثلًا ایک سے دوسال۔ مستقبل میں امید کی جاسکتی ہے کہ ایسے فلرز آجائیں جن کے اثرات مستقل یا کئی سال تک رہ سکیں اب اس کی دو صورتیں ہیں:ایک یہ کہ بیماری اور اس کے اثرات کا علاج، دوسرا چہرہ کی ظاہری خوبصورتی بہتر کرنا اور ڈھلتی عمر کے اثرات چھپانا۔ اس بارے میں شریعت کا کیا حکم ہے؟کن صورتوں میں جائز ہے؟کیا صرف چہرہ کی تروتازگی اور ڈھلتی عمر کے اثرات چھپانے کے لئے بیوی خاوند کودکھانے  کے لیے کرواسکتی ہے؟
جواب
صورتِ مسئولہ میں اگر ڈرمل فلرز کے انجیکشن کے ذریعے جلد میں داخل کیے جانے والے لیکویڈ  میں کوئی ناپاک یا حرام اجزاء شامل نہ ہوں تو ان کا استعمال بیماری کے علاج کے لیے بھی جائز ہے اور چہرے کی ترو تازگی بحال رکھنے کے لیے اور عمر رسیدہ ہونے کی وجہ سے چہرے پہ آنے والی شکنیں ختم کرنے کے لیے بھی اس کا استعمال جائز ہے ،البتہ فطری خلقی اوصاف کو تبدیل کرنے لیے،مثلًا  ہونٹوں کی موٹائی بڑھانے  کے لیے اس کا استعمال جائز نہیں ہے۔
ارشاد باری تعالی ہے:
"وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ."
(النساء:119)
تفسیر قرطبی میں ہے:
"قال أبو جعفر الطبري: في حديث ابن مسعود دليل على أنه لا يجوز تغيير شي من خلقها الذي خلقها الله عليه بزيادة أو نقصان، التماس الحسن لزوج أو غيره، سواء فلجت أسنانها أو وشرتها، أو كان لها سن زائدة فأزالتها أو أسنان طوال فقطعت أطرافها."
(ج:5،ص:392،ط:دار الکتب المصریۃ)
فقط واللہ اعلم
فتوی نمبر : 144307100975
دارالافتاء : جامعہ علوم اسلامیہ علامہ محمد یوسف بنوری ٹاؤن الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

#سرگذشت

#برشی_از_یک_زندگی
#ماه_بیگم
#قسمت_پنجاهوهفت


مامان وقتی فهمید خاله زن اول قباد رو ازشون پنهان کرده و من چه سختی هایی که توی اون خونه کشیدم شروع کرده به نفرین کردن خاله و گفت ماه بیگم ما خیلی در حق تو ظلم کردیم بخدا تقصیر من نبود ،اقات همیشه منو تحت فشار میذاشت می‌گفت اگه میخوای زن دوم نگیرم این دخترارو رد کن برن خونه ی شوهر و برام پسر بیار......خدابیامرزدش وقتی مرد من موندم و سه تا دختر مجرد توی خونه و پسری که انقد تخس بود که من زورم بهش نمی‌رسید......روزها میرفتم توی خونه های مردم کار میکردم تا بلکه از گرسنگی نمیریم،دروغ چرا طلعت هم هوامونو داشت و گاهی برامون غذا میاورد....وقتی خواهر های دیگت میخواستن ازدواج کنن حتی پول نداشتم برای مهمونا چیزی برای پذیرایی بخرم،انقد دستم خالی بود و تحت فشار بودم که می‌گفتم فقط ازدواج کنن و برن‌...‌‌....الآنم گاهی میان و بهم سر میزنن اما هیچ کدومشون از زندگی راضی نیستن و همه منو مقصر میدونن.‌‌....اخه تقصیر من چی بود،یه زن بیوه بودم که هیچ کاری از دستم برنمیومد......
اون شب با مامان بیدار موندیم و از هر دری صحبت کردیم.......دلم خیلی براشون میسوخت که انقد سختی کشیده بودن و مادرم بخاطر یه تیکه نون مجبور شده بود کلفتی کنه.....کاش انقد وضعم خوب بود که میتونستم کمک دستشون باشم، اما خب حقیقتا خودم هم توی خرج و مخارج زندگیم مونده بودم.‌‌......دو روز از اومدنمون به اون خونه می‌گذشت......مامان فقط همون روز اول باهامون خوب بود و محبت میکرد ...یه روز که گذشت کم کم شروع کرد به غر زدن.....دخترها جرئت نداشتن کمی توی حیاط سرو صدا کنن انقد بداخلاقی میکرد و غر میزد که مجبور می‌شدم بچه هارو دعوا کنم.......
با خودم گفتم یعنی فقط مارو واسه یه روز میخواستن؟مامانم که اینهمه گریه و زاری کرد و ازم طلب بخشش میکرد حالا چی شده که انقد بداخلاقی می‌کنه.......من که تمام کارهای خونه رو میکنم و نمیذارم دست به سیاه و سفید بزنه.......یه روز صبح هنوز خواب بودم که مامان اومد بالای سرم و شروع کرد به صدا زدن اسمم،سریع چشمامو باز کردم و سر جام نشستم.....وقتی یکم حالم جا اومد،گفتم چیه مامان چی شده؟چیزی میخوای؟
مامان با لحن طلبکاری بهم نگاه کرد و گفت من همه پولام ته کشیدن و دیگه پولی برام نمونده تا چیزی برای نهار بخرم، زود باش یه مقدار پول بهم بده، الان داداشت از سر کار میاد چیزی نیست براش درست کنم.......
چشمام از تعجب گرد شده بود.....توی این چند روزی که اینجا بودیم بجز همون آبگوشت روز اول دیگه چیزی برامون درست نکرده بود . همیشه خودم با چیزایی که توی خونه بود یه غذای ساده سرهم میکردم......چشمامو مالش دادم و گفتم مامان منکه پول ندارم، الان چند وقته بیکارم....نمی‌خواد چیزی بخری خودم الان بلند میشم یه چیزی آماده میکنم.....
مامان که انگار انتظار این حرفو نداشت گفت چی؟یعنی فقط اومدی اینجا بخوری و بخوابی؟مگه من چی دارم که باید خرج بچه های تورو هم بدم ها؟خودتو فرستادیم بری رفتی با سه تا بچه برگشتی؟کارد به شکم اون بچه هات بخوره که نشتی تا من پیرزن سیرشون کنم......
باورم نمیشد این همون مادریه که روز اول با گریه منو تو آغوش گرفته بود و اظهار دلتنگی میکرد،انقد بغض داشتم که نتونستم چیزی بهش بگم و فقط اشک ریختم.....
اینجا موندن دیگه فایده نداشت،این خانواده دیگه برای من خانواده نمیشن،من خیلی نادون بودم که بعد از اینهمه ظلم شدن بهم دوباره سراغشون اومده بودم.....فقط منتظر بودم سالار از سر کار بیاد و ازش خواهش کنم منو ببره خونمون....دیگه علاقه ای به اونجا موندن نداشتم....مادری که منت یه لقمه نون رو سر بچش می‌ذاره ارزش دلتنگی نداره........تا غروب که سالار بیاد خودمو توی اتاق با بچه ها سرگرم کردم و برای نهار هم با نون خالی سیرشون کردم.......دل توی دلم نبود تا برم خونه ی خودمو دیگه سراغی از این خانواده نگیرم ،دارو ندار من دخترهام بودن و برای خوشبختیشون همه کاری میکردم..‌‌‌‌‌‌......همینکه صدای سالار رو از حیاط شنیدم سریع از اتاق بیرون رفتم.......کنار حوض نشسته بود و پاهاشو میشست.....مامان هم توی مطبخ در حال درست کردن چایی بود.....همینکه صداش کردم سریع برگشت و بهم نگاه کرد....زود گفتم داداش من خیلی کار دارم باید برگردم خونه میتونی الان ببریم؟
سالار با تعجب گفت الان که دیگه غروب شده تا بخوایم حرکت کنیم شب شده،مگه قرار نبود یه مدت بمونی پس میخوای بری اونجا چکار کنی خودت تنها؟اصلا دیگه نمی‌خواد برگردی،من غیرتم اجازه نمیده خواهرم خودش تنها توی یه ده دیگه زندگی کنه.....چند روز دیگه میرم وسایلتو برمیدارم میارم،همینجا توی یکی از همین اتاق ها زندگی کن......
همون لحظه مامان میون حرفامون پرید و گفت آره راست میگه داداشت برو وسایلتو بردار بیار که چی خودت تنها توی اون خونه زندگی کنی......

الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

#سرگذشت

#برشی_از_یک_زندگی
#ماه_بیگم
#قسمت_پنجاهوهشت


من مثل یه مترسک وسط حیاط ایستاده بودم و به حرفاشون گوش میدادم......این همون مامانی نیست که تا چند ساعت پیش به منو بچه هام حرف بد میزد؟الان دیگه دلش واسه منو تنهاییم میسوزه؟
سالار صورتشو با استین لباسش خشک کرد و گفت چند روز دیگه میریم وسایلتو میاریم همینجا پیش خودمون،خونتو هم میفروشیم و پولشو می‌دیم یه زمین کشاورزی ،که دیگه واسه مردم کار نکنیم و دستمون تو جیب خودمون باشه،چند وقت بعدشم که کارمون راه افتاد یه خونه ی بزرگتر توی همین ده برات میخرم ......
همین جمله ی سالار کافی بود تا مثل اسپند روی آتیش گر بگیرم،پس بگو چرا محبتشون قلمبه کرده بود اینها برای خونه من دندون تیز کرده بودن...... خدای من این آدمها دیگه کی بودن که حتی به دختر و خواهر خودشون هم رحم نداشتن......حاضر بودن من برای همیشه آواره و بی خانمان باشم، اما خودشون توی راحتی و رفاه باشن..... نادون نبودم و میدونستم که اگر این خونه رو بفروشم و پولش رو جای زمین بدم تا قیام قیامت نه چشمم‌به زمین میفته و نه خونه......
سالار بهم نگاه کرد و گفت خوب نظرت چیه موافقی مگه نه؟
اینقدر عصبانی و خشمگین بودم که نتونستم جلوی خودم رو بگیرم و با حرص گفتم همین مونده بود تو یه الف بچه برای من تعیین و تکلیف کنی مگه خودم بی دست و پام که افسار زندگیمو دست شماها بدم؟این خونه مال من نیست و حق بچه هامه.....قباد اون رو به اسم من کرده تا برای خودمون سرپناهی داشته باشیم و زیر دست آدم هایی مثل شما نیفتیم.....چی شده مامان تو که تا صبح داشتی منت نون و ماستی که من و بچه هام پیشت خوردیم رو میدادی ،حالا دیگه مهربون شدی و به فکر تنهایی منی؟این پنبه رو از گوشتون بیرون بکشید من این خونه رو نمی فروشم و همین فردا صبح هم دست دختر هامو میگیرم و برمیگردم همونجا.....شما اگه غیرت داشتیم که توی این چند سال سراغی از من می گرفتین..... پس بگو چی شده بوی پول به دماغتون خورده ها؟خب سالار اگه راست میگی ،همین خونه رو بفروش و به جای زمین کشاورزی بخر،گوشه ی زمین هم دو تا اتاق برای خودتون درست کن تا راحت زندگی کنین.......
مامان که فکر نمی‌کرد اینجوری جوابشون رو بدم دستشو به حالت تهدید بالا گرفت و گفت میام گیساتو می‌چینم ها ،خجالت نمی‌کشی با داداشت اینجوری حرف میزنی؟چقد پررو شدی،بخوای رو حرف منو سالار حرف بزنی حسابتو میرسم بیگم، پس دهنتو ببند و مثل بچه ی آدم خونه رو بده داداشت تا بفروشه.......
سالار شونه ای بالا انداخت و گفت خیالت نباشه مامان من تا چند روز دیگه اون خونه رو پول میکنم......
دوباره با حرص غریدم تو بیخود می‌کنی،باید اول از روی جنازه ی من رد بشی.....فک کردی من میذارم تو هر کاری که دلت خواست بکنی؟تو نمیتونی تنبونتو بکشی بالا ،بعد میخوای واسه من تعیین تکلیف کنی؟
سالار با خشم جلو اومد و تا اومدم کاری کنم با پا محکم توی زانوم کوبید.....از درد جیغ بلندی کشیدم و روی زمین نشستم......این دیگه چه موجود بی رحمی بود خدایا......چه کاری کردم اومدم سراغ اینا ،داشتم واسه خودم زندگیمو میکردم ها......سالار چشماشو ریز کرد و گفت من بی هنرم ها؟نشونت میدم بیگم،وقتی که مثل چی پرتت کردم توی انباری و خودم رفتم خونه رو فروختم بعد میفهمی......دلم میخواست دهن باز کنم و دوباره جوابشو بدم، اما ترسیدم از کتک خوردن دوباره ترسیدم.......
مامان دست سالار رو توی دست گرفت و عقب کشید ،جوری که من متوجه بشم گفت ولش کن سالار یه کاری کرد، مطمئن باش با پای خودش میاد و خونه رو میفروشه......
سرمو انداختم پایین و چیزی نگفتم.....با جواب دادن من و دهن به دهن گذاشتن با این آدما چیزی درست نمیشد، باید یه فکر اساسی میکردم.....
دوباره اشک هام جاری شده بود انگار قسمت نبود توی این دنیای بزرگ من تکیه گاهی داشته باشم......اون از شوهرم و این هم از خانوادم......وقتی مامان و سالار داخل خونه رفتن.. آروم بلند شدم و لنگان لنگان توی خونه رفتم.......دخترها گوشه ای کز کرده بودن و با دیدن من به سمتم پرواز کردن.....همشونو توی بغل گرفتم و سعی کردم گریه نکنم.....من که خودم خیری از خانوادم ندیدم ،اما خب باید برای دخترهام جبران میکردم......
کمی که گذشت مامان با توپ پر توی خونه اومد و گفت ببین بیگم من حوصله ی دعوا و دردسر ندارم،وقتی داداشت یه چیزی که مثل بچه ی آدم بگو چشم بخوای چموش بازی دربیاری بخدا برات گرون تموم میشه.....
چند روز دیگه با داداشت برو خونه رو بفروش و برگرد بیا همینجا قدم خودتو دخترات هم روی چشممون اصلا فکر و خیال نکنی ها.......
سریع اشکامو پاک کردم و گفتم باشه مامان قبوله،من که بجز شما کسی رو ندارم ،هرچی بگین من نه نمیگم، شما که بد منو نمیخواید......
مامان لبخندی روی لبش نشست و گفت آفرین حالا شدی دختر خوب،

الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

#سرگذشت

#برشی_از_یک_زندگی
#ماه_بیگم
#قسمت_پنجاهونه


بذار به داداشت بگم بره، از اهالی یه مرغ بخره کباب کنیم بخوریم جون بیاد تو تنمون.......
همینکه مامان پاشو از در گذاشت بیرون، طوبی با بغض گفت مامان توروخدا خدا به حرفشون گوش نده،من دوست ندارم اینجا بمونم ،اینا مارو اذیت میکنن،توروخدا برگردیم بریم خونه ی خودمون من اینجا راحت نیستم......
همون لحظه مهریجان هم به حرف اومد و گفت آره مامان ،تورو خدا بریم من اصلا اینجا رو دوست ندارم......
دوتاشونو توی آغوش گرفتم و گفتم نترسید بچه ها ،مگر اینکه من مرده باشم و بذارم اینا خونمونو ازمون بگیرن،اصلا نگران نباشید ،فقط گوش بدید ببینید چی میگم،امشب توی گرگ و میش هوا وقتی که آفتاب تازه میخواد طلوع کنه باید از این خونه بریم.....اگه اینجا بمونیم مجبوریم به حرفشون گوش بدیم، اما اگر بریم خونه ی خودمون هیچکس نمیتونه مجبورمون کنه.......
طوبی با ذوق گفت آره مامان ،بریم خونه خودمون هرکاری بگی من انجام میدم.....
آروم گفتم کاری نیست،فقط هروقت بیدارتون کردم بدون سرو صدا بیدار میشین و دنبالم راه میفتین.....
بچه ها مسیر طولانیه و ممکنه اذیت بشین،اما چاره ی دیگه ای نداریم، فقط به این فکر کنید که اگر دایی و بقیه متوجه فرارمون بشن دیگه هیچوقت نمی‌تونیم برگردیم خونمون.......
دخترها باشه ای گفتن و با ترس و هیجان گوشه ای کز کردن.....
اونشب مامان برامون کباب درست کرد و من هم برای اینکه بهم شک نکنه بیرون رفتم و توی آماده کردن غذا کمکش کردم......مشخص بود که حرفامو باور کرده و به خیال خودش من راضی شدم خونمو بفروشم و پولشو بهشون بدم.....استرس و هیجان تمام وجودم و گرفته بود و بدنم به لرزه افتاده بود.......فقط خدا باید بهم کمک میکرد تا خودمو به خونه برسونم ،اونجا پروین و شوهرش بودن و قطعا کمکم میکردن......
اونشب مجبور بودم بیدار بمونم و حواسم به طلوع خورشید باشه.‌....
دخترها خوابیده بودن و میدونستم بیدار کردنشون کار سختیه......همین که هوا گرگ و میش شد سریع طوبی و مهریجان رو بیدار کردم،انقد خوابشون میومد که نمیتونستن روی پا بایستن، اما چاره ای نبود.....
آفرین رو بغل کردم و وسایل رو هم به دست دخترها دادم......میدونستم راه سختی در پیش دارم و با وجود دخترها مسیرمون طولانی تر میشد،اما چاره ی دیگه ای نبود من بخاطر آسایش و آینده ی بچه هام هرکاری انجام میدادم........
آروم در اتاق رو باز کردم و وقتی مطمئن شدم کسی نیست بیرون رفتم.....
دخترها هم آروم پشت سرم توی حیاط اومدن و در رو بستن......ضربان قلبم بالا رفته بود و هر لحظه منتظر بودم در اتاق باز بشه و مامان و سالار مچمون رو بگیرن......سخت ترین مرحله باز کردن در حیاط بود.....آفرین رو توی بغل طوبی گذاشتم و خیلی آروم جوری که اصلا صدایی تولید نشه در حیاط رو باز کردم،اول دخترها رو بیرون فرستادم و بعد هم خودم بعداز چفت کردن در
حیاط پشت سرشون راه افتادم.....سریع آفرین رو از بغل طوبی گرفتم و گفتم بچه ها تا جایی که میتونید سریع بیاید که قبل از اینکه هوا کامل روشن بشه از اینجا دور بشیم.......
خیلی شرایط بدی بود،هر لحظه حس میکردم الاناست که سالار پشت سرمون ظاهر بشه و تمام نقشه هامو خراب کنه.....اگر گیر میفتادم چاره ای بجز تن دادن به خواستشون نداشتم.......
دخترها نفس نفس میزدن، اما خم به ابرو نمیاوردن و پا به پای من حرکت میکردن.....
خورشید از کوه بیرون اومده بود و هوا کاملا روشن شده بود که بلاخره به روستای قباد رسیدیم، اول به سرم زد سراغ قباد برم و ازش درخواست کمک کنم ،اما با فکر کردن به زیور و خدیجه پشیمون شدم و دوباره راه افتادیم.......
آفرین سنگین بود و دستهام بی حس شده بود.....یک لحظه حس کردم جونی توی دست هام نمونده.....روی تخته سنگی نشینم و آفرین رو هم روی زمین گذاشتم ‌‌......از خستگی نفسم بالا نمیومد،طوبی و مهریجان هم حال و روزی بهتر از من نداشتن و کنارم روی زمین نشستن.....انقد با هول از خونه بیرون زده بودیم که حتی لقمه نونی برای خوردن برنداشته بودیم......
آفرین گرسنه بود و مدام بهانه می‌گرفت.......بعد از کمی استراحت دوباره بلند شدیم و حرکت کردیم......با تمام استرس ها و ترس ها ظهر بود که به ده خودمون رسیدیم.....از خوشحالی نمیدونستم چکار کنم ،باورم نمیشد از دستشون فرار کردم......حالا دیگه توی خونه ی خودم بودم و نمیتونستن منو به کاری مجبور کنن.....با تمام این اتفاقات از اینکه سراغ خانوادم رفته بودم خوشحال بودم،اگر هنوز پیداشون نکرده بودم تا قیامت توی حسرت دیدنشون میموندم، اما حالا خیالم راحت بود که نه تنها ارزش دلتنگی ندارن ،بلکه باید برای همیشه ازشون دور باشم.....
پروین وقتی متوجه اومدنمون شد با سینی پر از غذایی به استقبالمون اومد و دوباره منو شرمنده ی خودش کرد......


ادامه دارد
الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

🍎

#سرگذشت_مهین_17
#بیراهه
قسمت هفدهم

برای حل این مشکل در طول هفته که امیرحسین سرکار بود با بچه ها خونه ی مامان سر میزدم تا بچه ها کمی با داییشون بازی کنند..درسته که امیرحسین رو از مهدی دور میکردم ولی تمام فکر و ذکرم پیش مهدی و آینده اش بود.خیلی با مامان راجع به اون موضوع حرف میزدم ولی انگار مامان این نوع اختلال رو یا درک نمیکرد یا نمیخواست قبول کنه..هم نسبت به امیرحسین بدبین شدم و هم نگران و ناراحت مهدی بودم.چند ماهی گذشت و کاری کردم که اصلا مهدی و امیرحسین با هم روبرو نشند.اما تا کی؟خیلی فکر کردم و از دوستام که توی جلسات مدرسه آشنا شده بودم کمک خواستم..هر بار به یکی از خانمها خیلی سربسته و بدون اینکه به مهدی اشاره کنم مشکلشو میگفتم و دنبال دکتر و مشاور میگشتم..بعد از ۷-۸ ماه جستجو و تلاش بالاخره یکی از مادرا که خودش هم معلم و مشاور دبیرستان دخترونه بود بهم یه پیشنهاد داد و گفت: مهین خانم. برادر شما از نظر پزشکی راه و درمانی ندارند اما از نظر ذهنی و فیزیک من چند تا پیشنهاد دارم،امتحانش هم ضرر نداره...

خانم معلم گفت: اولین راه اینکه ورزشهای رزمی بره و عضلاتشو قوی کنه ،یه شغلی پیدا کنه که آقایی اونجا..گفتم آخه داداشم خیلی ضعیفه در حد یک دختر توانایی داره..خانم معلم گفت یه دختر هم میتونه تواناییشو بالا ببره و عضلاتشو قوی کنه،اگه اینکار رو انجام بده در مواقع خطر میتونه از خودش دفاع کنه..گفتم از اون نظر حق با شماست اما کدوم باشگاه،زنونه یا مردونه؟خانم معلم گفت: چون برادر شما هیچ احساسی نسبت به دخترا نداره و در حقیقت احساساتش زنونه است..میتونم با مسئول باشگاه الزهرا که متعلق به شهرداری هست صحبت کنم تا پیش خانمها ورزش رزمی و بدنسازی،با خوشحالی گفتم یعنی قبول میکنه؟گفت نمیدونم ولی تمام تلاشمو میکنم اما به به شرط که اصلا با خانمها صحبت نکنه،گفتم حتما این زحمتتو جبران میکنم..خانم معلم نه بخاطر من بلكه بخاطر مهدی با مسئول اون باشگاه صحبت کرد ولی خانم مسئول قبول نکرد و گفت: اصلا نمیتونم. کافیه یکی از خانمها متوجه بشه که این بنده خدا اقاست اونوقت من گرفتار میشم که هیچ بلکه خانواده ی اون خانمها هم از من شکایت میکنند و کار یه جاهای باریک کشیده میشه....

انگار خانم معلم خیلی اصرار میکنند تا بالاخره اون مسئول هم به خاطر سختیهای زندگی مهدی قبول میکنه اما به شرطی که تایم اخر که حدودا ساعت ۹ شب و زمان تعطیلی باشگاه بود رو برای مهدی انتخاب میکنه..یه روز عصر خانم معلم بهم زنگ زدو گفت: مسئول باشگاه موافقت کرد..به داداشت بگو از امشب ساعت ۹:۱۵،گفتم باشگاه که نه شب تعطیله گفت: مربی و مسئول باشگاه قبول کرده،به تنهایی و خودش با برادرتون کار کنه فقط یه کم هزینه داره..چون تایم خارج از وقت کاری بهش آموزش میده..گفتم خیلی خوبه،بخدا جبران میکنم..چند وقت باید ورزش کنه تا قوی بشه؟؟گفت: تا آخر عمر،ورزش زمان و سن و سال نداره..قبول کردم و به مامان زنگ زدم و رفتم روی مخش و ازش خواستم هفته ایی سه شب همراه مهدی بره باشگاه و اون مبلغ رو هم هر ماه پرداخت کنه..مامان کلی غر زد و گفت: از کجا بیارم؟؟ مگه من سر گنج نشستم.،گفتم باشه.،تو فقط همراهش باش،من خودم پولشو جور میکنم..هیچ کسی این کار رو قبول نمیکرد ولی خانم مربی و مسئول بخاطر رضای خدا قبول کرده پس باید دستمزدشو بدیم....

مامان گفت : داری خودت پولشو بده سعی کردم باهاش بحث نکنم،مهدی خیلی خوشحال بود.به هر حال به پسر بالغ بود و دوست داشت توی اجتماع فعالیت داشته باشه اما بخاطر ترسی که داشت نمیتونست..به خواست خدا این موضوع حل شد و من فردای اون روز حضوری خدمت خانم مسئول و مربی رسیدم تا هم تشکر کنم و هم محیط باشگاه رو ببینم،و خودم و سارا رو هم توی یکی از رشته های ورزشی ثبت نام کنم.وقتی وارد دفتر شدم و خودمو معرفی کردم خانم مسئول و مربی خانم افتخاری به پام بلند شد و با احترام تعارف کرد تا بشینم و گفت: خیلی خوش اومدید..خیلی دوست داشتم شمارو از نزدیک ببینم..شمایی که حس مسئولیت کردید تا یه جوون توی این جامعه سربار و اذیت نشه.تشکر کردم و شهریه هارو پرسیدم..شهریه ها رو برام توضیح داد و گفت شنیدم مادرت درآمد و حقوقی نداره ،با خجالت گفتم : شهریه ی مهدی با من،خودم تقبل میکنم،خانم افتخاری گفت: نه منظورم اون نبود..میخواستم بگم این مجموعه به خانم نیاز داره تا نظافت سالن و وسایل رو انجام بده،خواستم بدونم اگه مادرتون توانایی داره بیاد همینجا مشغول بشه و ماهانه حقوق بگیره،بیمه هم میشه...


#ادامه_دارد..

الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

🍎

#سرگذشت_مهین_18
#بیراهه
قسمت هجدهم


یه لحظه سکوت کردم و با خودم گفتم: خدایااا،واقعااا مارو داری میبینی؟خدایاا گفته بودی جایی دست بنده رو میگیرم که حتی تصورشو هم نکنید امروز من با تمام وجودم بهت ایمان آوردم..میدونم بخاطر مهدی هست و همین باعث شکر گزاریه،خانم افتخاری که سکوت منو دید گفت ببخشید انگار ناراحت شدید؟قصدم اهانت نبود چون از نظر من کار عار نیست و نون حلال با زور بازو بدست میاد..زود معذرت خواهی کردم و گفتم نه نه،از ذوقم شوکه شدم.خانم افتخاری گفت: حالا چند روز با مهدی کار میکنم اگه دیدم پسر خوبیه ایشونو هم توی همین مجموعه استخدام میکنم..میدونم که برادرتون محیط مردونه نمیتونه کار کنه،اگه همینجا مشغول و شاغل بشه حتما بیمه اشو هم رد میکنم.از خوشحالی زبونم بند اومده بود و نمیدونستم چی بگم،فقط میخندیدم که خانم افتخاری گفت: شهرداری تمام این مراکز و مجموعه ها رو برای بی بضاعتها احداث کرده و بنظرم من کی بهتر از آقا مهدی شما با ذوق و اشتیاق گفتم آخه مهدی رو اینجا که برای بانوان هست قبول نمیکنند..گفت: از صحبتهای دوست مشترکمون به روحیات برادرتون آشنا شدم خیلی دلم براش سوخت.،نمیشه به حال خودش بزاریم و باید دستشو بگیریم.

مدیر باشگاه گفت:البته تا نبینمش نتیجه ی قطعی رو اعلام نمیکنم ولی میتونیم ازش توی قسمت ورودی در و بعنوان نگهبان استفاده کنیم.خوشحالیم فروکش کرد و با ناراحتی گفتم مهدی توانایی دفاع و استقامت نداره،خیلی میترسه..فکر نکنم بدرد نگهبانی بخوره..خانم افتخاری گفت..وقتی ورزش کنه وقدرت بدنی بالایی داشته باشه و بهش مسئولیت داده بشه حتما سعی خودشو میکنه تا یه فرد مفیدی باشه..نمیگم مثل یه مرد برخورد کنه،مثل یه دختر قوی و محکم هم باشه برای ما کافیه ،خورشید زندگی دوباره روی خودشو بسمت ما برگردوند و تابش خوشبختی باعث خوشحالی من و خانواده ام شد..از خانواده ام خیالم راحت شده بود اما بدبینی من نسبت به امیر حسین هر روز بیشتر میشد طوری که اصلا دلم نمیخواست بهش نزدیک بشم..نمیدونم حسمو درک میکنید یا نه؟.با این احساسات وارد فصل آخر زندگیم شدم..روزهای اولی که قرار شد به باشگاه برند، مامان قبول نمیکرد همراه مهدی باشه و میگفت: قد یه خرس شده،خودش بره دیگه..تا ابد که من زنده نیستم...

اما وقتی به مامان گفتم. بهش گفتم که براش اونجا کار پیدا شده خوشحال شد و رفت تا باخانم افتخاری بیشتر آشنا بشه.،یک سال از روزی که امیرحسین قصد سوء استفاده از برادرمو داشت گذشت...یه روز جمعه بچه ها با اصرار گفتند: مامان،بریم خونه ی دایی اینا؟با پرخاش گفتم کار دارم ، بچه ها بغض و گوشه ی اتاق کز کردند..امیرحسین نگاهی به بچه ها کرد و رو به من گفت حاضر شید شمارو میرسونم..گفتم لازم نکرده. نمیخواهم برم..اونا هم یه روز جمعه میخواهند استراحت کنند..خیلی دلت برای بچه ها میسوزه برید پارک.سامان گفت: نمیخواهم مگه بچه ام که برم پارک،میخواهم برم پیش دایی.،هیچ فامیلی هم بجز دایی نداریم..مادر بودم دیگه،از دلم نیومد بچه ها رو ناراحت کنم ..اروم گفتم : حاضر شید بریم..بچه ها هو را کشیدند که ادامه دادم فقط دو ساعت،وقتی گفتم بریم سریع باید برگردیم..هر دو گفتند: چشم مامان.،امیرحسین ما رو رسوند..موقعی که از ماشین پیاده میشدیم بهش تعارف نکردم که بیاد داخل خونه.جالب بود که خودش هم تمایلی نداشت بیاد چون تا پیاده شدیم در حال حرکت خداحافظی کرد و گفت : دو سه ساعت دیگه میام دنبالتون...

برگشتم تا بگم نخیر، دقیقا دو ساعت دیگه اینجا باش که دیدم با سرعت دور شد.چون بهش بدبین بودم و شک داشتم با این حرکتش آرامشمو از دست دادم ونتونستم پیش مامان اینا بشینم و به مامان گفتم : بچه ها اینجا بمونند من برم و بیام.مامان گفت : عجب،من نمیدونم توی زندگیت چه خبره که همش دلشوره داری..امیرحسین هم خیلی وقته پاشو اینجا نمیزاره..گفتم ول کن مامان،حواست به بچه ها باشه تا بگردم. مهدی برای اولین بار گفت میخواهی منم بیام؟؟با مهربونی و بغض نگاهش کردم و گفتم نه داداشی،سریع برمیگردم.با دلشوره ی عجیبی رفتم خونه.،وارد که شدم جلوی در ورودی به کفش زنونه دیدم.،قلبم فشرده و دنیای روی سرم آوار شد و با عصبانیت رفتم تو،دیدم یه خانم با حجاب کامل نشسته که با دیدن من به پام بلند شد و با لهجه ی خاصی سلام کرد..امیرحسین توی آشپزخونه بود تندی اومد بیرون و گفت به کی سلام میکنی؟یهو با من روبرو شد اما نه خودشو باخت و نه ناراحت شد بلکه لبخندی زد و ادامه داد: مهین،میخواهم با این خانم ازدواج کنم..وقتی تو با من کنار نمیای حق دارم مگه نه؟؟؟


#ادامه_دارد...(فردا شب)

الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

#دلنوشته


" ستونهای خانه "

در خانه پدری، ستون تنومندی بود که همیشه به آن تکیه میزدم، ستونی ساده و بی آلایش که صبورانه در فراز و نشیبهای زندگی همراه و پناهگاه دوران کودکی و اوقات بازیم بود. به تصوری بچگانه ، فکر میکردم، ستون از ازل تا ابد سرجایش قرار دارد و هیچگاه تغییری نمیکند، چرا که نگهدارنده بنای خانه ما بود و مگر میشد به غیر از بلایای طبیعی اتفاقی برایش بیفتد؟!

تا آنکه گذشت ایام، گرد خستگی و فرسودگی را با پدیدار شدن اولین ترکها روی آن وجود با ارزش پاشید، هیچوقت از ذهنم پاک نمی شود، روزی که ستون خانه دچار آسیب جدی شد و دیگر نمی شد بی تفاوت از کنار آن گذشت، آستانه تحمل ستون عزیز پایین آمده بود و به ناگاه خم شد، آن زمان من دختر بچه دبستانی بودم که در باورم نمی گنجید ، مادرم –ستون خانه را می گویم- در بیمارستان بستری شود. تنها کاری که از دستم بر می آمد گریه و زاری و التماس به درگاه خدا بود که سلامتی را به مادرم برگرداند تا این بار دیگر قدرش را بدانم، در کارها کمک حالش باشم و نگذارم خم به ابرویش بیاید، به شرط آنکه سلامتیش را بازیابد و به جمع خانواده بازگردد...

و امروز سالهاست که از آن روزها می گذرد، یاد آن روزهایی که مادر باعشق مارا تر و خشک میکرد، با حوصله به ما غذا میداد و پا به پای شیطنتهای ما می دوید، برایمان لباسهای رنگارنگ می دوخت، به مدرسه خواهرم سر میزد و لابه لای روزهای پرالتهاب بلوغش همراهیش میکرد، پای صحبتهای برادرم و داستان عشق و دلدادگی اش می نشست و نگران پایان ماجرا و خوشبختی فرزندش بود و شب هنگام که پدرم از سر کار به خانه باز می گشت، کمر همت به پرستاری از درد و خستگیهای او می بست.

همراهیش با تک تک اعضای خانواده به گونه ای بود که انگار یک روز سر کلاس دانشکده پزشکی نشسته و روز دیگر برای مصاحبه کاری خود را آماده می کند و فردایش پا به پای پسرانش به خدمت سربازی می رود.
هیچ گاه ندیدم مادرم لب به نا شکری و شکایت باز کند، برای بندگی خدا و مهربانی در حق بنده هایش همیشه پیشقدم میشد، او با تواضع و صبوری مثال زدنی اش، هنوزم هر روز صبحگاه دورادور برای فرزندانش دعای محافظت می خواند و شب هنگام سر بر بالینش نمی گذارد، مگر آنکه خیالش از شنیدن صدای بچه هایش راحت شده باشد.
به راستی که بنای هر خانه ای را بر دو ستون به نام "پدر " و " مادر" گذاشته اند.

✍نادیا مستوفی

روی سخنم با کسانیست که در زندگی‎شان از نعمت وجود پدر ومادر برخوردارند. این نعمت را قدر بدانید قبل از آن که از فقدانشان محزون گردید.
این سخن را با کسانی می‎گویم که از نعمت وجود پدر ومادر محرومند. همیشه به یاد داشته باشید که چقدر به خاطر شما رنج و درد تحمّل کرده اند و از خداوند متعال برای آنها طلب رحمت و بخشش نمایید.

🌼 وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّيانِي صَغِيراً « آیه24 سوره اسرا»

🍀و بگو خدایا پدر و مادرم را غریق بحر رحمت خود فرما همانطور که مرا از کودکی تحت پرورش خود قرار دادند.

الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

طرح اهدای گوشت قربانی رسول الله به خانواده‌های بی‌بضاعت و بی‌سرپرست «عید قربان ۱۴۰۴»
فراخوان مؤسسهٔ خیریهٔ صادقین  زاهدان
برای مشارکت در طرح قربانی برای رسول الله
الله متعال می‌فرمایدلَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ ۖ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ ۖ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ حج: ۳۶.در آن قربانی، برای شما خیر و صلاح است پس هنگام ذبحِ آن‌ها تا برپا ایستاده‌اند نام خدا را یاد کنید و چون پهلویشان به زمین افتدو کامل نحر شوند از گوشت آن‌ها تناول نموده و به نیازمند و سائل هم بدهیدما این‌گونه این بهائم را مطیع شما ساختیم تا شکرنعمت‌ها را به‌جای آوریدموسسه خیریه صادقین زاهدان  همچون سال‌های گذشته مدتی قبل از عید قربان   فراخوان عمومی برای انجام این سنت حسنه منتشر میکندبنابراین شما مردم عزیز و خیرین محترم می‌توانید با مشارکت پررنگ خود در این امر خداپسندانه و سنت حسنه سهیم شوید و از برکات دنیوی و اجر اخروی آن بهره‌مند گردید شماره کارت موسسه خیریه صادقین  زاهدان   ۶۲۷۳۸۱۱۱۴۹۳۹۸۵۸۵بانک انصارراضیه ریگی

هنگامی که مشغول تلاوت قرآن کریم می‌شوید و یا هنگام خواندن اذکار و یا هنگام تسبیح و تحلیل...
هنگامی که مشغول توشه‌گیری برای آخرت می‌شوید و چند ساعتی قلب خود را، ذهن خود را و تن خسته‌ی خود را از دنیا فارغ می‌کنید؛ باید بدانید که شما (در این هنگام) تازه لذت رندگی کردن و زنده بودن را می‌چشید!
به والله که دنیا با این همه شلوغی‌اش به گردِ پای شما نمی‌رسد؛ اگر همواره مطیع پروردگار عالمیان باشید.

صِبغَه اللهِ وَ مَن اَحسَنُ مِنَ اللهِ صِبغَه✨
رنگ الله (دین الله) و چه رنگ بهتر از رنگ الله متعال است!الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

✍🏻دلــنــوشــتــه

📍🌺✍🏻از رفتار دیگران ناراحت نشوید ، آدما در حد لیاقتشون رفتار میکنند.....

📍🌺✍🏻لیاقت چیزی نیست که شما
از توی شناسنامه یا چهره افراد بفهمید ، لیاقت چیزی نیست که انتهای یک راه طولانی مشخص شود.....

📍🌺✍🏻بلکه لیاقت حاصل یک لحظه ندیده گرفتن ، بی احترامی ، بی توجهی فرد مقابل به شما ، به خاطر دیگران است در جواب تمام خوبی ها.....

✍🏻خودتان را هدر آدم بی لیاقت های زندگی نکنیدالله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

وقتی مریم (ع) گفت:
« یَا لَیْتَنی مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا »
"کاش قبل از این مرده بودم"
نمی دانست آنچه در شکمش دارد
و سبب درد و رنج او شده، یک پیامبر است
به همین خاطر گاهی سخت‌ترین دردها و رنج‌ها می‌تواند بزرگترین عطا و بخشش‌ها را
برایت به دنبال داشته باشد
اگر صبوری کنی...اگر صبوری کنی الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

#خوشبختی

🔹همه ی آدم های متاهل گاهی پیشِ خودشان فکر کرده اند که شاید اگر مجرد بودند ، حالشان بهتر بود ، یا اگر شریک زندگیشان یک آدمِ دیگر بود ، خوشبخت تر بودند ،

☝ کاش یک بار برای همیشه می فهمیدند که زندگیِ مشترک برایِ هیچ کس ایده آل نیست !

🔹هرکس پیشِ خودش آرزوهایی دارد که محقق نمی شوند ، هیچ زندگیِ مشترکی ، رویایی و بدونِ مشکل نیست ، اما این که تو حالت خوب باشد یا نه ، به تو بر می گردد ، نه اقبال و شرایط ... و نه هیچ کسی !

🔹اگر اینجایی که هستی ، باخته ای ، هرجایِ دیگری هم بروی ، بازنده خواهی بود !

🔹آدم هایِ خوشبخت ، برایِ خوشبختی و حالِ خوبشان ، می جنگند ، پس هرجای دنیا که باشند خوشبختند !

🔹آدم هایِ نا امید و بهانه گیر هم هر نقطه از زمین و در هر شرایطی که باشند ، روزگارشان همین است !

🔹آدم هایِ خوشبخت خودشان خواسته اند که خوشبخت باشند ، اقبال ، فقط بهانه ی آدم هایِ بی مسئولیت و نا امید است !

🔹گاهی باید ایراداتِ خود را بدونِ تعارف پذیرفت و اصلاح شد و در بیانِ ایراداتِ فردِ مقابل اغراق نکرد !

🔹گاهی باید ، واقع بین بود و بجای بد وبیراه گفتن به زمین و زمان و مقایسه های بیجا ، حرف زد ، تغییر کرد و بهتر شد ،

🔹شرایط ، معلولِ افکار و رفتارِ توست !
درست است زندگی صحنه ی جنگ نیست ،
اما شهر آرزوها هم نیست !

👈از همین لحظه ، منطقی باش و بپذیر !
گولِ ظاهرِ زندگی دیگران را نخور !
تو فقطِ لبخند و داشته های دیگران را می بینی ، نه تاوان هایِ سنگینی که در قبالش پرداخته اند ،

⛔ توقع نداشته باش لم بدهی ، خوشبختی بیاید و درِخانه ات را بزند !

🌺 خوشبختی ، از درونِ خودت نشات می گیرد !
تا خودت تغییر مثبتی نکنی ، هیچ چیز تغییر نخواهد کرد !
آدم ها ، خوشبخت متولد نمی شوند ، خوشبختیشان را می سازند !

#نرگس_صرافیان_طوفان الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

𖤐⃟💦🤍⃟📓⸾⸾🌱 ☘🤍⃟📓⸾⸾𖤐⃟💦

‌‌‌‌
📜 #ضرب_المثلها_14
قسمت چهاردهم
👤 مرتضی_احمدی

۵۷۱) «دنیا رو که داشته باشی آخرتشم داری»
۵۷۲) دود از کُنده بلند می‌شود.
۵۷۳) دو دست به هم بخورد صداش درمی‌آد.
۵۷۴) دوست آن باشد که گیرد دست دوست، در پریشان حالی و درماندگی.
۵۷۵) دوست خوب بهتر از برادر است.
۵۷۶) دوست می‌گریاند، دشمن می‌خنداند.
۵۷۷) دوستی بی‌جهت دیده بودیم، دشمنی بی‌علت نه.
۵۷۸) دو صد گفته چون نیم کردار نیست.
۵۷۹) دوغ و دوشاب در این ملک یکی است.
۵۸۰) دهن باز بی‌روزی نمی‌ماند.

۵۸۱) دهن داره یه گاله لقمه داره نواله.
۵۸۲) «دیر اومده زودم می‌خواد بره»
۵۸۳) دیر رسیدن بهتر از نرسیدن است.
۵۸۴) دیر و زود داره، سوخت و سوز ندارد.
۵۸۵) «دیفال موش داره موشم گوش داره»
۵۸۶) «دیفالی اَ دّیفال ما کوتاتر ندیده»
۶۸۷) «دیگی که رو سر ما نجوشه رو سر سگ بجوشه»
۵۸۸) دیوانه باش تا غم تو عاقلان خورند.
۵۸۹) دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید.
۵۹۰) رازم به دلم آوازم به دنیا.

۵۹۱) «راسّی راسّی، به حقیقت، به درسّی»
۵۹۲) «راسّی راسّی، خونه خاله ماسّی»
۵۹۳) راهبر باش نه راهزن.
۵۹۴) «راه بهشتو اگه بلتی به مام نشون بده»
۵۹۵) راه راست گم شدن ندارد.
۵۹۶) رحم خوب است اگر بر دل کافر باشد.
۵۹۷) رستم است و یک دست اسلحه.
۵۹۸) رسمش رفته، اسمش مانده.
۵۹۹) «رنگمو ببین،حالمو بپرس»
۶۰۰) روا مدار که موری ز خود بیازاری.

۶۰۱) رو به رو بودن به از پهلو بود.
۶۰۲) روز از نو روزی از نو.
۶۰۳) روز بی‌آبی آسیاب با شاش موشم می‌گرده.
۶۰۴) روزگار آینه را محتاج خاکستر کند.
۶۰۵) روزگار نامناسب، مردم ناسازگار.
۶۰۶) «روز افتیده دس قوزی».
۶۰۷) «روزی کسی رو کس دیگه نمی‌تونه بخوره».
۶۰۸) «روزی، گوزی».
۶۰۹) «روزی ما در کون خر بسّه نشده».
۶۱۰) «روزی مهمون پیش می‌رسه».

۶۱۱) رو سیاهی به زغال مانده.
۶۱۲) «رو سیبیل شا ناقاره می‌زنه».
۶۱۳) رو شکر کن، مباد که از بد بدتر شود.
۶۱۴) روغن ریخته را نذر امام‌زاده نمی‌کنند.
۶۱۵) روغن ریخته را نمی‌شود جمع کرد.
۶۱۶) رو مسخرگی پیشه من و مطربی آموز تا داد خود از کهتر و مهتر بستانی.
۶۱۷) رونق بازار به زیادی مشتری است.
۶۱۸) روی هر خری می‌شود پالان گذاشت.
۶۱۹) «ریختشو می‌شه عوض کرد اما جنسشو نه».
۶۲۰) «ریششو تو آسیاب سفید نکرده».

#ادامه_داردالله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

🔖 ذکر هفته

📝 ذکری برای پاکی و پالایش از گناهان
برای زدودن گناهان و رسیدن به طهارت قلب، این ذکر را روزانه ۱۰۰ مرتبه بخوانید:
لا إله إلا الله، والله أکبر، ولا حول ولا قوة إلا بالله

■ خطیب: استاد گرامی، مولانا خیرشاهی (حفظه‌الله)الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

🔷 عنوان: مقدار فایده در معاملات

🔶 چه می‌فرمایند علماء محترم در این مسئله:
سلام، فروشنده چه مقدار و سود و فایده در هنگام فروش کالا می تواند بردارد؟

                  الجواب باسم ملهم الصواب

🔶 برای دریافت منافع در معاملات، مقدار مشخص و سقف معینی نیست، به شرط آن که خیانت و فریبی در آن صورت نگیرد.
بنابراین، به هر قیمتی که فروشنده و خریدار بر آن توافق کنند، معامله جایز است و شما می توانید کالای خود را بفروشید.
البته فروختن کالا به قیمت بیشتر از نرخ بازار، خلاف مرّوت و انصاف است.
🔶 شایان ذکر است، از آنجایی که معین بودن درصد منافع، ضمن آن که یک امر اخلاقی است، باعث برقراری نظم اقتصادی و تجاری در جامعه نیزمی شود،  چنانچه از طرف دولت سقفی برای دریافت فایده معین گردد که مصلحت هر یک از خریدار و فروشنده در آن رعایت شود، اقدامی مناسب و پسندیده است.

📚 دلایل: في للفتاوى الهندية:
قال في الهندیة: و من اشتری شیئاً و أغلی في ثمنه فباعه مرابحة علی ذلک جاز و قال أبویوسف (رحمه الله تعالی) إذا زاد زیادة لا یتغابن الناس فیها فإنی لا أحب أن یبیعه مرابحة حتی یبین. [الفتاوی الهندیة، کتاب البیوع، باب في المرابحة و التولیة و الوضیعة، ج٣/ ١٦٧، ط: دارالکتب العلمیة بیروت].
📚 و في شرح المجلة: تحت المادة 153« الثمن المسمی هو الثمن الذی یسمیه و یعینه العاقدان وقت البیع بالتراضی سواء کان مطابقاً لقیمته الحقیقة او ناقصاً عنها او زائداً علیها» [شرح المجلة، کتاب البیوع، ج٢/ ٢٤].
📚 در فتاوی منبع العلوم کوه ون تحت عنوان " در معاملات، چند درصد سود گرفتن جایز است " چنین آمده است: برای صاحب کالا گرفتن سود از مشتری به طریق شرعی هر قدر که باشد، جایز است و حد معینی ندارد. البته بیش از حد و بیش از دو برابر گرفتن خلاف انصاف و مواسات است.                                                                 
[فتاوی منبع العلوم کوه ون، کتاب البیوع ج۸/ ۲۷۴].
والله أعلم بالصواب


🔺 دارالإفتاء دارالعلوم اسلامی ریزه

جهت ارتباط با دارالإفتاء با یکی از شماره‌های زیر تماس حاصل نمایید یا سؤالات خود را از طریق پیامک ارسال فرمایید:
09159271650
09159271644
09033925611
الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9
🌹نشر خیر، صدقه‌ی جاریه🌹

.
#گام_دوم: توبه و بازگشت به سوی الله متعال، از گذشته ات پیشمان باش، تصمیم قاطعی به عدم تکرار گناه و معصیت بگیر؛ چون کاری که مرتکب شده بودی، نافرمانی دینی و جریمه‌ای سترگ اجتماعی است.

#گام_سوم: قطع و بریدن تمام وسایلی که ترا به خیانت و استمرار رابطه نامشروع پیوست می‌دهد، جوان گفت: هدف شما ازین گام چیست؟ گفتم: اگر از کسی عکس، فیلم یا چیزی دیگری به حیث خاطرات داری، باید همه این وسایل را دور نمایی تا قلبت دوباره به گذشته بر نگردد و بار دیگر روابط را تجدید ننمایی، گفت: این گام آسان است و دیگر چی کار کنم؟

#ادامه دارد...✍الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

زخم های پنهان
نویسنده: فاطمه سون ارا
قسمت صد و پنج

چهره ماریا به سرخی زد، دست‌ هایش به شدت لرزید و با فریادی عصبی گفت از اینجا برو! من هیچکدام از حرف‌ های تو را باور نمی ‌کنم. نمی‌ خواهم بیشتر بشنوم. تو فقط در حال خراب کردن او هستی!
سدیس با لبخندی تلخ کاغذی از جیبش بیرون آورد و شماره‌ ای را روی آن نوشت. سپس کاغذ را به ماریا داد و با صدای آرامی گفت درست است، باور نکن. اما سعی کن حقیقت را پیش از آن که خیلی دیر شود بفهمی. این شماره من است. اگر روزی به هر دلیلی احساس کردی که من راست می‌ گویم، با من تماس بگیر. اما لطفاً هیچگاه در مورد من با الیاس چیزی نگو.
ماریا با دستان لرزان به کاغذ نگاه کرد، دنیایش در حال فرو ریختن بود. تردید در چشمانش روشن بود، اما غرور و باور به الیاس باعث می‌ شد تا از این حقیقت که سدیس اشاره می‌ کرد، فرار کند.
سدیس آهسته از او دور شد و ماریا داخل گالری رفت
سدیس هنوز چند قدم تا هوتل فاصله داشت که موبایلش زنگ خورد. صفحه، اسم مادر را نشان داد؛
با دستانی لرزان تماس را پذیرفت و آرام گفت سلام مادر جان…
صدای مادر، آمیخته با شوق و دلتنگی، از آن سوی خط پیچید که گفت سلام پسرم، چطور هستی جان مادر خود؟ چی وقت برمیگردی؟ برگرد جان مادر خانه بدون تو بی‌ روح است. و دل من و پدرت برایت خیلی تنگ شده.
سدیس نفسش را با اندوه بیرون داد. بغضی در گلو داشت، اما نگذاشت بشکند و گفت مادر جان من هم دلم برای تان تنگ شده اما دل من، این‌ بار در جایی گیر مانده که راه برگشت ندارد. ان شاالله وقتی آمدم با خبرهای خوش میایم.
مادرش برای لحظه‌ ای سکوت کرد، بعد با صدایی آرام و لبریز از مهر پرسید زندگی مادر خود یعنی دل‌ ات را به کسی داده‌ ای؟
سدیس آهسته لبخند زد، لبخندی که پر از درد و امید بود و جواب داد بلی مادر اسمش راحیل است. ولی به دست آوردن قلبش خیلی سخت است. او یکبار بی رحمی روزگار را دیده برای همین برایش سخت است که دوباره به یک مرد اعتماد کند.
مادرش با صدایی آرام اما محکم گفت پسرم، اگر دل‌ ات به راستی در گروی اوست، پس نگذار درد دیروزش، امروز را هم از او بگیرد. بخاطر به دست آوردنش تلاش کن بگذار تا بفهمد هنوز مردی است که می‌ تواند پناه یک زن باشد. اما یادت باشد، تا دل این دختر را به دست نیاورده‌ ای، حق برگشتن نداری. من اینجا صبر می‌ کنم اما نه برای پسر تنهایم، بلکه برای پسرم با خبر خوش.

ادامه داردالله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

زخم های پنهان
نویسنده: فاطمه سون ارا
قسمت صد و شش


چشم‌ های سدیس پر از اشک شد و صدای مادرش مثل نوری از امید در قلبش نشست. باورش نمی‌ شد که مادرش، بی‌ هیچ پرسشی، بی‌ هیچ کنجکاوی درباره گذشته‌ ای راحیل، چنین با دل باز سخن گفت.
نگاهش را به آسمان دوخت. به قطره‌ های بارانی که با اشک‌ های گرمش در هم آمیخته بودند، و زیر لب با صدایی لرزان و عاشقانه زمزمه کرد مادر جان تو نمی‌ خواهی در مورد گذشته‌ اش بدانی؟
مادر، از آن سوی خط، با مهری آرام لبخند زد و گفت پسرم، هر انسان گذشته ‌ای دارد. گاهی این گذشته مثل زخم است، گاهی مثل سایه‌ ای همیشگی. اما وقتی تو می‌ گویی اعتمادش را از دست داده، برای من یعنی او درد دیده، یعنی زخمیست. و من چگونه می‌ توانم از زخمش بپرسم؟ نه، من فقط به انتخاب پسرم باور دارم. دلم آرام است چون میدانم کسی را که تو انتخاب کردی، بهترین است.
اشک‌ ها روی صورت سدیس لغزیدند، بی‌ آنکه بخواهد پنهانشان کند. با صدایی که در آن اشتیاق و مهر موج میزد، گفت خیلی دوستت دارم مادر جان تو بهترین تکیه‌ گاه من هستی.
مادرش با صدایی لبریز از محبت پاسخ داد من هم دوستت دارم، پسر دلبندم فقط اگر یک عکس از او داشته باشی، برایم بفرست. می‌ خواهم چهره‌ ای عروسم را ببینم. کسی که اینگونه قلب پسرم را تسخیر کرده.
سدیس لبخند زد، اشک‌ هایش را پاک کرد و گفت چشم مادر جان به زودی برایت می‌ فرستم.
تماس که پایان یافت، سدیس آهسته وارد هوتل شد. نگاهش بی‌ اختیار به سمت میز پذیرش چرخید و راحیل را دید که آرام و بی‌ صدا، با نگاهی خیره و اندیشه‌ ای سنگین، به نقطه ‌ای دور خیره شده بود. دل سدیس پر کشید. چقدر دلش می‌ خواست فقط چند کلمه با او بگوید، صدایش را بشنود اما به خودش قول داده بود. قول داده بود تا وقتی راحیل خودش نخواهد، لب به گفتگو باز نکند.
بی‌ صدا از کنارش گذشت و سوار آسانسور شد.
یک هفته‌ گذشت. ماریا هیچ تماسی نگرفت. این سکوت، چون خنجری آرام، امید های سدیس را برید.آن روز، در گوشه‌ ای از اطاق، با نگاهی گنگ به دیوار خیره شده بود و در دل نقشه‌ هایی تازه می‌ پروراند که در همین حال، صدای زنگ موبایل سکوت را شکست.
نگاهی به صفحه انداخت شماره‌ ای ناشناس بود. تماس را پاسخ داد.
صدای زنی از آن سوی خط آمد که گفت سلام، من ماریا هستم…
سدیس از جا برخاست، موبایل را روی بلندگو گذاشت و گفت فکر نمی‌ کردم تماس بگیری…

ادامه داردالله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9

مادری میگفت:

زود بزرگ نشو مادر.
کودکیت را بی حساب می خواهم و در پناهش جوانیم را !

زود بزرگ نشو فرزندم
قهقهه بزن ، جیغ بکش ، گریه کن ، لوس شو ، بچگی کن ، ولی زود بزرگ نشو تمام هستی ام .

آرام آرام پیش برو ، آن سوی سن وسال هیچ خبری نیست گلم.
هرچه جلوتر می روی همه چیز تـندتر از تو قدم بر می دارد. حالا هنوز دنیا به پای تو نمی رسد از پاکی .
الهی هرگز هم قدمش نشوی هرگز!
همیشه از دنیای ما آدم بزرگ ها جلوتر باش ، یک قدم ، دو قدم ، ولی زود بزرگ نشو مادر.

آرام آرام پیش برو گلم.
آنجا که عمر وزن می گیرد دنیا به قدری سبک می شود که هیچ هیجانی برای پیمودنش نخواهی داشت.

آن سوی سن و سال خبری نیست .
کودکی کن ، از ته دل بخند به اداهای ما که برای خنداندنت دلقک میشویم ، بزرگ که شدی از نگاه دلقک ها گریه ات می گیرد می دانم .

عشق من کودک بمان دنیا بزرگت میکند

.الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9