اتحادیه آزاد کارگران ایران
نوروز در سایر کشورها نوروز در ازبکستان @ettehad
نوروز در سایر کشورها
نوروز در ازبکستان
یک هفته پیش از آعاز نوروز در ازبکستان مردم به پاکیزه‌سازی رودها و دریاچه‌ها و خیابان‌ها و پارک‌ها و در یک کلام #محیط_زیست اقدام می‌کنند و هم‌راه با این پاک‌سازی به کاشتن نهال نیز مبادرت می‌کنند. آماری که در سال‌های گذشته به صورت رسمی منتشر شد نشان می‌دهد که حدود هفده‌ونیم میلیون نفر در چنین مراسمی شرکت کرده‌اند و بیش از بیست‌وپنج میلیون نهال و شانزده‌ونیم میلیون بوته گل در این روز در ازبکستان کاشته شده است. ساز و #آواز و #رقص در خیابان‌ها از شهرهای بزرگ تا دورافتاده‌ترین روستاها از برنامه‌های نوروزی مردم ازبکستان است.
سمنو در مراسم #نوروز و سفره‌ی نوروزی مردم #ازبکستان نقشی بسیار اساسی دارد. هیچ محله‌ای را نمی‌توان یافت که زنان در آن در دیگ‌های بزرگ سمو آماده نکنند. شب‌ها گرد هم می‌آیند و سمنو بار می‌گذارند و هم‌راه با پخت سمنو آواز می‌خوانند و می‌رقصند. در مناطق تاجیک‌نشین ِ ازبکستان مانند بخشی از مردم افغان هنگام پخت سمنو شعری می‌خوانند که در میانشان بسیار معروف است:
سمنک در جوش است، ما کفچه زنیم
دیگران خوابند، ما دفچه زنیم
صبح که شد هر کس بخشی از #سمنو را می‌گیرد و با خود به خانه می‌برد. مرسوم است که در دیگ سمنو چند عدد سنگ‌ریزه یا گردوهای از قبل شسته شده می‌ریزند به این نیت که در مقابل صربه‌های روزگار هم‌چون سنگ محکم و استوار باشیم. اگر در سمنوی کسی سنگ‌ریزه و یا گردو باشد آن‌را نشانه‌ی خوشْ‌یمنی و شگون می‌دانند و پس از یافتن آن آواز می‌خوانند که:
سملکدن تاش تاپیدم
بر پرچه کویاش تاپیدیم
«از سمنو سنگ پیدا کردم، پارچه‌ای از آفتاب پیدا کردم»
@ettehad
نوروز در ازبکستان
یک هفته پیش از آعاز نوروز در ازبکستان مردم به پاکیزه‌سازی رودها و دریاچه‌ها و خیابان‌ها و پارک‌ها و در یک کلام #محیط_زیست اقدام می‌کنند و هم‌راه با این پاک‌سازی به کاشتن نهال نیز مبادرت می‌کنند. آماری که در سال‌های گذشته به صورت رسمی منتشر شد نشان می‌دهد که حدود هفده‌ونیم میلیون نفر در چنین مراسمی شرکت کرده‌اند و بیش از بیست‌وپنج میلیون نهال و شانزده‌ونیم میلیون بوته گل در این روز در ازبکستان کاشته شده است. ساز و #آواز و #رقص در خیابان‌ها از شهرهای بزرگ تا دورافتاده‌ترین روستاها از برنامه‌های نوروزی مردم ازبکستان است.
سمنو در مراسم #نوروز و سفره‌ی نوروزی مردم #ازبکستان نقشی بسیار اساسی دارد. هیچ محله‌ای را نمی‌توان یافت که زنان در آن در دیگ‌های بزرگ سمو آماده نکنند. شب‌ها گرد هم می‌آیند و سمنو بار می‌گذارند و هم‌راه با پخت سمنو آواز می‌خوانند و می‌رقصند. در مناطق تاجیک‌نشین ِ ازبکستان مانند بخشی از مردم افغان هنگام پخت سمنو شعری می‌خوانند که در میانشان بسیار معروف است:
سمنک در جوش است، ما کفچه زنیم
دیگران خوابند، ما دفچه زنیم
صبح که شد هر کس بخشی از #سمنو را می‌گیرد و با خود به خانه می‌برد. مرسوم است که در دیگ سمنو چند عدد سنگ‌ریزه یا گردوهای از قبل شسته شده می‌ریزند به این نیت که در مقابل صربه‌های روزگار هم‌چون سنگ محکم و استوار باشیم. اگر در سمنوی کسی سنگ‌ریزه و یا گردو باشد آن‌را نشانه‌ی خوشْ‌یمنی و شگون می‌دانند و پس از یافتن آن آواز می‌خوانند که:
سملکدن تاش تاپیدم
بر پرچه کویاش تاپیدیم
«از سمنو سنگ پیدا کردم، پارچه‌ای از آفتاب پیدا کردم»
@ettehad