#سخن_هفته
✍آمانج قربانی
🔺 اغلب مسئولان کشور خود را سرباز محیط زیست میدانند و بسیاری مردم در صفحههایشان در شبکههای اجتماعی مطالب محیطزیستی منتشر میکنند. با وجود این هنوز جنگلها در آتش میسوزند، کشاورزان آب را با راندمان بسیار پایین به پای محصولات غیر ضروری می ریزند و بسیاری از #مسئولان پیگیرانه خواستار اجرای طرح های مخرب محیط زیست زیر پرچم توسعه هستند.
🔺توضیح اینکه برای به اثبات رساندن این خواست و ایجاد رابطه به واقع مهربانی
(اکولوژیک نوین ) و کم اثر کردن ردپای اکولوژیکی نظام آموزشی ایران چنین اقدامی در خور زمان اکنون انجام داد.کتاب انسان ومحیط زیست برای پایه یازدهم به چاپ رسید. این کتاب مهر ٩۶ برای تمام رشته ها تدریس خواهدشد. به این امید که چراغ راهی برای حفظ محیط زیست ایران باشد.تدریس واحد درسی انسان و محیط زیست توسط فارغ التحصیلان این عرصه(حوزه محیط زیست) نه به عنوان شغل بلکه به عنوان هویت و اراده جهت تغییری صحیح می تواند فصلی نو در تحقق آرمان های زیست محیطی و نظام آموزشی ایران به وجود آورد.
🔺در جوامع پیشرفته برنامه ریزان بر این اصل واقف هستند که فرهنگ و یا به عبارتی راه و روش زندگی جوامع انسانی در برگیرنده اقتصاد،معیشت،نحوه زیست،طرز مصرف خوراک و پوشاک،مسکن،سیاست،آداب و رسوم،نظام ازدواج و خویشاوندی،تفکرات مذهبی و متافیزیکی و همه امور انسانی و غیر انسانی است.بنابراین اهمیت ایجاد و نهادینه سازی فرهنگ در تمام زمینه های یک جامعه از الزامات تشکیل جامعه ای متمدن خواهد بود که در این حین محیط زیست و نگاهی به موجودی های منابع طبیعی از اولویت های مورد توجه برنامه ریزان خواهد بود.
🔺در سال های اخیر توجه به مسایل زیست محیطی در کشور ما از بحث های مهم رسانه ها و ادبیات توجیهی مسئولین شده است در حالی که سرزمین ما از این منظر به سوی بحران رفته که در صورت عدم توجه به بسترهای آموزشی عنوان شده در سال های آتی مشکل ما دوچندان شده و دیگر نه تنها این آموزش ها مثمر ثمر نخواهد بود بلکه از آن ها به عنوان قدم های پوپولیستی یاد خواهد شد.ضروریست که آسیب شناسی مسئله از گذشته های نه چندان دور بتواند نقاط ضعف را به قوت تبدیل نموده و امیدی بر بهبودی وضعیت کنونی باشد.
🔺می دانیم که در دهه ی شصت تا اوایل هفتاد که دوران نفی ارزش های محیط زیست نیز بود(مناطق حفاظت شده-هنریک مجنونیان) در دانشسراها واحدی حول محور محیط زیست ارایه می گردید تا بازخوردی مثبت برای ایجاد فرهنگ درخوروضعیت کنونی بوده باشد در صورتی که در حال حاضر با تسریع انواع مشکلات(افزایش جمعیت،گرمایش جهانی،کم آبی و …)تدوین کتب درسی در این باب در دو دهه گذشته جایگاهی در نظام آموزشی ایران نداشته تا اینکه نمود فراوانی و روزمرگی اوضاع تاسف بار محیط زیست ضرورت تدوین واحد درسی انسان و محیط زیست را در مقطع دوم دبیرستان مورد توجه قرار داد.جالب اینکه در همان حال و از طرفی عدم استفاده و بکارگیری متخصصان و متعهدان به محیط زیست(فارغ التحصیلان)در اجرای امور و بکار گیری برای تدریس این واحد درسی پرسش های گوناگونی را مطرح و نگارنده را به پیشنهاد بازبینی مجدد از طرف وزارتخانه مذبور و سازمان حفاظت محیط زیست نسبت به این موضوع را وا می دارد زیرا تدریس واحد درسی انسان و محیط زیست توسط فارغ التحصیلان این عرصه نه به عنوان شغل بلکه به عنوان هویت و اراده جهت تغییری صحیح می تواند فصلی نو در تحقق آرمان های زیست محیطی و نظام آموزشی ایران به وجود آورد.
🔺نظام آموزشی عالی با مدنظر قرار دادن اهدافی در جهت نیل به توسعه جامع کشور و با توجه به پارامترهای متعدد در جهت سیاست گذاری در امور مختلف از جمله پذیرش دانشجو در مقاطع مختلف گام بر می دارد.
بدین صورت که نقش نیروی انسانی در توسعه و شکوفایی جامعه به قدری مهم و دارای ارزش است که بنابر عقیده بسیاری از روشنفکران و دانشمندان منابع انسانی متخصص و ماهر موجود در یک جامعه از مهمترین دارایی های آن به حساب می آیند؛ بنابراین دستیابی به بهره وری و بهبود کیفیت نظام آموزشی را می توان اثر گذارترین عامل در توسعه کشورها دانست.
🔺با این اوصاف نیز می دانیم که آموزش محیط زیست به عنوان یکی ازبخش های جدایی ناپذیر از چارچوب توسعه پایدار نقش حیاتی ایفا می کند و برای دستیابی به چنین هدفی بردن دانش و علم آن رشته در بین اقشار مختلف جامعه از رسالت های مهم نظام آموزشی کشور می باشد که برای مصداق وتعمیم واقعی آن باید متخصصانی باشند که یافته های جدید علمی را متناسب با سطح دانش و توان علمی در اختیار مخاطبان خاص قرار دهند.
منبع : #روزنامه_همدلی
🆔 👉 @env_job
✍آمانج قربانی
🔺 اغلب مسئولان کشور خود را سرباز محیط زیست میدانند و بسیاری مردم در صفحههایشان در شبکههای اجتماعی مطالب محیطزیستی منتشر میکنند. با وجود این هنوز جنگلها در آتش میسوزند، کشاورزان آب را با راندمان بسیار پایین به پای محصولات غیر ضروری می ریزند و بسیاری از #مسئولان پیگیرانه خواستار اجرای طرح های مخرب محیط زیست زیر پرچم توسعه هستند.
🔺توضیح اینکه برای به اثبات رساندن این خواست و ایجاد رابطه به واقع مهربانی
(اکولوژیک نوین ) و کم اثر کردن ردپای اکولوژیکی نظام آموزشی ایران چنین اقدامی در خور زمان اکنون انجام داد.کتاب انسان ومحیط زیست برای پایه یازدهم به چاپ رسید. این کتاب مهر ٩۶ برای تمام رشته ها تدریس خواهدشد. به این امید که چراغ راهی برای حفظ محیط زیست ایران باشد.تدریس واحد درسی انسان و محیط زیست توسط فارغ التحصیلان این عرصه(حوزه محیط زیست) نه به عنوان شغل بلکه به عنوان هویت و اراده جهت تغییری صحیح می تواند فصلی نو در تحقق آرمان های زیست محیطی و نظام آموزشی ایران به وجود آورد.
🔺در جوامع پیشرفته برنامه ریزان بر این اصل واقف هستند که فرهنگ و یا به عبارتی راه و روش زندگی جوامع انسانی در برگیرنده اقتصاد،معیشت،نحوه زیست،طرز مصرف خوراک و پوشاک،مسکن،سیاست،آداب و رسوم،نظام ازدواج و خویشاوندی،تفکرات مذهبی و متافیزیکی و همه امور انسانی و غیر انسانی است.بنابراین اهمیت ایجاد و نهادینه سازی فرهنگ در تمام زمینه های یک جامعه از الزامات تشکیل جامعه ای متمدن خواهد بود که در این حین محیط زیست و نگاهی به موجودی های منابع طبیعی از اولویت های مورد توجه برنامه ریزان خواهد بود.
🔺در سال های اخیر توجه به مسایل زیست محیطی در کشور ما از بحث های مهم رسانه ها و ادبیات توجیهی مسئولین شده است در حالی که سرزمین ما از این منظر به سوی بحران رفته که در صورت عدم توجه به بسترهای آموزشی عنوان شده در سال های آتی مشکل ما دوچندان شده و دیگر نه تنها این آموزش ها مثمر ثمر نخواهد بود بلکه از آن ها به عنوان قدم های پوپولیستی یاد خواهد شد.ضروریست که آسیب شناسی مسئله از گذشته های نه چندان دور بتواند نقاط ضعف را به قوت تبدیل نموده و امیدی بر بهبودی وضعیت کنونی باشد.
🔺می دانیم که در دهه ی شصت تا اوایل هفتاد که دوران نفی ارزش های محیط زیست نیز بود(مناطق حفاظت شده-هنریک مجنونیان) در دانشسراها واحدی حول محور محیط زیست ارایه می گردید تا بازخوردی مثبت برای ایجاد فرهنگ درخوروضعیت کنونی بوده باشد در صورتی که در حال حاضر با تسریع انواع مشکلات(افزایش جمعیت،گرمایش جهانی،کم آبی و …)تدوین کتب درسی در این باب در دو دهه گذشته جایگاهی در نظام آموزشی ایران نداشته تا اینکه نمود فراوانی و روزمرگی اوضاع تاسف بار محیط زیست ضرورت تدوین واحد درسی انسان و محیط زیست را در مقطع دوم دبیرستان مورد توجه قرار داد.جالب اینکه در همان حال و از طرفی عدم استفاده و بکارگیری متخصصان و متعهدان به محیط زیست(فارغ التحصیلان)در اجرای امور و بکار گیری برای تدریس این واحد درسی پرسش های گوناگونی را مطرح و نگارنده را به پیشنهاد بازبینی مجدد از طرف وزارتخانه مذبور و سازمان حفاظت محیط زیست نسبت به این موضوع را وا می دارد زیرا تدریس واحد درسی انسان و محیط زیست توسط فارغ التحصیلان این عرصه نه به عنوان شغل بلکه به عنوان هویت و اراده جهت تغییری صحیح می تواند فصلی نو در تحقق آرمان های زیست محیطی و نظام آموزشی ایران به وجود آورد.
🔺نظام آموزشی عالی با مدنظر قرار دادن اهدافی در جهت نیل به توسعه جامع کشور و با توجه به پارامترهای متعدد در جهت سیاست گذاری در امور مختلف از جمله پذیرش دانشجو در مقاطع مختلف گام بر می دارد.
بدین صورت که نقش نیروی انسانی در توسعه و شکوفایی جامعه به قدری مهم و دارای ارزش است که بنابر عقیده بسیاری از روشنفکران و دانشمندان منابع انسانی متخصص و ماهر موجود در یک جامعه از مهمترین دارایی های آن به حساب می آیند؛ بنابراین دستیابی به بهره وری و بهبود کیفیت نظام آموزشی را می توان اثر گذارترین عامل در توسعه کشورها دانست.
🔺با این اوصاف نیز می دانیم که آموزش محیط زیست به عنوان یکی ازبخش های جدایی ناپذیر از چارچوب توسعه پایدار نقش حیاتی ایفا می کند و برای دستیابی به چنین هدفی بردن دانش و علم آن رشته در بین اقشار مختلف جامعه از رسالت های مهم نظام آموزشی کشور می باشد که برای مصداق وتعمیم واقعی آن باید متخصصانی باشند که یافته های جدید علمی را متناسب با سطح دانش و توان علمی در اختیار مخاطبان خاص قرار دهند.
منبع : #روزنامه_همدلی
🆔 👉 @env_job