خواستم بنویسم؛ اما دیدم شنیدن صدای شمس لنگرودی خودش کافی‌ست

آرام باش عزیز من، آرام باش.
حکایت دریاست زندگی.

گاهی درخشش آفتاب،
برق و بوی نمک،
ترشح شادمانی.

گاهی هم فرو می‌رویم،
چشم‌هایمان را می‌بندیم،
همه جا تاریکی است.

آرام باش عزیز من، آرام باش
دوباره سر از آب بیرون می‌آوریم و تلالو آفتاب را می‌بینیم، زیر بوته‌ای از برف

که این دفعه درست از جایی که تو دوست داری طالع می‌شود.

پی‌نوشت: به تازگی فیلم ۵ تا ۵ را دیدم که شمس لنگرودی هم در آن ایفای نقش می‌کرد. به زودی از فیلم می‌نویسم.

#بشنویم
@emamisadra