.
🔅
🔶 #سؤال_سوم_بیان_اول :
🔸چه شد که "هـــذا"ی حدیث غدیر را به "هـــو" مربوط نمودید؟

📌(تذکّر : شرح دقایق پاسخ ذیل، ان شاء الله در سلسله بیانات ارسالی خواهد شد.)

🔷 ✍🏻 پاسخ :
🔹این مطلب نیز بر اساس روایات حضرات معصومین (ع) و آیات قرآن است:

🔅 حضرت امام محمد باقر (ع) در مورد "هذا" می فرمایند:

💠 【هذَا إِشَارَةٌ إِلَى الشَّاهِدِ عِنْدَ الْحَوَاسِّ】
❁ یعنی «هذا» اشاره به شاهد است که نزد حواس است.
📚(توحيد صدوق، ص: ۸۸)

🔷 در دنبالۀ این حدیث شریف، حضرتشان در مورد «#هو» که اسم عَلم برای ذات باریتعالی است و در آیۀ "قل هو الله احد" آمده است، می فرمایند:

💠『 فالْهَاءُ تَثْبِيتٌ لِلثَّابِتِ وَ الْوَاوُ إِشَارَةٌ إِلَى الْغَائِبِ عَنْ دَرْكِ الْأَبْصَارِ وَ لَمْسِ الْحَوَاسِّ』

❓حالا سؤال این است که آیا خداوند اصلاً به اشاره نمی‌آید؟

❖ چنانچه خداوند در محدودۀ لااشاره بماند، شناختِ او محال است. و فقط شناخت او، به همین "لا اشاره" بودنش خواهد بود. که فقط بدانیم او دست نایافتنی است. و توقّع شناخت آنکه دست یافتنی نیست، چگونه خواهد بود؟

֎🍃⇦دقایق " #لا_اشاره " بودن و اطلاقِ حقّ تعالی را ان شاء الله در آینده خواهید خواند ولی همینقدر بدانیم؛ خداوندی که به اشاره نمی‌آید، به مظهرش بتمامِهِ به اشاره آمده است. و مظهرِ تامّۀ او که جدای از او نیست، او را تامّ و تمام ظاهر کرده است.

▣✓ این مقام، مقام نورانیّت ولیّ خداست که به اطلاقی که جمع الجمع عالم لااشاره و اشاره است، حقیقتِ ذات الله در او هویداست (این مختصر اشاره به مقام اطلاق ولی الله علیه السلآم، بعداً ان شاءالله در مباحث توحیدی، گشوده خواهد شد.)

❂☜ این جمله را فقط برای اهمیّت موضوع عرض می کنم که عرفایی، اطلاق ولیّ خدا را متوجه شدند، ولی اطلاق را حدّ ولیّ الله می‌دانند و از این رو قادر به این نیستند که ولیّ خدا را در عالم دون مشاهده بفرمایند. به عبارت علمی "اطلاق" را "علی الاطلاق" نمی‌دانند.

🍃۞ یعنی فقط ولیّ خدا را در عالم لاهوتی مشاهده می‌کنند و به ولیّ خدا از این جهت حدّ می‌زنند و این کفری از مقام ولیّ است.

🔖 ظریفۀ این موضوع تا وقتی با مشکلات این مطالب برخورد نشده، معلوم نمی‌شود. و خدا می داند که این مطلب چقدر حائز اهمیت است.

🔅 ولیّ خدا (ع)، جمعِ لااشاره به عین فرقِ قابلِ اشاره را در یک جا جمع دارد و این است مقام "جمع الجمع"ی ولی الله (به مرور ان شاءالله این جملات روشن تر خواهند شد).

🔷 وجود حقّ تعالی را که هیچ وجودی جز وجود او نیست و همه به او موجودند، در نظر بگیریم و فرمایش مولایمان امام جعفر صادق (ع) را شیرۀ جان کنیم که فرمودند:
💠『نحن عين الوجود』
📚(مشارق الانوار، ص۷۵)

🔷 آن وجودی که به اشاره نمی‌آید، در ولیّش ظاهر و در عین ظاهر بودن، غائب است.

🔹ولیّ ای که:
💠 【قطْبُ الْوُجُودِ وَ سَمَاءُ الْجُودِ وَ شَرَفُ الْمَوْجُود】
📚(بحار الأنوار،ط-بيروت،ج ۲۵،ص:۱۷۰)

🔹ولیّ ای که:
💠【مبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ】
📚(بحار الأنوار،ط -بيروت، ج ۲۵،ص:۱۷۴)

🍃۞ چنین ولیّ ای، تمامِ ظهورِ وجودِ حقّ تعالی است.

✨⇯⇦ چنین ولیّ ای، آن "هـــو"یی است که به تجلّی آمده که در اذن دخول دوم مشاهد مشرفه (مفاتیح الجنان) می‌خوانیم:

💠『 الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِحُكَّامٍ «يَقُومُونَ مَقَامَهُ» لَوْ كَانَ حَاضِرا فِي الْمَكَان. 』
❃ شکر خدایی را که بر ما منّت گذاشت به حُکّامی (منظور؛ حضرات آل‌الله ع) که مقام حقّ تعالی را بپاداشتند، اگر خدا حاضر در این مکان (یعنی؛ حرم مطهّر حضرات ع) بود (که قطعاً خداوند در هر مکانی هست).

🔷 از این رو ذات غیب الغیوبی که به چنگ معرفت هیچ موجودی نمی‌آید، بتمامِهِ به حضرات آل الله (ع) شناخته می شود که فرمودند:

💠【بنَا عُرِفَ اللَّه】
✿ یعنی فقط و فقط خداوند به ما شناخته شد.

💫 شناخته شدن خداوند متعال که ذاتی بسیط است، بسیار جای دقت دارد.

♦️✓ اوّلا؛
اینکه "باء" در "بــنا عرف الله" باء الصاق حقیقی است که تمام الله در "نا"ی "بنا" قابل اشاره است.

♦️✓ ثانیاً؛
عارف شدن به الله، بیرون از "ـــنا"ی "بنا" نیست که اگر چنین باشد، صمدیّت الله زیر سؤال است ( اثباتش ان شاءالله در بیانات آینده).

♦️✓ ثالثاً؛
ذات حضرت حق، بسیط است و بسیط، مرکّب نیست که جزء داشته باشد.
یعنی مرکّب نیست که کسی بگوید العیاذ بالله مقداری از خدا به حضرات آل الله (ع) شناخته شده و مثلاً بقیۀ خدا شناخته نشده است!

💭 این تصوّرات، تصوّرات غلطی است که از درک نشدن بسیط بودن ذات حاصل شده است.
بسیط، مرکّب نیست که کسی بگوید آل الله (ع) مظهرِ مقداری از خدا هستند و بقیۀ خدا العیاذ بالله قابل اشاره به ایشان نیست!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••

.

🔹

🌿 با توضیحاتی که تا بدین جا روزی شد، مطلب را جمع بندی کنیم:

ذات باریتعالی "عالم" و "خالق" و "ربّ" و "قادر" و "اله" (و کلّاً هر اسم و صفت دیگر) است قبل از اینکه حتی این عناوین و اسماء و صفات وجود داشته باشد.

👈🏻❖ این علم و قدرت و ربوبیّت و الوهیّت و خالقیّت (و بقیهء موارد) باطنی دارد؛ و آن ولایتِ خداست که حقّ الحقّ و باطن الباطن و سرُّ السرّ است.

🔸❓کدام ولایت را می‌گویم؟

🔅 همان که حضرت مولی علی (علیه السّلام) می‌فرمایند:

💠【 ولایَتی وِلایةُ الله 】
✤ ولایت من، ولایت خداست.
📚(الأمالي للصّدوق،ص: ۶۰۶)

🔅 همان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

💠『إنَّ أَمْرَنَا هُوَ الْحَقُّ وَ حَقُّ الْحَقِّ وَ هُوَ الظَّاهِرُ وَ بَاطِنُ الْبَاطِنِ وَ هُوَ السِّرُّ وَ سِرُّ السِّرِّ وَ سِرُّ الْمُسْتَسِرِّ وَ سِرٌّ مُقَنَّعٌ بِالسِّرِّ』
✥ همانا امر ما (ولایت) همان حقّ است و حقِّ حقّ است و او ظاهر است و باطنِ باطن است و او سرّ است و سرِّ سرّ است و سرّ پنهان است و سرّ پوشیده شده به سرّ است.
📚(بصائر الدّرجات، ج ۱،ص: ۲۹)

♦️✔️ ولایت همان باطنی است که چون در خفا بود، عنوان «ولایت» هم نداشت و باطنِ تمام اسماء الهی است. اله و ربّ و خالق و رازق و غافر و... همه، ظهور آن ولایت است.

🔹ولایت، در اسم "اله" ظاهر شده و همه را مألوه خود می‌کند.
🔹ولایت، در اسم "ربّ" ظاهر شده و مَربوب را ایجاد می‌کند.
🔹ولایت، در اسم "خالق" ظاهر شده و مخلوق را رقم می‌زند.
🔹ولایت، در اسم "رازق" ظاهر شده و مرزوق را می‌آورد تا رزق دهد.
🔹ولایت، در اسم "غافر" ظاهر شده و عالَم را می‌آمرزد.
و إلی آخِره...

☑️ امّا ولایتِ خدا را چیزی بیرون از خدا نبینیم.
👈🏻 «ولایت»، ذاتِ باریتعالی است. ➩
او ولایت دارد، زیرا خودش را دارد. نه اینکه ولایت چیزی بیرون از او باشد.

🔸امّا ولایت را که باطن الباطن است، در آنجا که هیچ اسم و عنوان و تصوّری ندارد و اسماء و عناوین دیگر هم به آن ایجاد نشده است، چگونه بیابم؟

🍃✅ ولایت، خودِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند.
در #حدیث_طارق_بن_شهاب که جان عالم وجود، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در مورد #امامت ، شرحی مبسوط فرموده و سینۀ عشّاق را شَرحه شَرحۀ حبّ خویش می‌سازند، #مقام_امام را چنین بیان می‌دارند که خودِ ولایت است. دقت بفرمائید:

🔻【فَهِيَ‏ عِصْمَةٌ وَ «وَلَايَة»】🔺

📚(بحار الأنوار، ط - بيروت، ج ۲۵، ص:۱۷۰)

✅ اینجا جایِ اعتکاف است!
ان شا الله که مراتب این مطالب، یک به یک با دلِ خوانندگان عزیز، شیفتگان حقیقت، یگانه شده باشد.

🍃۞ اگر تصوّر کوچکترین دوئیت بین حقّ تعالی و ولیّ او هنوز جولان بدهد، پذیرش این معارف محال است. مگر اینکه متوجه نباشیم چه مطالبی بیان میشود!
پیشتر در #ﺑﯿﺎﻥ_چهاردهم_حقیقة_الولایة "مِن دون الله" نبودن حضرات آل الله علیهم السلام بیان شد.
(رجوع شود به 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/111)

🔔(در آینده در مورد #من_دون_الله نبودنِ حضرات (ع) به تفصیل خواهیم خواند)

🔸￩ و #سخن_یازدهم_حقیقة_التوحید در بیان روزی شد که خودیّت و نفسِ حقّ تعالی، حضرات آل الله علیهم السلام هستند.
(رجوع شود به 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/271).

🍃⏎⧈ بنابراین وقتی بیان میشود که باطنِ "الله"، حضرات آل الله (علیهم السلام) هستند. باطنی نیست که جدایِ از الله باشد. باطنِ الله، خودِ حقّ تعالی و خودیّت اوست که قرآن می‌فرماید:

💎﴿هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ «الْباطِن»﴾💎
📘(حدید، آیۀ ۳)

👁‍🗨 دقت فرمودید؟
🔻« #هو_الباطن »🔺 ؛
👈🏻 خودِ ذاتِ حقّ تعالی، همانطور که «الظاهر» است، «باطن» است.

🔅نه ظاهرش، دونِ خودش است و نه باطنش.
نه اسم و رسمش غیر خودش است، و نه ذات و نفسَش.

🍃۞ این معرفت اگر نوش جان شد، فرمایش حضرت مولی المَوالی، امیرالمؤمنین، علی بن ابیطالب (علیه السّلام) بایستی به جانْ دمساز و یگانه گردد که مولایمان می‌فرمایند:

🔻『انا المَعْنیٰ الذّی لا یَقَعُ علیه اسمٌ و لا شِبهٌ』🔺
✣ منم معنایی که نه اسم بر آن واقع می‌شود و نه شِبه و تصوّری.
📚(مشارق الأنوار و الیقین،ص ۲۶۹)

🍃֎⇦نتیجۀ اوّل از کلام مولی (ع) :

🍃۞ خدا روزی کرده است و می‌دانیم که حضرات آل الله علیهم السّلام "#اسماء_الحسنی" و "#صفات_الله_العلیاء" و "مَثَلُ الاعلیٰ"یِ خداوند هستند.

🔸آیا مقام ایشان تنها مقامِ اسم و صفت و مَثَل و فعل و اثر است؟! (و در تعیّنِ اسم و صفت و مَثَل و فعل و اثر هم ماندیم!)
🔹خیر! به اینجا متوقّف نشو که؛

💢〖عجَزَ الْوَاصِفُونَ عَنْ كُنْهِ صِفَتِه وَ لَا يُطِيقُونَ حَمْلَ مَعْرِفَةِ إِلَهِيَّتِهِ وَ لَا يَحُدُّونَ حُدُودَهُ لِأَنَّهُ بِالْكَيْفِيَّةِ لَا يُتَنَاهَى إِلَيْهِ〗
📚(اصول کافی،ج ۱،ص۱۳۷)


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹