.
💫
•┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈•

🌸 بعثتِ خود بر خود احد، به مصدریّت مبعث احمد (ص)، از اعلیٰ مرتبۀ عالم لایزال، تا ادنیٰ مرتبۀ عالم زوال، چون به چشم وحدت نظاره شود، چشمۀ لطفْ هزاره شود و کلمه‌ای از آن گزاره.

از خیل مطالب و مباحث این روز عزیز، به لطیفه‌ای از عبادتِ حضرت بارى شأنُه العزيز اشاره می‌شود.

✿ «صلوات»، مبحثی است پر رمز و راز، که بحر موّاج لطائفش بیش از قلم‌هاست.
به برکتِ صاحبِ مبعث، حضرت احدی شوکت، و احمدی منسب، خاتم الانبیاء و المرسلین، محمّد مصطفی صلّی الله علیه و آله و سلّم، قطره‌ای از قُلزُم عنایتشان را بخوانیم و ان شاء الله روزگارمان را به صلۀ صلواتشان پیوند زنیم.


از روی تو و زلـــف تو ای لُـعبت کشمیر
مَه خفته بخفتان بوَد و زهره به زنجیر
دل در خــم زلـــف تو کنـــــد نالـۀ شبگیر
ای روی تو از خـُـلد بَــرین آمده تفسـیر

مِی ده که شده روی زمین خُلد مخلّد



🍃 اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم.

🖊️🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


↪️🆔 @ehsannil

•┈┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈┈•
.

.

🔸༺•اا۞•لطیفه‌ای از صلوات و «دائم الصلاة»•۞اا•༻

➖
༺۞•••◈•◈❁◈•◈•••۞༻
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده ➖
↗️ https://t.me/ehsannil2/80
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅

💎 قرآن کریم در سورۀ معارج می‌فرماید:

🔻 【 إنَّ الْانسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (۱۹)
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (۲۰)
وَ إِذَا مَسَّهُ الخْـَيرُ مَنُوعًا (۲۱)
إِلَّا الْمُصَلِّينَ (۲۲)
الَّذِينَ هُمْ عَلىَ‏ صَلَاتهِـِمْ دَائمُونَ (۲۳)】

ترجمه :

〖❁ ۱۹ به راستى انسان بسيار حريص [و بى‏تاب‏] خلق شده است.
❁ ۲۰ چون آسيبى به او رسد بى‏تاب است.
❁ ۲۱ و چون خيرى به او رسد بخل ورز است.
❁ ۲۲ غير از نمازگزاران.
❁ ۲۳ همان كسانى كه بر نمازشان پايدارند. 〗🔺

─┅─══•❁🌸❁•══─┅─

🔹【 إِنَّ «الْانسَانَ» خُلِقَ هَلُوعـــاً】🔹
به راستى انسان بسيار حريص [و بى‏تاب‏] خلق شده است.

☘️ همینکه در این آیۀ شریفه، لفظِ "انسان" را فرمودند، پس شرافتِ انسان بودن را دارد و کافر و مشرک نیست.

✿ انسان، 『 هَلوع』 است یعنی سیری ناپذیر است.

🔶 امّا چطور سیری ناپذیر است؟

🔷 در دو آیۀ بعد شرحش را می‌فرماید:

【 إذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا(۲۰)
وَ إِذَا مَسَّهُ الخْـَيرُ مَنُوعًا(۲۱)】

〖 ۲۰ چون آسيبى به او رسد بى‏تاب است.
۲۱ و چون خيرى به او رسد بخل ورز است. 〗

💠 پس 『 هَلوع』 اینطور است که موقع مَسّ الشّر، بی‌تابی می‌کند و موقع مسّ الخَیر، منع می‌کند.

🔶امّا این چه ربطی به حریص بودن و سیری ناپذیر بودن دارد؟

🔷 هر دویِ 『 جَزوع』 و 『 مَنوع』 بودن، در جهت حرص داشتن و طلب بیشتر است که ➷؛

❄️ جزَع ؛ مترتّب بر مسّ شَرّ است و 『 جَزوع』 می‌ترسد که ضرر کند.
❄️ منَع ؛ مترتّب بر مسّ خَیر است و 『 مَنوع』 بُخل می‌ورزد که مبادا از دست بدهد.

☑️ دقت کنید :
شرّ و خیر در اینجا نسبی است و در مقابل یکدیگر است. و 『 جَزوع』 و 『 مَنوع』، از اینکه حاکمیّت مطلقۀ حقّ را تا شرّ و خیر نمی‌بیند، بلکه گرفتار حدّ و تعیّن آنچه رسیده ، شده است، 『 جَزوع』 و 『 مَنوع』 خواهد بود.


💠 نماز، عبادت است.
🔰 عبادت کنندگان طبق فرمایش حضرت امام جعفر صادق علیه السلام سه دسته می‌شوند :

🔻【 إِنَّ الْعُبَّادَ ثَلَاثَةٌ ؛
✖️➀ قوْمٌ عَبَدُوا الله عَزَّ وَ جَلَّ خَوْفاً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ
✖️➁ و قَوْمٌ عَبَدُوا الله تَبَارَكَ وَ تَعَالَى طَلَبَ الثَّوَابِ فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأُجَرَاءِ
✓ ➂ و قَوْمٌ عَبَدُوا الله عَزَّ وَ جَلَّ حُبّاً لَهُ فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ.】

〖 عبادت‏ كنندگان سه دسته‏ اند:
✖️➊ گروهى كه خداى عز و جل را از ترس عبادت كنند و اين عبادت بردگانست،
✖️➋ و گروهی كه خداى تبارك و تعالى را به طمع ثواب‏ عبادت كنند و اين عبادت مزد گیرندگان است .
✓➌ و گروهی كه خداى عز و جل را براى دوستيش عبادت كنند و اين عبادت آزادگان است و این بهترين عبادتست.〗🔺

(📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۲، ص۸۴)

✅ دقت بفرمایید :

✖️➊ گروه اوّل که از ترس عبادت میکنند با آیۀ 《إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً》 تطبیق میکند که آتش و جهنّم برایشان شرّ است و به ترس و جزع از آتش، عبادت می‌کنند.

✖️➋ گروه دوّم که به طمع ثواب عبادت می‌کنند با آیۀ 《وَ إِذَا مَسَّهُ الخْـَيرُ مَنُوعاً》 تطبیق می‌کند که بهشت و نعم آن که برایشان خیر است را در راه محبوب کنار نمی‌گذارند و به شوق مُزد و ثواب و بهشت، عبادت می‌کنند و در نتیجه عبادت می‌کنند ولی به 『 مَنوع』 بودن عابد هستند و نعمت اخروی را برای خدا ذبح و قربان نمی‌کنند.

❌ هر دو دستۀ اوّل، در تعیّن‌ها متوقّف شده‌اند و به عبارتی؛ خودیّتشان را کنار نگذاشته و برای «خود» و در جهتِ «خود»، 『 هَلوع』 (سیری ناپذیر و حریص) هستند.

✓➌ امّا دستۀ سوّم که خدا را برای دوست داشتنِ خدا عبادت می‌کنند؛ از «خود» آزادند و خودیّتی ندارند و در نتیجه عبادتشان، عبادتِ 『 الْأَحْـــرَار』 (یعنی آزادگان) است.
🔅این دسته فانی در حقّ تعالی هستند و خدا را برای خودِ خدا خواسته و عبادت می‌کنند و نه از ترس جهنم، و نه به شوقِ بهشت. اینان همان کسانی هستند که در دنبالۀ آیه به ایشان اشاره فرموده است ؛

🌸【 إِلَّا الْمُصَلِّينَ (۲۲ معارج)
👈 الَّذِينَ هُمْ عَلىَ‏ صَلَاتِهِـمْ دَائمُونَ(۲۳)】🌸

پس 『 الْأَحْـــرَار』 کسانی هستند که 《عَلىَ‏ صَلَاتِهِـمْ دَائمُونَ》 می‌باشند.


🔰 سیّد احرار و حقیقتِ حریّت و سالارِ آزادگی، حضرت مولی امیرالمومنین علی علیه السلام می‌فرمایند:

💠«مَا عَبَدْتُكَ خَوْفاً مِنْ نَارِكَ
وَ لَا طَمَعاً فِي جَنَّتِكَ
لَكِنْ وَجَدْتُكَ أَهْلًا لِلْعِبَادَةِ فَعَبَدْتُ»💠
[خدایا!] نه از ترس آتشت و نه به طمع بهشتت ، عبادتت نکردم
بلکه ترا اهل برای عبادت یافتم.

(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۶۷،ص۱۸۶)


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

🔶 #صلوات_چیست ؟

🌸 صلوات از ریشۀ "صَلَّ" است.
✾ یکی از معانی "صَلّ" یعنی "وَصَل".
👈 وصل شدن در عالم نور، فناست.

🔲 امّا چه چیز به چه چیز با صلوات وصل و فانی می‌شود؟

💢 مصلّیٖ (صلوات کننده) به صلوات ، فانی در مُصلّیٰ عَلیه (حضرات آل الله -ع-) می‌شود.
⭕️ یعنی کسی که صلوات می‌کند (عمداً فعل "می‌کند" استفاده کردم و إن شاء الله علّت را خواهیم خواند*￬)، فانی در مُصلّیٰ عَلیه می‌شود.

❃ توجّه فرمودید چه عرض شد؟

🔆 هر عبادتی، فانی کنندۀ عبد در معبود است.
🔅به همان اندازه که شخصی، عبادت می‌کند، فانی در معبود است و او نیست و معبود و ربّ به "عبد" ظاهر است که حضرت امام جعفر صادق(ع) می‌فرمایند 〖الْعُبُودِيَّةُ جَوْهَرٌ كُنْهُهَا الرُّبُوبِيَّة〗(عبودیّت جوهره‌ای است که باطنش ربوبیّت است/📚مصباح الشریعه - باب عبودیّت).

پس صلوات، فانی کنندۀ مُصلّیٖ در مُصلّیٰ علیه است.

￪* ✅ نکته‌ای در حاشیه : ◈ ◈ ◈

🔸چرا بیان شد که 【صلوات می‌کند】 و عرض نشد〖صلوات می‌فرستد〗یا 〖صلوات می‌خواند〗؟!
🔹برای اینکه دقتی افزون داشته باشیم!

♦️ تحلیلاً ؛ صلوات یک صیغه دارد و یک حقیقت.
✵ صیغۀ آن؛ عبارتِ 『اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد』 است.
✵ و حقیقت آن؛ حقیقتِ 《اتصال》 به واسطۀ مطلقۀ یعنی محمّد و آل محمّد صلوات الله و سلامه علیه است.
⇦ ❃ پس صلوات می‌کنیم و آن حقیقت تا لفظ و صیغۀ صلوات، جاری و ممدود است.

♦️نماز هم چنین است. نماز را می‌خوانیم یا اقامه می‌کنیم؟
✿اقامه می‌کنیم (『 يُقيمُونَ الصَّلاةَ 』 / سورۀ بقره آیۀ ۳) .

❃ نماز؛ جلوه‌ای از جلواتِ حضرات آل الله(ع) است که می‌فرمایند؛ 『نَحْنُ الصَّلَاةُ 』 (📚بحار الأنوار،ج‏۲۴، ص۳۰۳).

⇦ ❃ اقامۀ نماز، اقامۀ ولایت مولی امیرالمؤمنین(ع) از باطن تا ظاهر است. و کسی که ولایت آل الله(ع) را ندارد، هرچند نماز کاملاً صحیحی بخواند، نمازش قبول نیست بلکه طبق روایت با سرقت و زنا فرقی ندارد (بلکه بدتر از آن است).

🔸اللّهم صلّ علی محمّد و آله ◈ ◈ ◈ ◈


🍃 دنبال می‌کنیم :

🌸 خدا هم صلوات بر حضرات آل الله (ع) می‌کند و اصلاً تنها خداست که می‌تواند صلوات بر آل الله (ع) داشته باشد و صلواتِ مؤمنین، ظهور صلوات خدا بر آل خودش (؏) است.

🔶 امّا با بیانی که گذشت (که صلوات، فانی کنندۀ مُصلّیٖ در مُصلّیٰ علیه است)؛
آیا خدا که مُصلّیٖ حضرات آل الله (ع) است، در حضرتشان فانی می‌شود؟

⚠️ پیش از خواندنِ پاسخ تذکّر زیر را بخوانید:

اگر تمام مطالب #کانال_معرفة_الحق با دقت و تأمّل خوانده و تصدیق نشده است، به همین مقدار از معرفتی که روزی شده، اکتفاء کنید و الباقی این مطلب را مطالعه نکنید تا إن شاء الله به صبر و ادب، باب رهیابی به این دقائق برایتان مفتوح بماند.

در مقدمه این کانال عرض شد که مبانی را در #کانال_معرفة_الحق بیان می‌کنیم و #کانال_الالطائف_الالهیة محفلِ حیرانی بر اساس مبنای معرفتی است.
(آدرس #کانال_معرفة_الحق 👈 https://t.me/ehsannil3 )

🔷 پاسخ :

"فانی" که به معنایِ فنا و نیستی حدّی است و سیر استکمال منظور گردد، برای خدا معنا ندارد.
امّا آن فنائی منظور است که نفس کمال است، و فانی و مفنا فیه یک حقیقت است.
فنای صلواتِ حقّ تعالی، اینچنین فنایی است و آن اضمحلال وحدت در کثرت است که وحدت در کثرت، ظاهر است.
خداوند متعال در بیحدّی و عالم نور، فانی در مُصلّیٰ علیه خویش است.


حضرات آل الله(ع)، خودیّت حق تعالی و #عین_شخصی او می‌باشند و اضمحلال، با در نظر گرفتنِ عین شخصی منظور نظر است و نه مطلب دیگر.

(برای شرح #عین_شخصی رجوع بفرمائید به 👈 https://t.me/ehsannil3/299)

💠 حقّ تعالی در صلوات خود [در بیحدّی و عالم نور]، مضمحل در مُصلّیٰ علیه (آل الله -ع-) میگردد.
منتها عرض شد که مُصلّیٰ علیه نیز، خودیّت خودِ حقّ است.
این فنا، نفسِ حرکت و نفسِ کمال حقّ تعالی است که دائم الصلاة بودنِ حقّ یعنی دائم الصلوٰة بودن اوست یعنی دائماً بر خودیّت خویش یعنی محمّد و آل محمّد (ص) در کمال و اطلاقِ اتصال است.


◆ صلوات، مطلق اتصال است. مطلق و نفسِ اتصال، متعلّق نمی‌خواهد.
♦️ صلواتِ خدا، حقیقتِ خداوندیِ خداست. صلوات حقّ تعالی، مطلقِ اتصالِ حقّ، به حقیقتِ خویش است.
که چون #مطلق_حقیقی است، پس #مطلق_علی_الاطلاق است. پس در حدّ اطلاقِ اتصال نمی‌ماند. بلکه به عین شخصی با نفسِ خویش (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام)، مقامِ وحدت و خفای او در مقامِ کثرت و جلای او، مضمحل است. و در همان نقطه، مقامِ کثرت و جلای او در مقامِ وحدت و خفای او مضمحل است. و این دو، دو چیز نیست، بلکه یک حقیقت است که در رفت و برگشتِ حبّی و اطلاقی و نوری بایستی دیده شود و این فنایِ خود بر خود حضرت حقّ جلّ جلاله و عظم شأنه است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

🔹

🔹


🤔 اشاره‌ای دیگر برای طالبین معرفت:


♦️ 『 دائـــم』 از نامهای خداست ("يَا دَائِم‏" / جوشن کبیر - 📚البلد الأمين، ص۴۰۴).

✿ اسماء خداوند #توقیفی است و قبلاً شرحش گذشته است.

(✅ برای شرح #اسماء_توقیفی رجوع شود به 👈 https://t.me/ehsannil3/186)

چون ذاتِ خداوند نفسِ دوام است و 『 دائِم』 است، اسمِ او 『 دائِــم』 است و اسمِ دائم، متوقّف بر دیمومیّت ذاتی خداوند است و اینطور نیست که از بیرون او اسمی به نام 『 دائِــم』 برای حقّ تعالی وضع شده باشد.
امّا دیمومیّت حقّ و دوام عَلَی الاطلاق داشتن و بقایِ خود بر خود او، به اتصال بر حقیقتش یعنی حضرت نفس الله تعالی، محمّد و آل محمّد علیهم صلوات الله و سلامه تعالی است.

این اتصال دائمی، اتصال دو شیء بهم نیست، بلکه حضور اطلاق علی الاطلاق خود بر خود است و با فعل مضارع "یُصَلّون" که دوام و استمرار را می‌رساند در آیۀ صلوات، ذکر آن می‌شود :

🔆"إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ «يُــصَـــلُّـــونَ» عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْليماً "🔆
(سورۀ احزاب آیۀ ۵۶)

🍃 بیان شد آنچه باید…
☝️إن شاء الله واقف باشیم که چه رزقی مرحمت شد!

✿این است که 🌸『مِنَ اللَّهِ دَائِمُ الصَّلَوَات』🌸 (📚بحار الانوار ج‏۹۹، ص۱۵۷) که "مِن"، "مِن" بیانیه است یعنی "الله"، "دائم الصلوات" است . یعنی خودیّت الله و دوامِ او را می‌خواهی ببینی، به مصلّیٰ علیه (مفنا فیهِ ) "الله" عزوّجل، یعنی محمّد و آل محمّد (صلّی الله علیه و آله) نظر کن.

❀ تمام دوام و بقای الهی از حاضر بودنِ الله نزد خودش است و خودیّت الله تعالی، حضرات 《نفس الله تعالی》 هستند ( زیارت مولی امیرالمومنین علی علیه السلام / 📚بحار الأنوار ج‏۹۷،ص۳۳۱).
✽ که فرمود 🔻『 هــو نفسه و نفسه هــو』🔺 خدا، نفسش است و نفسش خودش است (📚الكافي، ج‏۱، ص۱۱۳).

💠 این دائم بودن و دوام عَلَی الاطلاق حقّ تعالی است.
👈 تمام بقای حقّ، در دائم الصلوات بودن او هویداست.

☀️ او باقیست و نام او "الباقی" است ("هو الباقی") که "باقی" اسم فاعل برای بقاست که حالِ "هو" چنین است.
♦️ بقاءِ حقّ، از مصدر و خودیّت خودِ اوست، که اصل البقاء، 『 أَصْلُ كُلِّ خَيْر』 (" نَحْنُ أَصْلُ كُلِّ خَيْر" /📚الكافي ط - الإسلامية، ج‏۸، ص۲۴۲) ، یعنی حضرت "بقیة الله" روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه هستند.

این است که حضرت مولی امیرالمومنین علی علیه السلام در حدیث طارق بن شهاب شرح حال امام و حال خود می‌فرمایند و سرّ هویدا می‌نمایند که امام 《مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ》 است (📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۵، ص۱۷۴).
حقّ تعالی که ابتدا و انتهایش خودش است، آن امام است.

✿این است که خداوند که 『 دائم الصلوات』 است، 『 دائم الصلوٰة』 است که در حدیث معراج آمده است که جبرئیل به حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله عرض کرد 🔻"إنّ ربّك يصلّى"🔺 همانا خدایِ «تـــو» در حال نماز است.

⚠️ ان شا الله مجالس، بالامانة بماند و این مطالب چون پیش نیاز می‌طلبد، جایی مطرح نشود که باعث زحمت یا انکار دیگران گردد.

ادامه می‌دهیم…


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

.

🔂༺•اا۞• لطیفۀ صلوات شعبانیه؛
سِـــرّی در سِــــیــر! •۞اا•༻

➖➖➖➖➖➖➖
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده ➖
↗️ https://t.me/ehsannil2/90
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅

🔔 صلوات شعبانیه، سیر دهندۀ سالکان است!

آنچه از رموز و دقائق و لطائف این صلوات در بیان روزی شده، نیازمند مقدمه‌ای است و بیشتر و پیشتر، نیازمندِ «حالِ استماعِ» خوانندگان عزیز.

🍃 از این رو؛ به قدر طلب، و به میزان استقبال عزیزان، لطیفه‌ای از این صلوات را با بیانِ مقدمه‌ای (که آن هم از لطائف است) خواهیم خواند:


🔰 #شفاعت ، از مادّۀ «شفع» بوده که «#شفع» به معنایِ جُفت می‌باشد.
دقت شود که «جفت»، دو تا نیست، بلکه در «جفت بودن»، یگانه است و فریادِ توحید سر میدهد.

✖️اغلب چنین تصوّر می‌کنند که؛ شفیع (شفاعت کننده) کسی است که بندۀ خدا (مشفوعٌ) را به خدا متصل می‌کند.
♨️ این در فرض تثلیث است! یعنی خداوند و شفیع و مشفوع (شفاعت شده) سه چیز یا سه نفر تصوّر شده‌اند و تا آخر هم به این تثلیث و شرک باقی ماندند!

✖️اینطور معنا کردن و فهمیدن و اعتقاد داشتن به شفاعت، شرک است و با نفسِ شفاعت که توحید و یگانگی است مغایرت دارد.

🔅ما در عالم نور و با معیارات آن، باید عارف به معارف شویم نه با معیارات عالم حدود و ابعاد که ظلمت است و دوری.
#المعرفة_بالنورانیة ، اصل الأصول معارف حقیقیه است.


⭕️ «شفیع»، بر وزنِ فَعیل، صفتِ مشبهه می‌باشد.

صفت مشبهه، شدّت و مبالغه دارد و از این رو؛ هم به معنایِ اسم فاعل است و هم به معنایِ اسم مفعول.
و چون در عالم نور نظر شود؛ «شفیع»، طرفین خود را به #عین_شخصی فراگرفته است.

✳️ یعنی «شفیع» در نقطۀ شفاعت؛
✽ هم شافع (شفاعت کننده) است و هم مشفوع (شفاعت شده).

💠 حضرات آل الله علیهم السلام «شفیع» هستند و اصلاً بقولِ مطلق، شفیع، فقط و فقط حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند و «شفیع» بودنِ حقّ تعالی، شفیع بودنِ خودیّت او، یعنی حضرات نفس الله (علیهم السلام) است.
و اینکه مؤمنین، شفاعتِ دیگران را می‌کنند؛ در نقطۀ «شفیع بودن»، ظاهر کنندۀ مقامِ شفاعتِ آل الله (علیهم السلام) هستند و نه اینکه شفیعانی باشند در کنار حضرات ائمۀ اطهار (؏).

🔰 که حضرت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله به قول مطلق می‌فرمایند:

🔷『 أَنَا صَاحِبُ الشَّفَاعَة』🔷
من صاحب شفاعت هستم.

(📚بحار الأنوار ج۱۶، ص۳۶۴)


🌐 عالَم، به شفاعتِ حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله خلق شده است و کینونَت و بودِ اشیاء، به شفاعتِ حضرت (ص) است (دقت کنیم❗️).

❌ نه اینکه اشیاء، اوّلاً چیزی بوده، و بعد از اینکه چیزی هستند، شفاعت را پذیرا می‌باشند.
اینطور نیست!

✾ شفاعت، سه مرتبۀ کلّی ذات و صفت و فعل را فراگرفته است و #توحید_ذاتی و #توحید_صفاتی و #توحید_افعالی را رقم زده است.

مرتبۀ مخفی و جلالِ شفاعت، #شفاعت_در_ذات است که غالباً کمتر به آن عنایت می‌شود!
👈 شفاعت در تکوین، شفاعت در ذات اشیاء است.

🔲 شفاعت ذاتی، در ترسیم عالم است و هر شیئی در نفسِ «شیء» بودنش، با رغبت و یا با کراهت، تسلیم شفاعتِ آل الله علیهم السلام شده است تا کینونَت و خلقت یافته.

قرآن می‌فرماید:

💎 【 وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ كَرْهاً وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ】💎
حال آن كه هر كه در آسمان‏ها و زمين است خواه ناخواه فرمانبردار اوست و همه به سوى او بازگردانده مى‏ شوند.
(سورۀ آل عمران علیه السلام آیۀ۸۳)

⤵️ #شفاعت_در_تکوین که راسِم عالم (ترسیم کننده و ایجاد کنندۀ عالم) است، قوسِ نزولِ شفاعت است.
⤴️ شفاعت در تکوین، به #شفاعت_در_تشریع (که قوس صعود عالم است)، تجمیع می‌گردد.

🔄 اینها دو شفاعت نیست. بلکه شفاعت، هرگز با دوئیت نمی‌سازد که اصلاً شفاعت، ظهورِ توحید حقّ تعالی است. شفاعت تکوینی به #عین_شخصی شفاعت تشریعی است و فرقشان، فرق نوری است و نه فرق ظلمتیِ عالم حدود.

(برای مطالعۀ شرح #عینیت رجوع بفرمائید به 👈🏻 https://telegram.me/ehsannil3/299)

⭕️آن کسانی که توحید حقّ را به اختیار خویش بپذیرند (یعنی در تشییع - فراتر از تکوین)، شفاعت را تشریعاً قبول کرده‌اند.

🔃و چون تشریع، جمع کنندۀ تکوین است، قوس نزولِ تکوین را با قوسِ صعودِ تشریع، در وجودِ خویش، تکمیل می‌کنند.


✿ مؤمنین، شفاعتِ در تکوین را پذیرفته و با قبولِ مُفتَرض الطاعه بودنِ حضرات آل الله علیهم السلام (یعنی واجب الاطاعه بودن ایشان) و پذیرش شریعت حضرات (؏)، مَشفوع واقع می‌شوند (شفاعت کرده شده).

⤵️ پس قوس نزولِ شفاعت (که شفاعتِ در تکوین است)، به اختیار مؤمنین، در قوسِ صعود کامل میگردد.⤴️


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

❌امّا سایرین، خودشان شفاعت حقّ را نمی‌پذیرند و از حیطۀ #اختیار بیرون رفته و در حقیقت به انسانیّت (که مختار بودن است)، پشت می‌کنند. قرآن در وصفشان می‌فرماید:

● 【 أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ «شُفَعاءَ» قُلْ أَ وَ لَوْ كانُوا لا يَمْلِكُونَ شَيْئاً وَ لا يَعْقِلُونَ
● قُلْ «لِلَّهِ الشَّفاعَةُ جَميعاً» ...】

◉ آيا غير از خدا شفيعانى براى خود گرفته‌اند؟ بگو: آيا هر چند مالك چيزى نباشند و تعقل نكنند؟
◉ بگو: شفاعت، يكسره از آن خداست...

(سورۀ زمر آیات ۴۳ و ۴۴)


🔆 همانطور که هر امری را وقتی مقدّر است و هر ثمری را فصلی، پذیرش شفاعت نیز در وقت و ماه خاصّی، به ظهور می‌آید.➷

⭕️ شعبان، ماه شفاعت است که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🔻『 إِنَّمَا سُمِّيَ شَعْبَانُ «شَهْرَ الشَّفَاعَةِ»
لِأَنَّ رَسُولَكُمْ يَشْفَعُ لِكُلِّ مَنْ «يُصَلِّي عَلَيْهِ» فِيه‏』🔺

￭ همانا شعبان «ماه شفاعت» نامیده شد
زیرا رسول شما (ص) هرکس را که به او در این ماه، «صلوات» بفرستد، شفاعت می‌نماید.

(📚 وسائل الشيعة، ج‏۱۰، ص۵۱۲)


😀 نکته :
🔻
بیانِ 『 رسولکم』 بجایِ "رسول الله" جایِ تأمّل است!
❖یکی از دقایق این است که "ـکم" بودن یعنی به اشاره آمدنِ شما، به "رسول" است.
⇦ پس آنکه جانِ توست را بپذیر و شفاعتش را قبول کن و به او با «صلوات»، وصل و فانی شو و اینطور، محقَّق به توحید حقّ شده و مستغرق در او باش.
🔺


❀ ماه شعبان، ماه پیامبر اکرم (ص) است که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) می‌فرمایند «شَعْبَانُ شَهْرِي» (📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۴، ص۹۰).

❀ و فرموده‌اند که شعبان، ماه صلوات است.

☘️ پس #شعبان؛ ماه پیامبر اکرم (ص) و ماه شفاعت و ماه صلوات است.

این سه، یک حقیقت می‌باشد که ؛

⇚♦️#ماه_شعبان؛ ماه پذیرش شفاعتِ شفیعِ مطلق یعنی حضرت «رَحْمَةً لِلْعالَمين» رسول اکرم(ص) و ائمۀ معصومین(ع) است. که نقطه شَفع و جفت شدن، همان صلوات است که صلوات صحیح (و نه ابتر! یعنی با «آلـه»)، ظهورِ پذیرش شفاعت حضرت (ص)، توسّط مؤمن است.


💠 و در تحلیل و مقامِ فرق نوری (و در #عین_شخصی) اینطور بیان می‌شود:

⤵️ حضرت «رَحْمَةً لِلْعالَمين»(ص) ترسیم کننده عالَم هستند (#قوس_نزول)
⤴️ و حضرات ائمه اطهار علیهم السلام، تجمیع کنندۀ عالَم (#قوس_صعود).


☀️ حقّ تعالی از مقام لا اشاره، به خودیّت خویش (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام)، حضورِ مطلق عَلی الاطلاق را ظاهر نمود و عالم اشاره را، ترسیم.

✻حضرت باری تعالی، به حضرت "رَحْمَةً لِلْعالَمين" (ص)، عالم اشارات را در «شش روز» خلق نمود.
در هفت آیۀ قرآن این مهمّ بیان شده است. از جمله:

💎【«هُــــوَ» الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في‏ «سِتَّـــةِ أَيَّامٍ» ثُمَّ اسْتَوى‏ عَلَى الْعَرْش‏】 💎
او کسی است که آسمان‏ها و زمين را در «شش روز» آفريد سپس بر عرش استيلا يافت‏.

(حدید،۵۴)

✽ شش روزِ ایّام هفته، ظهورِ «سِتَّةِ أَيَّامٍ» خلقت است.

👈🏻✦ و روز جمعه، که 《یوم الجمع》 و هنگامۀ قیامِ قائم آل الله (ع) و حقیقتِ قیامت، و قیامِ حقیقت است؛ مقام جامعیّتِ «جامع الشَتّات»، سلالة النبی، مُثبِت الثابت، اصل الحقّ، بقیة الله، حقّ الحقیق، حضرت موعود، حجة بن الحسن العسکری علیهما افضل صلوات المصلّین، می‌باشد.

👈🏻♦️شش روز خلقت، شش جهتِ اصلی عالم اشارات است و "جمعه"، نقطۀ جمعیۀ این تشتّتات.

🔳 «جمعه»، ظهورِ قیّومیّه مطلقۀ حضرت 《هُــــوَ》 (『«هُــــوَ» الَّذي خَلَقَ』) در قیّومیّت معیه با تمام آن شش جهت و ایّام ستّه است.

(قیومیت مطلقه و معیه 👈 https://telegram.me/ehsannil3/75)

🔲 قیّومیّت معیه، که همان جمعۀ ایّام ششگانه است، نقطۀ جمع کنندۀ خلقت است که آن، «وجه الله» بوده و حضرات آل الله علیهم السلام می‌فرمایند 🔹«نحنُ وَجهُ الله»🔹(📚البرهان، ج ۴، ص۲۹۴).

قرآن می‌فرماید:

🔻【فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ «وَجْهُ اللَّه»‏】🔺
پس به هر سو رو كنيد، همان جا وجه خداست.
(بقره،۱۱۵).

"تُوَلُّوا" نه صِرفاً گشتن و گذار باشد که این جهت و آن جهت شویم. بلکه یعنی هر ذی اشاره‌ای(ذوات، صفات، افعال، آثار) ، خارج از سیطرۀ حقیقی و حضورِ مطلقۀ «وجه الله» نیست.

و

🔻【وَ لِكُلٍّ وِجْهَةٌ «هُوَ» مُوَلِّيها】🔺
و براى همه چیزی وجهه‌‏ای است که حقّ تعالی گردانندۀ آن است.
(بقره،۱۴۸)

پس بلافاصله فرمود:

💎【 ... فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ
أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَميعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَديرٌ 】💎
پس بسوى خيرات هر جا که بوديد سبقت بگيريد که خدا همه شما را مى‌‏آورد که خدا بر همه چيز قادر است‏.

🔹 که خَیرات، همان وجه الله است. و همۀ شش روز و شش جهت، در پیِ "یوم الجمع" (جمعه) بودنِ وجه الله واله و شیدایند.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

💢 🌐 عالَم در شش روز، قوسِ نزولِ راسِمیّت، و قوس صعودِ جامعیّت را طیّ نموده تا با رسول رحمت، معراجِ حقیقت کرده و به فنایِ در ایشان، 『 قابَ قَوْسَيْن‏』 را پیموده، و در مقامِ جامعیّتِ 『 أَوْ أَدْنى』، مَحاقِّ حقّ را به فنایِ در حضرتِ موعود، یعنی بقیة الله الاعظم (روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) لبّیک گوید.
و هفتمین روزِ هفتۀ حقیقت را نیز به جان تثبیت کند.


🍃امّا آن شش روز و یک روز (جمعه) که یک حقیقتِ بسیطه است، به تحلیلْ اشاره می‌شود، تا یکبار برای همیشه بر پایِ معرفتشان جان دهیم و شاکر این قربان شدن باشیم.


♦️《مَبعَث》، مصدرِ میمی "بعث" است. و "بعث"؛ «برانگیختن» است.
◆ وجودِ حقّ تعالی، نفسِ بعثت است.

[در قیاس و تحلیل عرض میشود]
👈 برانگیختگی در «مطلق»، خودِ وجود است و در مقیّدات، قیام وجود است.

🔅روزِ قیامت را "یوم البعث" خوانند که روز برانگیختگی وجود در تمام مراتب ظهور است که فرمود:

💎【 فَهذا «يَوْمُ الْبَعْثِ» وَ لكِنَّكُمْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ】💎
و اين همان روز رستاخيز است ولى شما نمی ‏دانستيد.

(سورۀ روم آیۀ ۵۶)


🔳 《باعِث》 از اسماء حقّ تعالی است ("يَا بَاعِث‏" / جوشن کبیر ⇦ "باعث"،بقولِ مطلق). و اسماء الحسنی، حضرات آل الله علیهم السلام هستند.
در ادعیه نامِ "باعث" که به معنایِ مَبعوث کننده است را می‌خوانیم. مثلاً:

🔻『 يَا «بَاعِثَ» مَنْ فِي الْقُبُورِ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى‏』🔺

(📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۴، ص۱۶۳)

و حضرتِ حقّ، 🔻『بَاعِثَ الرُّسُل‏』🔺 است (📚كمال الدين، ج‏۱، ص۲۶۵).
و این، یک حقیقت است.

⇦ 🔶 «رحمةً للعالمین» حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله 《باعِث》 خلائق (یعنی مبعوث کننده) از قبورِ نیستی و عدم، به محشرِ هستی و وجودند.

🌸 مبعثِ حضرت (ص)، بعثتِ جانهاست که از ظاهر الظواهرِ تکوین، تا باطن البواطنِ تشریع ممدود و کشیده است.
❂ خلائق، در نفسِ شیء شدنشان (موجود شدن)، با رغبت یا با کراهت، مَبعثِ حضرت (ص) را پذیرفتند که موجود شدند و پا به حیات گذاشته و تکوین یافتند.

❂ و مؤمنین، این تکوین را در تشریع نیز لبّیک گفته و دعوتِ حقّ را پاسخ دادند که فرمود:

💎【 يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَجيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ «لِما يُحْييكُمْ»
وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ
وَ أَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ】💎

اى مؤمنان! نداى خدا و پيامبر را آن‏گاه که شما را به پيامى «حياتبخش» می‌خواند، اجابت كنيد،
و بدانيد كه خدا ميان انسان و دل او حايل می‌گردد
و به حضور او گرد آورده می‌شويد.

(سورۀ انفال آیۀ۲۴)

که:
🔻◉ 『 إِذا دَعاكُمْ «لِما يُحْييكُمْ»』 :
نقطۀ احیاء، همان بعثت است و محلّ ترسیم، و ظهور حضرت "باعِث".

🔻◉ و 『 أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ』 :
نقطۀ جامعیّت «مَرء» ِ ترسیمی، و «قلب» ِ تجمیعی است.
و این مقامِ برزخیت کبری است و مقامِ "حائل" و "حجاب الله الاکبر" است.

🔻◉ و 『 إنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ』 :
نقطۀ حشر، نقطۀ تجمیع است و ظهورِ حضرتِ "حاشِر" (حشر دهنده).
که "حاشر" از نامهای مبارکِ حضرت رسول اکرم (ص) است که می‌فرمایند:

🔸『 سَمَّانِي فِي الْقِيَامَةِ «حَاشِراً» يُحْشَرُ النَّاسُ عَلَى قَدَمَيَّ 』🔸
[خداوند] مرا در قیامت، «حاشِر» نامید که مردم بر جایِ پایِ من محشور می‌شوند.

(📚الخصال، ج‏۲، ص۴۲۶)


که «حاشر» بودن و جمع کنندگی حضرت رسول اکرم (ص)، از نفسِ خویش یعنی ائمۀ اطهار (؏) است که حضرت مولی امیرالمؤمنین (؏) می‌فرمایند:

🔹『 أَنَا «الْحَاشِرُ» إِلَى اللَّهِ.
وَ أَنَا كَلِمَةُ اللَّهِ الَّتِي يَجْمَعُ بِهَا الْمُفْتَرِقَ وَ يُفَرِّقُ بِهَا الْمُجْتَمِعَ』🔹

من حشر دهنده بسوی خدا هستم.
و من کلمۀ خدایم که به آن تمام متفرقات جمع میشود و همۀ مجتمعات، متفرق می‌گردند.

(📚مختصر البصائر، ص۱۳۲)


↙️ این سه، یک حقیقت است و عینِ شخصیِ شخصِ شخیص عالَم وجود، حضرات آل الله علیهم السلام.
که چنانچه در تحلیل بررسی کنیم، می‌تواند اینطور بیان شود ➷:

♦️《باعث》 ؛ ترسیم کنندۀ عالم است و حضرت رسول اکرم (ص) می‌باشند و آن مقامِ نبی است و قوس نزول.
♦️《حاشر》 ؛ تجمیع کنندۀ عالم است و حضرات ائمۀ اطهار (ع) می‌باشند و آن مقامِ امام است و قوس صعود.


❃این سیرِ 《باعث》 و 《حاشر》، شش روز ترسیم و تجمیع است تا به حقیقتِ 《#یوم_الجمع》 که مقام قیّومیّت معیّه‌ ایّام است، و آن مقامِ «أَوْ أَدْنى‏» است، نائل گردد (اشاره به آیۀ ۹ سورۀ نجم).


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹