🌤

🍃 بنابراین؛

اشارۀ آیه به «لَعَلَّهُمْ "يَرْجِعُونَ"» ، اشاره به #رجعت است. هرچند ظاهر آیه بر آن میدارد که برگشتِ خلق و هدایتشان منظور باشد امّا فعلِ «يَرْجِعُونَ» به "عقبه" رجوع دارد و "عقبه" بواسطۀ تأویلی که در احادیث بیان فرمودند، ائمۀ اطهار (ع) از فرزندانِ امام حسین (ع) هستند و در معنا، "جمع" می‌باشد و مناسب آن فعلِ جمعِ «يَرْجِعُونَ» را بیان فرمود.

و بیانِ «لَعَلَّهُمْ» شایدها و گمانهایی از جنس گمان و آرزوهایِ مخلوقات نیست، بلکه "لعلّ"ی است که قائل آن خداوند متعال است پس با توجّه به معنایی که عرض شد، «لَعَلَّهُمْ» در اینجا به معنای ظنّ و گمان نیست، بلکه به معنای یقین می‌باشد یعنی قطعاً و یقیناً ائمۀ اطهار (ع) از امام حسین (ع) و فرزندانشان، رجعت خواهند نمود.

بنابراین از آن ریشه‌ای که امامت ممدود گشته است (یعنی حضرت ابا عبد الله الحسین ع) ، دوباره رجعتِ امامت آغاز می‌گردد.

🔔 در ضمن متذکّر شوم که در همان نقطه که یکی از حضرات آل الله (ع) به عنوان امام هستند، سایر ائمۀ اطهار (ع) خفیّــاً ، امامِ صامت می‌باشند و همه در نفسِ امام ناطقی که جلوه‌گر شده است، حاضرند.



🌿 و الحمد لله ربّ العالمین.



🔻"اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هذا الْمَوْلُودِ فِي هذا الْيَوْم‏ ...
قَتِيلِ الْعَبْرَةِ وَ سَيِّدِ الاسْرَةِ، «الْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَةِ يَوْمَ الْكَرَّة»"🔺
(قسمتی از دعای روز سوّم شعبان، روز میلاد حضرت سیّد الشهداء علیه السلام
📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۲، ص۶۸۹




#حضرت_امام_حسین‌ع_اولین_رجعت_کننده
🖊️🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🌿
.

☀️

🍃۞ و امّا؛ حضرتِ دلبر، دلبرِ مطلق، عالِمِ اکبر، اکبرِ عالَم، رحمتِ واسع، واسِعِ رحمت، ختمِ نبوّت، رسمِ رسالت،【مَعْدِنَ الكَرَم】، حضرتِ سیّد الکونین محمّد مصطفی صلّی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند:

🔻『أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كَانَ كافراً』🔺
مهمان را گرامی بدار، حتّی اگر کافر باشد.
📚جامع الأخبار (للشّعيري)، ص۸۴


🔻
⚠️ نکته: هر تعبیری و هر لفظی، از شخصِ حقیقیِ «اَلْمَعْنَى» برخاسته است. که «اَلْمَعْنَى» بودنِ او؛ به نفسِ «احد» و «واحد»بودنِ #مطلق (#مطلق_علی_الاطلاق) بودنِ اوست، و فرمودند؛

🔸『وَاحِدٌ أحَديُّ الذّاتِ وَ أحَديُّ المَعْنَى』🔸
📚التوحيد،للصدوق،ص۱۶۹

☀️☜ اگر شخصِ حقیقیِ «الْمَعْنَى»، و اطلاقِ حقیقی او شناخته شود، و با نور او، به هر امری، نظر گردد؛ از هر کلمه در کلام، و بلکه هر موجود و آیه و ذی‌اشاره‌ای، هویّتش هویداست، و آن ناپیدا، پیدا.
در این حال؛
موجِ #کثرت، به اوجِ #وحدت دلبری می‌کند.
🔺

🔰 الغرض؛
حضراتِ【مَعْدِنَ الْكَرَم】(؏)؛ نَفْسِ حضرتِ «کَریمﷻ» و «أَكْرَمَ الْأَكْرَمِين‏ﷻ» هستند.
[☀️☜『 السَّلَامُ عَلَى نَفْسِ‏ الله تعالَى』
📚 بحار الأنوار، ج‏۹۷،ص۳۳۱، زیارت حضرت مولی امیرالمؤمنین علی(؏)].

🌿۞ حضرتِ «کَریمﷻ» که به حقیقتِ نفسِ خویش، «کَریم» و «أَكْرَمَ الْأكْرَمِين‏» است؛
☀️☜ خودِ【لا إِلهَ إلّا هُو】[【اللهُ لا إلهَ إلّا هُو؛ بقره،۲۵۵】] بوده، و در مرتبۀ اعلایی از جلوۀ توحید؛
☀️☜【لا هو إلّا هو】است.

🌿۞ و از طرفی؛
🔸هر نهی‌ای از حضراتِ 『نَفْسِ الله تَعَالَى』(؏)؛
شدّتِ نفیِ جلالیِ【لا هو】می‌باشد.
🔹هر امری از حضراتِ『نَفْسِ‏ الله تَعَالَى』(؏)؛
شدّتِ اثباتِ جمالیِ 【إلّا هو】 می‌باشد.

🔔بنابراین؛
امرِ 🔻«أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كانَ كافراً»🔺؛
☀️☜ شدّتِ【مَعْدِنَ الكَرَم】بودنِ حضراتِ『نَفْسِ‏ الله تعالی』(؏) است.


🍃۞ و امّا ...
🔰«ضَیْف»؛ در لغت به معنایِ #مهمان است.
این لغت؛ برای مؤنّث و مذکّر، و مفرد و جمع، به همین صورت بکار می‌رود.
که این عدمِ تغییرِ «ضَیْف» در قوالبِ مختلف؛
رشحه‌ای از کرامتِ آن عالی‌جنابِ مطلق (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) است که آمِر به امرِ 🔻«أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كَانَ كافراً»🔺می‌باشند.

🌿֎ بدین بیان که؛
چون حضرتِ【مَعْدِنَ الكَرَم】(ص) بفرماید:🔻«أكْرِمِ الضّيْف وَ لَوْ كان كافراً»🔺؛
☀️☜ پس لغتِ «ضَیْف» هم به کرامَت حضرتشان (ص)، بدون تغییر در جنس مؤنّث و مذکّر، مفرد و جمع؛ انشاء و وضع می‌شود.

[🔔درکِ سیطره و حکومتِ اطلاقیِ شخص حقیقی عالَم (ص) در این مطلب، مهمّ است.]

💫۞ که؛
❀ #مؤنث؛ نشانی از مقامِ #قابل
✿ #مذکر؛ نشانی از مقامِ #فاعل
✾ #مفرد؛ نشانی از مقامِ #خلوت
❁ #جمع؛ نشانی از مقامِ #جلوت
است.

🌿۞ بنابراین؛
حضراتِ【مَعْدِنَ الكَرَم】(؏)، که از لاتعیّنی و جلالت و اطلاق و فائقیّتِ خویش؛
#عین_شخصی قابلیتِ مؤنّث و فاعلیتِ مذکّر، خلوتِ مفرد و جلوَتِ جمع می‌باشند؛
☀️☜ حالِ ثابتِ خویش را به «ضَیف» ظاهر می‌سازند و «ضَیف» برای مؤنث و مذکّر، مفرد و جمع، ثابت انشاء می‌گردد.

🍃֎⇦که کریمِ حقیقی و حقیقتِ کرَم؛
او که【مَعْدِنَ الكَرَم】و ربّ الکرَم و الإکرام (؏) است؛ به بلندایِ خودش إکرام می‌نماید. پس؛ مهمانش، در تفاوت نیست ولو اینکه کافر باشد.

🔔‌ که البتّه هر کسی به مسندِ «ضَیْف»؛ در مقابلِ این عالی‌جنابِ کَرَم (؏) و《مَعْدِنُ الْإيمان‏؛📚بحار، ج‏۳۹، ص۱۸۷》مورد اشاره واقع شود، حتّی اگر در أعلی مرتبۀ ایمان هم باشد؛ کافر است.

[⚠️ فتَأمَّل‏ْ جیّداً! که منظور؛ کافری نیست که - العیاذُ بالله - حضرات آل‌الله (؏) را قبول نکرده است! بلکه منظور؛ فقرِ محض در مقابلِ غنایِ محض است. که مقابلِ ایمانِ محض، کفر محض است. و در مقابلِ مؤمن محض، کافر محض قرار دارد.]

✅ نکته:
『وَ لَوْ』که برای #تقریر و #تأکید فعلِ قبل به کار می‌رود، در این حدیثِ شریف؛ به بلندایِ متکلّمِ حقیقیِ آن (ص)؛ #تقریر و #تأکید حقیقی است که جانِ خویش را تا عالَم کثرات (که در مقابلِ عالَم وحدت، کفر می‌باشد)، متجلّی می‌سازد.

🌿۞ در نتیجه؛
🔻«أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كَانَ كافراً»🔺
☀️☜ شدّتِ تجلّیِ حضراتِ『نَفْسِ‏ الله تعالى』(؏) است.

🌿۞ پس؛
🌧در ماه مبارک رمضان که ◆《ضيافة الله؛ (📚وسائل الشّيعة، ج‏۱۰، ص۳۱۳》◆ است؛
☀️☜ نَفْس، و بلکه نفسیّتِ حضرتِ «کَریمﷻ»، و «أكْرَمَ الأكْرَمِين‏ﷻ» (یعنی؛ حضراتِ【مَعْدِنَ الكَرَم؏】) چگونه مهمانان خویش را إکرام می‌فرمایند؟


🔹『مُضیف』
❂☜ هم به معنایِ میزبان است، و هم به معنایِ محلّ ضیافت.
🔹『ضیافة』
❂☜ به معنای مهمانی است.
🔹『إضافه』
❂☜ از همین ریشۀ "ضَیف" است.
و اضافۀ حقیقی؛ آن است که مضاف، چیزی جز ظهورِ مضافٌ إلیه نیست.
[🔔 که بحمدالله شرحِ این مطلب؛ در مباحثِ توحید در #کانال_معرفة_الحق داده شده است.]

🔹 و عالَم؛ صِرفُ الإضافه به حضرت حقّﷻ است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
☀️

☀️


🌿۞ اگر ضیافت و مُضیف، #حقیقی باشد؛
❂☜ ضَیْف (یعنی مهمان) نیز؛ حقیقی است.

🔹 ضیفِ حقیقی (مهمان)؛ «مُضافِ» بر مُضیف (میزبان) است. و شرافتش؛ شرافتِ مُضیف، و
نفْسَش؛ نفْسِ او و #تقدیس، و نفَسَش؛ نفَسِ او و #تسبیح است.
[🔔‌که فرمودند؛ «أنفاسُكُمْ فِيهِ تسبيح‏؛ 📚الأمالي - للصدوق، ص۹۳»]

🌿۞ پس ضیافتِ حقیقی؛ آن است که میزبان با خودیّتِ خویش پذیرایِ مهمان است.

🔷 و امّا «ضیافة الله»؛ ضیافتِ مطلق و حقیقی است. و همان طور که کریم برایِ اکرام، می‌شتابد و إکرامِ «أکرم الأکرمین»، به دوامِ ذاتِ او، دائم است؛
☀️☜ «ضیافة الله» هم؛ در حقیقتِ دائمی بودن حضرتِ «أکرم الأکرمینﷻ»، تا جلوۀ ماهِ رمضان، متجلّی می‌گردد، و ضیفِ حضرتِ کریم؛ به اکرامِ ذاتی او، صِرفُ الاضافه به حضرت مُضیفﷻ می‌باشد.

🌙۞ شهر رمضان؛ ماهِ ضیافتِ مطلق، و مطلقِ ضیافت، یعنی؛ «ضیافة الله» است.
و همان طور که هر ماهی از ماه‌های قمری؛ به غرّه و بدر خود، جلوه‌گر است، ماه مبارک رمضان [که ماه «ضیافة الله» است] نیز؛ به غرّه و صاحبِ بدرِ خود، یعنی حضرت امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام)، برقرار است.

🌿۞ بدین بیان که؛
میلادِ کریمِ آل‌الله (؏) در پانزدهمین روزِ ماهِ «ضیافة الله»؛
☀️☜【مَعْدِنَ الْكَرَمِ】حضرتِ أکرم الأکرمینﷻ را در جلوۀ شهور، به شهرت حقیقی می‌کشاند و آن را متجلّی می‌سازد.

🍃☜ و مهمانانِ «ضیافة الله»؛ بر سر سفرۀ جودِ کریمِ آل‌الله (؏)، حضرت امام حسن مجتبی (؏)، مهمان هستند.

🌿۞ «#ضیافة»؛ که اسم مصدری برای تمام اشتقاقات خویش می‌باشد وُ مُضیف مطلق که مُضافٌ إلیه مطلق است، و ضَیف مطلق که مُضافِ مطلق است، هر دو؛ جلوه‌ای از جلواتِ «ضیافة» هستند؛
☀️☜ آن واسطۀ مطلقه، یعنی؛ حضراتِ ائمّۀ اطهار (؏) می‌باشند.
که؛
وصفِ جامعِ اطلاقیِ وجودشان؛
❂☜🔻〖جامع الشتّات؛ 📚مصباح المتهجد، ج‏۲، ص۸۱۰〗🔺
و وصفِ شاملیّتِ حضرتشان؛
❂☜ 🔻〖جَامِعَ كُلِّ شَمْلٍ؛ 📚مصباح المتهجد، ج‏٢، ص۷۷۷〗🔺 است، و رنگ توحید حقّﷻ را در حقیقتِ ضیافة اللّهیِ خویش، بر جانِ آنان اقامه و هویدا می‌کند.

💎 『 صِبْغَةَ الله وَ مَنْ أحْسَنُ مِنَ اللهِ صِبْغَة』💎
رنگ الهى! و چه رنگى از رنگ الهى خوش‏تر است؟!
📘بقره، آیهٔ‌۱۳۸


🔅بنابراین؛
حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام؛ حقیقتِ «ضیافة الله» هستند.

🌿۞ در نتیجه؛
آنان که ولایت ائمۀ اطهار (؏) را نپذیرفتند (اهل بدعت ملعون🔥) و در واقع؛ هالکین و معدومین می‌باشند، 👈🏻 هرگز به دربِ مهمانسرایِ حقّﷻ هم نیامده‌اند! و حتّی رایحه‌ای هم از ضیافتِ إلهی به ایشان نرسیده است! هر چند فرض شود که تمامِ ظواهرِ این ضیافت را بدون کم و کاست، انجام داده، و به ظاهر، روزۀ کاملاً صحیحی هم گرفته و رعایت مفطرات را تماماً بنمایند و نماز و عباداتِ حتّی ظاهر الصلاح را هم انجام دهند و مستحبی را نیز ترک نکنند و نه تنها از حرام بلکه از تمام مکروهات نیز مراقبه داشته باشند؛
❂☜ نه تنها ماه مبارک رمضان را درک نکرده‌اند، بلکه؛ به نفسِ این اَداها و إدّعاهایِ به ظاهرْ عبادتی؛ ملعونِ حضرت باریتعالی و ائمّۀ اطهار (علیهم‌‌السّلام) و مؤمنین هستند.

🌿۞ امّا تنها متمسّکین حقیقی به ولایت حضراتِ آل‌الله (؏) (یعنی آنان که ولایت آل‌الله؏ را به عینِ شخصیِ برائت از غاصبین ملعون خلافت پذیرفته‌اند)؛
☀️☜ حظِّ حقیقتِ «ضیافة الله» را می‌برند، و «ضَیفِ» ضیافتِ مطلق، یعنی؛ «ضیافة الله» هستند، ولو اینکه ظواهرِ عبادیِ خاصّی هم نداشته باشند.

♻️ شیعیان ائمّۀ اطهار (؏)؛ به نفسِ «شیعه بودنـ»شان می‌یابند که؛
☀️☜ «ضَیف» (مهمان) در «ضیافة الله»؛ ظهورِ #احدی_المعنا بودنِ نفْسِ الهی (؏) است.
از این رو؛
☀️☜ مؤنّث و مذکّر، مفرد و جمع، به حقیقتِ اکرامِ مطلقِ حضراتِ【مَعْدِنَ الْكَرَم】(؏)؛ به یک صورت جلوه می‌کند، و تفاوتِ حدّی در جلوۀ آن نیست.

🌿۞ دیگر این مهمان است وُ قوّتِ اقبال و استقبالش از میزبان و ضیافتِ اوﷻ…
که هر کس به قدرِ «#پذیرش» ائمّۀ اطهار(؏) و ولایتشان و برائت از دشمنانِ لعینِ حضرتشان (؏) است که در مهمانخانۀ لاتعیّنی و جلالَت و اطلاقِ «#پذیرایی»، و سفرۀ پذیراییِ «أحدي المعنا» بودنِ حقّﷻ؛ حظّ ضیافتِ مطلق را - که ضیافتِ «اطلاق» است - خواهد برد.


آمد نـدا از آسمــان، جــان را که بازآ اَلصَّـــلا!
جان گفت ای نادیِّ خوش، اهلاً و سهلاً مرحبا



🔽【فانْظروا أيّها «الصّائمون»
إِلى أموركم فتدبّروها
فقد دعيتُم إلى ضيافة الله
و تأمّلوا فِي أعمالكم
في أيّام هذا الشهر و لياليه‏】🔼
📚زاد المعاد، ص۷۲



🌿『الحمدللهِ الذي لطف بكلّ شی‏ءٍ خبرُه』🍃
📚الدروع الواقية، ص۱۸۵





#کریم_آل_الله‌ع_امام_حسن_مجتبی‌ع
#ضیافة_الله
#لطیفه_ضیف
#ضیافة_الکریم
#ماه_رمضان_ماه_ضیافت

🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─     
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

📖

🔰 پس دقت بفرمائید:
اگر کسانی به خیالِ خامِ خود تصوّر کنند فقط زواجِر قرآن به ائمه اطهار(ع)، مُبین و واضح و آشکار است و در موارد دیگر، قرآن بدونِ ائمه اطهار(ع) هم «مُبین» است، با فرضِ خامِ خودشان، جوابشان اینطور داده می‌شود:

همینکه واحد یا بخشی از قرآن را صرفاً به ائمه اطهار(ع) مُبین می‌دانید، پس ؛

✖️➊ چنین قرآنی، دیگر ذاتاً «مُبین» نیست، چرا که امرِ ذاتی، وابسته به غیر نیست.
✖️➋ قرآن، تماماً و به قولِ مطلق، «مُبین» نخواهد بود. و در نتیجه [العیاذ بالله] وصفِ «مُبین» که در آیات مختلفی در مورد قرآن آمده است (『قُرْآنٍ مُبينٍ؛ حجر ۱』)، صحیح نیست(نستجیر بالله).

👈 قرآن، «کلام الله» است پس جلوه‌ای از جلواتِ کلمۀ مطلقِ باریتعالی،🔻«کلِمَةِ اللهِ التَّامَّة»🔺 (زیارتنامه حضرت سیّد الشهدا امام حسین ع در نیمه‌ی شعبان؛📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۲، ص۷۱۳) یعنی حضراتِ آل الله(ع) می‌باشد.

وای از آنان که ندانستند؛ قرآن کریم، اصلاً و ازلاً و ابداً، حقیقتی دونِ ائمه اطهار(علیهم السلام) ندارد که؛

🔻«أَشْهَدُ أَنَّ عَلِيّاً(ع) کانَ "قَـيِّـمَ الْقُرْآن"» 🔺
شهادت می‌دهم که علی(ع) قوام دهندۀ قرآن بود.
(📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۱، ص۱۶۹)

حضرات آل الله(ع) «قیّم مطلقِ قرآن» هستند که ذاتِ مقوَّم(قوام بخشیده شده - یعنی قرآن)، بدونِ قیّم آن؛ مُذوَّت و موجود نخواهد بود، و باقی نیست.

🔆 قرآن؛ جلوه‌ای از جلواتِ قیّم مطلق، حضراتِ «قُوَّامُ الله» مطلقه (📗نهج البلاغه،خطبۀ ۱۵۲)، یعنی ائمه اطهار(ع) است و سوایِ ائمه اطهار(ع) هیچ حیثیتی ندارد.
(ادلّۀ قرآنی و روایی این مهمّ، حاضر، و مفصّل است ولی دأبِ اصلی این مقاله نیست)

حضرات آل الله(ع)، حقیقتِ قرآن هستند.
تصوّرِ قرآنِ بی حقیقت، تصوّرِ اوراقْ پاره است که فرمود:

🍂〖 الَّذينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ «عِضين»‏〗🍂
همانا قرآن را پاره پاره کردند.
(حجر ۹۱)

لعنت خدا بر عمر و ابابکر ملعون که حقیقت قرآن را خانه‌نشین کردند و به حقیقتِ قرآن، یعنی ائمه اطهار(ع) آنچنان ظلم نمودند که باعثِ مهجور شدنِ قرآن گشتند و این ظلم، باعثِ مظلومیّتِ قرآن شد، که؛

💎『 وَ قالَ الرَّسُولُ يا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً』💎
و پيامبر اکرم (ص) گويد: پروردگارا! قوم من اين قرآن را رها كردند.
(سورۀ فرقان،آیۀ ۳۰)

که حضرت مولی امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرمایند:

🔻«أَنَا الذِّكْرُ الَّذِي عَنْهُ ضَلَّ وَ السَّبِيلُ الَّذِي عَنْهُ مَالَ وَ الْإِيمَانُ الَّذِي بِهِ كَفَرَ وَ الْقُرْآنُ الَّذِي إِيَّاهُ هَجَرَ وَ الدِّينُ الَّذِي بِهِ كَذَّبَ»🔺
همانا من آن ذکری هستم که از آن گمراه شد، و راهی هستم که از آن منحرف شد، و ایمان هستم که به آن کفر ورزید، و قرآن هستم که آن را رها کرده و متروک گذاشت، و دینی هستم که آنرا تکذیب کرد.

(📚البرهان في تفسير القرآن، ج‏۴، ص۱۳۲)

مهجور بودن و مظلومیّت قرآن، مهجور بودن و مظلومیّتِ «اوّل مظلوم» یعنی حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) است (یعنی همۀ حضراتِ چهارده معصوم علیهم السلام).

واحدِ اعتقاد به جدایی قرآن از قیّم آن یعنی حضراتِ آل الله(ع)، مهجور کردن و مظلوم کردنِ قرآن است، و مورد لعنِ قرآن که در احادیث می‌فرمایند:

▪️«رُبَّ تَالٍ لِلْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ‏ يَلْعَنُه»▪️
چه بسیارند تلاوت کنندگانِ قرآن که در حالِ تلاوت آن، قرآن آنها را بطورِ مداوم، لعن می‌کند.
(📚مستدرك الوسائل، ج‏۴، ص۲۴۹).


من از مفصّــل این نکـتــــه مجـمــلی گفــــتم
تو خود حدیث مفصّل، بخوان از این مجمل

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

📖

🔰 از آنجائی که ائمه اطهار(ع) حقیقت و قیّم مطلقِ قرآن هستند و قرآن، ذاتاً مُبین و آشکاراست؛ پس قرآن ورایِ قیّم خویش، مفسّر ندارد. از این رو، فقط کسانی که فانی در ائمه اطهار(ع) باشند، در این اضمحلال و فنا، مفسّر بودنِ آل الله(ع)، به آنها جلوه‌گر است و تفسیرِ ایشان، تفسیرِ به رأی نیست.
چنین کسانی، به نَفْسِ ائمه اطهار(ع)، مجاز به تفسیر هستند. و إلّا، اگر کسی منسلخ و جدایِ از ائمه اطهار(ع) باشد، در حقیقت کنار وجه مطلق و مرئیِ مطلق، او نیز مرئی شده است. چنین فردِ جدا از آل الله علیهم السلام، «در نفسِ این جدائی» و مرئی شدن نابجا؛ اگر زبان به تفسیر بگشاید، و حتّی عیناً و دقیقاً مشابه تفسیرِ حضرات آل الله(ع) تفسیر نماید؛ تفسیر به رأی کرده است،
پس هر چه بگوید؛
به صورت ظاهر درست باشد یا غلط؛ فرقی نمی‌کند؛
چنین کسی در حال افترا و دروغ‌پردازی است.

حضرت رسول اکرم(ص) می‌فرمایند:

💎«مَنْ فَسَّرَ الْقُرْآنَ بِرَأْيِهِ فَقَدِ افْتَرَى عَلَى اللهِ الْکذِب‏» 💎
کسی که قرآن را تفسیر به رأی خویش کند، به خداوند دروغ بسته است.
(📗كمال الدين و تمام النعمة، ج‏۱، ص۲۵۷)


🔔 تذکر:
با مطالعهٔ مقالهٔ «إنشاء حقیقی و مطلق» در #کانال_معرفة_الحق (ر.ک؛ 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/473) و دانستنِ این مهمّ که:
قرآن؛
👈🏻 به نحوِ «انشاءِ حقیقی»،
👈🏻 به وجودِ حضراتِ«کلمة الله التامّة» یعنی ائمه اطهار علیهم السلام، موجود و محقّق است؛
لطائف بسیاری در این راستا؛ فهمیده می‌شود که همراهان عزیز و بزرگوار، إن شاء الله این تذکّرات را پیگیری می‌کنند.


🍃 تفسیرِ حقیقیِ قرآن، مخاطبش را به سفرِ می‌برد.
چنان پرنده‌ای بَرنده‌، که سوق دادن، شوقِ اوست.

امّا بدون آل الله (علیهم السلام) تفسیری نخواهد بود که فرمودند چیزی دورتر از تفسیر قرآن به عقلها نیست (【لَيْسَ شَيْ‏ءٌ أَبْعَدَ مِنْ عُقُولِ الرِّجَالِ مِنْ «تَفْسِيرِ الْقُرْآنِ»؛ 📚وسائل الشيعة، ج‏۲۷، ص۱۹۲】).


🌙 ماه مبارک رمضان؛ ماه نزول قرآن است و فصل سفر.
قرآن به مُبَیِّن و مفسّرِ مطلق خود - یعنی حضرات آل الله(ع)- مُبین و آشکار است، و هر آنکه به او دل دهد، به سفر می‌برد و رحلت و #کوچ می‌دهد. چنین است که جایگاه ظاهری قرآن «رَحْل» است.
«رحل»؛ ...
چنان پرنده‌ای بَرَنده‌، که سوقْ دادن، شوقِ اوست.
و نامش برگرفته از «رَحَّلَ»، به معنای «کوچ دادن».

🍃 دلا!
فصل کوچ است.
فصل سفر!
«فَاغْتنم الفرصة»!

جان به این رحیل و سفرش بده.
هیهات!
فصل سفر کوتاه است.





#ماه_رمضان_فصل_سفر 🍃
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

🌟


🌿۞ این زیبایی حقیقی است،
چنان که حضرت امام حسن عسکری (؏) می‌فرمایند:

🔹『حُسْنُ الصُّورَةِ جَمَالٌ ظَاهِرٌ
وَ حُسْنُ الْعَقْلِ جَمَالٌ بَاطِنٌ』🔹

✾ حُسن صورت، زیباییِ مجازی است،
و حُسن عقل؛ زیباییِ حقیقی است.

📚 بحار الأنوار، ج‏۱،ص۹۵


🔰 امّا ...


🍃 آن که پنهان است از چشمِ کسان پیداست کیست؟
در دل هر ذرّه، خورشیدِ نهان پیداست کیست؟
آن که دارد آسمان را تا نیفتد بر زمین
هم زمین را تا بجنبد هر زمان پیداست کیست؟
سر نپیچد هیچ‌یک از حلقۀ فرمان او
کارفرمای زمین و آسمان پیداست کیست؟
ظاهرِ باطن‌ْنما و باطنِ ظاهرْ نَما
در عیان پیدا و در پنهانْ عیان پیداست کیست؟
آن که او پیداست چون خورشید نزد عارفان
در نقاب از دیدۀ نامحرمان پیداست کیست؟
آن که حُسن خوبرویان پرتوی از حُسنِ اوست
هر جمیلی می‌دهد از وی نشان پیداست کیست؟
آن که مقصود مَنَ است از گفتنِ بیت و غزل
نزد صاحب دل چو خورشیدِ جهان پیداست کیست؟

(ملّا محسن فیض کاشانی - ره-)


☀️۞ آن عقلِ حقیقی و حقیقتِ عقل که حُسن‌ها و زیبایی، رشحه‌ای از رشحاتش، و جلوه‌ای از جلواتش می‌باشد؛ شخصِ شخیصِ عالَم وجود، کریمِ مطلق، کریمِ آل محمّد (ص) و حقیقت و معدنِ کرَم، حُسن مطلق و مطلقِ حُسن، حضرت امام حسن مُجتبی (روحی لذکره الفداء) هستند که در حدیث است:

💠〖لَوْ كانَ العَقْل رَجُلاً لَكانَ الحَسَن‏ عليه السلام〗💠

✾ اگر عقل بخواهد به شكل شخصى ظاهر گردد،
آن شخص امام حسن (عليه السّلام) هستند.

📚 القطره، ج۱، ص۲۷۲


⚠️ تذکّر:
«لو» در حدیث فوق؛
«لو»ی شرطیۀ حَدّیه نیست، بلکه؛
❂☜«لو»ی محقّق موضوع است، یعنی؛ قطعاً چنین است.


🐪🔥 و عجوزۀ حسودِ دنیاپرست - عایشۀ ملعونه - شدّت حُسن حضرت امام حسن مجتبی (؏) را تاب نمی‌آورد و در طولِ زندگیِ نفرت‌زایش؛ نفرتش را ابراز می‌کرد. تا جائی که حتّی به بدنِ مطهّر حضرت(؏) در تابوت هم رحم نکرد و [به حسب ظاهر] در لحظات پایانیِ دسترسی به حضرت حُسن مطلق، امام حسن مجتبی(؏)، تمام انزجارِ خود را با دستورِ تیربارانِ آن پیکر مبارک (؏)، بر ملا ساخت، تا علاوه بر ظاهر شدنِ انزجار و جولان دادن ذاتِ خبیثش، مصیبتی بر مصیبتِ آلِ عبا(علیهم السّلام) در شهادتِ حضرت امام حسن مجتبی(؏) بیافزاید.

🔥اللّهمّ العن الجبت و الطاغوت و ابنتیهما...🔥


و حضرت سیّد الشهداء (؏) اشک‌ریزان این گونه سرودند:

«فلَیسَ حَریبًا مَن اُصیبَ بِمالِهِ
وَ لَكِنَّ مَنْ وَارَى أَخَاهُ حَرِيْب‏»
مصیبت‌زده آن نیست که مالش را برده باشند،
مصیبت‌زده کسی است که برادری چون تو را به خاک می‌سپارد.

📚المناقب، ج۳، ص۲۰۵











🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#حسان_الوجه
#خوش_طینت





‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil   ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣  کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣  کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──

.