.

🌿༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ یازدهم:
🌙سیر صائم با منازل قمر
(بخش دوّم)


┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/190
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🌿۞ حسبِ روایات؛
֎⇦ خلقت خورشید و ماه؛ از طبقات هفتگانۀ #نور_آتش و #صافی_آب تشکیل شده است.

☀️☜ که خورشید؛ نهایتاً با لباسی از آتش پوشانده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ نَار»]

🌙☜و ماه؛ نهایتاً با لباسی از آب پوشیده شده است.
[«أَلْبَسَهَا لِبَاساً مِنْ مَاء»]

🌙☀️☜ از این رو؛ خورشید گرم‌تر از ماه است.
[«فَمِنْ ثَمَّ صَارَتْ أَشَدَّ حَرَارَةً مِنَ الْقَمَر»]

📚الخصال، ج‏۲، ص۳۵۷


֎⇯⇦ بنابراین؛
☀️☜ #خورشید؛ در جلوۀ #آتش ظاهر می‌شود.
🌙☜ و #ماه؛ در جلوۀ #آب ظاهر می‌گردد.
💨☜ و جوّ بینِ زمین و ماه؛ در جلوۀ #هوا (#باد) خواهد بود.
🌍☜ و #زمین، حکم #خاک را دارد.


❖⫸ که اینها، یعنی؛ سلسلۀ چهارگانۀ «آتش، آب، هوا، خاک»؛
❂☜ #عناصر_اربعه (#ارکان_اربعه) هستند که در احادیث؛ صانِع هستی (یعنی؛ حضرات آل‌الله علیهم السّلام)، به أنحاء مختلف پرده از اسرار آن برداشته‌ است.

[به عنوان نمونه؛ رجوع بفرمائید به
❂☜ 📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۸، ص۲۳۰]


❖☜ هر اشاره‌ای از عالم؛ منفکّ از ارکان اربعه نیست.
❖☜ و ارکان اربعه؛ برخاسته از #تسبیحات_اربعه است.

[بحمد الله این مطلب؛ مستقلاً بیان شده است و در اینجا وارد به آن نمی‌شویم. لطفا رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/180]

❖☜ و تسبیحات اربعه؛ #ارکان_کعبه است که #کعبه؛ جلوۀ #بیت_المعمور است‌ وُ بیت المعمور؛ جلوۀ #عرش وُ عرش؛ جلوۀ خدائیّتِ خداوندﷻ است. و جائی نیست که خالی از حقّﷻ و خدائیّتِ او باشد.

🌿☀️ در بخش اوّلِ همین لطیفه، بیان شد که نور خورشید از #عرش است.
پس این سلسلۀ تحلیلی را از حقیقتِ حقّﷻ تا بدینجا بایستی به طورِ ممدود و صِرف الرّبط، تماشا کرده و معرفت پیدا نمود.


🌙۞ الغرض؛ بحث ما در مورد #منازل_قمر است:

֎⇦ چون آتش و آب و هوا و خاک؛ ارکانِ اشیاء هستند، پس شمس و قمر را در وجود سالک بایستی یافت.
𒆳
☀️☜ مَثَـــل خورشید؛ مَثَـــلِ #روح است که حیاتِ جسم به آن است و ثابت می‌باشد و تغیّری در آن نیست.

🌙☜ امّا [در قیاس،] مَثَــلِ قمر؛ مثل نَفْـــس است که در تغیّر است تا به ثُباتِ «مطمئنّه بودن» برسد و از این جهت؛ #منازل دارد.

[بحمدالله در مورد نفس و روح و لطائف آن در همین کانال؛ مطالب و لطائفی بیان شده است. رجوع بفرمائید به ❂☜ https://t.me/ehsannil2/208]


🌙۞ روزهای ماه‌های قمری بر اساس #منازل_القمر است.
بحمد الله در بخش اوّل در مورد منازل قمر و ارتباطش با حضرت حقّﷻ و ترسیم عالم، اشاراتی بیان شد:
𒆳
🌙֎⇯⇦ قمر؛ ۲۸ منزل دارد (#منزل یعنی؛ محلّ نزول) که دو تا چهارده منزل می‌باشد وُ آن؛ قوسِ صعود و قوسِ نزول است.
🌑☜ و دو محاقّ اوّل و آخرِ ماه؛ مقام و مکانتِ حضرت حقّﷻ در خفای 🔻『 لا اسم له و لا رسم له』🔺 می‌باشد؛ که جمعاً ۳۰ روزِ ماه را تشکیل می‌دهند.

🍃☜ که این سیرِ نزول و صعود؛ سیر سالک را رقم می‌زند و دقّت در هر منزلِ قمر؛ دقّت در حال سالک است و بسیار حائز اهمیّت می‌باشد.


🔰 حضرت خاتم الانبیاء (صلّی الله علیه و آله) در مورد ماه مبارک رمضان می‌فرمایند:

🔻〖 هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ
وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ
وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ
وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّارِ〗🔺

✾ [ماه مبارک رمضان] ماهی است که؛
اوّلش رحمت،
میانه‌اش مغفرت،
و آخرش اجابت،
و آزادی از آتش است.

📚الكافي، ج۴، ص۶۷


🍃۞ در تحلیل؛

❖🌑☜ سالک (از محاقّ اوّل) به محض ورود به ماه مبارک رمضان؛ از قُوُت (غذا)، به امساک می‌رود.

❖🌘🌒☜ و در ۲۸ منزلِ تنزیل و صعود (۲ تا ۱۴ منزل)؛ مرتباً بین امساک و قُوُت، سیر می‌کند که روزها صائم است و شب‌ها؛ آکِل (خورنده).

🌙֎⇦ که همان طور که «لا تکرارَ فی التجلّی» (در تجلّی تکرار نیست)؛ در منازل قمر نیز تکرار نیست و ایّام صائم نیز تکراری نیست.

❖🌑☜ تا روز آخر (محاقّ دوّم)؛ که سالک از «امساک کردن» (روزه بودن) هم بایستی امساک کند (و به سمتِ قُوُت برود) و روزۀ عید فطر بر او حرام است.
[کمی دقّت می‌خواهد!]


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌙

🌙

🌕֎⇯ یعنی سالک؛ در هر شب ماه مبارک رمضان افطار می‌کند به نیّتِ «امساکِ فردا»، نه اینکه افطار بکند به نیّت «قُوُت».
🌙֎⇦ امّا در شب آخر ماه مبارک رمضان؛ وقتی سالک افطار می‌کند، با افطارهای شب‌های قبل متفاوت است؛ چرا که به نیّتِ «قوُت فردا»، افطار می‌کند.
[بدین معنا که؛ فردایش عید فطر است و روزه حرام است.]

🌙֎⇯⇦ به دیگر بیان؛
در ۲۸ منزلِ ماه مبارک رمضان؛ به اَکْل و شُربی افطار می‌کند تا فردایش از همین اَکْل و شُرب امساک کند، اما در شب آخر ماه مبارک رمضان؛ به اَکْل و شُربی افطار می‌کند که دیگر افطار باشد.

بدین معنا که؛
❖☀️☜ در #عید_فطر؛ به خودِ «#امساک»، افطار می‌کند که این افطارِ آخر؛ قُوُتِ فردانیّت است.

❖🍃☜ و برای همین است که روزۀ عید فطر حرام است، زیرا سالک؛ وارد به «امساکِ از امساک» شده است و این عبودیّتِ اوست که بایستی از امساکِ در راه دوست نیز؛ امساک کند.

[إن شاء الله برای شرحِ این مطلب، به لطیفۀ #عید_فطر مراجعه بفرمائید. ❂☜ https://t.me/ehsannil2/196]


😀۞ و امّا دقّت کنیم ...!

֎⇦ سالکِ حقّﷻ در سلوکَش؛ ظاهر کنندۀ حقّﷻ است وُ سیر سالک؛ ترسیم تجلّـیِ خداوندﷻ می‌باشد.

🔰 حضرت حقّﷻ در حدیث قدسی خود را این گونه معرّفی می‌نماید:

🔷 『 كُنْتُ كَنزاً مخفيّاً
فأحْبَبْتُ أن أُعْرَف
فَخَلَقْتُ الخَلقَ لِكَي أُعْرَف』🔷

✾ من گنج مخفی بودم،
پس دوست داشتم که شناخته شوم،
پس خلق را خلق کردم، تا شناخته شوم.

📚 بحار الأنوار، ج۸۴، ص۱۹۹


🖼️۞ خداوندﷻ؛ وجودی بسیط است وُ #افطار و #امساکِ اوﷻ؛ به #عین_شخصی یکدیگر است، امّا برای تحلیلِ حالِ سالک، و بیان مراتبِ سلوکِ او در ماه رمضان، این طور بیان می‌شود:
𒆳
🌑⇯⇦ عبارت اوّل:
🔻『 كنتُ كنزاً مخفيّاً 』🔺

❖☜ «کَـنْـزاً»؛ مطلقِ قُـــوَّت و قوُت است و #جمال.

❖☜ «مخفیّاً»؛ مطلقِ امساک است و #جلال. [زیرا در تحلیل؛ جلوه در اسمِ «فاطر» نکرده است تا به【فاطرُ السّموات و الأرض】بودن، خود را نشان بدهد.]


🍃۞ دقّت شود که در مقامِ «کنزِ مخفی» بودنِ حقّﷻ؛
֎⇦ همۀ اشیاء به بساطتِ علم حقّﷻ بودند، منتها بدون اسم و رسمِ مخلوقی، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔹【هَلْ أَتى عَلَى الْإِنْسانِ حينٌ مِنَ الدَّهْرِ
لَمْ يَكُنْ شَيْئاً مَذْكُوراً】🔹

✾ مگر نه اين است كه مدّت زمانى بر انسان گذشت
كه چيز قابل ذكرى نبود؟!

📘 سورۀ انسان، آیۀ ۱

❂☜ که برای این آیۀ شریفه؛ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) می‌فرمایند:

🔻〖كان مذكوراً في العلم،
و لم يكن مذكوراً في الخلق〗🔺

✾ مذکور در علم بود
و مذکور در خلق نبود.

📚البرهان في تفسير القرآن، ج۳، ص۷۲۶


❖⫸ بنابراین بودِ سالک در رسمِ سلوک؛
֎⇦ به بودِ «کنز مخفی» بوده است؛ اما غافل از بودِ خداوندﷻ، بدین معنا که؛ قبل از ماه مبارک رمضان در قُــوُتِ غفلت به سر می‌برده است که البتّه آن هم از شدّت قوّتِ حضور است و نه از فقدان.
🐬☜ که چنان ماهی‌ای می‌مانده که در آبِ حیاتش غوطه‌ور است در حالی که غافل از وجودِ علّت هستی‌اش (آب) می‌باشد ...

↲❖🌑☜ این مکانت، «محاقّ» است.
یعنی؛ مقامِ حقّﷻ که خبر و اسمی از غیرِ او نیست. و بلکه اسم و رسمی از خودِ حقّﷻ هم نیست که اوﷻ در این مکانت؛
֎⇦ «لا اسمَ له و لا رسمَ له و لا نَعتَ له و لا ...» است، و از آن به نامِ مقامِ «#عماء» نیز یاد می‌شود.


🌗֎⇯⇦ عبارت دوّم:
🔻『 فأحببتُ أن أعرف 』🔺

❖☜ صوم؛ صفت صمدیّت خداوندﷻ است و اوﷻ؛ «صیام» است که به بیانی؛
֎⇦ شدّت صوم (صمدیّتِ حقّﷻ) در صیام (حقّﷻ) است که موجبِ امرِ به صوم برای سالک می‌شود.
𒆳

❖☜ به «أحببتُ»؛ حقیقتِ صیام (صمدیّتِ حقّﷻ) در ظهورِ اسمِ《مُمْسکِ》خداوندﷻ، عبد را امر به #امساک از مفطرات می‌نماید.

❖☜ و به « أن اُعرَف»؛ خداوند در اسمِ 《فـاطــر》؛ عالم را ترسیم می‌نماید، که اوﷻ『 فاطرُ السّموات و الارض』است وُ در مَدّ این حقیقت؛ به صائم، امر به «افطار» می‌کند.

❖☜ و خداوندﷻ با «امر به افطار»، به سالک نشان می‌دهد که؛
🍃֎⇦ تو نیستی که صائم هستی و صوم؛ کار تو نیست، و اگر کار تو بود، در همان حالِ صائم بودن می‌ماندی و در خوردن نمی‌آمدی،
بلکه من تا تو هستم. مرا بشناس.
از این رو؛
🍃֎⇦ خداوندﷻ خواست که شناخته شود و «أن أعرف»؛ آن حقیقت را نشان می‌دهد.

❖☜ پس سالک به محضِ خارج شدن از امساک و مشغولِ قُوُت و غذا شدن؛ از بودِ خدایی به بود و إنیّتِ خودش سیر می‌کند، اما با این تفاوت که الآن خدا را می‌شناسد و قُوُت و غذایش، قُوُتِ غفلتی نیست.


🔔 این لطیفه را باید قدم به قدم پیش بروید و ذرّه ذرّه نوش کنید. چون مطلب، ظرافت دارد و نیازمند دقّت و تأمّل افزون است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌙

.

╭─┅═--•🍃🌼🍃•--═┅─╮



🖼️۞ جانِ عالَم، جانانِ ما، حضرت رحمةً للعالمین، رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻〖لَوْ يَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِي رَمَضَانَ
لَوَدَّ أَنْ يَكُونَ رَمَضَانُ السَّنَة〗🔺

اگر بندگان از آنچه که در ماه رمضان است، آگاهی می‌یافتند،
[با دل و جانْ] آرزو می‌کردند که [ماهِ] رمضان، یک سال باشد.

📚بحار الأنوار، ج‏۹۳، ص۳۴۶



🌙 ⇯֎ که ماه مبارک رمضان؛ حیاتِ سالک است.
آمدنش، شوق است و رفتنش، سوگ ...


حرف‌های ما هنوز ناتمام
تا نگاه می‌کنی،
وقتِ رفتن است!
...
ای دریغ و حسرت همیشگی!
ناگهان
چقدر زود
دیر می‌شود ...



🍃۞ به عنایتِ حضراتِ آل‌الله (علیهم السّلام)؛ لطائفی از ماهِ مبارک رمضان ارائه شد.
امّا تنها رشحه‌ای از آن، مجالِ بیان یافت.
امیدمان، صاحبِ کلام است.
تنها امید، اوست ...
تا «کلیمِ» رسالت را به «آتشِ اُنس» رساند وُ «قَبَسی» از «نارِ» حُبّ خویش را، به سوغات آورد.

🍃۞ سوغاتی که به حقیقت، سوق دهد.
که جانِ آماده را جرقّه‌ای کافی است تا شعله کَشد و به طلبِ آبِ #حیات، خِضرِ راه را تبعیّت کند.

دیگر چقدر این قصد به مقصود رسید، خدا داند!
امّا آنچه از کیف و کمِّ دقائق؛ قلمی شد، به نیمْ نفَسی هم نرسید وُ ؛


فرصت گذشت و حرفِ دلم ناتمام ماند
آواز عـــاشــقــانۀ ما در گلـو شکـســـت


☘️ ان شاء الله بیانِ لطیفه‌ای از عیدِ فطر؛
عیدانه‌ای باشد بر دل‌هایِ همیشه رمضانی‌تان ...
اگر خوانندگان؛ راغب و طالبِ ادامۀ مقالات صیام بودند، این «جاری»؛ بعد از ماه مبارک هم ادامه خواهد داشت، و الّا؛ وارد بر لطائف و دقائق در ابوابِ دیگر معارف خواهیم شد.





«اللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلیٰ ما رَزَقْتَنِي،
وَ لَكَ‏ الْحَمْدُ عَلیٰ ما أَلْهَمْتَنِي،
وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلیٰ ما هَدَيْتَنِي»

📚 اقبال الأعمال، ج‏۲، ص۱۴۲



🖋🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده



─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─



╰─┅═--•🍃🌹🍃•--═┅─╯

.

༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ دوازدهم:
#عید_فطر؛ کمال اخلاص


┅─┅─═•🌙📖•═─┅─┅
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/196
┅─┅─═•🌙📖•═─┅─┅


🌿۞ بیان شد که؛
❖☜ «#رمضان» نام مبارکِ حقّﷻ است. و اسماء حقّﷻ؛ #توقیفی، و برخاسته از ذات است.

[برای شرحِ توقیفی بودنِ اسماء حقّﷻ لطفاً به این آدرس، مراجعه بفرمائید ❂☜ https://t.me/ehsannil3/186]


🌙۞ ماه رمضان؛ اوّل سال است (🔻〖 شهْرُ رَمَضَانَ‏ رَأْسُ‏ السَّنَة〗🔻؛📚 إقبال الأعمال، ج‏۱، ص۴). و رأس بودن و رئیس بودن و اوّلیّتِ آن؛ اوّلیّتِ حقیقی است (و نه عددی)، بدین معنا که؛
🍃֎⇦ ظهورِ «هو الاوّل» بودنِ حضرت رمضانﷻ است.

❖☜ بنابراین؛ اوّلیّت وُ باطن و فتراک همۀ سال، و همۀ ماه‌هایِ قمری؛ ماه مبارک رمضان است. و به عبارتی؛ ماه‌هایِ قمری، ظهور و بسطِ #ماه_رمضان می‌باشد وُ در حقیقت؛
🍃֎⇦ ماهِ مبارکِ رمضان؛ حکمِ اسمِ مستأثرِ سایر ماه‌هایِ قمری را دارد.

[اسم مستأثِر از باطن البواطنِ ذاتِ حقّﷻ، به اثر و در پِیِ ذات، جلوه کرده و سایر اسماءِ حقّﷻ؛ ظهوراتِ اسم مستأثرند. برای اشاراتِ بیشتر، لطفا به این آدرس، مراجعه بفرمائید ❂☜ https://t.me/ehsannil2/259]


🍃۞ ایّام و اعمالِ ماه رمضان، حقیقتی در وجود، و مسیرِ سلوکیِ عبد است.
❖☜ پس بررسیِ ماه رمضان و اعمالِ آن، نیازمند بینش عمیقِ معرفتی است.


🌙֎⇯⇦ الغرض؛ پایانِ ماه مبارک رمضان؛ نقطۀ آغازینِ #عید_فطر است.

🌿🔔 هر چند تمامِ لطائفی که روزی شد و بیان گشت، چیزکی از حقائق ماه مبارک رمضان بود؛ ولی تمام آن حرمت و بزرگی و سیر و اسرار را همراهِ جان داشته باش و به خواندنِ رشحه‌ای از لطائفِ عید سعید فطر؛ اهتمام بفرما.


°•✾🎀✾•°


🌿📜 دانستیم؛
❖☜ #روزه - که #امساک است -، «#اخلاص» است و بیان شد که می‌فرمایند؛🔻〖الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗🔺 (روزه، ثـباتِ اخلاص است؛ 📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸).

❖☜ و بیان شد که #اخلاص؛ توحید است، چنان که می‌فرمایند؛ 🔹〖 لا إِلَهَ الّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاص〗🔹 (📚 التوحيد، للصدوق، ص۲۳۴).


🍃֎⇯⇦ [به لطف خدا] صائم به صیامش؛ مسیرِ #اخلاص را طیّ می‌کند و صمدیّت حقّﷻ در نفْسِ او ظاهر می‌شود.

❖☜ امّا روزۀ وصال بر او حرام است.
(『 صَوْمُ الْوِصَالِ حَرَام‏』
📚 مستدرك الوسائل، ج‏۷، ص۵۵۱)

🍃یعنی؛
֎⇦ #نمی‌شود که دو روزِ پیاپی و بی وقفه در امساک باشد. که این حالْ؛ خارج شدن از عبودیّت، و ادعایِ الوهیّت است. چرا که؛
❖☜ تنها خداوندﷻ است که در #مقام_جمع (#خلوت)، دائماً در امساک است.


☕️🍲🍇⇯⇦ و امّا با افطار؛
❖☜ این حقیقت در نفسِ صائم، محقَّق می‌شود که صائمِ حقیقیِ؛ خداوندﷻ است و غنیِّ بالذّات، اوست. و اوست که مطلق است و بی‌نیاز از قوُت.
اوست که از صمدیّت، دائماً در امساک است.
و مبادا در کنارِ حضرتِ صمدﷻ، إنیّتی بسازی (تَفَرعُن)!

✨ که همانجا هم که صائم بودی؛
֎⇦ جلوۀ از جلواتِ حقّﷻ بودی.

❖☜ پس صائم، به افطار؛ ترکِ مرتبۀ دیگری از انیّت را می‌نماید.


🍃֎⇯⇦ سیرِ فوق؛ مربوط به تمام ایّام ماه رمضان است تا برسیم به روزِ آخر.

❖☜ به غیر از روز آخر ماهِ رمضان؛ تمام ایّام این ماه را افطار می‌کنیم تا فردایِ آن روز، امساک کنیم.
و دائماً این افطار به صیامِ فردا متصّل است. صیامی که بیان شد، «اخلاص» است.


☕️🍲🍇⇯⇦ امّا در افطارِ روزِ آخر؛➣●•
❖☜ افطار می‌کنیم نه به اینکه فردایش صائم باشیم و در امساک، بلکه این افطار؛ «امساک از امساک» است. چون فردایِ آن؛ عید فطر است و روزۀ آن، حرام.

بنابراین؛
💠【 «روزه»، که حرمت دارد و «اخلاص» است؛❖☜ «نگرفتنِ روزۀ عید فطر»؛ در جلالِ حرمتی است و «کمال الإخلاص» است】💠

(دقّت و تأمّل دو چندان می‌خواهد!)


🟢۞ سالک که عبدِ خداوندﷻ است؛ نهی از خوردن، و امر به خوردن را از حقیقتِ حقّﷻ می‌بیند، و نه گسیخته از اوﷻ. پس اگر به تعیّنِ «نخوردن» و «خوردن» بمانَد؛
❖☜ «عبد الله» نیست، بلکه؛ عبدِ «نخوردن» و عبدِ «خوردن» است.

🌿֎⇯⇦ اینچنین است که در بابی از روایات آمده است که اگر روزۀ مستحبی گرفتی و مؤمنی تو را مهمان کرد (چیزی تعارف کرد)؛
❖☜ «بخور» (حتّی اگر دقائقِ نزدیک به افطار باشد). و اگر این سخن را قبول نمودی و عمل کردی؛ ده برابرِ روزه‌ات (عددِ ۱۰، عدد اکمل است)، جزا خواهی داشت.

[یک باب از کتاب شریف #وسائل_الشیعه اختصاص به این روایات دارد که می‌توانید رجوع بفرمائید ❂☜ 📚 وسائل الشيعة، ج۱۰، ص۱۵۱]


🔔 بنابراین؛
❖☜ اینجا امتحانِ بزرگ من و توست!
که آیا به تعیّنِ «صوم» ایستاده‌ای، یا به حقیقتِ «صوم»؟!



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🌙

🌙

ضمیمۀ اوّل :

⛔ تحریم روزۀ عید قربان ➣●•

•┈┈••✾•😀•✾••┈┈•


🔲 لطیفه‌ای در مورد تحریم روزۀ #عید_قربان :

♦️بیان اوّل :

◆ در احادیث، عید قربان را «یوم الأضحیٰ» می‌فرمایند. که «أضحیٰ» از ریشۀ «ضَحْو» است که شدّتِ انتشار نور است (【وَ الشَّمْسِ وَ «ضُحاها»】 / سورۀ شمس، آیۀ ۱) . و یکی از نام‌هایِ روز قیامت ⦅ضُحیٰ⦆ است و سوره‌ای از قرآن به این نام است.

اصل قربانی، صورتِ ظاهرِ ذبح گوسفند و شتر نیست. بلکه نفْسِ «قربان کردن» (ظهورِ «قربان و قربانی مطلقه»)، و قربان کردنِ «نفْس عبد»(قبولِ «قربان و قربانی مطلقه») است.

پس؛
حقیقتِ قربانی کردن ما، قربان شدن ما و فنایِ در حقّ است.
☀️ این نقطۀ ظهور، و شدّت آشکاری حقّ است (مطلق علی الاطلاق) و از این رو «یوم الأضحیٰ» است و برایِ قربان کننده «کمال الإخلاص» است.

◆ از طرفی ؛
«روزه» نیز، قربان کردن نفْس است که حضرت (ع) می‌فرمایند🔻『 يَوْمُ صَوْمِكُمْ يَوْمُ نَحْرِكُم』🔺 (روز روزۀ شما، روز قربان کردن شماست / 📚 إقبال الأعمال،ج۱،ص۱۶).

↲ ♻️ جمع بندی:

«یوم الأضحیٰ» جایگاهِ «کمال الإخلاص» است و ظهورِ الوهیّت حقّ تعالی است.
و اگر در این حالْ، روزه گرفته شود، ترکِ چنین جایگاهی است (ترکِ «کمال الاخلاص» و توقف به حدّ «اخلاص» که دعوی الوهیت است).
پس؛
👈🏻 روزهٔ عید قربان، [العیاذ بالله] ادعایِ الوهیّت است و از این رو؛ حرام است.❌



♦️بیان دوّم (به اختصار):

اگر عبد در عید قربان روزه بگیرد، به ادامۀ تشبّهش به عمل خدا (یعنی صوم) برایش معلوم نمی‌شود که او نبود که قربانی داده است، بلکه خداوند تا او، قربانِ خود شده است (مطلق علی الاطلاق‌ در امرِ قربان شدن).
اما با تحریم روزه در عید قربان این حقیقت برای عبد روشن می‌گردد.


الحمد لله رب العالمین.

🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

#لطیفه_تحریم_عید_قربان


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─

🌙

🌙
ضمیمۀ دوّم :

🖼️اشاراتی از #عید : ➣●•

•┈┈••✾•🎀•✾••┈┈•
(🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده)


💢 امّا چند کلمه هم در مورد "عید" بودنِ عید فطر بخوانیم :


🔰 حضرت مولی علی (علیه السلام) می‌فرمایند:

🌸〖 كُلَ يَوْمٍ لَا أَعْصِي اللَّهَ فِيهِ فَهُوَ عِيد〗🌸
هر روزی که در آن معصیت خدا نشود، عید است.

(📚 وسائل الشيعة، ج‏۱۵، ص۳۰۸)

🔳 بزرگترین معصیت، دوئیت است و شرک. که قرآن می‌فرماید 🔻【إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظيم】🔺 (همانا شرک ظلم بزرگ است / سورۀ حضرت لقمان علیه السلام، آیۀ ۱۳).

⤴️ کلمۀ "عید" از "عود" می‌آید به معنایِ برگشتن، رجوع کردن، نو كردن، نو به نوكردن.

🔻همۀ عالَم، تکویناً بر اساس #فطرت ، و موحّد خلق شده‌اند. امّا چنانچه از فطرت دور شوند، گرفتار دوئیت و شرک شده‌اند.
واحدِ جدائی از وحدت، عصیان است.


🌸 《عودَت》 و برگشتِ از دوئیت و شرک، به سمت وحدت،《 عیــد》 است.

🔴 #فطرت؛ نقطۀ وحدت کائنات است.

⭕️ #عید_فطر ؛ #عید_فطرت است.

یعنی عبد وقتی از تمام حدود عصیانی گذشت، به عید فطرت می‌رسد.
عصیانی بزرگتر از بودنِ "من" نیست که :

▪️『 یا بنی آدم! وجودک ذنبٌ لا یقاس به ذنب』▪️
ای آدمیزاد! وجود تو گناهی است که با آن هیچ گناهی مقایسه نمی‌شود.

(📚منهاج النجاح في ترجمة مفتاح الفلاح، مقدمه‏۲، ص۶۳)


⭕️ #فطر؛ رسیدن به وحدتِ #فاطر است که همه، تکویناً از فاطر آمدیم (【فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْض‏】 / سورۀ انعام، آیۀ ۱۴) و بایستی، تشریعاً به او راجع باشیم که 🔻【إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون‏】🔺(سورۀ بقره، آیۀ ۱۵۶).

🖼️❁ فاطر، که به فاطمیّت حضرت فاطمه سلام الله علیها ، فاطر است که 《 يَا فَاطِرُ بِحَقِّ فَاطِمَة》. و فاطمیّت، جلالِ و لا تعیّن بودن اوست که دائماً او را در ناموسیّت خویش، غائب از ادراک می‌سازد.
(عبارات، در اختناق است و شرم از رخ ساقی دارم)

❒ عبدی که به حقیقت فاطر، وجود نازنین حضرت فاطمه سلام الله علیها رسید، دیگر اثری از او نیست.
اکل و شرب، تماماً حدود تعیّنیه است که محبّت به محبوب، شُرب است و اکل، رابطۀ بین محبّ و محبوب است.

❖ در عبادات؛ اکل، صورت عبادات است و شُرب، روح عبادات.
و این مهمّ است که چطور در عبادت، از حبِّ به عبادت باید امساک کرد.
مثلاً امساک از حبِّ به نماز برای حقیقت نماز.

🔅 و در عید فطر؛ ➣●•
از حبِّ به روزه، برای حقیقت روزه امساک می‌کنیم.
که این «امساک از امساک» است، و «ترک ِ ترک» است، و «انقطاع از انقطاع» است، و «فنایِ از فنا»ست (تعابیری مختلف برای حقیقتی واحد).

تحریم روزۀ عید فطر، همان است که در ماه شعبان از حقّ تعالی خواستی و در #مناجات_شعبانیه خواندی که:

🔻〖إِلَهِي! هَبْ لِي كَمَالَ الِانْقِطَاعِ إِلَيْك〗🔺
خدایاً ! کمال انقطاع بسوی خودت را عطا فرما.

(📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص۶۸۷)

حبّ به عبادت برای سالکی که در مسیر است (و هنوز به مقصد نرسیده)، لذّت نفس است و این لذّت، ظهورِ انیّت است.

مثلاً نماز خوانده می‌شود. امّا لذّت از تعیّنِ نماز رخنه در وجود کرده است.

پس ؛
امساک و انقطاعی دیگری باید ...
امساک از خودِ تعیّنِ عبادت،
برای رسیدن به حقیقتِ آن.

که این امساک؛ امساک از انیّت است. امساک از خودِ عابد است.


تا آنکه نقطۀ تـنــزّلیه ولیّ الله (ع) را ببینیم که وجود ولیّ خداست که به نمازش، نماز را انشاء می‌کند و معنا می‌دهد و اوست که می‌فرماید🔻〖أَنَا صَلَاةُ الْمُؤْمِنِ〗🔺 (من نماز مؤمن هستم / 📚 فضائل، ابن شاذان قمی، ص۸۴).

که ولیّ الله (ع) است که نماز را نماز می‌کند. و اگر مصلّی (نمازگزار) در او نباشد و صِرفاً در صورتِ ظاهریِ نماز و حتّی لذّت از نماز باشد، هنوز به کمال اخلاص در صلاة نرسیده. و اقامۀ نماز نکرده و فقط صورتِ نماز را بجا آورده. پس "فـــَوَيْـــلٌ لِــلـمُصَلِّــينَ" (وای بر نمازگزاران!/سورۀ ماعون، آیۀ 4).

▪️ این ذنب هر انیّتی کنارِ انیّت خدا را شامل میشود.
همه به نفسِ «بودن» در «کنار» محبوب، ذنب محسوب می‌شوند.

🌙

🌙


🤔 در دعای سه شنبه، حضرت امام سجاد (علیه السلام) به این مهمّ اشاره می‌فرمایند:

🔹〖أَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ الَّذِي يَزِيدُنِي ذَنْباً إِلَى «ذَنْــبِـــي»〗🔹
پناه بر او می‌برم از شرّ شیطانی که گناهی بسوی گناهم زیاد می‌کند.

(📚 المصباح للكفعمي، ص۱۱۸)


✵ بعد از اینکه به جِدّ باید بدانیم که آل الله علیهم السلام هرگز با کسی قیاس کرده نمی‌شوند و دعا و استغفار و بیانِ ذنبِ حضرات (ع)، اسرار دارد، آنگاه بخوانیم :

🌱 حضرت (ع) نمی‌فرمایند 『 ذنباً إلی «ذنوبی»』 بلکه می‌فرمایند 『 ذَنْباً إِلَى «ذَنْــبِـــي»』.

🔹 "«ذَنْــبِـــي»" خودِ انانیّت است (ذنب در ذات - دوئیت) و " ذَنْباً " گناهان بیرونی است که از انسان سر می‌زند (ذنب در صفات و افعال) که همه چیز انسان را می‌گیرد نه گناهانی که در عُرف، گناه حساب می‌شود بلکه نماز و روزه و اعمال عبادی و حتی نَفــَـس ما را هم می‌گیرد.
که چون «هستیم» در حالیکه او «هست» و در کنار اوئیم، همۀ افعال، [به این انیّت] گناه است و آنها " ذَنْباً " هستند و انانیّت "«ذَنْبِي»" است.

🔘 دیدگاه عموم این است که گناه را مشخصاً در تعیّنِ شرّ بودن، گناه می‌دانند. و خودِ «تعیّن» را گناه نمی‌دانند.
👁‍🗨 امّا دیدگاه خصوص این نیست و همان است که در مورد "حسنات الابرار سیئات المقربّین" بیان شد.

ذنب عظیم، انیّت است.

او باشد و ما هم باشیم ؟❗️

این «انیّت» است که چون ذوب نشد، ذنب است. و آنهم، "ذنب عظیم".


🔰 همۀ عالَم در مظلَمۀ این ظلم بزرگ هستند که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🔸〖إِنَّ النَّاسَ كُلَّهُمْ يَعِيشُونَ‏ فِي‏ فَضْلِ‏ مَظْلِمَتِنَا إِلَّا أَنَّا أَحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك〗🔸
تمام مردم در سايه مظلمه و حق ما زندگى مى‏كنند ولى ما شيعيان خود را از اين نظر در حليّت قرار داديم (برای شیعیانمان حلال کردیم).

(📚 من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۴۵)


🔹 نفرمودند 『 الّا شیعتنا』 بلکه فرمودند 『 أَنَّا أَحْلَلْنَا شِيعَتِنَا مِنْ ذَلِك』.

یعنی اگر "شیعه" هم طرفی، و در انیّتی باشد و حضرات آل الله علیهم السلام که #عین_الوجود و #مبدأ_الوجود هستند نیز طرفی محسوب شوند، این شیعه هم چون مندک و فانی در "ــنا"یِ "شیعتنا" نشده است، در مَظلَمه گرفتار بوده و از آن خلاص نشده است.
الّا اینکه حضرات علیهم السلام به کرم و فضلشان بر شیعه حلال کردند.

🔅 امّا مقرّبین الهی…
آنان که روزان و شبان سراسرِ وجودشان "الهی العفو" است؛
تشریعاً و مختاراً پیدائی خود را نمی‌خواهند و به دنبالِ فنایِ در حقیقتِ «پیدائی»، یعنی حضرتِ 🔻【هو الظاهر】🔺 هستند.

آنکه فهمید انانیّتش ذنب است، غرق در توّابیّت خدا می‌شود که 🔻【إِنَّهُ كانَ تَوَّاباً 】🔺(سورۀ نصر، آیۀ ۳).

که توّاب را بعضی، "توبه پذیر" معنا کردند در حالیکه موحّد، توّاب را به یک وحدت، "توبه کننده" و "توبه پذیر" معنا می‌کند و می‌یابد که خودِ خداست که در انابه و بازگشت بسوی خودش است که 🔻【ما أَصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ الله】🔺(هر خيرى به تو رسد از جانب خداست/ سورۀ نساء، آیۀ ۷۹).

🔸 اینجاست که وقتی عبد مشاهده کرد که توبه کننده و توبه پذیر خودِ خداست، و خودش را ندید؛ این توبۀ اصلی است که توبۀ اصلی، فنای در وحدت حقــّۀ حقیقیۀ الله است.



🔰 در تحلیل عرض میشود؛

عید فطر، ترکِ خودیّت در جهت محبوب و رسیدن به فطرتی است که حضرات آل الله (ع) هستند و مولایمان حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمودند🔻『أنا فطرة العالمین』🔺(من فطرت عالمین هستم/ 📚 خطبة البیان).


تا زمانی که ما به "ما" بودن، مُصَلــّـی (نمازگزار) هستیم و خدا مُصَلــّـیٰ له (کسی که برایش نماز خوانده میشود)، شرک و دوئیت حاکم است.
اگر انیّت از این میان برداشته شد و وحدتِ مُصَلــّـی (نمازگزار) و مُصَلــّـیٰ له (خدا) به جانْ، درک شد و یافتیم که اوست که به عبدش ذاکر خود، مُصَلــّـی خود است؛ به حقیقت فطرت راه یافتیم.


این عید فطر است که 🌸〖 لَا أَعْصِي اللَّهَ فِيهِ 〗🌸.






الحمد الله ربّ العالمین.

🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

#لطیفه_عید


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.