🔹

🔰 مؤمن به صلواتِ شعبانیه؛

⇬ 🔳 پذیرای شفاعت گشته، و به «صیامِ» نبوی (ص) و «قیامِ» حسینی (ع) در «لیالیِ» ترسیم، و «ایّامِ» تجمیع، لبّیک گفته و چنین تابع حضرات (علیهم السلام) شده که :

🔻『 الَّذِي كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ (سَلَّمَ) يَدْأَبُ فِي «صِيَامِهِ» وَ «قِيَامِهِ»‏
فِي «لَيَالِيهِ» وَ «أَيَّامِهِ» بُخُوعاً لَكَ فِي إِكْرَامِهِ وَ إِعْظَامِهِ إِلَى مَحَلِّ حِمَامِه』🔺

و رسولت صلى الله عليه و آله و سلّم جهد و كوشش بسيار به «نماز» و «روزه»
در «شبها» و «روزها»ى اين ماه داشت و براى فروتنى به درگاه تو اين ماه را تا به آخر محترم و گرامى می‌داشت.


⇬ 🔳 و روزۀ در روزِ او (منظور مؤمن است)، و قیام در شبِ او؛ «ظهورِ پذیرش شفاعت» اوست و حقیقتِ وجودش، در دنبالۀ این دعا، چنین ظهور می‌کند:

💢『 اللَّهُمَّ «فَأَعِنَّا» عَلَى الاِسْتِنَانِ «بِسُنَّتِهِ فِيهِ» وَ نَيْلِ «الشَّفَاعَةِ» لَدَيْهِ‏』💢
اى خدا پس تو ما را هم يارى فرما بر پيروى سنتش و به شفاعتش نايل گردان.

و إن شاء الله مشمول دعایِ حضرت (ص) خواهد بود که می‌فرمایند:

👈🏻🔶«إِنَّ شَعْبَانَ شَهْرِي. رَحِمَ اللَّهُ مَنْ "أَعَانَنِي" عَلَيْه‏»🔶
شعبان ماه من است. خداوند كسى را که مرا در ماهَم يارى كند، رحمت کند.

(📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص۶۸۳)

این رحمت، خودِ حضرت (ص) بوده و صیام و قیام مؤمن، پذیرش ایشان در نقطۀ شفاعت است.


⇬ 🔳 و مؤمن به عنایت حقّ، با پذیرش شفاعت و قبول دعوتِ حضرت (ص)، این سیر را از «حقیقت»، تا «طریقت» و «شریعت» (ذات و صفت و فعل) می‌کشاند که :

🔻"اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْهُ لِي؛

✓✿ شَفِيعاً مُشَفَّعاً 《#حقیقت》
✓✿ وَ طَرِيقاً إِلَيْكَ مَهْيَعاً 《#طریقت》
✓✿ وَ اجْعَلْنِي لَهُ مُتَّبِعا" 《#شریعت》 🔺

(ادامۀ صلواتِ شعبانیه)

⇬ 🔳 و سیر شعبانیه را می‌رساند به قلب شعبان؛ پانزدهمین روزِ در ظاهر، اوّلین روزِ در باطن. یعنی روزِ میلادِ جامع الجوامع، حقیقة یوم القیامة و الجمع، باطنِ قیّومیّة مطلقه تا ادنی مرتبۀ قیومیه معیه، آنکه در "جمعه"یِ موعودْ حضورِ خویش را ظاهر است، حضرت بقیة الله، قوّام الله، قائم آل محمّد صلّی الله علیه و آله.
که در دنبالۀ این صلوات و دعا می‌خواند:

🔻"حَتَّى أَلْقَاكَ «يَوْمَ الْقِيَامَةِ»"🔺

⇬ 🔳 و چون با رحمتِ نبوی (ص) و رضوانِ حسینی (ع) سیر نمود؛ مقامِ رحمت و رضوان برای او محقّق است. پس :

🔻"عَنِّي رَاضِياً وَ عَنْ ذُنُوبِي غَاضِياً
قَدْ أَوْجَبْتَ لِي مِنْكَ «الرَّحْمَةَ» وَ «الرِّضْوَانَ»
وَ أَنْزَلْتَنِي دَارَ الْقَرَارِ وَ مَحَلَّ الْأَخْيَار"🔺

در آن روز از من خشنود باشى و از گناهانم چشم پوشى
در حالى كه رحمت و رضوان خود را بر من حتم فرموده
و مرا در منزل هميشگى «دار القرار» («جمعه»ی جَمعیهٔ حضرت موعود عج الله تعالی فرجه الشریف) كه محل خوبان است منزل دهى.




«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى‏ عَلَى الْعَرْشِ.»
(📚الدروع الواقية، ص۱۸۱)



🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه‌_صلوات_شعبانیه
#لطیفه_شش_روز_خلقت
#لطیفه_بعثت
#رحمت‌_و‌_رضوان


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

🔹

🌳 شجرۀ 『 طُوبیٰ』، که با نامهایِ مختلف خوانده می‌شود. از جمله؛

❂ "شَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ" (پاک- سورۀ حضرت ابراهیم علیه السلام، آیۀ ۲۴)،
❂ "شَجَرَةَ الْحِنْطَة" (گندم- 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۶، ص: ۲۷۳)،
❂ "شَجَرَةُ الْحَسَد" (مورد غبطه و حسد واقع می‌شود- همان منبع قبلی)،
❂ شجرة المَنهيّة (که حضرات آدم و حوّا از خوردنش نهی شدند)
که در جریانِ حضرت آدم (ع) و حضرت حوّا (س) است.
❂ شجرة الخُلد » از اینکه حیاتِ محضه و طیّبه و حقیقتِ خُلد است، نقطۀ خالِدیّت و جاودانگی خُلدِ برین است. و هر جاودانگی و حیاتی، از آن است (حدیث آنرا در ادامه خواهید خواند).

✵ 『 طُوبیٰ』 ؛ ظهورِ پاکیِ مطلقه، و قلبِ تپندۀ حیات است و «بود» و کینونتِ هر شیئی، بهره‌ای از 『 طُوبیٰ』 است و ظهورِ 『 طُوبیٰ』 است.

❅ هر موجودی، همینکه «هست» و بهره و حظّ از «وجود» دارد، بهره‌مند از 『 طُوبیٰ』 است. و خوشی برای آن موجود، هر امر و شیئی است که موجب ادامۀ حیات اوست.

♦️نقطۀ حیات هر شیئی، نقطۀ ایمانی آن است و 『 طُوبیٰ』 که خوشی می‌باشد، در منزلِ حیاتی-ایمانیِ اشیاء ، گسترده شده است.


و امّا ...
🔰حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🌳〖 طُوبى‏ ؛ شَجَرَةٌ فِي الْجَنَّةِ فِي دَارِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام
وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنْ شِيعَتِهِ إِلَّا وَ فِي دَارِهِ غُصْنٌ مِنْ أَغْصَانِهَا- وَ وَرَقَةٌ مِنْ أَوْرَاقِهَا-
يَسْتَظِلُّ تَحْتَهَا أُمَّةٌ مِنَ الْأُمَم‏〗

🌳 طوبی درختی است در بهشت، در خانه امیرالمؤمنین(؏)
و هیچ یک از شیعیان او نیستند مگر آنکه در خانه‌اش یک شاخه از شاخه‌هایش، و یک برگ از برگهایش می‌باشد
که در زیر سایۀ آن، امّتی از امّتها می‌آرمند.

(📚 تفسير القمي، ج‏۱، ص: ۳۶۵)


🌳 『 طُوبیٰ』 که مطلقِ حیات است، همان #خلد و #جاودانگی است که در حدیث شریفی، حضرات آل الله علیهم السلام این مهمّ را بیان می‌فرمایند:

🔻〖 إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الْقَلَمَ مِنْ «شَجَرَةٍ» فِي الْجَنَّةِ يُقَالُ لَهَا 《 الْخُلْد》〗🔺
همانا خداوند قلم را از درختی در بهشت خلق کرد که به آن درخت «خُلد» گفته میشود.

(📚تفسير القمي، ج‏۲، ص: ۳۷۹)


❇️ نامیده شدنِ 『 طُوبیٰ』 به 《 الْخُلْد》، برخاسته از وصفِ 『 طُوبیٰ』 است. ➷

⭕️ چون 『 طُوبیٰ』 نقطۀ جاودانگی است، نامش《 الْخُلْد》 است.
و «مخلّد» و جاودانه بودنِ بهشتیان، صِرف الربط بودنشان به درختِ حیات و هستیِ 『 طُوبیٰ』 است.
و نامیده شدنِ بهشت به «خُلد» (خُلدِ برین)، از وجود 『 طُوبیٰ』 است که 《الْخُلْد》 بوده و حقیقتِ جاودانگی است.

✅ پاکی محض، همان حیات محض است که منزّه از ناپاکیِ «نیستی» و عدم است.
به مؤمنین در هنگام سوق دادن و ورودشان به بهشت ندا می‌دهند:

💎【سَلامٌ عَلَيْكُمْ 《طِـبْـتُمْ》 فَادْخُلُوها 《خــالِـــدين》‏】💎
سلام بر شما! پاک شُديد، پس براى هميشه داخل آن شويد.

(سورۀ زمر آیۀ ۷۳)

⤴️ 《طِبْتُمْ》 ؛ ظهورِ اتصالِ به 『 طُوبیٰ』 است که منشأ و مبدأ پاکی و هستیِ مطلق و جاودانگی و مخلّد بودن است.


🔰 حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در وصفِ『 طُوبیٰ』می‌فرمایند:

🔻〖 أَنَّهَا شَجَرَةٌ غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ
تَحْمِلُ كُلَّ نَعِيمٍ خَلَقَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ وَ إِنَّ عَلَيْهَا ثِمَاراً بِعَدَدِ النُّجُومِ
كُلُّ ثَمَرَةٍ مِثْلُ ثَدْيِ النِّسَاءِ تَخْرُجُ فِي كُلِّ ثَمَرَةٍ مِنْهَا أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ 《 مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ》
وَ سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ〗🔺

(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۳، ص۳۴۵)


⤴️ مضمون حدیث فوق:

🌳 [طوبی] را خداوند با دست خود نشانده است. و هر نعمتی برای اهل بهشت را در بر دارد (به تعداد ستارگان). و از هر میوه‌ای چهار نهر جاری است 《 آب ، شراب ، عسل و شیر》.
و گسترۀ هر نهری مابینِ شرق و غرب است و عرض آن مابینِ آسمان و زمین است.


⭕️اینکه فرمودند 《 غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ》 یعنی خداوند با دستان مبارک خویش، طوبیٰ را کاشته است.
⇦ بدین معنا که این شجره، خودیّت حقّ را ظاهر می‌سازد و طوبیٰ نقطۀ حیات است.

💢 و چهار نهری که فرمودند 『 أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ』 ؛ مبدأ ایجادیِ #عناصر_اربعه است و هر شیئی از اشیاء در نقطۀ کینونت و پاکیِ حیاتش، چیزی و بهره‌ای از این چهار نهر دارد که می‌فرمایند 🔻 『 سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ』🔺.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

☘️ در احادیث شریفه، حضرات آل الله علیهم السلام می‌فرمایند که 《بهشتِ عَدْن》، وسطِ بهشت‌های دیگر است (『 جَنَّةُ عَدْنٍ وَ هِيَ فِي وَسَطِ الْجِنَان』/ 📚من لا يحضره الفقيه،ج‏۱، ص۲۹۶). و حضرت پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند:

🔻«وَسَطُ الجَنَّةِ لي و لِأَهلِ بَيتي»🔺
وسط بهشت برای من و اهل بیت من(ص) است.

📚عيون أخبار الرضا(ع)؛ج۲ص۶۸


⤴️ وسط هر شیء در عالم نور؛ مبدأ وجودیِ آن شیء است.
آن نقطۀ خَیریّت که شیء، به آن شیء شده است، ظهورِ واسطۀ عُظمیٰ، یعنی حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند که وسط حقیقی شیء هستند و فرمودند 🔻«خَيْرُ الْأُمُورِ "أَوْسَطُهَا"»🔺 (📚الكافي،ط-الإسلامية، ج‏۶،ص۵۴۱).

🔅نقطۀ کینونت و حیاتِ بهشت‌های دیگر، 《جنة عَدْن》 است و به بیانی؛ 《جنة عَدْن》؛ معدن الجنات است.

(✅ نکته: مَعدِن؛ جای اصلی و مرکز هر چیزی است. و معدن هر شیء؛ در خالصهٔ «معدن» بودن؛ جلوه‌ای از جلوات 《جنة عَدْن》است)


⤵️ و این، در حالی است که 『 طُوبیٰ』 که ظهورِ حیات مطلقۀ حضرتِ حیّ (جلّ جلاله) است، در 《جنة عَدْن》 قرار دارد که فرمودند:

🌳 『وَ طُوبَى وَ هِيَ شَجَرَةٌ مِنْ «جَنَّةِ عَدْنٍ» غَرَسَهَا رَبِّي بِيَدِه‏』

(📚ثواب الأعمال،ص۱۳۶)

🍃 و حیاتِ《جنة عَدْن》دائماً به 『 طُوبیٰ』برقرار است، چنان که حضرت امام محمد باقر علیه السلام می‌فرمایند:

🌳🌊 «یَخْرُجُ نَهَرٌ مِنْ أَصْلِ تِلْکَ الشَّجَرَهًِْ فَیَسْقِی جَنَّهًَْ عَدْنٍ»

📚بحارالأنوار؛ ج۸، ص۱۵۴

⏎◉ بنابراین؛
🌿 کلّ جَنّات؛ ظلِّ طوبیٰ و در سایۀ『 طُوبیٰ』 بوده، و حیاتشان به آن است و دائماً ارتزاق از آن دارند و برگشت آنها به ذی ظلِّ خویش است. حضرت حقّ تعالی در وصف آن می‌فرماید:

🌳『 شَجَرَةٌ فِي الْجَنَّةِ أَنَا غَرَسْتُهَا «تُظِلُّ الْجِنَان»』

(📚الأمالي-للصدوق،ص۲۷۲)

و تمام نعَم بهشتی، [و از آنجا] تمامِ نعَم عالَم، از این درخت است که فرمودند:

🌳『مَا خَلَقَ اللَّهُ «مِنْ شَيْ‏ءٍ» إِلَّا وَ هُوَ تَحْتَ «طُوبَى»‏』
هیچ چیزی را خدا خلق نکرد الّا در حالیکه آن شیء تحتِ『 طُوبیٰ』است.

(📚روضة الواعظين،ط-القديمة،ج‏۱،ص۱۰۵)


⬅️ پس دقّت بفرمائید:

🌳 『طُوبیٰ』؛وجود و کینونتِ اشیاء است و اشیاء؛تحتِ『طُوبیٰ』بوده، و دائماً ارتزاق از آن دارند.
که بیان شد چهار نهری که از『طُوبیٰ』 جاری است، اشاره‌ای به ارکان اربعۀ اشیاء است و جاری بودنِ این نهرها، دوام و حیات مَرزوق خویش را رقم میزند.

✅ چون احادیث آن و دقائق آن بسیار و در عین حال پر نکته و پر اهمیّت، و محلّ تدقیق و تأمّل بود، در این مقاله وارد بر آن نشدم تا به عنایت حقّ در فرصتی دیگر بر ایوانِ نَفحۀ لطفشان، عاجزانه گدائی کنیم.

⇐ در هر صورت اگر حیات و خوشی، در هر شیئی و امری از عالَم باشد (چه آخرت و چه دنیا)، از شجرۀ طیّبه『طُوبیٰ』 است.

🌳 شجرۀ『طُوبیٰ』[که «مَهْرِ فَاطِمَة س؛📚البرهان،ج۳،ص۲۵۳» است،] در «منزل»ِ؛

🔻عالیة المحلّ، سرّ العظمة، صورةِ النَّفسِ الکُلیّة ، بِضعَةِ الحَقیقةِ النَّبویّة، مَطلع الأنوارِ العلویّة، الجوهرةِ القُدسیَّة فی تعیُّنِ الإنسیّة، واسطة قلّادة الوجود، درّة البحر الشّرف و الجود، علّة العلل، غایة الغایات، حقیقة العماء، إنسیة حوراء، فاطمة الزهرا علیها افضل صلوات المصّلین🔺
و
🔻الوالی للولایةِ إلاهیّة، بِسْمَلَةِ کتابِ الموجودِ ، فاتحة مصحفِ الوجودِ، حقیقة النقطةِ البائیّة ، المُهندِسِ في الغُیُوبِ اللّاهوتِیَّة ، المظهر في الهیکل الناسوتیة، نقطة الکائنات، قطب الدائرات، فطرة العالمین، ربّ العارفین، امام المتقّین، امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهما افضل صلوات المصّلین 🔺

می‌باشد.

۩ ✅ رشحۀ القاب جاری شده که به مناسبت موضوع، هبه فرمودند، محلّ خضوع مدقّقین است!


🔔 《منزل》؛ محلّ نزول است.
چون حضرات (علیهم السلام) تَمَنُّناً و تفضّلاً نزولِ اجلال نمایند؛ محلّ نزولشان، نقطۀ حیات مطلقه است.

(دقت بفرمائید❗️)

🔔 حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻〖 إِنَّ دَارِي وَ دَارَ عَلِيٍّ وَاحِدَة〗🔺
خانۀ من و خانۀ علی(ع) یکی است.

(📚تفسير فرات الكوفي،ص۲۰۹)


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

🔲 جمع بندی مطالب تا بدینجا:

✿تمثال و حقیقتِ هستی، در عالَم عالی، و از عالَم عالی است. یعنی هستی از عرشِ لا تعیّن (و جنّات) تا فرشِ تعیّن، کشیده شده است.
✿و حقیقت و باطنِ تمام مراتب بهشت (جنّات)، جنة عَدْن است.
✿و باطن و قلب و حیاتِ جنة عدن،『 طُوبیٰ』 است.
✿و 『 طُوبیٰ』 درختی است در «منزل» حضرات آل الله علیهم السلام.


🌳 『 طُوبیٰ』؛ خوشیِ مطلق و مطلقِ خوشی است.و حیاتِ محضه است.
کوچکترین خوشی و لذّتی، مستقل از 『 طُوبیٰ』 معنا ندارد.

🍃 پس اگر طالبِ لذّت و خوشی هم هستیم؛ فرمودند(ص): به طوبی رغبت کنید («أَلَا فِی هَذَا فَارْغَبُوا؛بحارالأنوار؛ ج۶۴، ص۲۸۹»).

🌱 «خوشی» حقیقی، مَدِّ حیات است و خَیر و نیکی است. و هر خَیری، ظهورِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشد که فرمودند🔸『 نحنُ اصلُ کلِّ خَیر』🔸(ما اصل تمام نیکی‌ها هستیم / 📚 الکافی،ج۸،ص۲۴۲).

✅ إن شاء الله در مورد حقیقتِ لذائذ و لذّت حقیقی در فرصتی دیگر خواهیم خواند.



🔰حضرت خاتم الانبیاء صلوات الله علیه و آله و سلّم می‌فرمایند:

🔻 『 حُبُّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ شَجَرَةٌ أَصْلُهَا فِي الْجَنَّةِ وَ أَغْصَانُهَا فِي الدُّنْيَا
فَمَنْ تَعَلَّقَ بِهَا فِي الدُّنْيَا أَدْخَلَهُ الْجَنَّة』🔺

دوستی علی بن ابیطالب علیه السلام درختی است که اصلش در بهشت است و شاخه‌هایش در دنیا.
پس هرکس در دنیا به آن در آویزد، او را به بهشت می‌برد.

(📚الفضائل - لابن شاذان القمي،ص ۱۴۸)

🔰و نیز می‌فرمایند:

🔻 『 مَنْ أَرَادَ أَنْ يَحْيَا حَيَاتِي وَ يَمُوتَ مِيتَتِي وَ يَدْخُلَ جَنَّةَ عَدْنٍ الَّتِي غَرَسَهَا اللَّهُ رَبِّي بِيَدِهِ فَلْيَتَوَلَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ لْيَتَوَلَّ وَلِيَّهُ وَ لْيُعَادِ عَدُوَّهُ وَ لْيُسَلِّمْ لِلْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ ...‏』🔺
كسى كه خواهد زندگى و مرگش زندگى و مرگ من باشد و به بهشت بَرينى كه پروردگارم به دست قدرت خود كاشته در آيد بايد پيروى على بن ابى طالب(ع) را نماید و با دوستش دوستى و با دشمنش دشمنى نمايد و نسبت به اوصياء پس از وى(ع) تسليم باشد...

(📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۱، ص۲۰۹)


⇦ ❃ پس چون کسی به حبّ و ولایت مولی امیرالمؤمنین (علیه السلام) متصّل شود، داخل در بهشت عَدن است و طوبیٰ و خوشی حقیقی مخصوص اوست.


🌳 『 طُوبیٰ』 که خوشی حقیقی است، در مجالس شیعه سایه افکنده که حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در وصف سایۀ 『 طُوبیٰ』 می‌فرمایند:

🔻『 《ظِلُّهَا مَجْلِسٌ مِنْ مَجَالِسِ شِيعَةِ》 أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(؏) يَأْلَفُونَهُ وَ يُتَحَدَّثُ بِمَجْمَعِهِمْ [بِجَمْعِهِمْ‏] وَ بَيْنَا هُمْ فِي ظِلِّهَا يَتَحَدَّثُون‏』🔺

سایۀ طُوبیٰ مجلسی از مجالس شیعۀ امیرالمؤمنین علی (؏) است. که شیعیان با آن الفت و انس گرفته و با جمعشان حدیث می‌کند و شیعیان در سایۀ آن گفتگو می‌کنند.

(📚تفسير فرات الكوفي،ص۲۱۲)

✅در این عبارت نورانی دقت فرمودید ⇦ 《ظِلُّهَا مَجْلِسٌ مِنْ مَجَالِسِ شِيعَةِ》؟!

❌ نفرمودند سایۀ آن در مجالس شیعه است!
👈بلکه فرمودند خودِ سایۀ طوبیٰ، مجالس شیعه است.

⇦ ❃ بنابراین شرافتِ مجلسِ شیعه چنین است که همه چیزش «سایۀ طوبیٰ» و خوشی است و نه اینکه مجلس ایشان چیزی باشد وخوشی چیزی از آن باشد.

✳️ «مجلس» محلّ جلوس و نشستن است. و مجلسِ شیعه، آن نشیمنگاهِ شیعه بودن است.
یعنی خودِ شیعه بودن، مجلسِ شیعه است.

بنابراین؛
👈🏻 شیعه بودنِ شیعه، مجلس و سایۀ طوبیٰ است.

بنابراین فتراکِ «شیعه بودن» مطرح است.

پس ؛
♦️«شیعه»؛ ظلّ طوبیٰ است.
یعنی خودِ شیعه بودن، خوشی است و همۀ نعمت.

اگر به مرحمت حقّ، با جان و دل از تصدیق‌کنندگان بودیم، به عین الیقین این حقیقت را نشان می‌دهند.


🔔 این رشحه رشحهْ رزقِ معنوی را به جانْ نوش کنیم که هر کدام، محلّ تأمّل و تحقّق در وجود است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

🍃 و امّا بعد از این مقدمه در مورد 『 طُوبیٰ』، لطیفه‌ای از ماه شعبان را بخوانیم:
(قدم به قدم و با تأمّل همراه بیائید تا ان شاء الله رزق جاری شده در جانتان منزل کند)


🔻✓➊ قدم اوّل :

عرض شد که 『 طُوبیٰ』 ؛ اسم تفضیل، بر وزن فُعلىٰ، مؤنث «أَطيـَـب» (پاكيزه‌‏تر) است‏ و از ریشۀ «طیب» است (طیب به معنایِ پاکی).

🔻✓➋ قدم دوّم :

«طَیِّب» (اَجوَف یایی) بر وزن "فَیعِل"، صفت مشبهه است. و از همین ریشۀ «طیب» می‌باشد.

«طَیِّب» شدّت پاکی را می‌رساند که در پاکی آنقدر شدید بوده و ثبات دارد که معنایِ اسم فاعل و اسم مفعول نیز می‌دهد. یعنی آنطور پاک است که هم پاک‌ کننده است و هم پاک شونده.

🔻✓➌ قدم سوّم :

«طبیب» از «طَیّب» است.
چرا ؟!

روایت را دقت بفرمائید:

🔰 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🔻 【 كَانَ يُسَمَّى «الطَّبِيبُ» الْمُعَالِجَ.
فَقَالَ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَا رَبِّ مِمَّنِ الدَّاءُ؟ قَالَ مِنِّي. قَالَ مِمَّنِ الدَّوَاءُ؟ قَالَ مِنِّي. قَالَ فَمَا يَصْنَعُ النَّاسُ بِالْمُعَالِجِ؟

👈 قالَ : «يُطَيِّبُ» بِذَلِكَ أَنْفُسَهُمْ.

⇦ فَسُمِّيَ «الطَّبِيبَ» لِذَلِك‏】🔺

⬅️〖«طبيب» را معالج مى‏خواندند.
حضرت موسى بن عمران عليه السّلام به درگاه الهى عرضه داشت پروردگارا، درد از كيست؟
خدا فرمود: از من.
جناب موسى (ع) عرضه داشت : دواء از كيست؟
خدا فرمود: از من.
جناب موسی (ع) عرض كرد: پس مردم با معالج چه كار دارند كه به وى مراجعه می‌نمايند؟
خدا فرمود: با مراجعه به او «دلشان خوش می‌شود».

سپس امام صادق عليه السّلام فرمودند:
بعد از آن، طبيب را طبيب گفتند (يعنى موجب دلخوشى) 〗➡️

(📚 علل الشرائع، ج‏۲، ص: ۵۲۵)


💠 ملاک و معیارِ معانی، معنا کردنِ حقّ تعالی است. و لُغویون در هر ید و بیضائی که باشند، مجالِ سخن خلافِ حقّ ندارند.

❖ هرچند از علم اشتقاق، ربط "طیب" و "طبب" استخراج میگردد، ولی حدیث و نقل مذکور کفایت میکند و برای ادامۀ بحث، قوّت بیان است.

👈🏻 "طَبیب"ِ در ظاهر، "طَیِّب" در باطن است.


🔻✓➍ قدم چهارم :

🔶 طبیب مطلق و مطلقِ طبیب کیست؟

🔷🔻《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 (📚نهج البلاغه، خطبۀ ۱۰۸)، مبدأ الانوار الازلی و منتهَی الْعروج الکمالی، "رحمةً للعالمین"، "شفیع یوم الدین"، مخاطَب حدیثِ «لولاک، لمّا خلقتُ الافلاک»، "جَوْهَرٌ دَرَّاك" ، "مُحِيطٌ بِالأشْيَاء" ، "وَسَطُ الكُلّ"، "عِلَّةٌ لِلْمَوْجُودَات" ، عالِم السرّ و الخفیات، حضرت سیّد الانبیاء و المرسلین محمّد المصطفی صلّی الله علیه و آله و سلّم🔺

(القاب جاری شده، محلّ تأمّل است❗️)

🔻✓➎ قدم پنجم :

🔶 طبّ حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله چیست؟

🔷 طبِّ حضرتِ «طبیب» (صلّی الله علیه و آله)، ولایت ایشان است.
که طبّ، آن موقع در اطلاقِ طبّ بودن است، که در دوئیت با درد نباشد. بلکه حقیقتِ درد را گرفته باشد. به عبارتی، خودش درد است و خودش درمان.

👈 طبّ مطلق، ولایت است که فطرتِ هر ذی اشاره‌ای است. حضرت مولی(؏) می‌فرمایند:

〖🔻"دوائك فيك فلا تبصر
و دائك منك فلا تشعر"🔺〗

دوایِ تو در توست ولی آنرا نمی‌بینی.
و درد تو از توست ولی آنرا درک نمی‌کنی.

(📚منهاج البراعة، خوئى، ج‏۷، ص: ۳۶)


☀️ ولایت، فطرت همۀ اشیاء است. و چیزی از ولایت بیرون نیست.
ولایت، حضرات آل الله (ع) هستند و رسول اکرم (ص) به 《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 بودن، عالمیان را به فطرت خویش دعوت می‌کنند.

✅ دقت شود :

⇯🔸باء «بِـطِبِّه»؛ ابتدائاً باء الصاقِ حقیقی است و باء سببیّت، در مرحلۀ بعد است و آن هم سببی نیست که بیرون از حضرتِ «طبیب» صلّی الله علیه و آله باشد، بلکه خودیّت حضرتِ رسول اکرم (ص) است.

⇯🔸"طبیب"؛ صفت مشبهه است. و چون در عالم نور می‌باشد؛ از شدّت ثبوت، فاعل و مفعول را فرا میگیرد. یعنی هم طبابت کننده و هم طبابت شده، در نقطۀ وحدتِ «طبّه» به توحید میرسند. و طبابتِ حضرتِ《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 (ص)، موحّد ساختنِ عالمیان، به قوّتِ ولایت است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

🔻✓➏ قدم ششم :

🔰 حضرت مولی امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمایند:

🔹خداوند عزّ و جلّ هنگامی که روز اول شعبان می‌شود، به درهای بهشت امر می‌کند، پس گشوده می‌گردد.
و به شجرۀ 『 طُوبیٰ』 امر می‌کند، پس شاخه‌هايش بر اين دنيا آشکار می‌شود (〖يَأْمُرُ شَجَرَةَ طُوبَي فَتُطْلِعُ أَغْصَانُهَا عَلَي هَذِهِ الدُّنْيَا〗/ 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۴، ص: ۶۱).

🔹سپس منادی پروردگار ندا می‌کند:
ای بندگان خدا ! اينها شاخه‌های درخت طوبیٰ است، به آنها چنگ زنيد تا اينکه شما را بسوی بهشت رفعت دهد (〖یا عِبَادَ اللَّهِ هَذِهِ أَغْصَانُ شَجَرَةِ طُوبَي فَتَمَسَّکُوا بِهَا تَرْفَعْكُمْ إِلَي الْجَنَّةِ〗).

🔹بعد می‌فرمایند که اعمالی مثلِ «صلوات، روزه، زکات (صدقه)، امر به معروف، نهی از منکر، صله رحم، آشتی دادن افراد، ادایِ قرض، شمارش نعمتهای خدا، کفالت یتیم، عیادت مریض، نیکی به والدین، تشییع جنازۀ مؤمن، تسلیت گفتن» موجب «وصل» شدن به 『 طُوبیٰ』 است.

این اعمال، ظهورِ ابوابِ جنّت است و جلواتِ شاخه‌های 『 طُوبیٰ』.

✅ چند نکته:

✓ ➀ دقت بفرمائید که در تمام اعمالِ فوق، صله و اتصال (صلوات) و جفت شدن (شفع) خوابیده است.
که پیشتر مفصلاً صحبت شد که ماه شعبان، ماه صلوات (صله - اتصال) و شفاعت است.


✓ ➁ اصلاً #وجه_تسمیه_شعبان از این جهت است که خَیرات در این ماه شعبه شعبه می‌شود (🔻"سَمَّاهُ رَبُّنَا شَعْبَانَ «لِتَشَعُّب»ِ الْخَيْرَاتِ فِيه‏"🔺/ 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۴، ص: ۵۶).
یعنی 『 طُوبیٰ』 که ظهورِ خیرات است، در ماه شریف «شعبان»، بصورتِ شعبه شعبه در عالم دنیا ظاهر می‌شود و از مجالِ 『 طُوبیٰ』 و در پیِ آن؛ زقّوم نیز شعبه شعبه ظاهر می‌شود (در دنباله می‌خوانید).

👈 ماه شعبان، ماه شعبه شعبه بودنِ طوبی [از حقیقتِ آن تا عالمِ ظاهر]، برای دستاویزی مؤمنین است.


از آن طرف؛
🔰حضرت مولی (علیه السلام) می‌فرمایند به درخت زقّوم امر می‌شود که شاخه‌هایش را بر دنیا آشکار کند (〖يَأْمُرُ شَجَرَةَ «الزَّقُّومِ» فَتُطْلِعُ أَغْصَانَهَا عَلَى هَذِهِ الدُّنْيَا〗/ 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۴، ص: ۶۱).


🔥 که #زقوم درختی است در جهنّم که باید از آن پرهیز و دوری نمود چرا که زقّوم، آویختگانش را به جهنّم می‌کشاند
(🔻"هَذِهِ أَغْصَانُ شَجَرَةِ الزَّقُّومِ فَإِيَّاكُمْ وَ إِيَّاهَا وَ لَا تَعُودُ بِكُمْ إِلَى الْجَحِيمِ"🔺 /📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۴، ص: ۶۶).

🔹که شاخه‌های #زقوم را هم اشاره فرمودند. از جمله؛

«فراگیر کردن شرّ یا گناهی، تقصیر در نماز یومیه، ردّ کردن فقیر در حال غنائت، نپذیرفتنِ عذرخواه، جدائی انداختن بین افراد، باطل کردن دَیْن، برآشفتنِ مردم بر علیه مؤمنی، آوازه‌خوانی غنا که به معصیت بیانجامد (که موجب نسیان خداست. که قطع رحم است)، افتخار کردن و شمردن کارهای قبیح، عیادت نکردن مریض، بد رفتاری با والدین و کوتاهی در خشنودی ایشان.»

⇮ دقت بفرمائید که در تمام اعمالِ فوق، قطع اتصال به حقیقت صورت گرفته است. که مخالفِ صلوات و شفاعت که حقیقت شعبان است، می‌باشد.

✓ ➂ در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔸〖 أَيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء〗🔸➴

(📚المزار الكبير، لابن المشهدي، ص: ۵۷۹)

⇜ حضرات آل الله علیهم السلام؛ حقیقت و جان عالم لا اشاره (سماء) و عالم اشاره (ارض) بوده و نقطۀ بسیطۀ اتصال هستند که هرکس به آنها متصّل شود، متصّل به حیات شده و هرکس منقطع از ایشان گردد، به ورطۀ عدم کشیده شده است.


🔻✓➐ قدم هفتم :

تطبیق دهید:

⭕️ ۱. ماه شعبان؛ ماه صلوات و شفاعت است.
صلوات، صله با آل الله علیهم السلام است. و شفاعت نیز، جفت شدن و یکی شدن با آل الله علیهم السلام است.
پس شعبان؛ ماهِ اتصال به حقیقتِ حیات، حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشد.


⭕️ ۲. ماه شعبان؛ ماه پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله است.

پیامبر اکرم (ص) 《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 می‌باشند. که بیان شد که "طبیب" بودن، ظهورِ "طیّب" بودن است.


⭕️ ۳. ماه شعبان؛ ماه شعبه شعبه شدن خیرات است که ماهِ ظهورِ شُعَب 『 طُوبیٰ』 است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

♻️ جمع بندی مطلب:

⇪✾『 طُوبیٰ』 که ظهورِ حیاتِ هستی، از اعلی مرتبۀ عالم لا اشاره، تا ادنی مرتبۀ عالم اشاره است، ظهورِ 《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 می‌باشد.

⇪✾ماه شعبان؛ ماهِ شعبه شعبه شدن 『 طُوبیٰ』 است.

⇪✾در این ماه ؛ 『 طُوبیٰ』 از منزلِ حقیقتِ حیات، یعنی حضرت 《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 رسول اکرم صلّی الله علیه و آله، از عالمِ عالی، تا عالَمِ دانی (دنیا) ظاهر و کشیده می‌شود.

💢 که آشکار شدنِ 『 طُوبیٰ』 در ماه شعبان؛ ظهورِ «دوّار» بودنِ حضرتِ 《طَبِيب》 (صلّی الله علیه و آله) است.
🔴 و متصّل بودنِ 『 طُوبیٰ』 و متصّل کردن آویختگانش به جنّت؛ ظهورِ صلوات و شفاعت بوده که از خصوصیّات ماه شعبان است، و 《بِــطِبِّه‏》 این حقیقت صورت میگیرد.
(باء الصاق حقیقی و نکاتِ لطیفش در همین مقاله اشاره شد)


⇪✾ماه شعبان که ماه پیامبر اکرم (ص) است؛ ماهی است که حضرتِ 《طَبِيب》 (صلّی الله علیه و آله)، به 《«دَوَّارٌ بِطِبِّه‏» بودن》، دستگیرِ عالمیان بوده تا ایشان را به فطرت خویش، یعنی نقطۀ توحیدیه هر ذی وجودی برگردانند.


گر طبيـــبانه بيايی به ســــر بالينم
به دو عالم ندهم لذّت بيماری را

(سعدی- ره)

↲ 🔲 پذیرش این دستگیری؛ پذیرش شفاعت و صِله (صلوات) با رسول رحمت و خاندانِ مطهّر ایشان است (صلوات الله علیهم) و این پذیرش که در سه مرتبۀ ذات و صفت و فعلِ مؤمن مَمدود است، یاری پیامبر اکرم (ص) می‌باشد که می‌فرمایند:

👈🏻♦️" إِنَّ شَعْبَانَ شَهْرِي. رَحِمَ اللَّهُ مَنْ «أَعَانَنِي» عَلَيْه‏"♦️
شعبان ماه من است. خداوند كسى را که مرا در ماهَم يارى كند، رحمت کند.

(📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص: ۶۸۳)




🍃 ان شاء الله به توفیقی از جانب خودشان، برگشتِ به فطرت را در این ماه شریف طلب کنیم و حقیقتِ این طلب را در صفات و اعمال، ظاهر ساخته و از یاری‌کنندگان حضرت (ص) باشیم که یاری ایشان، تمامِ خوشی و حقیقتِ طوبی است.


🌳【الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ «طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ»】🌳
كسانى که ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند، پاكيزه‏ترين [زندگى‏] و سر انجام نیکو براى آنهاست.

(سورۀ رعد آیۀ ۲۹)





«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ»
(📚الدروع الواقية – سید بن طاووس، ص:۱۷۴)




🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه‌_شعبانیه
#ربط_طوبی_و_طبیب


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

.
•┈┈••✾•🍃🏹🍃•✾••┈┈•
#چله_اضطرار


🔹【 الْفُلْكِ الْجَارِيَةِ فِي اللُّجَجِ الْغَامِرَةِ
يَأْمَنُ مَنْ رَكِبَهَا وَ يَغْرَقُ مَنْ تَرَكَهَا】🔹

(🌙 فرازی از صلواتِ شعبانیه -
صِله با حقیقتِ هستی)


🔲 کشتیِ طلبِ آل الله (ع) در دریایِ مستی آورِ ایّام، جاری است
که هرکس سوار شد؛ سوُرِ اَمنَش برقرار شد
و هرکس تارک بود؛ در متروکۀ انیّت رها شد


🏹 اوقات، چِلّه کشیده و ایّام، چون تیر در گذر است.
تا آشیانْ قــرار یابَد، چلچلۀ اضطرار را چلّۀ بی‌قراری باید.
که حضرتِ مقصود، شاهدِ مشهود، امیرالمؤمنین (ع)، فرمود:

🔻〖 ما فاتَ مَضی وَ ما سیأتیكَ فَاَیْنَ؟
«قُــمْ» فَاغْتَنِم الفُرصَةَ بَینَ العَدَمَین〗🔺

آنچه گذشت، از دست رفت و آنچه می‌آید كجاست؟!
«برخیز» ! ...
و فرصت میان دو «نیستی» را دریاب.



💦 مستانهْ اَفشرهٔ حقائق، در تُنگۀ تَنگِ دقائق،
به رجب المرجّب، شعبان المعظم، و رمضان المبارک
چکیده ...

🔰 پس ؛

به دور لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش
به بوی گل نفَسی همدم صبا می‌باش
نگویمت که همه ساله مِی پرستــی کن
«سه ماه» مِی خور و نُه ماه پارسا می‌باش

(حافظ - ره)




⇩ 💬 حدیث نفس می‌کنـ ـمـ :

🍂 رخوَت را رها کن!
توسّلی و توفیقی طلب نما!
برخیز و فرصت را دریاب که آناتِ این ایّام، هزاران هزار سالِ تقرّب به حضرت اوست.




🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.🌳.

🔹

🍃۞ حضرت موسیٰ علیه‌السّلام وقتی به #کوه_طور رسید، از مقاماتِ «دعا» و «ندا» عبور فرموده و آنچنان قربی را ترسیم نموده‌اند که متکلّم در مخاطَب متجلّی گشت و وحدتِ مخاطِب (گوینده) و مخاطَب (شنونده)، ترسیم و «کلیم الله» جلوه‌گر شد.

🔅۞ جلوه‌ای از این حقیقت را در حدیثِ «#قرب_نوافل» می‌خوانیم که عبد؛ با انجام #نوافل، آنچنان «قربی» به خدا پیدا می‌کند که دیگر خودش در میان نیست، بلکه خداوند؛ سمع و بصر و دست و زبانش می‌شود:

🔻【 كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ
وَ بَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ
وَ لِسَانَهُ الَّذِي يَنْطِقُ بِهِ
وَ يَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا】🔺

منِ خداوندم گوشِ او که با آن می‌شنود
و چشمِ او که با آن می‌بیند
و زبانِ او که با آن سخن می‌گوید
و دستِ او که با آن می‌گیرد.

📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۲، ص۳۵۲


در عشق اگر زبانِ تو با دل یکی شود
راه تو را هزار و دو منزل یکی شود
یک اصل حاصل آید و آن اصل، نامِ او
روزی که اصل و فرعِ مسائل یکی شود
زین «لا» و «لم» به عالَمِ توحید، راهْ تو ...
... وقتی بَری، که سامِع و قائل یکی شود


🔅۞ نجوا؛ مقام مقرّبینِ درگاهِ الهی است که فانی در حقّﷻ می‌باشند. که دیگر آنها نیستند و بلکه خداوند است که خود، قائل است و خود، سامع است. خودش می‌گوید و خودش، خودش را می‌شنود.

🔅۞ نجوا؛ ظهورِ قیّومیّت مطلقه در قیّومیّت معیّه است و آیۀ نجوا (سورۀ مجادله آیۀ ۷) بیانگرِ این حقیقت است.

(برای مطالعۀ #قیومیت_معیه
رجوع شود به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil3/75)


✅ توضیح بیشتر:
«کلیم» صفت مشبّهه است. و صفتِ مشبّهه؛ ثبوت را می‌رساند و اسم فاعل و اسم مفعول را فرا می‌گیرد. پس هم فاعل است و هم مفعول. یعنی؛ هم متکلّم است و هم مخاطب.
«کلیم الله» بودنِ حضرت موسیٰ علیه‌السّلام، ظهور و جلوۀ حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام است و اشاراتش در مقالۀ «زندانی برای رهایی!» گذشت و دوستان عزیز می‌توانند رجوع بفرمایند.

(رجوع شود به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil2/72)


☀️۞ نجوا؛ که مقامِ «کلیم الله» شدن است؛ ظهورِ #مقام_قرب است.

🔔 تذکّر:
انبیاء الهی (علیهم‌السّلام) به نبیّ بودنشان، سیر استکمالیِ حدّی ندارند. بلکه به قدمهایشان در ارضِ تعیّنات، مراتب و مقامات را ترسیم کرده، و متجلّی می‌سازند.


❄️ خداوند تا پیش از تقرّب حضرت موسیٰ (؏)، به 《نــدا》، ایشان را خواند.
و در قربِ وحدت و یگانگی، به 《نجــوا》، با «کلیم الله» (؏) سخن فرمود:

💎【 وَ «نــادَيْنــاهُ» مِنْ جانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ
وَ «قَــــرَّبْنـــاهُ نَـجـــيًّــــا»】💎

◈ و از جانبِ راستِ طور، او را «نـــدا» داديم
◈ و «نجوا» کُـنان نزديكش ساختيم.

📘 سورۀ حضرت مریم سلام‌الله‌علیها، آیۀ ۵۲


↲♦️ طبق احادیثِ این آیه؛
«طورِ أیمَن»؛ جلوۀ مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ علیه‌السّلام در کربلایِ مُعلّایِ حُسینی علیه‌السّلام است.
📚 تفسیر برهان، ج۴، ص۲۶۵

〽️֎ بنابراین، قربِ مقرّبین؛
❂☜در کربلای مُعَلّیٰ ظاهر می‌شود.


🍃۞ #مناجات_شعبانیه، اکسیر قرب است.
و درکِ باطنی و لذّت و حظّ از آن، اذن دخولِ #فهم است.


۞ چنان که در اذن دخول مشاهد مشرّفۀ حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام می‌خوانیم:

💠〖 وَ فَتَحْتَ بَابَ فَهْمِي بِلَذِيذِ «مُنَاجَاتِهِم»〗💠

[خدایا!]
بابِ فهم مرا به لذّتِ مناجاتِ حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام باز کردی.

📚 المزار الكبير، لابن المشهدي، ص۵۵




«الْحَمْدُ للهِ الَّذِي حَمِدَ نَفْسَهُ وَ اسْتَحْمَدَ إِلَیٰ خَلْقِهِ»

📚الدروع الواقية، سیّد بن طاووس (ره)، ص۱۸۷


الحمد لله ربّ العالمین.



🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

#لطیفه_مناجات_شعبانیه
#اکسیر_قرب
#اذن_دخول_فهم


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

🔹

✅ حال دقّت شود که حضرت حقّﷻ می‌فرماید:

⇪ ✴️ 🔻『 لَنْ تَراني‏』🔺؛

۞ که به معنای #مقام_جمع یا همان #مقام_خلوت یا همان #مقام_لااشاره حقّﷻ است.
و راه پیدا کردن به آن؛ جز به مقامِ اطلاق و وجودِ جمع‌الجمعیِ حضرات آل‌الله (؏) ممکن نیست.

۞ و این عدمِ امکان، از کوتاهی و قصور ما نیست. بلکه خودِ حقیقتِ حقّﷻ چنین است که هرجا به اشاره بیاید (حتّی برای خودش، یعنی در #تجلی_ذات_بر_ذات)، به نفْسِ و حجّت و وجه خویش، یعنی حضرات آل‌الله (؏) به اشاره می‌آید.

⇐ بنابراین؛ سخن در『 لَنْ تَراني‏』تمام نشد، و نفیِ حدّیِ #رؤیت صورت نگرفت، بلکه متصّلاً و ممدوداً در ادامه می‌فرماید:

⇪🔻『 وَ لكِنِ انْظُرْ إلَى الجَبَل』🔺؛


۞ #جبل، جبلّت و استواریِ «صنع الله» است. و در روایت، به صراحت بیان شد که کوه طور، حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (؏) هستند.

👁‍🗨 بنابراین #رؤیت در #جلال، به نظر در مقامِ جمعُ الجمعی، و اقبالِ وجودی به مطلقِ علی الإطلاق بودنِ حضرات آل‌الله (؏) صورت می‌گیرد و در #قیامت نیز چنین است.

🍃۞ و امّا، نظر به حضراتِ وجه‌الله (؏) که رؤیت تامّ و تمامِ حقّﷻ بوده، و دیدنِ شخصِ شخیصِ حقّﷻ است، هرگز به حدّ و تعیّنِ هیچ جلوه‌ای نمی‌ماند. بلکه این رؤیت؛
❂☜ فـرقْ افکن است وُ دوئیّت را بَر می‌چیند.
پس بلافاصله حقّﷻ فرمود:

⇪ ✴️『 فَإنِ اسْتَقَرَّ مَكانَهُ فَسَوْفَ تَراني』✴️

پس اگر [کوه طور] در جايش برقرار ماند،
مرا خواهى ديد.

✨ تجلّی بر #کوه؛
❂☜ عَلَی الإطلاق بودن حقّﷻ را می‌رساند.
🍃 و مستقرّ نبودنِ کوه در جای خودش؛
❂☜اطلاق و در قید نگنجیِ حقّﷻ را می‌رساند.

۞ بنابراین؛

✳️『 فَلَمّا تَجَلّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا
وَ خَرَّ مُوسى‏ صَعِقاً』✳️

سپس همين که پروردگارِ او بر كوه تجلّى كرد،
آن را متلاشى ساخت‏
و موسیٰ (؏) بيهوش افتاد.

۞ در آیات دیگر، می‌فرمایند که این تجلّی؛ «#الصاعقه» بوده است (🔻【فَأخَذَتْكُمُ «الصّاعِقَةُ» وَ أنْتُمْ تَنْظُرُون】‏🔺؛ سورۀ بقره، آیۀ ۵۵).

⚡️«الصَّاعِقَةُ»؛ معرفه است، یعنی یک صاعقۀ خاصّ. که در احادیث، تأویلِ آن را می‌فرمایند:
❂☜ «الموت‏»
📚البرهان في تفسير القرآن، ج‏۱، ص۲۲۲

و نیز می‌فرمایند:
❂☜ «معاينة» بوده است.
📚البرهان في تفسير القرآن، ج‏۱، ص۲۱۹


🔲 «#موت» و «#معاینه»؛ در یک نقطه است.
بدین معنا که؛
❂☜ هر کس موتش برسد، دقیقاً در نقطۀ «#موت»، حجّت و وجه و ولیِّ خدا (؏) را رؤیت کرده، چنان که حضرت وجه الله، حجّة الله، عینُ الله الناظره، مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (؏) می‌فرمایند:

🔻〖مَنْ يَمُتْ يَرَنِي〗🔺

هر کس بمیرد (یعنی موتش برسد نه فوتَش)،
مرا رؤیت می‌کند.
(🔔این مضمون به أنحاء مختلف در مجموعه‌ای از احادیث آمده است.)
📚 الأمالي، للمفيد، ص۷

❂☜ و به عینِ شخصیِ رؤیت ولیِّ خدا (؏)، خدا را بعَینِهِ رؤیت کرده است.

💠 بنابراین، «صَعِق شدن»؛ نقطۀ مدهوشی از جلالِ رؤیتِ حقّﷻ در جمالِ حضراتِ آل‌الله (علیهم السّلام) است⚡️

🍃 إن شاء الله با جانت مستیِ این هبۀ خاصِّ الهی را درک کنی تا چکّۀ آخر این مقال، آن طور در مَحالّ نفسَت سُکنیٰ کند، که ترکش مُحال گردد.


۞ و امّا ...
بیان شد که ماه‌هایِ رجبُ المرجّب، شعبانُ المعظّم و رمضانُ المبارک؛ فشردۀ ایّامِ سلوک در حقیقت است.
و درکِ آنی از ساعاتِ آن؛ سعه‌ای در کارِ اهل دل است.

💫 سر بسته رمزی بیان می‌شود که؛
مناجات شعبانیّه؛
🔆☜ اکسیرِ قرب است.

☀️ اکسیری که حضرتِ سبعُ المثانی، الحجّةُ الربّاني، النّورُ الشَّعْشَعاني‏، مُحَقِّقُ الحقائِقِ الصّمَدانی، فیضُ الوجودِ الحقّاني، جوهر النفساني، حقیقةُ المَعاني؛ حضرتِ مَوْلَی المَوالي امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (علیه افضل الصّلوات المصلّین) در عالَم، انشاء نموده و دلدادگان به حضرتشان را به نفَسِ الهیِ خویش در این نجوا سِیر می‌دهند و می‌فرمایند:


🔻【 ✺ إلهي!

هَبْ لِي كَمالَ الاِنْقِطاعِ إلَيْكَ
وَ أنِرْ أبصارَ قُلُوبِنَا بِضِيَاءِ نَظَرِهَا إلَيْكَ‏
حَتّى تَخْرِقَ أبصارُ القُلُوبِ حُجُبَ النّور
فَتَصِلَ إلى مَعْدِنِ العَظَمَةِ
وَ تَصِيرَ أرواحُنا مُعَلّقَةً بِعِزِّ قُدْسِكَ‏

✺ إلهي!

وَ اجْعَلنِي مِمّنْ نادَيْتَهُ فَأجابَكَ
وَ لاَحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِكَ
فَناجَيْتَهُ سِرّاً
وَ عَمِلَ لَكَ جَهْراً】‏🔺

✺ الهی!

مرا انقطاع كامل به سوى خود عطا فرما‌.
و روشن ساز ديده‏هاى دل ما را به نورى كه به آن نور تو را مشاهده كند.
تا آنكه ديدۀ بصيرت ما حجاب‌هاى نور را بردَرَد
و به نور عظمت واصل گردد.
و جان‌هاى ما به مقام قدسِ عزّتت پيوندد.

✺ الهی!

مرا از آنان قرار ده كه چون او را ندا كنى، تو را اجابت مى‏كند.
و چون به او متوجّه شوى، از تجلّى جلال و عظمتت مدهوش مى‏گردد.
پس تو با او در سرّ، نجوا می‌کنى
و او به عيان به كارِ تو مشغول است.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹