🖌مقاله‌،ویدیو آموزشی

🔹سندروم من همه‌چيز را مي‌دانم
—------------------------
مرتضي رويتوند/ #طنزنویس
اين روزها همه ما در همه زمينه‌ها تخصص داريم. همه ما بسيار #کتابخوان هستیم، موسيقي‌شناسيم، حافظ‌شناسيم، شاعريم، نويسنده‌ايم، عکاسيم، کارشناس مسائل سينما هستيم، اقتصاددان، يک آدم سياسي باسواد، کلا خيلي حکيم هستيم. شايد بشود نام اين دوران را گذاشت: دوران «من همه چيز را مي‌دانم».
يک دوستي ما داريم به نام س.م.م، در اصل حسابدار است، حسابدار خوبي هم هست، در بانک کار مي‌کند، فقط گاهي پول کم مي‌آورد که اگر شما در جريان باشيد که او کلا عاشق است، بر او خرده نمي‌گيريد. خلاصه کارش را بلد است. طبيعي ا‌ست که در زمينه حسابداري کسي را برتر از خودش نمي‌داند؛ اينکه مي‌گويم طبيعي‌ است، سر آن است که ما همه در زمينه کاري خود تخصص داريم! بگذريم. او حسابدار خوبي است. اين دوست ما بعدازظهرها به کار انيميشن‌سازي مشغول است، ما که البته انيميشني از او نديده‌ايم اما خودش، خودش را از بزرگان اين پيشه معرفي مي‌کند. همين دوست ما، شاعر هم هست، غزل، قصيده، قطعه، رباعي، مستزاد و مثنوي از تخصص‌هاي اوست. اين را هم خودش مي‌گويد. او در زمينه شعر حماسي پس از فردوسي، خودش را بهترين معرفي مي‌کند. ما هر چه به او مي‌گوييم: «زمانه، زمانه تخصص است، مگر مي‌شود يک نفر اين‌همه تخصص داشته باشد؟!» او در پاسخ ما مي‌گويد: «دکتر حسابي هم چندين و چند تخصص داشت!» سال‌هاست گفت‌وگوي ما که به اينجا مي‌رسد، ما سکوت مي‌کنيم، حرص مي‌خوريم و لبخند مي‌زنيم و او مي‌خندد، خنده‌اي از سر پيروزي.
همه ما از اين س.‌م.‌م‌ها زياد ديده‌ايم. شايد هم خودمان يک س.‌م.‌م باشيم. شما يادتان نمي‌آيد چند سال پيش، ما مي‌توانستيم همه شاعران معاصر ايران را نام ببريم اما حالا تقريبا چندين و چند ميليون شاعر داريم. تقريبا هم شاعرند، مگر آنکه خلافش ثابت شود؛ البته به گفته خودشان براي دلشان مي‌نويسند اما درحقيقت خود را شاعراني خسته‌دل مي‌پندارند. در زمينه هنرهاي ديگر هم همين‌گونه است؛ مثلا عکاسي، قبل‌ترها شايد دوربين عکاسي خيلي ‌گران بود يا اين‌قدر عکاس‌بودن کلاس نداشت که تعداد عکاس‌ها کم بود اما حالا هر کسي مي‌تواند دوربيني بر دوشش بيندازد و يک عکاس حرفه‌اي جلوه کند. تفاوت حرفه‌اي‌گري هم به قيمت دوربين‌هاي بردوش بستگي دارد. از هنر که بگذريم، در زمينه‌هاي ديگر هم اين همه‌گيري وجود دارد. تقريبا اين روزها همه فعال اجتماعي هستند، هر کسي با چند پست اينستاگرامي، ادعا مي‌کند فعال اجتماعي ا‌ست. طبق آخرين آمار، ما 37 ميليون فعال اجتماعي داريم.
براساس يک پژوهش در زمينه شغل‌ ساکنان شهر، در يک شهر کوچک دوهزار نفري، هزار و 350 عکاس، هزار نويسنده کشف‌نشده، هزار و 200 شاعر شعر نو، 733 فعال اجتماعي، هزار و پنج نقاش، 427 مترجم و 950 خبرنگار ثبت شده است. در اين شهر، فقط سه نانوا، يک خياط و يک نجار به شغل‌هاي قديم مشغول بودند. روزنامه وقایع اتفاقیه
—---------------------—
🌟 مقاله ها وخبرهای آموزشی و فرهنگی🌟لینک عضویت ↪️
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA