⭕️ شاهین نجفی از ادعای چپ بودن تا نجفیسم و چکمه‌لیسی

ترانه‌خوانِ نمادِ ابتذالِ هنر و موسیقی


📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah

⭕️ شاهین نجفی از ادعای چپ بودن تا نجفیسم و چکمه‌لیسی

ترانه‌خوانِ نمادِ ابتذالِ هنر و موسیقی


شاهین نجفی زمانی برای فرزاد کمانگر خوانده بود. زمانی به خاطر اینکه در ستایش  جانباختگان مبارزان راه آزادی و برابری ترانه می‌خواند خود را از دیگران متمایز کرده بود.
اما وقتی از ایران رفت، ابتدا از چپ بودن به آنارشیسم گروید و سپس مکتب خود را نجفیسم نامید. بعدها به دامان ارتجاع تاج دل بست و فکر کرد بوی کباب و قدرت از آنجا می‌آید؛ به سوی افول گام برداشت و شد پسر رضا.

او از هر فرصتی استفاده می‌کند که چکمه‌لیسی خود را نشان دهد. از هر فرصتی استفاده می‌کند تا چنگ به چهرهٔ مبارزان و اندیشه‌های مترقی بکشد. بیهوده نیست که او را #شاهین_چرخنده می‌نامند. او نه به مردم تحت ستم، بلکه به فاشیسم دل‌بسته‌است. انقلاب ملی که او می‌گوید چیزی نیست جز اندیشه‌های نئونازی اپوزیسیون راست افراطی.

او شاید نمی‌داند که دل بستن به ارتجاع و استبداد به هر شکل در فردای این سرزمین جایی ندارد؛ او بیهوده دل به اردوگاه سرمایه‌سالاران و دخالت خارجی بسته‌است. اما همهٔ آنها خواهند فهمید؛ وقتی مانند کف روی آب حبابشان می‌ترکد و زمانی که انقلاب مردمی فرا می‌رسد.

اگر مداحان حکومتی بر سر سفرهٔ به‌اصطلاح انقلاب نشسته‌اند، او نیز بر سر سفرهٔ پول‌های غارت‌شدهٔ نوهٔ پدرش، رضا، نشسته‌است. آن زمان اگر شوهای امروزش برای خانوادهٔ پهلوی جذابیتی داشته باشد، باید با پول‌های به تاراج بردهٔ شازده روزگار خود را سپری کند.

هرکس می‌خواهد بداند نتیجهٔ تورم فردیت و توهم چیست و چگونه هنرمند می‌تواند راه ابتذال را سپری کند باید به سیر به‌قول خودش نجفیسم نگاه کند.

📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah

🔴 علیه اعدام؛ سنت ستمگران
به مناسبت دهم اکتبر، روز جهانی مبارزه با اعدام
#یادداشت_روز، پنجشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۳

انسان، محکوم ‌به اعدام متولد نمی‌شود؛ انسان برای اعدام شدن آموزش نمی‌بیند؛ برای اعدام شدن میل نمی‌ورزد. جامعه توسط قدرتمندان که رویهٔ استبدادی و بهره‌کشی از انسان را آیین خود ساخته‌اند به تباهی کشیده می‌شود. انسانی که به اعدام محکوم می‌شود محصول مناسبات اجتماعی قدرتمندان، صاحبان سرمایهٔ نامشروع و قوانینی است که برای بقا و بازتولید این منطق وضع می‌شود.

هر اعدامی که رخ می‌دهد بستر آن را نه عدالت، که حاکمان از قبل فراهم کرده‌اند: با فقیر سازی جامعه، با ساختن وضعیتی استثنائی که در آن‌ همه مجرمند، با برساختن منطقی غیرانسانی که در آن ستمگری عادی‌سازی شده‌است، با طرد دیگران از زندگی حداقلی و با جنگ همه علیه همه.

خاستگاه اعدام اندیشه‌ای است که از قبل انسان را برای مطامع ناروای خود قربانی فرض کرده‌است. اندیشه‌ای که اول می‌کُشد، سپس به زندگی فرامی‌خواند. این سنت ستمگران است که انسانِ ترازِ اعدام می‌سازند. این سنت ستمگران در جهان ما برچیده نمی‌شود مگر با اراده و خواست همگانی، با اندیشیدن در مدار زندگی‌خواهی و آزادگی و برابری طلبی.

برای داشتن جهانی عاری از خواست اعدام و اندیشه‌هایی که بستر کشتن به نام اعدام در لوای قانون (!!) را ترویج می‌کنند، باید اندیشید، عمل کرد و جانب انسان را گرفت. بهای بقای کین‌توزی حاکمان را به نرخ اعدام دیگران پرداخت نکنیم. اعدام امری طبیعی نیست؛ تاریخ‌مند است، وجه مشترک دیکتاتورهای بازمانده از قرون‌وسطی است.
ما حق‌داریم با آگاهی از خویش، جهانی عاری از اعدام داشته باشیم، توان ما فراتر از خواست اقلیتی است که شکننده‌تر از آنند که در سر پرورانده‌اند.

در ایران تلاش‌هایی برای اعتراض به اعدام تاکنون صورت گرفته‌است اما یکی از مهم‌ترین آن‌ها #کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام است که بهمن‌ماه ۱۴۰۲ توسط زندانیان سیاسی تبعیدی به #قزل‌حصار شکل گرفت و به‌مرور زندانی‌های بیشتری در زندان‌های کشور به آن پیوستند. سه‌شنبهٔ گذشته سی‌وهفتمین سه‌شنبهٔ متوالی بود که در ۲۲ زندان اعتصاب ادامه یافت. آن‌گونه که از بیانیه‌ها مشخص است، این کارزار به دنبال صدا دادن به زندانیان محکوم به اعدام از جمله زندانیان غیرسیاسی و گمنام است. این کارزار ماه‌ها توسط نهادهای مدعی حقوق‌بشری و فعالان صنعت حقوق‌بشر نادیده گرفته و بایکوت شد اما با ایستادگی زندانیان مبارز و مقاوم، کارزار امروز جهانی شده‌است. به خاطر همین کاسبان حقوق‌بشر امروز از آن حرف می‌زنند بی‌آنکه توضیح دهند در ماه‌های گذشته چرا صدای این کارزار را خفه کرده و آن را بایکوت کردند و حالا که کارزار جهانی شده‌است با ارجاع به کارزار برای خود به دنبال رزومه هستند. برخی از این فاندبگیران و جایزه‌بگیران و متإسفانه برخی زندانیان به اصطلاح سیاسی هنوز هم می‌کوشند صدای کارزار را خاموش کنند. چراکه در کارزار که عمل جمعی زندانیان سیاسی است، صدای فردی آنان شاید کمتر شنیده می‌شود.

به‌راستی بشر برای اینان چه کسانی هستند؟ آیا زندانیان گمنام در زندان خرم‌آباد یا خوی یا زندانیان بلوچ محبوس در قزلحصار که به این کارزار پیوسته‌اند از نظر این مدعیان، بشر هستند و حقوقی دارند؟

در پایان بر وظیفهٔ معلمان پیشرو در برابر ماشین اعدام و سرکوب تاکید می‌کنیم. معلمان پیشرو باید پرچم‌دار مبارزه با هر خشونت از جمله خشونت حکومتیِ اعدام باشند. دانش‌آموزان باید بدانند اعدام راهکار حل مشکلات نیست. اگر اعدام راهکار بود با اعدامِ متهمان به قتل و مواد مخدر باید جامعهٔ ما عاری از قتل و قاچاق و مصرف مواد مخدر می‌شد.

وقتی کلان‌دزدان و برهم‌زنان امنیت جامعه در  حاشیهٔ امنیت هستند، حکم محاربه و اعدام برای معترضان و حتی آن سارقی که ایجاد رعب نموده بی‌معناست. کلان‌دزدان علت معضل هستند و آن سارق، معلول شرایط کلان اقتصادی.

باید آگاهی بخشید، اتحاد و همبستگی جمعی و عملی برای توقف اعدام را گسترش داد و نسبت به کاسبان حقوق‌بشر توهمی نداشت.

🔸دربارهٔ روز ده اکتبر: مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۷، روز ۱۰ اکتبر را روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام تصویب کرد. از آن‌ پس هر ساله تجمعات و کنفرانس‌ها و جلسات علیه اعدام و دربارهٔ ضرورت لغو این مجازات غیرانسانی در سراسر دنیا برگزار می‌گردد. تعدادی از کشورها مجازات اعدام را در قانون یا در عمل لغو کرده‌اند. ۱۱۳ کشور از سال ۲۰۲۴ مجازات اعدام را برای همه جرائم لغو کرده‌اند، ۶۵ کشور آن را برای جرائم خاص (مانند جنایات علیه دولت یا در زمان جنگ) حفظ کرده‌اند. در ۵۰ کشور مجازات اعدام علیرغم اینکه هنوز قانوناً لغو نشده‌، ولی متوقف شده‌است و استفاده نمی‌شود. در ۳۶ کشور و از جمله ایران مجازات اعدام قانونی و مورد استفاده است.

📌📌📌
#مدرسه_رهایی

🆔 @edalatxah

#ترانه‌های_بی‌هنگام

📌گمشده
🎤روزبه
#رپ

ترانه‌ای الهام گرفته شده از فیلم مستند معضل اجتماعی (The Social Dilemma)

📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah

🔴 حکم محکومیت محمد حبیبی در دادگاه تجدید نظر تایید شد.

حکم محکومیت محمد حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران که در دادگاه بدوی به شش ماه و یک روز حبس محکوم شده بود ،در شعبه ۳۶ دادگاه انقلاب تایید شد.

رامین صفرنیا ، وکیل محمد حبیبی در حساب شخصی خود در شبکه اجتماعی ایکس از تایید این حکم خبر داد.

این محکومیت مربوط به اعتراض محمد حبیبی به مسمومیت های سریالی مدارس در اسفندماه ۱۴۰۱ می باشد .در فروردین ماه ۱۴۰۲ این فعال صنفی در حالیکه فقط دو ماه از زمان آزادی اش از زندان می گذشت ، توسط وزارت اطلاعات بازداشت شد و تا خردادماه همان سال در بند امنیتی ۲۰۹ در بازداشت بود .

این فعال صنفی همراه با دیگر فعالان صنفی بارها بخاطر فعالیت های صنفی و دفاع از حقوق معلمان و دانش آموزان بازداشت و زندانی شده است .

#محمد_حبیبی
#مسمومیت_های_سریالی_مدارس
#معلمان_زندانی

📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah

⭕️ مادری برای ثبت‌نام فرزندش مجبور شد کلاس‌های مدرسه دولتی در شهر قدس را تمیز کند!

#یادداشت_روز، دوشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۳

📌📌📌

اینستاگرام #مدرسه_رهایی

https://www.instagram.com/freedomschool__?igsh=MTY1ZW9qYXV3cHhldQ==

🆔 @edalatxah

⭕️ مادری برای ثبت‌نام فرزندش مجبور شد کلاس‌های مدرسه دولتی در شهر قدس را تمیز کند!

#یادداشت_روز، دوشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۳

نتیجهٔ دو سال تلاش و دوندگی شبانه‌روزی و بی‌وقفه‌اش برای اخراج نشدن پسرش از مدرسه، با بهره‌کشی و بی‌وجدانی مدیر مدرسهٔ دولتیِ شهر قدس پاسخ داده شد. تا جایی که سعید یقینی، خبرنگار حکومتی صداوسیما، نتوانست آن را بازتاب ندهد و پردهٔ جدیدی از بی‌عدالتی، بهره‌کشی و استثماری که در مدارس دولتی به خانواده‌ها روا داشته می‌شود بارز شد.

مدیر و عوامل اجراییِ مدرسه‌ای دولتی در شهر قدس، به‌خاطر اینکه مادر توان پرداخت هزینهٔ تحصیل فرزندش را نداشت، او را مجبور کردند تک‌تک کلاس‌ها را تمیز کند. این درحالی است که طبق اصل ۳ و ۳۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، دسترسی به آموزش و پرورش رایگان، حق همهٔ کودکان و نوجوانان ساکن در ایران است و دولت وظیفه دارد شرایطی مهیا کند که همهٔ کودکان و نوجوانان در ایران دستکم تا پایان مقطع متوسطه، به تحصیل رایگان دسترسی داشته باشند. از نظر ما دیر زمانی است که این قوانین به دست حاکمیت ملغی شده‌است.

بر هیچ کس پوشیده نیست که همهٔ مدارس دولتی، خارج از قانون، اقدام به دریافت مقادیر و مبالغ از خانواده‌ها می‌کنند اما مدیران بعضی مدارس از جمله این مدرسه در قدس، قساوت را به منتهی‌الیه آن می‌رسانند و به تحقیر و استثمار دانش‌آموزان و خانواده‌ها می‌پردازند؛ از ارائهٔ آموزش بی‌کیفیت گرفته تا پول گرفتن از خانواده‌ها تا انجام اقدامات باورنکردنی‌ای مثل بهره‌کشی از والدین در ازای ثبت‌نام فرزندشان. این مدیران مجریان حلقه به گوش سیاست‌های حاکمیتی هستند و نباید این مسأله را به برخورد سلیقهٔ مدیران تقلیل داد.

تا وقتی حاکمیت ذیل سیاست‌های نئولیبرالی و ضدآموزشی در آموزش‌وپروش، معلم و دانش‌آموز و خانواده‌ها را کیف‌پول می‌بیند، این فجایع ادامه خواهد داشت. امروز به جرأت می‌توان گفت آموزش طبقاتی اصلی‌ترین برنامهٔ حاکمیت با رویکردی ایدئولوژیک و فاقد کیفیت است.

دانش‌آموزان در کلاس‌های ناامن و خراب درس می‌خوانند، مافیای کنکور روح و جان نوجوانان را می‌کُشد، تغییر مکرر قوانین آموزشی در دو سه سال اخیر آرامش روان را از نوجوانان و خانواده‌هایشان گرفته‌است، پدرومادرها از پس ساده‌ترین هزینه‌های تحصیل مانند خرید لوازم تحریر برنمی‌آیند، معلمان معترض بازداشت و اخراج می‌شوند و حاکمیت هرروز بیش از دیروز تیغ سرکوب را تیز می‌کند و می‌کوشد به مدد مدرسه دانش‌آموزان را رام و مطیع کند.

راهکار مقابله با این شرایط متشکل‌شدن هر چه بیشتر است. باید مبارزه با آموزش ایدئولوژیک و طبقاتی و هر شکلی از استثمار و تبعیض به مطالبه‌ای عمومی بدل گردد.

https://t.me/edalatxah/18818