برنامه معرفت پخش شده در 23 مهرماه 1400

تکرار برنامه نهم مهر سال 95

موضوع برنامه: رابطه من با فضیلت و رذیلت

سوال مهمی که مطرح می شود، این است که آیا «من» برای رسیدن به فضائل و آراسته کردن خود به آنها، از خود فرا می رود و یا اینکه فضائل به سوی «من» فرود می آیند. در صورتی که شقّ اول پذیرفته شود که «من» برای دست یافتن به فضائل از خودش بیرون می رود، بی درنگ این پرسش پیش می آید که بیرون از «من» کجاست و فضائل در کجای آنچه بیرون خوانده می شود، قرار گرفته اند.

دریافت ویدئو و صوت کامل:

https://ebrahi.me/gx

@maarefat_Dinani

برنامه معرفت سی ام مهرماه 1400

موضوع: مقام یقظه در کلمات عرفا

معرفت و آگاهی که براساس فکر و ذکر حاصل شده است، به بیداری می توان تعبیر کرد. در کلمات عرفا «یقظه» دقیقا به همین معنی بیداری است. این بیداری به این معنی نیست که از خواب خوش شب فقط بیدار شوید، بلکه به معنی بیداری از غفلت و جهل است.

دریافت فایلهای تصویری و صوتی:

https://ebrahi.me/bs

@maarefat-Dinani

برنامه معرفت سی ام مهرماه 1400

موضوع: مقام یقظه در کلمات عرفا

معرفت و آگاهی که براساس فکر و ذکر حاصل شده است، به بیداری می توان تعبیر کرد. در کلمات عرفا «یقظه» دقیقا به همین معنی بیداری است. این بیداری به این معنی نیست که از خواب خوش شب فقط بیدار شوید، بلکه به معنی بیداری از غفلت و جهل است.

دریافت فایلهای تصویری و صوتی:

https://ebrahi.me/bs

@maarefat_Dinani

برنامه معرفت پخش شده در هفتم آبان 1400

موضوع: چون تو بیماری از هوا و هوس / رحمه العالمین طبیب تو بس

انسان دو جور بیماری دارد، که یکی بیماری جسمانی است و باید پیش پزشک برود. بیماری دیگر، بیماری روحانی و نفسانی است. برای رفع بیماری نفسانی باید پیش طبیب روح برود. کسی که نداند بیمار است آیا امید و راه نجات دارد؟

دریافت ویدئو و صوت:

https://ebrahi.me/bi

@maarefat_dinani

دریافت برنامه پخش شده در سوم تیرماه 1401

موضوع این قسمت: مناظره مردمک چشم با مژه

از دیوان اشعار پروین اعتصامی

برای دریافت ویدئو و صوت این قسمت اینجا بزنید

@maarefat_Dinani

رابطه لذت و زیبایی - بررسی مساله توحید از منظر زیبایی شناسی

مشاهده ویدئو و دانلود فایلهای صوتی و ویدئویی

@maarefat_Dinani

راه رسیدن به کمال حقیقی چیست؟

قدم اول معرفت است . قدم بعدی در آزادگی یعنی رها شدن از زنجیر شهوات و همّ و غمّ دنیاست. قدم سوم، شناخت راه و تزکیه نفس است.

مشاهده ویدئوی توضیحات استاد دینانی

@maarefat_Dinani

آغازِ فساد، ندیدن حقیقت است

خواستن حقیقت از کجا می آید و چه کسی حقیقت را می‌خواهد؟ «من» چون حقیقت است، حقیقت را می خواهد یا چون باطل است حقیقت را می خواهد؟ از سوی دیگر، انسان به هر آنچه آری بگوید با آن متحد می شود. ما به چه چیزهایی آری می گوییم و چه چیزهایی را نه می گوییم؟ پاسخی داده می شود این است که آنچه مطابق طبع ماست، آری می گوییم و آنچه مخالف طبع است، نه می‌گوییم.

ویدئو / صوت کامل:

https://ebrahi.me/gt

@Dr_Dinani

⁠جامعه بدون فلسفه مرده است

آنجایی که پرسش نیست، فلسفه نیست. اگر جامعه‌ای پرسش نداشته باشد، فلسفه در آن جامعه مرده است و جامعه بدون فلسفه، به معنی حقیقی کلمه «مرده است»

فلسفه گفتگوست. جامعه بدون فلسفه بی معنی است. آیا نمی‌شود که انسان گفتگو نکند و فکر کند؟ خیر. شما هیچگاه فکر جدی ندارید مگر اینکه سؤال جدی دارید. بدون سؤال و طرح پرسش در ذهنتان آیا دنبال چیزی می‌روید؟ مسائل روزمره (گرسنگی، تشنگی و…) منظورم نیست، آیا بدون طرح پرسش می‌توانید در مسائل فکری که مثلاً کتابی را بخوانید یا مساله ای را از شخصی بپرسید و دغدغه مند باشید؟

فکر شما آنجایی جدی است که یک پرسش داشته باشید و هرگاه پرسش نداشتید، هرگز فکر هم ندارید. این اشکال را به من نکنید که من باهوش هستم و خوب زندگی می‌کنم! بله برای حوائج زندگی ممکن است خیلی هم زیرک باشید ولی یک کشف حسابی (اعم از علمی یا معرفتی) نمی‌کنید مگر اینکه پرسش داشته باشید. حیوانات برای رفع آنچه به بقایشان کمک می‌کند، از انسان زیرک‌تر و باهوش‌تر هستند. کدام حیوانی هست که در رفع نیازهایش مانده باشد؟ تا پرسش در ذهن شما نقش نبندد شما به دنبال پاسخ نخواهید رفت.

@Dr_Dinani

در اثر گفتگو یک جامعه می‌تواند از کلیتِ بسته بودنِ خود خارج شود و زنجیرهای ناآگاهی را از پای خویش بردارد. جامعه‌ی بسته به آسانی با اسطوره‌ها و افسانه‌ها اُنس پیدا می‌کند و هر چه بیشتر با واقعیت‌ها بیگانه می‌شود.

برای رها شدن از قید اسطورره‌ها و آزادی از افسونِ افسانه‌ها، شناختن اسطوره ضرورت پیدا می‌کند. بدون شناختن اسطوره، هرگز نمی‌توان بر آن غلبه پیدا کرد.

فلسفه در جدا ساختنِ وهم از عقل و شناختنِ افسانه‌ها و زدودنِ اسطوره‌ها، نقش فعال دارد و از اهمیت بسیار برخوردار است. فلسفه، نوعی نگاه دقیق و عقلانی به جهان است که حقیقت را از آنچه شبیه به حقیقت است بازمی‌شناسد و سره را از ناسره جدا می‌سازد.

فلسفه، نظر است؛ولی نظر به هیچ وجه با عمل بی‌ارتباط نیست؛ چنان‌که عمل نیز اگر با نظر ارتباط نداشته باشد، در واقع عمل به شمار نمی‌آید.

بخشی از فصل یازدهم کتاب فراز و فرود فکر فلسفی
غلامحسین ابراهیمی دینانی

با این همه مهر و مهربانی / دل می‌دهدت که خشم رانی

شرح غزل 2729 دیوان شمس

انسان هم محبت دارد و هم خشم؛ اوج مهربانی و محبت، عشق است. عشق به حقیقت، بالاترین عشق است. انسان به همان اندازه که از محبت و عشق برخوردار است و عاشقانه سخن می‌گوید و مهربانی می‌ورزد، خشم هم دارد. وقتی انسان امر ناملایم می‌بیند، خشمگین می‌شود.

تماشای آنلاین / دانلود توضیحات دکتر دینانی در برنامه معرفت (اینجا بزن)

@maarefat_Dinani

عزلت نشینی یا خلوت گزینی؟

اهل عزلت هم با شب انس و الفت دارند. اهل خلوت چه کسانی هستند و اهل عزلت چه کسانی هستند؟ بنده بین این دو (خلوت و عزلت) تفاوت قائل هستم.

هر پیغمبری در برهه ای از زمان «عزلت» گزید. عزلت نشینی مطلوب نیست اما برای هر سالکی در برهه ای از زمان لازم است. عزلت در واقع دوری جستن از «غوغای خلق» است اما خلوت، دقیق تر است یعنی جدایی گزیدن از «خود» است. در خلوت، انسان باید از «خودش» جدا شود! ممکن است از من بپرسید که مگر می شود که انسان از خودش جدا شود؟ تمام سرّ مطلب همینجاست.

جهت مشاهده ویدئوی توضیحات اینجا بزنید

@maarefat_Dinani

جهل چیست؟

جهل به‌عدم دانش یا آگاهی اطلاق می‌شود. فردی که در مورد یک موضوع یا زمینه‌ای اطلاعات کافی ندارد یا توانایی درک و فهم آن را ندارد، به عنوان یک فرد جاهل شناخته می‌شود. جهل می‌تواند در زمینه‌های مختلفی اتفاق بیافتد و ممکن است به دلیل‌عدم آشنایی با مفاهیم، اطلاعات نادرست یا تصاویر منفی نادرست در ذهن افراد بوجود آید.

فردِ جاهل یا می‌داند دچار جهل شده(می‌داند که نمی‌داند) و یا نمی‌داند که جاهل (نمی‌داند که نمی‌داند) است و بلکه ممکن است خود را «دانا» بپندارد!

در زیر چند راهکار برای دوری از جهل مرکب پیشنهاد می‌دهیم:

پذیرش جهل
پرهیز از قضاوت‌های سریع
مطالعه کردن؛ یادگیری و تحقیق
توسعه تفکر منطقی
حفظ انعطاف‌پذیری

جهت مطالعه متن کامل اینجا بزنید

@philosophyar_official

محبت بدون معرفت آیا امکان‌پذیر است؟ بنده چنین باوری ندارم.

انسان وقتی واردِ وادیِ محبت حق تعالی می‌شود، محبتش (نسبت به حق) فرع بر معرفت (اش) است. انسانی که نسبت به حق تعالی «معرفت» (شناخت) نداشته باشد، «محبت» هم نمی‌تواند داشته باشد. محبت داشتن بدون معرفت، تقریبا «نامعقول» است. محبت، تابعِ معرفت است.

انسان باید بکوشد تا نسبت به حق تعالی عالم و عارف شود (تا نسبت به حق تعالی بتواند محبت داشته باشد و محبوبیت خود را نزد حق درک کند)

ویدئوی کامل: https://ebrahi.me/hg

@maarefat_Dinani

آیا اهل علم اهل سفرند؟ آیا میان سفر و تحول فکری ملازمه وجود دارد؟
آیا می‌توان میان فلسفه و سفر هم رابطه برقرار کرد؟
آیا می‌توان گفت سفر دریچه دانایی‌های جدید است؟

در فلسفه نیز مانند هر علم دیگر سفر زمینی و جغرافیایی بوده است. اما اگر منظورتان سفر معنوی و رابطه آن با فلسفه باشد، خود فلسفه نوعی سفر است. هر تفکری سفر است، ولی نه سفر زمینی. سفر اقسامی دارد و نباید آنها را با هم قاطی کنیم. سفر زمینی برای آموختن علم‌ها، مانند هر دانشی در فلسفه هم بوده است.  اما به یک معنی همه علوم و بخصوص فلسفه دقیقاً سفر است. و انسان متفکر سفر می‌کند. از مرحله‌ای از تفکر به مرحله‌ای دیگر. خود حرکت فکری، نوعی سفر است؛ سفری روحانی، معنوی، فکری.

متن کامل مصاحبه را از اینجا بخوانید

@Dr_Dinani

قانون جذب در بیان شیخ شبستری

شیخ محمود شبستری صاحب کتاب نفیس «گلشن راز» حقیقت را «کهربا» می‌داند؛ داستان کاه و کهربا را شاید خیلی‌ها شنیده باشند اما این بار شیخ شبستری آن را به شکل دیگری بیان می‌کند و از دل آن «راز قانون جذب» که همان جذب کنندگی حقیقت هستی است، استدلال می‌کند.

انسان‌ها از ازل تا ابد، مجذوب حقیقت هستند. همه حقیقت را می‌خواهند و مجذوب آن هستند. شبستری می‌گوید: ذات انسان توسط حقیقت ربوده می‌شود ولی در انسان، کوهی از خود و خودیت وجود دارد که آن دیگر توسط کهربا جذب نمی‌شود.

مطالعه متن کامل

@Dr_Dinani

اندیشه براساس پرسش استوار است و آنجا که پرسش اساسی مطرح نیست، اندیشه واقعی و جدی نیز وجود نخواهد داشت


#فایل_صوتی کلاس #ماجرای_فکر_فلسفی

@Dr_Dinani