آدم‌های امن یه ویژگیِ بارز دارن؛
تو میتونی راحت باهاشون بحث و جدال و دعوا کنی،بدون اینکه بترسی چیزی بین شما خراب بشه.

واسه بیشتر دیدنت حتی پلک نمیزنم.

چه‌چیز نکبت زندگی را جبران می‌کند، جز رویا؟

«مدت زیادی در این تن نخواهید ماند، شریف زندگی کنید.»

درسته که بخشیدنِ آدما آرامش داره و این حرفای عجیبی که این روزا افتاده بین مردم، اما اینم در نظر بگیرید که شما بعد از بخشیدن یه سری آدما اصلا خودتونو نمیتونید ببخشید.

:)))))

از شبای آخرِ خوابگاه.

تو بدترینِ منو دیدی!

دردت له گیانم.

باشد تا از آنچه از عشق و با عشق می‌آموزم در کلامم،قلبم و نگاهم دیده شود.
باشد تا لایق دردهایم باشم،درد هایی عزیز و با معنا که هر بار بیشتر به آنها نزدیک میشوم،بیشتر و عمیق‌تر درک میکنم که چرا آنجا هستند.
-پونه مقیمی

از تو خونه موندن و فضای اتاقم و هیچکاری نکردن و لم دادن‌های بعدازظهر بیکاری و فیلم دیدن و کتاب خوندن و آهنگ گوش دادن و موهای شلخته و لباس راحتی جوری دارم لذت میبرم که توروخدا منو برنگردونید خوابگاه و دانشگاه!