هموطنِ معلولِ تو سرشار از زندگی ست اگر...
براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، 15% از افراد هر جامعه #معلول اند؛ در ایران این آمار به بیش از 11 میلیون نفر می رسد. اگر در بین دوستان خودتان هیچ #معلولی وجود ندارد، بدانید که از یک جامعه 11 میلیونی بی خبرید. در این صورت اگر معمارید، یا کارمند بانک، یا کارگر پیمانکار شهرداری، یا مخترع یا گرافیستِ بازاریاب یا معلم یا حتی مامورِ چسباندن آگهی، به هر حال هیچ دیدگاهی نسبت به این نوع زندگی و چالش هایش ندارید. @dscampaign
در حالی که اگر در بین دوستان تان یک #معلول وجود می داشت، احتمالا تغییراتی در ارتفاع طرحتان می دادید، یا به عنوان معلم، شاگردان تان را با نوع دقیق تری از کار گروهی آشنا می کردید و به عنوان مامور شهرداری دید دقیق تری از ساختن یک سطح شیب دار در پیاده رو می داشتید. احتمالا تیم مخترعانی که روی چنین ماشینی کار کرده اند، به جزییات نیازهای یک فرد توان خواه بر روی صندلی چرخدار، نگاهی سرشار از دلخوشی و لبریز از لذت هستی دارند، نه چالشی برای فراهم کردن حداقل ها.
اگر توانایی بشر به حدی رسیده که برای آدم های چاق و لاغر، لباس های مناسب طراحی کند که از بودن خود لذت بیشتری ببرند، آیا 15 درصد از جمعیت انسانی، برای لحاظ کردن یک انتخاب اضافه در منوی روزمره از همه چیز، ضروری نیست؟ یا ما در ساخت #ماشین آلات، #پیاده روها، #پله ها، #برنامه های تلویزیونی و ...، از دیدن این جمعیت به این دلیل اجتناب می کنیم که به اندازه کافی با #معلولان زندگی نکرده ایم؟
#کمپین #فرهنگ_سازی
https://telegram.me/dscampaign