#مقاله
#ضریب_هوش_و_ساختارسیاسی

#ژان_پياژه اعتقاد دارد كه هر چه در جايي تنوع (Diversity) ، غنا (Richness) و پيچيدگي (Complexity) در زمينه اطلاعات بيشتر باشد، رشد شناختي بيشتر است. بنابراين "جامعه باز" – آن چنان كه كارل #پوپر نام مي نهد – باعث رشد فرهنگي يك جامعه مي شود و "جامعه بسته اطلاعاتي" باعث پسرفت فرهنگي مي شود.
نمونه چنين پديده اي در چين و هونگ كونگ ديده شد. از دهه 1950 كه جمهوري كمونيستي مائو در چين پيروز شد فضاي چين فضاي "تك صدايي" و "سانسور اطلاعات" شد (اكنون نيز عليرغم تحولات اقتصادي هنوز چين بصورت تك حزبي اداره مي شود و سانسور اطلاعات و فيلتر شدن اينترنت در آن ادامه دارد !)
در همين حال قرارداد بين چين و انگلستان باعث شد كه بندر هونگ كونگ تا سال 2000 ميلادي خارج از حاكميت مائوئيزم باقي بماند. نتيجه اين شد كه چند دهه پس از آن اميد به زندگي (طول عمر مورد انتظار) در هونگ كونگ (همان ژن چيني) نزديك به 20 سال بالاتر از چين باشد. (كتاب مديريت استراتژيك – فرد ديويد) و رتبه هوش (IQ) هونگ كونگي ها در جهان اول و رتبه چيني ها درجهان هشتم باشد ! (اين رتبه بندي را در سايت ويكي پديا مي توانيد ملاحظه كنيد)
جامعه تك صدايي افرادي را تربيت مي كند كه رشد شناختي پاييني دارند و از نظر پياژه پايين بودن رشد شناختي يعني "تفكر عيني" (Concrete) به جاي "تفكر انتزاعي" (Abstract) .

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
@drsargolzaei
drsargolzaei.com