چشم تاریخ
#چشم_تاریخ
#ریچارد_نیکسون_الویس_پریسلی_و_غسل_تعمید
همه شما نام «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور آمریکا را شنیده‌اید. نیکسون به دو دلیل جزو رئیس‌جمهورهای بدنام آمریکاست.
یکی از دلایل بدنامی نیکسون این است که جنگ ویتنام در زمان ریاست جمهوری نیکسون اتفاق افتاد و نیکسون در جنایاتی که در ویتنام اتفاق افتاد مسئول است.
دومین دلیل بدنامی نیکسون تخلفات تیم او در انتخابات ریاست‌جمهوری بود. دومین نوبتی که نیکسون رئیس‌جمهور شد رسوایی «واترگیت» ایجاد شد و خبرنگاران با افشاگری علیه نیکسون نشان دادند که نیکسون در انتخابات، مداخله‌های غیر قانونی انجام داده‌است. شک مستند به صحت انتخابات باعث‌شد که نیکسون مجبور به استعفا شود.
با این احوالات وقتی ریچارد نیکسون با «الویس پریسلی» سلطان موسیقی وقت آمریکا عکس یادگاری می‌گیرد من نام این عکس را «غسل تعمید» می‌گذارم (شاید غسل جنابت هم نام بدی نباشد!)
نیکسون تنها سیاستمداری نبود که دستان آلوده خود را در حوضچه شهرت سوپراستارها شستشو داد. این یک سنت سیاسی است:سیاست‌مدارها روی هنرمندان و ورزشکاران سرمایه‌گذاری می‌کنند، «اَبَرقهرمان» و «سوپر استار» خلق می‌کنند و در زمان مناسب از سود سرمایه‌گذاری شان استفاده می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین مباحث در «فلسفه سیاسی» موضوع «حق حکومت»، «مشروعیت سیاسی» یا «Legitimacy» است. برای مشروعیت سیاسی مکانیزم‌های مختلفی وجود دارد:
در نظام‌های «اشرافیت‌سالار» (آریستوکرات) اعتقاد بر این است که برخی افراد به لحاظ «خونی» و «ژنی» برای رهبری توده مردم شایستگی دارند. در این نظام‌ها هر کس فرزند شاه باشد شایسته به‌دست آوردن تاج‌وتخت است. نظام‌های پادشاهی در سراسر جهان الگوی «آریستوکراسیک» داشته‌اند.
در نظام‌های «مذهب‌سالار» (تئوکراسیک) اعتقاد بر این است که نمایندگان خدا در زمین حق حکومت دارند. در این نظام‌ها همان کسانی که متولی دین مردم هستند، حق حکم‌راندن بر امور معیشتی مردم را نیز به دست می‌آورند.
در نظام‌های «جنگ سالار» (میلیتاریستی) هر کس اسلحه به‌دست دارد حق حکومت هم دارد!
در طول تاریخ در بسیاری از جوامع، برخی خانواده‌های مافیایی با تکیه‌زدن بر هر سه «حوزه اشرافیت نژادی، تصرف حوزه دین و در دست‌داشتن قدرت نظامی»، حکومت را در انحصار خود نگه می‌دارند (نظام‌های اُلیگارشی). نظام حکومتی عربستان سعودی یکی از این نظام‌ها است. آل سعود از یک‌سو تنها شاهزادگان قبیله خود را به لحاظ «ژنتیک» شایسته حکومت می‌دانند، از سوی دیگر با حمایت از «محمدبن عبدالوهاب» (پایه‌گذار وهابیت) و با عنوان «خادم الحرمین الشریفین» برای خود وجاهت مذهبی فراهم کرده‌اند و از سویی هم با پول نفت، زرادخانه گران‌قیمتی برای خود فراهم‌کرده‌اند.
آرام آرام که در همه‌جای جهان، نظام‌های حکومتی مبتنی بر سه‌گانه «اشرافیت خونی، ادعای نمایندگی خدا و پوتین و سرنیزه» آبروی خود را از دست‌می‌دهند و نظام‌های مبتنی بر سه‌گانه «تفکیک قوا، صندوق رای و آزادی مطبوعات» جایگزین آن‌ها می‌شوند قدرت‌طلبان هم روش‌های خود را تغییر می‌دهند. این‌جاست که دست در دست ستاره‌های موسیقی و سینما و ورزش عکس یادگاری گرفتن یکی از کارت‌های مهم بازی تصاحب قدرت می‌شود و غسلی برای پاک کردن رد‌پای جنایت: آب‌ها از آسیاب افتاده‌است، دارها برچیده، خون‌ها شسته‌اند… .
#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
برای دانلود مجموعه کامل چشم تاریخ لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:
از اینجا کلیک کنید
#چشم_تاریخ
#ریچارد_نیکسون_الویس_پریسلی_و_غسل_تعمید
همه شما نام «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور آمریکا را شنیده‌اید. نیکسون به دو دلیل جزو رئیس‌جمهورهای بدنام آمریکاست.
یکی از دلایل بدنامی نیکسون این است که جنگ ویتنام در زمان ریاست جمهوری نیکسون اتفاق افتاد و نیکسون در جنایاتی که در ویتنام اتفاق افتاد مسئول است.
دومین دلیل بدنامی نیکسون تخلفات تیم او در انتخابات ریاست‌جمهوری بود. دومین نوبتی که نیکسون رئیس‌جمهور شد رسوایی «واترگیت» ایجاد شد و خبرنگاران با افشاگری علیه نیکسون نشان دادند که نیکسون در انتخابات، مداخله‌های غیر قانونی انجام داده‌است. شک مستند به صحت انتخابات باعث‌شد که نیکسون مجبور به استعفا شود.
با این احوالات وقتی ریچارد نیکسون با «الویس پریسلی» سلطان موسیقی وقت آمریکا عکس یادگاری می‌گیرد من نام این عکس را «غسل تعمید» می‌گذارم (شاید غسل جنابت هم نام بدی نباشد!)
نیکسون تنها سیاستمداری نبود که دستان آلوده خود را در حوضچه شهرت سوپراستارها شستشو داد. این یک سنت سیاسی است:سیاست‌مدارها روی هنرمندان و ورزشکاران سرمایه‌گذاری می‌کنند، «اَبَرقهرمان» و «سوپر استار» خلق می‌کنند و در زمان مناسب از سود سرمایه‌گذاری شان استفاده می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین مباحث در «فلسفه سیاسی» موضوع «حق حکومت»، «مشروعیت سیاسی» یا «Legitimacy» است. برای مشروعیت سیاسی مکانیزم‌های مختلفی وجود دارد:
در نظام‌های «اشرافیت‌سالار» (آریستوکرات) اعتقاد بر این است که برخی افراد به لحاظ «خونی» و «ژنی» برای رهبری توده مردم شایستگی دارند. در این نظام‌ها هر کس فرزند شاه باشد شایسته به‌دست آوردن تاج‌وتخت است. نظام‌های پادشاهی در سراسر جهان الگوی «آریستوکراسیک» داشته‌اند.
در نظام‌های «مذهب‌سالار» (تئوکراسیک) اعتقاد بر این است که نمایندگان خدا در زمین حق حکومت دارند. در این نظام‌ها همان کسانی که متولی دین مردم هستند، حق حکم‌راندن بر امور معیشتی مردم را نیز به دست می‌آورند.
در نظام‌های «جنگ سالار» (میلیتاریستی) هر کس اسلحه به‌دست دارد حق حکومت هم دارد!
در طول تاریخ در بسیاری از جوامع، برخی خانواده‌های مافیایی با تکیه‌زدن بر هر سه «حوزه اشرافیت نژادی، تصرف حوزه دین و در دست‌داشتن قدرت نظامی»، حکومت را در انحصار خود نگه می‌دارند (نظام‌های اُلیگارشی). نظام حکومتی عربستان سعودی یکی از این نظام‌ها است. آل سعود از یک‌سو تنها شاهزادگان قبیله خود را به لحاظ «ژنتیک» شایسته حکومت می‌دانند، از سوی دیگر با حمایت از «محمدبن عبدالوهاب» (پایه‌گذار وهابیت) و با عنوان «خادم الحرمین الشریفین» برای خود وجاهت مذهبی فراهم کرده‌اند و از سویی هم با پول نفت، زرادخانه گران‌قیمتی برای خود فراهم‌کرده‌اند.
آرام آرام که در همه‌جای جهان، نظام‌های حکومتی مبتنی بر سه‌گانه «اشرافیت خونی، ادعای نمایندگی خدا و پوتین و سرنیزه» آبروی خود را از دست‌می‌دهند و نظام‌های مبتنی بر سه‌گانه «تفکیک قوا، صندوق رای و آزادی مطبوعات» جایگزین آن‌ها می‌شوند قدرت‌طلبان هم روش‌های خود را تغییر می‌دهند. این‌جاست که دست در دست ستاره‌های موسیقی و سینما و ورزش عکس یادگاری گرفتن یکی از کارت‌های مهم بازی تصاحب قدرت می‌شود و غسلی برای پاک کردن رد‌پای جنایت: آب‌ها از آسیاب افتاده‌است، دارها برچیده، خون‌ها شسته‌اند… .
#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
برای دانلود مجموعه کامل چشم تاریخ لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:
از اینجا کلیک کنید
دکتر محمدرضا سرگلزایی - روانپزشک
ریچارد نیکسون، الویس پریسلی و غسل تعمید
ریچارد نیکسون، الویس پریسلی و غسل تعمید - وقتی ریچارد نیکسون با «الویس پریسلی» سلطان موسیقی وقت آمریکا عکس یادگاری می‌گیرد من نام این عکس را «غسل تعمید» می
#چشم_تاریخ
#ریچارد_نیکسون_الویس_پریسلی_و_غسل_تعمید
همه شما نام «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور آمریکا را شنیده‌اید. نیکسون به دو دلیل جزو رئیس‌جمهورهای بدنام آمریکاست.
یکی از دلایل بدنامی نیکسون این است که جنگ ویتنام در زمان ریاست جمهوری نیکسون اتفاق افتاد و نیکسون در جنایاتی که در ویتنام اتفاق افتاد مسئول است.
دومین دلیل بدنامی نیکسون تخلفات تیم او در انتخابات ریاست‌جمهوری بود. دومین نوبتی که نیکسون رئیس‌جمهور شد رسوایی «واترگیت» ایجاد شد و خبرنگاران با افشاگری علیه نیکسون نشان دادند که نیکسون در انتخابات، مداخله‌های غیر قانونی انجام داده‌است. شک مستند به صحت انتخابات باعث‌شد که نیکسون مجبور به استعفا شود.
با این احوالات وقتی ریچارد نیکسون با «الویس پریسلی» سلطان موسیقی وقت آمریکا عکس یادگاری می‌گیرد من نام این عکس را «غسل تعمید» می‌گذارم (شاید غسل جنابت هم نام بدی نباشد!)
نیکسون تنها سیاستمداری نبود که دستان آلوده خود را در حوضچه شهرت سوپراستارها شستشو داد. این یک سنت سیاسی است:سیاست‌مدارها روی هنرمندان و ورزشکاران سرمایه‌گذاری می‌کنند، «اَبَرقهرمان» و «سوپر استار» خلق می‌کنند و در زمان مناسب از سود سرمایه‌گذاری شان استفاده می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین مباحث در «فلسفه سیاسی» موضوع «حق حکومت»، «مشروعیت سیاسی» یا «Legitimacy» است.
#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
برای مطالعه متن کامل مطلب بالا لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:
از اینجا بخوانید
#ریچارد_نیکسون_الویس_پریسلی_و_غسل_تعمید
همه شما نام «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور آمریکا را شنیده‌اید. نیکسون به دو دلیل جزو رئیس‌جمهورهای بدنام آمریکاست.
یکی از دلایل بدنامی نیکسون این است که جنگ ویتنام در زمان ریاست جمهوری نیکسون اتفاق افتاد و نیکسون در جنایاتی که در ویتنام اتفاق افتاد مسئول است.
دومین دلیل بدنامی نیکسون تخلفات تیم او در انتخابات ریاست‌جمهوری بود. دومین نوبتی که نیکسون رئیس‌جمهور شد رسوایی «واترگیت» ایجاد شد و خبرنگاران با افشاگری علیه نیکسون نشان دادند که نیکسون در انتخابات، مداخله‌های غیر قانونی انجام داده‌است. شک مستند به صحت انتخابات باعث‌شد که نیکسون مجبور به استعفا شود.
با این احوالات وقتی ریچارد نیکسون با «الویس پریسلی» سلطان موسیقی وقت آمریکا عکس یادگاری می‌گیرد من نام این عکس را «غسل تعمید» می‌گذارم (شاید غسل جنابت هم نام بدی نباشد!)
نیکسون تنها سیاستمداری نبود که دستان آلوده خود را در حوضچه شهرت سوپراستارها شستشو داد. این یک سنت سیاسی است:سیاست‌مدارها روی هنرمندان و ورزشکاران سرمایه‌گذاری می‌کنند، «اَبَرقهرمان» و «سوپر استار» خلق می‌کنند و در زمان مناسب از سود سرمایه‌گذاری شان استفاده می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین مباحث در «فلسفه سیاسی» موضوع «حق حکومت»، «مشروعیت سیاسی» یا «Legitimacy» است.
#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
برای مطالعه متن کامل مطلب بالا لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:
از اینجا بخوانید
#چشم_تاریخ
#ریچارد_نیکسون_الویس_پریسلی_و_غسل_تعمید
همه شما نام «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور آمریکا را شنیده‌اید. نیکسون جزو رئیس‌جمهورهای بدنام آمریکاست.
از دلیل بدنامی نیکسون تخلفات تیم او در انتخابات ریاست‌جمهوری بود. دومین نوبتی که نیکسون رئیس‌جمهور شد رسوایی «واترگیت» ایجاد شد و خبرنگاران با افشاگری علیه نیکسون نشان دادند که نیکسون در انتخابات، مداخله‌های غیر قانونی انجام داده‌است. شک مستند به صحت انتخابات باعث‌شد که نیکسون مجبور به استعفا شود.
با این احوالات وقتی ریچارد نیکسون با «الویس پریسلی» سلطان موسیقی وقت آمریکا عکس یادگاری می‌گیرد من نام این عکس را «غسل تعمید» می‌گذارم (شاید غسل جنابت هم نام بدی نباشد!)
نیکسون تنها سیاستمداری نبود که دستان آلوده خود را در حوضچه شهرت سوپراستارها شستشو داد. این یک سنت سیاسی است:سیاست‌مدارها روی هنرمندان و ورزشکاران سرمایه‌گذاری می‌کنند، «اَبَرقهرمان» و «سوپر استار» خلق می‌کنند و در زمان مناسب از سود سرمایه‌گذاری شان استفاده می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین مباحث در «فلسفه سیاسی» موضوع «حق حکومت»، «مشروعیت سیاسی» یا «Legitimacy» است.
#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
برای مطالعه متن کامل مطلب بالا لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:
از اینجا بخوانید
#ریچارد_نیکسون_الویس_پریسلی_و_غسل_تعمید
همه شما نام «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور آمریکا را شنیده‌اید. نیکسون جزو رئیس‌جمهورهای بدنام آمریکاست.
از دلیل بدنامی نیکسون تخلفات تیم او در انتخابات ریاست‌جمهوری بود. دومین نوبتی که نیکسون رئیس‌جمهور شد رسوایی «واترگیت» ایجاد شد و خبرنگاران با افشاگری علیه نیکسون نشان دادند که نیکسون در انتخابات، مداخله‌های غیر قانونی انجام داده‌است. شک مستند به صحت انتخابات باعث‌شد که نیکسون مجبور به استعفا شود.
با این احوالات وقتی ریچارد نیکسون با «الویس پریسلی» سلطان موسیقی وقت آمریکا عکس یادگاری می‌گیرد من نام این عکس را «غسل تعمید» می‌گذارم (شاید غسل جنابت هم نام بدی نباشد!)
نیکسون تنها سیاستمداری نبود که دستان آلوده خود را در حوضچه شهرت سوپراستارها شستشو داد. این یک سنت سیاسی است:سیاست‌مدارها روی هنرمندان و ورزشکاران سرمایه‌گذاری می‌کنند، «اَبَرقهرمان» و «سوپر استار» خلق می‌کنند و در زمان مناسب از سود سرمایه‌گذاری شان استفاده می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین مباحث در «فلسفه سیاسی» موضوع «حق حکومت»، «مشروعیت سیاسی» یا «Legitimacy» است.
#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
برای مطالعه متن کامل مطلب بالا لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:
از اینجا بخوانید
#چشم_تاریخ
#ریچارد_نیکسون_الویس_پریسلی_و_غسل_تعمید
همه‌ی شما نام «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور آمریکا را شنیده‌اید. نیکسون به دو دلیل جزو رئیس‌جمهورهای بدنام آمریکاست.
یکی از دلایل بدنامی نیکسون این است که دی در جنایاتی که در ویتنام اتفاق افتاد مسئول است. دومین دلیل بدنامی نیکسون تخلفات تیم او در انتخابات ریاست‌جمهوری بود. دومین بار که نیکسون رئیس‌جمهور شد رسوایی «واترگیت» ایجاد شد و خبرنگاران با افشاگری علیه نیکسون نشان دادند که نیکسون در انتخابات، مداخله‌های غیر قانونی انجام داده‌است و نیکسون مجبور به استعفا شد. وقتی سیاست‌مدارانی همچون ریچارد نیکسون با «الویس پریسلی» سلطان موسیقی وقت آمریکا عکس یادگاری می‌گیرد من نام این عکس را «غسل تعمید» می‌گذارم (شاید غسل جنابت جنایت هم نام بدی نباشد!)
نیکسون تنها سیاستمداری نبود که دستان آلوده‌ی خود را در حوضچه‌ی شهرت سوپراستارها شستشو داد. این یک سنت سیاسی است: سیاست‌مدارها روی هنرمندان و ورزشکاران سرمایه‌گذاری می‌کنند، «اَبَرقهرمان» و «سوپر استار» خلق می‌کنند و در زمان مناسب از سود سرمایه‌گذاری شان استفاده می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین مباحث در «فلسفه سیاسی» موضوع «حق حکومت»، «مشروعیت سیاسی» یا «Legitimacy» است. برای مشروعیت سیاسی مکانیزم‌های مختلفی وجود دارد:
در نظام‌های «اشرافیت‌سالار» (آریستوکرات) اعتقاد بر این است که برخی افراد به لحاظ «خونی» و «ژنی» برای رهبری توده مردم شایستگی دارند. در این نظام‌ها هر کس فرزند شاه باشد شایسته به‌دست آوردن تاج‌وتخت است. نظام‌های پادشاهی در سراسر جهان الگوی «آریستوکراسیک» داشته‌اند.
در نظام‌های «مذهب‌سالار» (تئوکراسیک) اعتقاد بر این است که نمایندگان خدا در زمین حق حکومت دارند. در این نظام‌ها همان کسانی که متولی دین مردم هستند، حق حکم‌راندن بر امور معیشتی مردم را نیز به دست می‌آورند.
در نظام‌های «جنگ سالار» (میلیتاریستی) هر کس اسلحه به‌دست دارد حق حکومت هم دارد!
در طول تاریخ در بسیاری از جوامع، برخی خانواده‌های مافیایی با تکیه‌زدن بر هر سه «حوزه اشرافیت نژادی، تصرف حوزه دین و در دست‌داشتن قدرت نظامی»، حکومت را در انحصار خود نگه می‌دارند (نظام‌های اُلیگارشی). اما اکنون که در همه‌جای جهان، نظام‌های حکومتی مبتنی بر سه‌گانه «اشرافیت خونی، ادعای نمایندگی خدا و پوتین و سرنیزه» آبروی خود را از دست‌می‌دهند و نظام‌های مبتنی بر سه‌گانه «تفکیک قوا، صندوق رای و آزادی مطبوعات» جایگزین آن‌ها می‌شوند قدرت‌طلبان هم روش‌های خود را تغییر می‌دهند. این‌جاست که عکس یادگاری گرفتن با ستاره‌های موسیقی و سینما و ورزش عکس یادگاری گرفتن یکی از کارت‌های مهم بازی تصاحب قدرت می‌شود و غسلی برای پاک کردن رد‌پای جنایت:
آب‌ها از آسیاب افتاده‌است،
دارها برچیده، خون‌ها شسته‌اند!
و حکایت همچنان باقی‌ست....
#ریچارد_نیکسون_الویس_پریسلی_و_غسل_تعمید
همه‌ی شما نام «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور آمریکا را شنیده‌اید. نیکسون به دو دلیل جزو رئیس‌جمهورهای بدنام آمریکاست.
یکی از دلایل بدنامی نیکسون این است که دی در جنایاتی که در ویتنام اتفاق افتاد مسئول است. دومین دلیل بدنامی نیکسون تخلفات تیم او در انتخابات ریاست‌جمهوری بود. دومین بار که نیکسون رئیس‌جمهور شد رسوایی «واترگیت» ایجاد شد و خبرنگاران با افشاگری علیه نیکسون نشان دادند که نیکسون در انتخابات، مداخله‌های غیر قانونی انجام داده‌است و نیکسون مجبور به استعفا شد. وقتی سیاست‌مدارانی همچون ریچارد نیکسون با «الویس پریسلی» سلطان موسیقی وقت آمریکا عکس یادگاری می‌گیرد من نام این عکس را «غسل تعمید» می‌گذارم (شاید غسل جنابت جنایت هم نام بدی نباشد!)
نیکسون تنها سیاستمداری نبود که دستان آلوده‌ی خود را در حوضچه‌ی شهرت سوپراستارها شستشو داد. این یک سنت سیاسی است: سیاست‌مدارها روی هنرمندان و ورزشکاران سرمایه‌گذاری می‌کنند، «اَبَرقهرمان» و «سوپر استار» خلق می‌کنند و در زمان مناسب از سود سرمایه‌گذاری شان استفاده می‌کنند.
یکی از مهم‌ترین مباحث در «فلسفه سیاسی» موضوع «حق حکومت»، «مشروعیت سیاسی» یا «Legitimacy» است. برای مشروعیت سیاسی مکانیزم‌های مختلفی وجود دارد:
در نظام‌های «اشرافیت‌سالار» (آریستوکرات) اعتقاد بر این است که برخی افراد به لحاظ «خونی» و «ژنی» برای رهبری توده مردم شایستگی دارند. در این نظام‌ها هر کس فرزند شاه باشد شایسته به‌دست آوردن تاج‌وتخت است. نظام‌های پادشاهی در سراسر جهان الگوی «آریستوکراسیک» داشته‌اند.
در نظام‌های «مذهب‌سالار» (تئوکراسیک) اعتقاد بر این است که نمایندگان خدا در زمین حق حکومت دارند. در این نظام‌ها همان کسانی که متولی دین مردم هستند، حق حکم‌راندن بر امور معیشتی مردم را نیز به دست می‌آورند.
در نظام‌های «جنگ سالار» (میلیتاریستی) هر کس اسلحه به‌دست دارد حق حکومت هم دارد!
در طول تاریخ در بسیاری از جوامع، برخی خانواده‌های مافیایی با تکیه‌زدن بر هر سه «حوزه اشرافیت نژادی، تصرف حوزه دین و در دست‌داشتن قدرت نظامی»، حکومت را در انحصار خود نگه می‌دارند (نظام‌های اُلیگارشی). اما اکنون که در همه‌جای جهان، نظام‌های حکومتی مبتنی بر سه‌گانه «اشرافیت خونی، ادعای نمایندگی خدا و پوتین و سرنیزه» آبروی خود را از دست‌می‌دهند و نظام‌های مبتنی بر سه‌گانه «تفکیک قوا، صندوق رای و آزادی مطبوعات» جایگزین آن‌ها می‌شوند قدرت‌طلبان هم روش‌های خود را تغییر می‌دهند. این‌جاست که عکس یادگاری گرفتن با ستاره‌های موسیقی و سینما و ورزش عکس یادگاری گرفتن یکی از کارت‌های مهم بازی تصاحب قدرت می‌شود و غسلی برای پاک کردن رد‌پای جنایت:
آب‌ها از آسیاب افتاده‌است،
دارها برچیده، خون‌ها شسته‌اند!
و حکایت همچنان باقی‌ست....