#چشم_تاریخ
#بهار_پراگ، دوره‌ای از گسترش آزادی‌های فردی و اجتماعی در #چکسلواکی بود. این دوره از ۵ ژانویه، ۱۹۶۸ شروع شده و تا ۲۰ اوت همان سال ادامه داشت. این دوره وقتی به پایان رسید که اتحاد جماهیر #شوروی سوسیالیستی به همراه متحدینش به چکسلواکی حمله کردند. از اواسط دههٔ ۱۹۶۰، اعتراضات مردم چک و اسلواکی به حکومت موجود در چکسلواکی شدت گرفت. این اعتراضات منجر به منصوب شدن الکساندر دوبچک از سوی اصلاح طلبان به رهبری حزب کمونیست شد. دوبچک اصلاحاتی را که در وضعیت سیاسی موجود انجام داد سوسیالیسم با سیمای انسانی می‌نامید. اصلاحات دوبچک پشتیبانی و حمایت افراد جامعه از جمله طبقهٔ کارگر را برانگیخت. با این وجود، رهبری شوروی این اصلاحات را تهدیدی به تسلطش بر بلوک شرق، و حتی امنیت اتحاد شوروی، می‌دانست.
اقلیت قابل ملاحظه‌ای در حزب حاکم، به خصوص در رده‌های بالاتر رهبری، با هرگونه کاهش در کنترل حزب بر جامعه مخالف بودند و فعالانه به همراه شوروی برای برکناری اصلاح طلبان نقشه کشیدند. دورهٔ آزادی سیاسی در چکسلواکی در ۱۹۶۸، وقتی‌که ۲۰۰ تا ۶۰۰ هزار سربازان پیمان ورشو و پنج الی هفت هزار تانک کشور را تصرف کردند، به پایان رسید. این اتفاق در شامگاه ۲۰ اوت روی داد. پس از این کودتا نظام تمامیّت خواه (توتالیتاریست) نزدیک به بیست سال در چکسلواکی حاکم بود که یکی از نتایج آن مهاجرت سیصد هزار تحصیلکرده و نخبه از این کشور بود. این دوره ی انحصار قدرت در طی انقلاب آرام 1989 به پایان رسید. انقلاب مخملی یا انقلاب آرام به انتقال قدرت غیر خشونت‌آمیز در چکسلواکی سابق گفته می‌شود. دورهٔ تحول و انتقال از ۱۷ نوامبر تا ۲۹ دسامبر ۱۹۸۹ به طول انجامید.
در ۱۷ نوامبر ۱۹۸۹ پلیس ضد شورش تظاهرات دانشجویان را در پراگ سرکوب کرد. این رخداد باعث راه‌اندازی مجموعه‌ای از تظاهرات از ۱۹ نوامبر تا پایان دسامبر شد. در ۲۰ نوامبر، جمعیت معترضان در پراگ به تقریباً پانصدهزار نفر رسید. در ۲۴ نوامبر، همهٔ سران حزب کمونیست از جمله دبیرکل آن استعفا کردند.
@drsargolaei
www.drsargolzaei.com/images/PublicCategory/PrahaSpring.jpg
#بهار_پراگ، دوره‌ای از گسترش آزادی‌های فردی و اجتماعی در #چکسلواکی بود. این دوره از ۵ ژانویه، ۱۹۶۸ شروع شده و تا ۲۰ اوت همان سال ادامه داشت. این دوره وقتی به پایان رسید که اتحاد جماهیر #شوروی سوسیالیستی به همراه متحدینش به چکسلواکی حمله کردند. از اواسط دههٔ ۱۹۶۰، اعتراضات مردم چک و اسلواکی به حکومت موجود در چکسلواکی شدت گرفت. این اعتراضات منجر به منصوب شدن الکساندر دوبچک از سوی اصلاح طلبان به رهبری حزب کمونیست شد. دوبچک اصلاحاتی را که در وضعیت سیاسی موجود انجام داد سوسیالیسم با سیمای انسانی می‌نامید. اصلاحات دوبچک پشتیبانی و حمایت افراد جامعه از جمله طبقهٔ کارگر را برانگیخت. با این وجود، رهبری شوروی این اصلاحات را تهدیدی به تسلطش بر بلوک شرق، و حتی امنیت اتحاد شوروی، می‌دانست.
اقلیت قابل ملاحظه‌ای در حزب حاکم، به خصوص در رده‌های بالاتر رهبری، با هرگونه کاهش در کنترل حزب بر جامعه مخالف بودند و فعالانه به همراه شوروی برای برکناری اصلاح طلبان نقشه کشیدند. دورهٔ آزادی سیاسی در چکسلواکی در ۱۹۶۸، وقتی‌که ۲۰۰ تا ۶۰۰ هزار سربازان پیمان ورشو و پنج الی هفت هزار تانک کشور را تصرف کردند، به پایان رسید. این اتفاق در شامگاه ۲۰ اوت روی داد. پس از این کودتا نظام تمامیّت خواه (توتالیتاریست) نزدیک به بیست سال در چکسلواکی حاکم بود که یکی از نتایج آن مهاجرت سیصد هزار تحصیلکرده و نخبه از این کشور بود. این دوره ی انحصار قدرت در طی انقلاب آرام 1989 به پایان رسید. انقلاب مخملی یا انقلاب آرام به انتقال قدرت غیر خشونت‌آمیز در چکسلواکی سابق گفته می‌شود. دورهٔ تحول و انتقال از ۱۷ نوامبر تا ۲۹ دسامبر ۱۹۸۹ به طول انجامید.
در ۱۷ نوامبر ۱۹۸۹ پلیس ضد شورش تظاهرات دانشجویان را در پراگ سرکوب کرد. این رخداد باعث راه‌اندازی مجموعه‌ای از تظاهرات از ۱۹ نوامبر تا پایان دسامبر شد. در ۲۰ نوامبر، جمعیت معترضان در پراگ به تقریباً پانصدهزار نفر رسید. در ۲۴ نوامبر، همهٔ سران حزب کمونیست از جمله دبیرکل آن استعفا کردند.
@drsargolaei
www.drsargolzaei.com/images/PublicCategory/PrahaSpring.jpg
