#پرسش_و_پاسخ
#پول

❓پرسش:

دکتر سرگلزایی بزرگوار

با درود فراوان و سپاس بیکران برای نوشته هایتان در کانال

مطلبی از رضا بابایی خواندم که می گفت:

انسان دو بار به زمین هبوط کرد: بار اول در زمان آدم و حوا، و بار دوم در زمان کپرنیک. بار نخست، زشتی خود را با برگ درختان پوشاند و بار دوم با اسکناس...

نظریه پردازان زندگی روزمره برآنند که زندگی روزمره همچون جنگ پارتیزانی است که افراد در آن از تاکتیکهای مختلف بهره می برند.در کاری میدانی دریافتم که برای برخی زنان "پول به مثابه سنگر" است. از سویی دیگر "پول درآوردن"عنصر مهمی در استقلال زنان و هویت یابی است که پایگاه اجتماعی اقتصادی آنان را بالاتر می برد.

امّا پرسش اصلی این است:

این نیازمندی به پول، ذهنی است یا ما به ازای بیرونی کاملی دارد؟ (ترس، عدم امنیت و... )

چقدر پول برای زندگی خوب و خوش لازم است؟


✅ پاسخ #دکترسرگلزایی:

با سلام و تجدید ارادت

کتاب «روان شناسی پول» نوشتهٔ مایکل آرگایل و آدریان فرنهام (ترجمهٔ شهلا یاسایی - نشر جوانه رشد)به طور مستقیم به موضوع جنبه های روان شناختی پول می پردازد ولی به عقیدهٔ من کتاب های «انسان خردمند» و «انسان خدای گونه» یووال نوح هراری (انتشارات فرهنگ نشر معاصر) هم که از منظر تاریخی نیازهای انسان را پیش و پس از شکل گیری فرهنگ سرمایه داری مرور می کنند پاسخ های دقیق و عمیقی برای شما فراهم می آورند.

تندرست و سربلند باشید

T.me/drsargolzaei

شریک دزد و رفیق قافله!

نام "مادر ترزا" را شنیده‌اید. نام اصلی او "اگنس" بود. فامیل مادری او اهل ونیز ایتالیا بودند و فامیل پدری او اهل مقدونیه یوگسلاوی. اگنس در 18 سالگی تصمیم گرفت به خدمت کلیسا درآید و کسوت راهبه‌گی بر تن کرد و به میسیونرهای مذهبی کلکته پیوست. وظیفه‌ای که در هندوستان به "خواهر ترزا" محول شد معلمی بود. قرار بود به بچه‌های فقیر هندی، زبان انگلیسی و جغرافیا درس بدهد اما خواهر ترزا از دیدن هزاران هندی گرسنه‌ای که در پیاده‌روهای کلکته با بیماری و معلولیت و سوء‌تغذیه دست در گریبان بودند متأثر شده بود و تصمیم داشت بر خلاف وظیفه‌ای که کلیسا به او محول کرده بود برای این عده کاری انجام دهد. اصرار  "ترزا" بر این امر و تاکید کلیسا بر این که او باید به مأموریتی که به او محول شده وفادار بماند باعث شد که ترزا از کسوت یک راهبه خلع شود و کلیسا او را "بایکوت" نماید. "ترزا" تصمیم گرفت بنیاد شخصی خود را برای ایجاد پناهگاه‌هایی تأسیس نماید که به بی‌خانمان‌های بیمار سقف و غذا و دارو ارائه دهند. شاید بپرسید ترزا هزینه لازم برای تأسیس این بنیاد شخصی را از کجا تامین می‌کرد. طبعا ترزا از منابع مالی مختلفی کمک می‌گرفت اما "ریکاردو ازیریو" خبرنگار ایتالیایی در کتاب گفتگو با شیاطین (نشر قطره) یک منبع مالی بزرگ "مادر ترزا" را فاش می‌سازد: دیکتاتورها!‌ دیکتاتورها تمایل زیادی دارند که چهره‌ی مثبتی از خود نشان دهند "بنابراین نمایش‌های انسان دوستانه" یکی از بازی های روزمره‌ی دیکتاتور‌هاست . حداقل دو دیکتاتور خشن و سفاک بودجه‌های هنگفتی را به "مادر ترزا" پرداخت می‌کردند تا او در نمایش "سلطان مهربان ما" شرکت کند و دست‌های آلوده‌ی آنها را تطهیر نماید! یکی از آنها "انور خوجه" دیکتاتور آلبانی بود و دیگری "ژان کلود دوالیه" دیکتاتور هائیتی. هر دو این افراد میلیاردها دلار ثروت ملت خود را غصب کرده بودند و با دادن سهمی از آن به "مادر ترزا" با او عکس یادگاری می‌گرفتند و رپرتاژ آگهی‌هایی در رسانه‌های حکومتی پخش می‌کردند تا چهره‌ی خشن آنها را تلطیف کند.
مادر ترزا گر چه از "سازمان کلیسا" طرد شده بود اما به چهارچوب های فقهی کلیسا معتقد باقی ماند و یکی از فعالیت‌های او در هندوستان مبارزه با سقط جنین بود. بنیاد ترزا در هند اعلام کرده بود که حاضر است هزینه‌های بارداری، زایمان و بچه‌داری هر زنی که به‌خاطر فقر تمایل به سقط جنین دارد را پرداخت نماید. با این برنامه "مادر ترزا" از سقط هزاران جنین جلوگیری کرد. یک فیلسوف هندی عقیده دارد که "مادر ترزا" با این کار خود تنها به بازتولید فقر پرداخته است! وی می‌گوید اگر " مادر ترزا" این هزینه را صرف آموزش جلوگیری از بارداری ناخواسته می کرد بیشتر به هندی ها کمک کرده بود.
به هر حال شهرت خدمات انسان‌دوستانه‌ی مادر ترزا باعث شد که "جایزه صلح نوبل" به او تعلق گیرد. کلیسایی هم که روزی او را طرد کرده بود پس از شهرت و خوشنامی مادر ترزا تصمیم گرفت از این کلاه نمدی برای خود بدوزد، بنابراین شورای عالی واتیکان پس از درگذشت مادر ترزا عنوان "سانتا" ( قدیسه) را به او اعطا کردکه آن هم داستانی دارد که در لینک زیر قابل مطالعه است:
https://medium.com/lessons-from-history/the-dark-side-of-mother-teresa-b8b9f93df835

#مادر_ترزا #پول #دیکتاتور #پروپاگاندا #واتیکان