👆👆 دراین جا رمزی است در خشم تور. او قبلا شکست خورده است عظمت روحی ایرج و نیروی مهار ناشدنی ایرج ، همه جوره تور را فرو کوفته(چند ساعت پیشتر در چشم سپاهیان خویش که نوکران و روزی خوران اویند به سبب همین ایرج خوار شده است) این است که؛
یکی خنجر از موزه بیرون کشید
سراپای او چادر خون کشید
آری در اسطوره تلاش فریدون برای گریز از تولید ماشین تمامت خواهی به شکست می انجامد و اینجاست که باید گفت:
- امان از دل فریدون
و اما تنها دوره ای ایران دیکتاتور محدود دارد روزگار #کاووس است. در این دوره کاووس هرچه بخواهد میکند. زمین می گسترد دریاها را تسخیر می کند به فکر تصاحب آسمان می افتد و.. اما دقیقا به سبب وجود خاندان سپید #زال گهگاه ترمزش کشیده میشود. #خردورزی زال و #آزادیخواهی رستم گهگاه چنان صاعقه میشوند بر خرمن کاووس که مثلا رستم می تواند سر #شهربانو_سودابه را در بارگاه پادشاه و در برابر چشمان حیرت زده ی تمامی دولت مردان و کارگزاران و سپاهیان و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی و.. کاووس ببرد و کس دم فرو نیاورد که اگر رستم نبود مطمئن باشید اسطوره تکرار می شد:
همه موبدان سرفکنده نگون
چرا کس نیارست گفتن: نه چون
و کین خواهی آسمانی ترین شهزاده ی ایرانی معطل می ماند.
و رستم که در یک برادرکشی دیگر کشته شد باز همان ابر_دستگاه برگشت به تنظیمات کارخانه و مشغول تولید #ماشین_دیکتاتوری شد.
حال ما در آغاز راه ایستاده ایم؛ این ابر_دستگاه در می و کجا و با کدام اجزا و عملکرد پدید آمده است که یکی از تولیداتش این است؟ آری ابر_دستگاه_ایران هزاران تولید دیگر هم دارد مثلا درختی که میوه هایش بزرگمهر و‌ پورسینا و فردوسی و حافظ و..‌ است اما در عرصه ی قدرت و اجتماع محصولات دیگر است.
به گمان تا دست به یک #دستگاه_شناسی دقیق نزنیم همچنان #مدار_صفر_درجه خواهیم ساخت و به #گزارش_یک_شکست خواهیم پرداخت.
پ.ن: ببخشید صدر و ذیل مطلب پر از استعارات و تلمیحات شد.
مثلا #گزارش_یک_شکست مجموعه گفتگوهای من با #دکتر_محمدرضا_سرگلزایی ارجمند است درباره ی داستان جمشید و ضحاک که در صفحه ی اینستاگرام ایشان موجود است.‌.
#دکتر_محسن_یارمحمدی
#جستجوگر_تاریخ_و_فرهنگ_ایران
@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

#گزارش_یک_شکست
#ما_همه_آلوده_ی..
نه همه ی مردم جهان را دیده ام و نه در همه ی کشورهای جهان تجربه_ی_زیسته دارم که مثلا بگویم:عجیب ترین ملت جهانیم یا بگویم بهترین مردمان زمینیم که دقیقا معناش این است؛ بدترین مردمانیم.کسانی هم که این جمله را میگویند ( بدترینیم) هیچ فرقی با جمله ی قبل ندارد
باری ما نه #ترین زمانیم و نه #ترین زمینیم هرچه هست #همینیم اما #همین چیست؟
آیا برای شناخت #همین_بودنمان کاری کرده ایم؟
شک نیست که عجیبیم ما و این را با نگاهی به آیینه ی بودنمان میتوان دید
در آغاز سده ای که حالا دارد تمام میشود دو صدا در جامعه ی ما طنین داشت صدای اول #بزرگداشت_خود بود و صدای ضعیف تر #خوارپنداشت خویش..
حدود نیم قرن گذشت تا در میانه های سده ی حالا گذشته، آن خود #مرکز_بینی بی مطالعه و پا در هوا منجر شد به انقلابی که به تغییر جهان میرفت.ما نه تنها خود را نجات یافته میدیدیم بلکه منجی مستضعفان جهان بودیم و..به دهه ای، باد آن هپروت_زیستی خوابید و کم کم آن صدای #خوار_پنداری اوایل قرن که از گلوی امثال صادق هدایت بر می آمد صدای بلند ملت ایران شد‌.حالا چند دهه است #خود_اتهام شده ایم ناجور و همه مشغول فحش دادن به خویشیم و عذر خواهی ازدیگران واظهار غلط خوردنهای پیاپی و همه ی اینها بدون تعمق، بدون مطالعه و تحقیق و تفسیر و تحلیل و همه در خواب، #بادی میوزد و ما را به سویی که میخواهد میبرد
گویی چنانکه پیشتر گفته ام #غر_زدن چیزی شده #مخدری شده برای التیام زخمهای اگر نه وجودی مان، که تاریخی مان
مثل همان زخمهای بر گوشتمان که خون ریز شد و به گذر زمان به هم آمد و به چرک نشست و خوابمان را در دیده شکست و با هزار خدایا خدایای تب آلود به سنگ نشست. بعد هم شروع کرد به خارش و ما شروع کردیم به خاراندن و این خاراندن آنقدر نشئه آور بود و کیفورمان کرد که عقل را از ساحت نهیب زدن به خویش تاراندیم و هی زخم هزارساله را عمیق تر خاراندیم و بعد که احساس ضعف کردیم چشم گشودیم و زخم کهن را تازه تر و عمیق تر دیدیم زخمی غرق خون و این بازی مکرر شد تکرارهای #از_ازسر
بگذارید مثالی بزنم درباره ی #غرزدنهای سیاه و نمونه ای ازعدم دقت دراین #چرخه_ی_تباه؛
قریب به اتفاق ما ایرانیان در صد سال گذشته( همانند همه ی تاریخمان)در توهمی تخدیرزا شوریده ایم بر #مستبدان و هی غرزده ایم بر استبداد_دوستی مان و تهش باز مستبد تولید کرده ایم و..هیچ ننشسته ایم ببینیم چیست مختصات این #ابر_دستگاه کوه پیکری که هرچه و هرچندبار هزاران هزار نفری هم حامله اش می کنیم #موش_کور_استبداد میزاید؟
موش که عاشق آفتاب و هوای پاک نیست که اهل سیاهی و پنهانکاری است که زیرزمینی است همه چیزش. اهل #وضوح نیست، نمود حرص و #الفغدن و تکاثر است،که تا انبار ما حفره زده است ‌و وز فنش انبار ما ویران شده است
#شاه_الاهی ها در تازش به دین میگویند این چه مذهبی است که از پدر به فرزند آنهم به پسر میرسد و #شیخ_الاهی ها ایشان را مسخره میکنند این چه سلطنتی است که ژنتیک است و شاهزاده شاه میشود؟
او در من و من در او فتاده و.. انگشت تعجب تحصیل کردگان و هنرمندان به دندان که چرا اینها بر سر به تخت نشاندن عنب و انگور و استافیل و ئوزوم چنین خون ریزند؟
وجالب تر البته همین تحصیل کردگان وهنرمندانند که به هر سببی یا مسببی در جایی شده اند مرجع و پیشوا و امام و بعد بجای یقه دران #شایسته_سالاریشان،بچه شان را ازکودکی میبرند سرصحنه تا #خاک_صحنه بخورد و بزرگ که شد محصول این خاک خوری ها در کارخانه ی کیمیاگری آقازاده بصورت طلا دفع شود و برای خود و ملت خود طلا برینند
نگاهی کنیدبه تصاحب کرسی تحقیق و تدریس در دانشگاهها یا مدیریت شرکتها و باشگاهها، یا صحنه ی تئاتر و سینما و نمایشگاهها و.. بدبختی بزرگتر اینکه مجلس عصاره ی ملت این تباهی را قانونمند میکند که مثلا در شرکت نفت و گاز که پدران ایشان نفت و گازش را درکارخانه ی کیمیاگری خود ریسته اند یا در وزارت مالیه یا وزارت علوم و.. پدر که دارد کنار میرود میتواند فرزندش را جاش بذارد و.. همان نظام کاستی ازلی ایران که پسر #پدر_پیشه بایست بود دارد در شکلی تهوع آور پا به قرن ۱۵ ه.ش میگذارد بدون آنکه بفهمیم و بپذیریم حتا اگر آن نظام دویست سال یا دوهزارسال پیش طبیعی بوده و کار میکرده امروز بازتولیدش خراشاندن همان زخمهای هزاران ساله است.
حساب کنید چرا در چنین جامعه ای همه در نهان راضی و شنگولیم و همگان هم بیست و چار ساعت مشغول حواله دادن فلان و بهمان به #ظل_الله زمان..
#دکتر_محسن_یارمحمدی
جستجوگر_تاریخ_و_فرهنگ_ایران
@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹