#پرسش_و_پاسخ

❓پرسش:

سلام آقای دکتر 
پیام‌های شما و مقالات شما را سال‌هاست دنبال می‌کنم و حیطه‌های جدید زیادی برای مطالعه و جستجو در این گفتارها به رویم باز شدند. یکی از چالش‌های من مفهوم آزادی و در کنارش مسئول بودن است. انسان اسیر جبر نسبی است و شاید پذیرش این امر رنج انسان را خیلی کاهش بدهد. الگوریتم‌های مغز ما در بیشتر شرایط با اراده و اختیار ما شکل نمی‌گیرند تا از رویداد‌های زندگی‌مان تجربه واحدی برای ما خلق کند. شاید در خوشبینانه‌ترین شرایط بتوانیم بگوییم ممکن است تا حدی قابلیت خطا کردن در نقطه آغاز آفرینش مغز ما وجود داشته باشد. اینطوری راحت‌تر خودم و دیگران را می‌بخشم. شما به حیطه‌هایی که در زمینه mind epistemology  کار می‌کنند آشنایی زیادی دارید. یک جور اعتقاد به آزادی و مسئولیت سنگین را در نوشتار شما حس می‌کنم که برایم گیج‌کننده است. ما اینقدر آزاد نیستیم که مسئول باشیم.


✍ پاسخ #دکترسرگلزایی:

با سلام و احترام

از عنایت و اعتمادی که به بنده دارید ممنونم.

اصولاً پارادایم اخلاق هنجاری و پیش‌فرض روشنگری، باور داشتن به آزادی و مسؤولیت است.
ممکن است این پیش‌فرض غلط باشد اما گفتمان نقد آنجا شکل می‌گیرد که این پارادایم و این پیش‌فرض را قبول کنیم. اگر این «قاعدۀ بازی» را کنار بگذاریم اساساً این بازی تعطیل می‌شود، یعنی من باید از نقد و روشنگری دست بکشم. اما پارادوکس ماجرا در این است که اگر من آزاد و مسؤول نباشم، آزاد به دست کشیدن از این بازی نیز نخواهم بود، پس نقد قاعدۀ بازی نیز تغییری در رفتار من ایجاد نخواهد کرد.

سرسبز باشید

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک

#جبر #اختیار #اراده #آزادی #دکتر_سرگلزایی
#drsargolzaei

@drsargolzaei