پرسش و پاسخ
#پرسش_و_پاسخ
#سیستم_آموزش_و_پرورش
❓پرسش:
سلام و وقت بخیر خدمت شما دکتر سرگلزایی عزیز
خیلی ممنونم برای مطالب خوب کانال شما
یک سوال از خدمت شما داشتم؛
می دانیم (به طور مشخص در جلسه نقد و بررسی کتاب شخصیت سالم در نیشابور) که سیستم آموزش و پرورش ما بیمار است با این مقدمه، آیا اساسا اشتغال به آموزگاری در این سیستم (با ویژگی‌هایی که به طور حتم شما بهتر از من در جریان هستید) در مورد شخصی که بسیاری از نظرات و اهداف این سیستم را قبول ندارد، امری اخلاقی است؟
علت این سوال از آن جاست که ورود به جریان کاری در کشور پس از طی مراحل مختلف گزینش و مبتنی بر این پیش فرض است که شخص مبانی اساسی اسلام و جمهوری اسلامی را قبول داشته و به آن‌ها به لحاظ عملی ملتزم است و این گونه ورود آیا نوعی دروغ به ایشان و به تبع چند تکه شدن نیست؟
با فرض ورود به این جریان به عنوان معلم ابتدایی، و با فرض امکان، لطفا در مورد چگونگی ارائه آموزه‌های اخلاقی و احیانا دینی به گونه‌ای متناسب با سلامت روان و اخلاق توضیح و یا منابع خوبی معرفی بفرمایید.
سپاسگزارم از توجه شما
✅ پاسخ #دکترسرگلزایی:
با سلام و احترام
اوّل- به اعتقاد بنده نه تنها همراهی با اهداف و برنامه‌های یک نظام سیاسی نامشروع غیراخلاقی است که حتی اظهار موافقت لفظی با آن نیز غیراخلاقی است.
راجع به مشروعیت یک نظام سیاسی پیشنهاد می‌کنم یادداشت بنده با عنوان «مشروعیّت و فلسفهٔ سیاسی» را نیز مطالعه فرمایید.
دوّم- آموزش «اخلاق سکولار» به کودکان از طریق آموزش «مهارت‌های زندگی» صورت می‌گیرد.
سوّم- بحث راجع به عقاید و اخلاق دینی مناسب کودکان نیست. از نظر ژان پیاژه ذهن کودکان مفاهیم «انتزاعی» را هضم نمی‌کند لذا بحث راجع به عقاید دینی تنها تبدیل به حفظ مطالب هضم نشده و طوطی‌وار می‌گردد. بحث راجع به ادیان باید متأخر به آموزش تفکر نقّاد باشد.
سبز باشید.
#پرسش_و_پاسخ
#سیستم_آموزش_و_پرورش
❓پرسش:
سلام و وقت بخیر خدمت شما دکتر سرگلزایی عزیز
خیلی ممنونم برای مطالب خوب کانال شما
یک سوال از خدمت شما داشتم؛
می دانیم (به طور مشخص در جلسه نقد و بررسی کتاب شخصیت سالم در نیشابور) که سیستم آموزش و پرورش ما بیمار است با این مقدمه، آیا اساسا اشتغال به آموزگاری در این سیستم (با ویژگی‌هایی که به طور حتم شما بهتر از من در جریان هستید) در مورد شخصی که بسیاری از نظرات و اهداف این سیستم را قبول ندارد، امری اخلاقی است؟
علت این سوال از آن جاست که ورود به جریان کاری در کشور پس از طی مراحل مختلف گزینش و مبتنی بر این پیش فرض است که شخص مبانی اساسی اسلام و جمهوری اسلامی را قبول داشته و به آن‌ها به لحاظ عملی ملتزم است و این گونه ورود آیا نوعی دروغ به ایشان و به تبع چند تکه شدن نیست؟
با فرض ورود به این جریان به عنوان معلم ابتدایی، و با فرض امکان، لطفا در مورد چگونگی ارائه آموزه‌های اخلاقی و احیانا دینی به گونه‌ای متناسب با سلامت روان و اخلاق توضیح و یا منابع خوبی معرفی بفرمایید.
سپاسگزارم از توجه شما
✅ پاسخ #دکترسرگلزایی:
با سلام و احترام
اوّل- به اعتقاد بنده نه تنها همراهی با اهداف و برنامه‌های یک نظام سیاسی نامشروع غیراخلاقی است که حتی اظهار موافقت لفظی با آن نیز غیراخلاقی است.
راجع به مشروعیت یک نظام سیاسی پیشنهاد می‌کنم یادداشت بنده با عنوان «مشروعیّت و فلسفهٔ سیاسی» را نیز مطالعه فرمایید.
دوّم- آموزش «اخلاق سکولار» به کودکان از طریق آموزش «مهارت‌های زندگی» صورت می‌گیرد.
سوّم- بحث راجع به عقاید و اخلاق دینی مناسب کودکان نیست. از نظر ژان پیاژه ذهن کودکان مفاهیم «انتزاعی» را هضم نمی‌کند لذا بحث راجع به عقاید دینی تنها تبدیل به حفظ مطالب هضم نشده و طوطی‌وار می‌گردد. بحث راجع به ادیان باید متأخر به آموزش تفکر نقّاد باشد.
سبز باشید.