مقاله
#مقاله
#فروید_و_چهار_نظریه_در_باب_خشونت!
«زیگموند فروید»، پایه‌گذار پسیکوآنالیز، در طول دوره حیات علمی‌اش چهار نظریه مختلف در باب خشونت پیشنهاد کرد.
از آن‌جا که جامعه اینجا و اکنون ما سخت درگیر خشونت است، شاید جا داشته‌باشد که تحلیل «پایه‌گذار روان‌کاوی» را در باب خشونت بازخوانی کنیم:
خشونت و خودشیفتگی
در اولین نظریه، فروید خشونت را محصول خودشیفتگی (Narcissism) دانست. از نظر فروید، «لیبیدو» (اشتیاق زندگی) دو شکل دارد: «لیبیدوی شیئی» و «لیبیدوی خودشیفتگی». اشتیاق انسان به آن‌چه بیرون از خود ادراک می‌کند (Object) ناشی از «لیبیدوی شیی» است و عشق انسان به خود محصول «لیبیدوی خودشیفتگی» است.
در این نظریه، هرچیز که «خودشیفتگی» انسان را مورد تهدید قراردهد خشم انسان را بر می‌انگیزد. وقتی در تحقیقات «الیزابت کابلر راس» مرگ‌شناس و سوگ‌شناس بزرگ می‌بینیم که اولین واکنش انسان‌ها به مرگ قریب‌الوقوع‌اشان (خبر بیماری غیرقابل درمان) – پس از خروج از شوک و کرختی – خشم است، متوجه می‌شویم که فروید در این نظریه، حداقل بخشی از حقیقت را بیان کرده‌است. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که:
«اگر خودشیفتگی مهم‌ترین عامل خشونت است چرا در کودکان که علی‌القاعده «خودمحوری» (ego centrism) بیشتر است (طبق نظر «ژان پیاژه») خشونت کمتر از بزرگسالان تظاهر می‌کند؟»
پاسخ‌های مختلفی می‌توان به این پرسش داد... .
برای مطالعه ادامه مطب بالا لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:
از اینجا بخوانید
#مقاله
#فروید_و_چهار_نظریه_در_باب_خشونت!
«زیگموند فروید»، پایه‌گذار پسیکوآنالیز، در طول دوره حیات علمی‌اش چهار نظریه مختلف در باب خشونت پیشنهاد کرد.
از آن‌جا که جامعه اینجا و اکنون ما سخت درگیر خشونت است، شاید جا داشته‌باشد که تحلیل «پایه‌گذار روان‌کاوی» را در باب خشونت بازخوانی کنیم:
خشونت و خودشیفتگی
در اولین نظریه، فروید خشونت را محصول خودشیفتگی (Narcissism) دانست. از نظر فروید، «لیبیدو» (اشتیاق زندگی) دو شکل دارد: «لیبیدوی شیئی» و «لیبیدوی خودشیفتگی». اشتیاق انسان به آن‌چه بیرون از خود ادراک می‌کند (Object) ناشی از «لیبیدوی شیی» است و عشق انسان به خود محصول «لیبیدوی خودشیفتگی» است.
در این نظریه، هرچیز که «خودشیفتگی» انسان را مورد تهدید قراردهد خشم انسان را بر می‌انگیزد. وقتی در تحقیقات «الیزابت کابلر راس» مرگ‌شناس و سوگ‌شناس بزرگ می‌بینیم که اولین واکنش انسان‌ها به مرگ قریب‌الوقوع‌اشان (خبر بیماری غیرقابل درمان) – پس از خروج از شوک و کرختی – خشم است، متوجه می‌شویم که فروید در این نظریه، حداقل بخشی از حقیقت را بیان کرده‌است. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که:
«اگر خودشیفتگی مهم‌ترین عامل خشونت است چرا در کودکان که علی‌القاعده «خودمحوری» (ego centrism) بیشتر است (طبق نظر «ژان پیاژه») خشونت کمتر از بزرگسالان تظاهر می‌کند؟»
پاسخ‌های مختلفی می‌توان به این پرسش داد... .
برای مطالعه ادامه مطب بالا لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:
از اینجا بخوانید
#مقاله
#فروید_و_چهار_نظریه_در_باب_خشونت!
«زیگموند فروید»، پایه‌گذار پسیکوآنالیز، در طول دوره حیات علمی‌اش چهار نظریه مختلف در باب خشونت پیشنهاد کرد.
از آن‌جا که جامعه اینجا و اکنون ما سخت درگیر خشونت است، شاید جا داشته‌باشد که تحلیل «پایه‌گذار روان‌کاوی» را در باب خشونت بازخوانی کنیم:
خشونت و خودشیفتگی
در اولین نظریه، فروید خشونت را محصول خودشیفتگی (Narcissism) دانست. از نظر فروید، «لیبیدو» (اشتیاق زندگی) دو شکل دارد: «لیبیدوی شیئی» و «لیبیدوی خودشیفتگی». اشتیاق انسان به آن‌چه بیرون از خود ادراک می‌کند (Object) ناشی از «لیبیدوی شیی» است و عشق انسان به خود محصول «لیبیدوی خودشیفتگی» است.
در این نظریه، هرچیز که «خودشیفتگی» انسان را مورد تهدید قراردهد خشم انسان را بر می‌انگیزد. وقتی در تحقیقات «الیزابت کابلر راس» مرگ‌شناس و سوگ‌شناس بزرگ می‌بینیم که اولین واکنش انسان‌ها به مرگ قریب‌الوقوع‌اشان (خبر بیماری غیرقابل درمان) – پس از خروج از شوک و کرختی – خشم است، متوجه می‌شویم که فروید در این نظریه، حداقل بخشی از حقیقت را بیان کرده‌است. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که:
«اگر خودشیفتگی مهم‌ترین عامل خشونت است چرا در کودکان که علی‌القاعده «خودمحوری» (ego centrism) بیشتر است (طبق نظر «ژان پیاژه») خشونت کمتر از بزرگسالان تظاهر می‌کند؟»
پاسخ‌های مختلفی می‌توان به این پرسش داد... .
برای مطالعه ادامه مطب بالا لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:
از اینجا بخوانید
#فروید_و_چهار_نظریه_در_باب_خشونت!
«زیگموند فروید»، پایه‌گذار پسیکوآنالیز، در طول دوره حیات علمی‌اش چهار نظریه مختلف در باب خشونت پیشنهاد کرد.
از آن‌جا که جامعه اینجا و اکنون ما سخت درگیر خشونت است، شاید جا داشته‌باشد که تحلیل «پایه‌گذار روان‌کاوی» را در باب خشونت بازخوانی کنیم:
خشونت و خودشیفتگی
در اولین نظریه، فروید خشونت را محصول خودشیفتگی (Narcissism) دانست. از نظر فروید، «لیبیدو» (اشتیاق زندگی) دو شکل دارد: «لیبیدوی شیئی» و «لیبیدوی خودشیفتگی». اشتیاق انسان به آن‌چه بیرون از خود ادراک می‌کند (Object) ناشی از «لیبیدوی شیی» است و عشق انسان به خود محصول «لیبیدوی خودشیفتگی» است.
در این نظریه، هرچیز که «خودشیفتگی» انسان را مورد تهدید قراردهد خشم انسان را بر می‌انگیزد. وقتی در تحقیقات «الیزابت کابلر راس» مرگ‌شناس و سوگ‌شناس بزرگ می‌بینیم که اولین واکنش انسان‌ها به مرگ قریب‌الوقوع‌اشان (خبر بیماری غیرقابل درمان) – پس از خروج از شوک و کرختی – خشم است، متوجه می‌شویم که فروید در این نظریه، حداقل بخشی از حقیقت را بیان کرده‌است. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که:
«اگر خودشیفتگی مهم‌ترین عامل خشونت است چرا در کودکان که علی‌القاعده «خودمحوری» (ego centrism) بیشتر است (طبق نظر «ژان پیاژه») خشونت کمتر از بزرگسالان تظاهر می‌کند؟»
پاسخ‌های مختلفی می‌توان به این پرسش داد... .
برای مطالعه ادامه مطب بالا لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:
از اینجا بخوانید