دکتر سرگلزایی drsargolzaei
38.2K subscribers
1.89K photos
112 videos
175 files
3.38K links
Download Telegram
#مقاله
#روشنفکری_و_روشنفکرمآبی

دیروز دوستی سخنی گفت که مرا به فکر فرو برد. دوستم گفت: من روشنفکرها را دوست دارم ولی از روشنفکرمآب‎ها خوشم نمی‎آید. چون موضوع جلسه چیز دیگری بود من دنباله‎ی این ‎حرف را نگرفتم ولی با خودم راجع به آن، گفتگویی داشتم که ماحصل این را با شما در میان می‎گذارم.
#ادوارد_سعید که کتابی با عنوان “روشنفکر کیست؟ روشنفکری چیست؟” نوشته است وظیفه روشنفکر را “نقد نهادهای قدرت” می‎داند. یک اصل مهم که در طول تاریخ در عرض جغرافیا به اثبات رسیده است این است که قدرت بدون نقد فساد می‎آورد. اخلاقی‎ترین آدم‎ها هم وقتی در بالای پلکان قدرت بنشینند، اگر بطور جدی با نظارت و نقد کنترل نشوند دچار “خودشیفتگی” می‎شوند و پس از این به باتلاق “ایدئوکراسی” فرو می‎غلتند (یعنی “مذهب حافظ قدرت”) و پس از آن هرچه بر دیگران مکروه و حرام است بر “سلطان” مباح می‎گردد. به همین دلیل در جامعه، روشنفکر نقد می‎کند و نقد می‎کند تا نهادهای قدرت “سالم” بمانند. 
یکی از ویژگی هایی که روشنفکر را از “روشنفکر نما” یا همان “روشنفکر مآب” جدا می‎کند این است که روشنفکرمآب “نقد” نمی‎کند بلکه “نق می‎زند”. نقد کردن کار آسانی نیست. شما برای نقد کردن مدیریت یک سیستم، لازم است تاریخچه و گردش کار این سیستم را بدانید، آمار و ارقام مربوط به این سیستم را مرور کنید و با فرایند تجزیه و تحلیل اطلاعات آشنا باشید. پس نقد کردن تخصص و مهارت و صرف وقت و انرژی می‎خواهد. اما شما می‎توانید راجع به هرچیزی نق بزنید بدون این که کمترین وقتی صرف مطالعه و پژوهش آن کرده باشید!
“نق زدن” یک فرایند “هیجان مدار” است. یعنی ما با نق زدن آرام‎تر می‎شویم، خشم و غم‎مان را با دیگران در میان می‎گذریم و “درد دل” می کنیم اما “نقد کردن” یک فرایند “مسأله مدار” است، ما هنگام نقد ، خودمان را سبک نمی‎کنیم بلکه مساله را “حلّاجی” و زیر و رو می‎کنیم.
“نق زدن” مخاطب تعریف شده‎ای ندارد، کافی ا‎ست گوش مفت بیابی، آن وقت می‎توانی شروع به نق زدن کنی ولی نقد کردن، مخاطب تعریف شده‎ای دارد. مخاطب روشنفکر پیش از همه، خود نهادهای قدرت‎اند و سپس کارشناسان، گروه های ذی نفع، رسانه‎ها و سایر نقدکنندگان.
نقد کردن علاوه بر نیاز به دانش و مهارت و صرف وقت و انرژی، نیاز به شهامت و شجاعت دارد، شجاعت پرداخت هزینه! شما می‎توانید در هر مهمانی که می‎نشینید و هر تاکسی که سوار می‎شوید نق بزنید، کسی کاری به کار شما ندارد! ولی اگر نقد خود را برای نهادهای قدرت و رسانه‎ها ارسال کنید باید آمادگی پرداخت هزینه را هم داشته باشید بنابرین یکی دیگر از ویژگی‎های روشنفکران که آن ها را از روشنفکرمآبان جدا می‎کند “شجاعت” است.
البته این جا لازم است راجع به گروهی از روشنفکران توضیح دهم که کار سخت‎تری در پیش می‎گیرند و آن آگاه سازی توده‎های مردم است. کسی که قرار است توده‎های مردم را آگاه نماید از یک سو باید دارای دانش و مهارت نقد باشد و از سویی باید بتواند با زبان غیر تخصصی سخن بگوید. این کار شبیه “بند بازی” است. اگر کمی تخصصی‎تر سخن بگوید مخاطبانش سخنش را نمی‎فهمند و اگر کمی عوامانه‎تر سخن بگوید به سرعت دچار #پوپولیسم - عوام زدگی –می‎شود! بسیاری از روشنفکران که به این قلمرو پا گذاشتند یا از این طرف یا از آن طرف فرو افتادند. با این حال این قلمرو پرخطر را نباید خالی گذشت چرا که با خالی گذاشتن این قلمرو جا را برای “پوپولیست‎های واقعی” باز می‎کنیم، کسانی که به جای نوشتن کلمه “مار” شکل “مار” را طراحی می‎کنند.
ویژگی مهم روشنفکران این است که تشکّل و شبکه سازی می‎کنند، روشنفکر اهل انزوا و درخود فرورفتن نیست. او از جامعه قهر نمی‎کند و ناامید نیز نمی‎شود چرا که از ابتدا هم توقع تغییرات دراماتیک نداشته است. روشنفکرمآب ها ناامید و سرخورده اند. شاید برخی از آن ها روشنفکرهایی بوده اند که توقع زیادی از مردم و جامعه داشته‎اند، آن ها به دنبال #اتوپیا - مدینه فاضله – بوده‎اند و ناکام مانده‎اند.
روشنفکر به حرکت دائمی و پله پله اجتماع امیدوار است بنابراین تماسش را با جامعه حفظ می‎کند و تیم و تشکّل می‎سازد. منظورم از تشکل، محفل نیست بلکه نهادهای مدنی است، نهادهای مدنی شناسنامه‎دار که بطور دائمی رشد می‎کنند و با جامعه‎ی بیرون از خود ارتباط برقرار می‎کنند، اثر می‎گذارند و اثر می‎پذیرند.

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک 

پی نوشت: راجع به روشنفکران ایرانی سه کتاب بسیار ارزشمند منتشر شده: "هویت اندیشان و میراث فکری احمد فردید" ، "نو اندیشان دینی" و "گونه شناسی روشنفکران ایرانی". دو کتاب اول را محمد منصور هاشمی نوشته و کتاب سوم را نظام بهرامی کمیل. هر سه کتاب را نشر کویر منتشر کرده است.

@drsargolzaei
Drsargolzaei.com
#مقاله
#دروغ_بزرگ و راهی که به ترکستان می رسد!
 
در جایی نشسته ام که تلویزیون روشن است و من به ناچار تماشاگر رسانه ای هستم که سال هاست آن را بر خود "حرام" کرده ام.
موضوع برنامه اش "خطرات کاهش جمعیت" است و دو خطر عمده برای رشد منفی جمعیت ایران ذکر می کند. خطر اول "کمبود نیروی کار" است. جالب است که در کشوری که مشکل بزرگی به نام بیکاری وجود دارد رسانه فراگیر راجع به خطر "کمبود نیروی کار" هشدار می دهد!
خطر دومی که راجع به آن هشدار داده می شود خطرات روانی "تک فرزندی" است. برای اثبات این خطرات هیچ آمار و ارقام و نظر کارشناسی ارائه نمی شود به جای آن با سه چهار کودک دبستانی مصاحبه می شود که ادعا می کنند از این که خواهر و برادر ندارند ناراحت هستند!
آن جا که این رسانه راجع به خطر کمبود نیروی کار در جامعه ای با معضل بزرگ بیکاری هشدار می دهد دقیقأ مصداق آن چیزی است که "ژان بودریلار" فیلسوف پست مدرن به آن "Hyper-Reality" می گوید: ابر واقعیت. 
مفهموم ابر واقعیت دروغی است که تحت تأثیر قدرت رسانه  وزن آن از واقعیت بیشتر می شود چنان که مردم واقعیت ملموس را نمی بینند و دروغ رسانه را باور می کنند.
و آن جا که "رسانه" بر مبنای مصاحبه با سه چهار کودک دبستانی می خواهد خطرات روانی تک فرزندی را به اثبات برساند دقیقأ مصداق آن چیزی است که در عرف سیاسی به آن #پوپولیسم یا "عوام فریبی" می گوییم: "برانگیختن توده بر علیه نخبگان، ترویج تفکر عوامانه و سرکوب تفکر کارشناسانه، باز تولید بی سوادی"!
رسانه ای که با سرمایه ملی و بودجه عمومی اداره می شود و رسالت آن ارتقای فرهنگ عمومی است به ترویج بی سوادی و عوام زدگی می پردازد.
سؤالم این است که آیا تا زمانی که چنین رسانه ناسالمی به صورت انحصاری فضای فرهنگ عمومی کشور را در اختیار دارد امیدی به توسعه فرهنگی در این جامعه وجود دارد؟
عجب دارم از کارشناسانی که امید دارند بدون اصلاح رسانه فراگیر و فضای آموزش و پرورش رسمی، آسیب های فرهنگی شایع در این جامعه همچون گسترش خشونت، قانون شکنی و قانون گریزی و رفتارهای بی مبالات و پرخطر را مهار نمایند!

ترسم نرسی به کعبه، ای اعرابی
این ره که تو می روی به ترکستان است!

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک

پی نوشت: 

مقاله #تلویزیون_به_جای_واقعیت : #روان_پریشی_جمعی" را نیز در سایت و کانال ملاحظه بفرمایید.

@drsargolzaei
drsargolzaei.com
#مقاله
#پوپولیسم

"پوپولیسم" را به اشکال مختلف تعریف کرده اند. من اگر بخواهم پوپولیسم را در یک عبارت کوتاه بیان کنم آن را نظام فکری ای می دانم که بر فضیلت بی سوادی پای می فشارد!
پوپولیست ها هم عوام زده اند، هم عوام فریب! آن ها به زبان توده های کم سواد سخن می گویند و توده های کم سواد را در مقابل طبقه ی باسواد و نخبه تهییج و تحریک می کنند.
پوپولیسم همان طور که از ریشه ی لغوی اش (Popular) برمی آید، ادّعای "مردمی" بودن دارد ولی کدام مردم؟ مردمی که نگاهی غیرکارشناسانه، بدوی، روزمرّه و عُرفی-عادتی-عاطفی به همه چیز دارند! گرچه پوپولیسم در عرصه ی سیاست نمودهای وسیعی دارد ولی من می خواهم در این یادداشت از نمودهای غیرسیاسی پوپولیسم سخن بگویم. هرکدام از ما به درجاتی دچار پوپولیسم هستیم. هر وقت که نظر عوامانه را به نظر کارشناسی و تخصّصی ترجیح می دهیم یک پوپولیست هستیم!
نمونه هایی از گزاره های پوپولیستی را که در محاورات روزمرّه ی ما شنیده می شوند ذکر می کنم:
"مگر پدربزرگ ها و مادربزرگ های ما مشاوره ی پیش از ازدواج می رفتند که سال های سال به خوبی و خوشی کنار هم زندگی می کردند؟!"
"این داروهای شیمیایی یک جا را درست می کنند، صدجا را خراب می کنند، داروهای گیاهی طبیعی اند و به بدن صدمه نمی زنند!"
"جلوگیری از بارداری دخالت در کار خداست، روزی دست خداست، خدایی که دندان دهد نان دهد!"
"این همه آدم حتمأ یک چیزی می فهمند که دارند این کار را می کنند! مگر می شود این همه آدم اشتباه کنند؟!"

"پوپولیسم" چگونه "بازتولید" می شود

دو جریان-گرچه به ظاهر ضد هم-تقویت کننده ی پوپولیسم هستند. یکی جریانی که با باورهای عوامانه کاسبی می کنند. برای مثال مدّتی پیش پای سخنرانی کسی نشستم که ادّعا می کرد با "طب اسلامی" همه ی بیماری ها را درمان می کند. این فرد تمام پیشرفت های پزشکی از سی تی اسکن و آنژیوگرافی گرفته تا رادیولوژی و شیمی درمانی را توطئه ی یهود برای بیمار کردن مسلمانان می دانست و ادّعا می کرد در "مطب" خود تمام بیماری ها از اسکیزوفرنی گرفته تا لوکمی را از طریق داروهای گیاهی و رژیم غذایی و حجامت درمان می کند! بدیهی است که این گفتمان چیزی جز یک کاسبکاری عوام فریبانه نیست. امّا از آن طرف متخصّصان و نخبگانی که حاضر نیستند از "برج عاج" فرود آیند و برای مخاطب غیرمتخصّص حرف بزنند و بنویسند هم تقویت کننده ی پوپولیسم هستند. گاهی که با برخی همکاران پزشک، روانپزشک یا روانشناسم در محافل اجتماعی و حتّی مهمانی ها می نشینم می بینم که آنها آن قدر حتّی در محاورات روزمرّه از اصطلاحات تخصّصی (چه به جا و چه نا به جا!) استفاده می کنند که ارتباط شان با بخش بزرگی از بدنه ی اجتماع قطع می شود. این گروه از نخبگان برج عاج نشین هم ناخواسته آب به آسیاب پوپولیست های کاسبکار می ریزند.
رسالت روشنفکر این است که با توده ی مردم صحبت کند، با زبانی که برای آن ها قابل فهم باشد و در عین حال سخت مراقبت کند که دچار عوام زدگی و عوام فریبی نشود. این کار، کار آسانی نیست و نیاز به تمرین و مراقبت دارد. کاری است شبیه بندبازی!

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
@drsargolzaei
drsargolzaei.com
#مقاله
#دروغ_بزرگ و راهی که به ترکستان می رسد!
 
در جایی نشسته ام که تلویزیون روشن است و من به ناچار تماشاگر رسانه ای هستم که سال هاست آن را بر خود "حرام" کرده ام.
موضوع برنامه اش "خطرات کاهش جمعیت" است و دو خطر عمده برای رشد منفی جمعیت ایران ذکر می کند. خطر اول "کمبود نیروی کار" است. جالب است که در کشوری که مشکل بزرگی به نام بیکاری وجود دارد رسانه فراگیر راجع به خطر "کمبود نیروی کار" هشدار می دهد!
خطر دومی که راجع به آن هشدار داده می شود خطرات روانی "تک فرزندی" است. برای اثبات این خطرات هیچ آمار و ارقام و نظر کارشناسی ارائه نمی شود به جای آن با سه چهار کودک دبستانی مصاحبه می شود که ادعا می کنند از این که خواهر و برادر ندارند ناراحت هستند!
آن جا که این رسانه راجع به خطر کمبود نیروی کار در جامعه ای با معضل بزرگ بیکاری هشدار می دهد دقیقأ مصداق آن چیزی است که "ژان بودریلار" فیلسوف پست مدرن به آن "Hyper-Reality" می گوید: ابر واقعیت. 
مفهموم ابر واقعیت دروغی است که تحت تأثیر قدرت رسانه  وزن آن از واقعیت بیشتر می شود چنان که مردم واقعیت ملموس را نمی بینند و دروغ رسانه را باور می کنند.
و آن جا که "رسانه" بر مبنای مصاحبه با سه چهار کودک دبستانی می خواهد خطرات روانی تک فرزندی را به اثبات برساند دقیقأ مصداق آن چیزی است که در عرف سیاسی به آن #پوپولیسم یا "عوام فریبی" می گوییم: "برانگیختن توده بر علیه نخبگان، ترویج تفکر عوامانه و سرکوب تفکر کارشناسانه، باز تولید بی سوادی"!
رسانه ای که با سرمایه ملی و بودجه عمومی اداره می شود و رسالت آن ارتقای فرهنگ عمومی است به ترویج بی سوادی و عوام زدگی می پردازد.
سؤالم این است که آیا تا زمانی که چنین رسانه ناسالمی به صورت انحصاری فضای فرهنگ عمومی کشور را در اختیار دارد امیدی به توسعه فرهنگی در این جامعه وجود دارد؟
عجب دارم از کارشناسانی که امید دارند بدون اصلاح رسانه فراگیر و فضای آموزش و پرورش رسمی، آسیب های فرهنگی شایع در این جامعه همچون گسترش خشونت، قانون شکنی و قانون گریزی و رفتارهای بی مبالات و پرخطر را مهار نمایند!

ترسم نرسی به کعبه، ای اعرابی
این ره که تو می روی به ترکستان است!

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک

پی نوشت: 

مقاله #تلویزیون_به_جای_واقعیت : #روان_پریشی_جمعی" را نیز در سایت و کانال ملاحظه بفرمایید.

@drsargolzaei
drsargolzaei.com
#مقاله
#پوپولیسم

"پوپولیسم" را به اشکال مختلف تعریف کرده اند. من اگر بخواهم پوپولیسم را در یک عبارت کوتاه بیان کنم آن را نظام فکری ای می دانم که بر فضیلت بی سوادی پای می فشارد!
پوپولیست ها هم عوام زده اند، هم عوام فریب! آن ها به زبان توده های کم سواد سخن می گویند و توده های کم سواد را در مقابل طبقه ی باسواد و نخبه تهییج و تحریک می کنند.
پوپولیسم همان طور که از ریشه ی لغوی اش (Popular) برمی آید، ادّعای "مردمی" بودن دارد ولی کدام مردم؟ مردمی که نگاهی غیرکارشناسانه، بدوی، روزمرّه و عُرفی-عادتی-عاطفی به همه چیز دارند! گرچه پوپولیسم در عرصه ی سیاست نمودهای وسیعی دارد ولی من می خواهم در این یادداشت از نمودهای غیرسیاسی پوپولیسم سخن بگویم. هرکدام از ما به درجاتی دچار پوپولیسم هستیم. هر وقت که نظر عوامانه را به نظر کارشناسی و تخصّصی ترجیح می دهیم یک پوپولیست هستیم!
نمونه هایی از گزاره های پوپولیستی را که در محاورات روزمرّه ی ما شنیده می شوند ذکر می کنم:
"مگر پدربزرگ ها و مادربزرگ های ما مشاوره ی پیش از ازدواج می رفتند که سال های سال به خوبی و خوشی کنار هم زندگی می کردند؟!"
"این داروهای شیمیایی یک جا را درست می کنند، صدجا را خراب می کنند، داروهای گیاهی طبیعی اند و به بدن صدمه نمی زنند!"
"جلوگیری از بارداری دخالت در کار خداست، روزی دست خداست، خدایی که دندان دهد نان دهد!"
"این همه آدم حتمأ یک چیزی می فهمند که دارند این کار را می کنند! مگر می شود این همه آدم اشتباه کنند؟!"

"پوپولیسم" چگونه "بازتولید" می شود

دو جریان-گرچه به ظاهر ضد هم-تقویت کننده ی پوپولیسم هستند. یکی جریانی که با باورهای عوامانه کاسبی می کنند. برای مثال مدّتی پیش پای سخنرانی کسی نشستم که ادّعا می کرد با "طب اسلامی" همه ی بیماری ها را درمان می کند. این فرد تمام پیشرفت های پزشکی از سی تی اسکن و آنژیوگرافی گرفته تا رادیولوژی و شیمی درمانی را توطئه ی یهود برای بیمار کردن مسلمانان می دانست و ادّعا می کرد در "مطب" خود تمام بیماری ها از اسکیزوفرنی گرفته تا لوکمی را از طریق داروهای گیاهی و رژیم غذایی و حجامت درمان می کند! بدیهی است که این گفتمان چیزی جز یک کاسبکاری عوام فریبانه نیست. امّا از آن طرف متخصّصان و نخبگانی که حاضر نیستند از "برج عاج" فرود آیند و برای مخاطب غیرمتخصّص حرف بزنند و بنویسند هم تقویت کننده ی پوپولیسم هستند. گاهی که با برخی همکاران پزشک، روانپزشک یا روانشناسم در محافل اجتماعی و حتّی مهمانی ها می نشینم می بینم که آنها آن قدر حتّی در محاورات روزمرّه از اصطلاحات تخصّصی (چه به جا و چه نا به جا!) استفاده می کنند که ارتباط شان با بخش بزرگی از بدنه ی اجتماع قطع می شود. این گروه از نخبگان برج عاج نشین هم ناخواسته آب به آسیاب پوپولیست های کاسبکار می ریزند.
رسالت روشنفکر این است که با توده ی مردم صحبت کند، با زبانی که برای آن ها قابل فهم باشد و در عین حال سخت مراقبت کند که دچار عوام زدگی و عوام فریبی نشود. این کار، کار آسانی نیست و نیاز به تمرین و مراقبت دارد. کاری است شبیه بندبازی!

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روانپزشک
@drsargolzaei
drsargolzaei.com
#پوپولیسم
#پرسش_و_پاسخ

"نظر دکتر مریم بهنیا از مخاطبان کانال در مورد مطلب پرسش و پاسخ درباره پوپولیسم"

مقاله پوپولیسم:
https://t.me/drsargolzaei/3007

لینک پرسش‌
و پاسخ:
https://t.me/drsargolzaei/3170


موضوع پوپولیسم و تعریف و مصادیق آن و همچنین لزوم کنترل جمعیت در یک جامعه را به عهده ی متخصصین و صاحب نظران علوم مربوطه می گذارم.

اما با توجه به عوارض و تبعات بارداری های ناخواسته که ملاک مهمی در انتخاب روش های جلوگیری از بارداری در افراد است ذکر نکاتی را مفید می دانم.

اصولا مطالعه ی "بررسی ضرر سکته های مغزی ایسکمیک ناشی از قرص های ضد بارداری در برابر منافع مادی ناشی از کنترل جمعیت" فاقد ارزش لازم و کافی برای انجام دادن است. چرا که در درجه ی اول تنظیم خانواده و استفاده از روش های جلوگیری از بارداری یک حق و انتخاب شخصی و مربوط به حوزه ی حریم شخصی افراد است و کسی تحت هیچ عنوانی حق دخالت در آن را ندارد.

با عنایت به این که گزاره های علمی واجد خاصیت ابطال پذیری هستند، نکات زیر را با ذکر منابع آن ها مفید می دانم.
به نقل از Youman's Neurological Surgery:
ریسک فاکتورهای مهم در بروز ترومبوزهای شریانی عروق مغزی پرفشاری خون، دیابت، استعمال سیگار، مصرف زیاد مشروبات الکلی است.
هرچند در کتاب مرجع نرولوژی برادلی قرص های جلوگیری از بارداری در لیست عوامل خطر ساز ترومبوزهای شریانی عروق مغزی ذکر شده است در کتاب مرجع نازایی سپیروف آمده است که مصرف قرص های جلوگیری با دوز پایین (که امروزه مورد استفاده هستند) در زنان جوان سالم غیرسیگاری با افزایش چشمگیری در خطر بروز ترومبوز شریان های مغزی همراه نیست.
در هیچ یک از منابع فوق از قرص های جلوگیری در لیست عوامل ماژور در ایجاد ترومبوزهای شریانی مغز صحبتی به میان نیامده است
با توجه به این که ترومبوز شریان های مغزی اصولا در این گروه از جمعیت شیوع پایینی دارد، این عارضه اهمیت بالینی ندارد و بار اقتصادی ناشی از آن نیز قابل چشم پوشی است. خصوصا که قرص های جلوگیری از بارداری با بهبود چشم گیر دیسمنوره (درد قاعدگی) نقش به سزایی در کاهش ساعات غیبت زنان از کار و فعالیت های اجتماعی بازی می کند.
دیسمنوره که شیوع آن در کتاب مرجع طب زنان نواک 60 در صد ذکر شده، و هر ماه گریبانگیر عده ی قابل توجهی از زنان در سنین باروری و فعالیت اجتماعی است از مهم ترین و شایع ترین علل تجویز مرخصی استعلاجی است.
به نسبت ترومبوزهای شریانی، نقش قرص های جلوگیری از بارداری در ایجاد ترومبوزهای وریدی شناخته شده تر است. ترومبوآمبولی وریدی از علل مهم مرگ و میر مادران در دوران بارداری و دوران پس از زایمان است. شیوع این عارضه در بارداری و پس از زایمان 60 -120 در ده هزار گزارش شده. حال آن که شیوع این عارضه با قرص های جلوگیری از بارداری با دوز پایین 10-20 در ده هزار گزارش شده و حتی با قرص های با دوز بالا (که امروزه مورد مصرفی به منظور جلوگیری از بارداری ندارند) نیز 30 -100 بوده و همچنان از بارداری کمتر است.
لذا به نظر می رسد با در نظر گرفتن جمیع شرایط مادی و غیرمادی منجمله بار روانی بارداری های ناخواسته برای خانواده ها و فرزندان ناخواسته که به راحتی هم قابل سنجش نیست، جلوگیری از این پدیده از اهم وظایف کادر بهداشتی درمانی باشد و به این منظور استفاده از قرص های جلوگیری از بارداری با دوز کم در زنان جوان سالم غیر سیگاری ایمن و مناسب است

در مورد مقایسه ی ارتباط تعداد بارداری ها با ریسک ابتلا به سرطان پستان مطالعات زیادی صورت گرفته و می گیرد و نتایج متفاوتی نیز به دست آمده است.
تاثیر مثبت بالا بودن سن مادر در بارداری اول در افزایش احتمال ابتلا به سرطان پستان (اغلب بالاتر از 35 ذکر شده) مورد توافق اکثر صاحب نظران است.
در تحقیقات بسیاری که در جهت تشخیص زودرس، مهار و درمان سرطان پستان صورت گرفته و در جریان است، نتایج مهمی به دست آمده است و راهکارها و پروتکل هایی نیز معرفی شده است. اما با توجه به هزینه ها و تبعات بهداشتی و روانی و مادی فرزندان متعدد برای خانواده ها و جامعه، هیچگاه و تحت هیچ شرایطی زایمان های متعدد به عنوان راهکاری برای مهار این بیماری توصیه نشده است.

دکتر مریم‌ بهنیا - متخصص زنان‌ و زایمان

T.me/drsargolzaei
#پرسش_و_پاسخ
#پوپولیسم

لینک مقاله پوپولیسم:
https://t.me/drsargolzaei/3007

لینک پرسش و پاسخ:
https://t.me/drsargolzaei/3170

نقد پرسش و پاسخ پوپولیست و ضد پوپولیست

متن پرسش ارسالی حاوی مدعای کلی "هر کسی که تحصیل کرده است، تفکر علمی دارد"است که اساساً صادق نیست. 

در ادامه در بررسی مدعای مطرح شده در رابطه با ارائه مطالب یک سویه و پوپولیستی از سوی دکتر سرگلزایی موضوعات زیر مطرح است:

متن ارجاعی این ادعا یعنی پرسش و پاسخ تک فرزندی، از سوی دکتر سرگلزایی به مطالعاتی اشاره دارد که نشانگر نبود شواهد علمی دال بر بیشتر بودن "اختلالات روانشناختی" در تک فرزندها در مقایسه با فرزاندان بیشتر است و نه ارائه شواهدی دال بر احتمال به وجود آمدن یا نیامدن مشکلات مدیکال برای مادر. حتی اگر علم، شواهدی دال بر احتمال بالاتر ابتلا به سرطال در مادران کم فرزند را تایید کند، به نظر این امری غیر اخلاقی خواهد بود که مبنای تصمیم گیری یک زن برای فرزند آوری اش تنها کم کردن ریسک ابتلا به سرطان پستان باشد.  

تا کنون تحقیقات بیشماری نشان داده اند که عواملی چون؛ ویژگی های شخصیتی (مانند؛ کمال گرایی، روان رنجور خویی)،ابتلا به اختلالات روانشناختی (مانند، اختلالات خلقی، اضطرابی، سایکوز،اختلالات شخصیت)،  شیوه های فرزندپروری (مستبد، طرد کننده وغاقل)، وضعیت اقتصادی نامناسب، عدم وجود حمایت اجتماعی، و در نهایت وضعیت نابسامان جغرافیایی والدین، می تواند به عنوان ریسک فاکتورهایی جهت ابتلای فرزندان به اختلالات روانشناختی عمل کند (تتی، 2011؛ ری آپرت، 2013؛ کیف، 2011) و علیرغم اهمیت این موضوع و تحمیل هزینه های هنگفت مالی و معنوی در سطح فردی و اجتماعی، لحاظ کردن آن در تصمیم گیری های اقدام به فرزند آوری به ندرت مورد توجه قرار می گیرد و اغلب زوجین بدون مشورت با کارشناسان روانشناسی و روانپزشکی  با استناد بر گفته ی بزرگترها "دیگه دیر میشه بچه بیارید" و یا "یکی دیگه بیاریم بچه مون تنها میشه" و یا " تبلیغات فرزندآوری" اقدام به فرزندآوری می کنند که هیچ کدام مبنای علمی ندارد. 

 دکتر سرگلزایی نه تنها توده را متهم به نادانی نمی کند بلکه برخی افراد تحصیل کرده را به دلیل بیان نظر شخصی به جای نظر علمی و مبتنی بر شواهد متهم به شیوع تفکر سلیقه ای و شخصی و پوپولیستی می کنند.

در ادامه در بیان ادله صحت نظرات عموم در رابطه با طرح زوج و فرد و نادرست بودن نظرات کارشناسان در مکزیک پرسش های زیر مطرح می شود که:

آیا دلایل مخالفت مردم در مکزیک به خاطر سخت شدن تردّد بواسطه زوج و فرد شدن بوده است یا اینکه آنها از قبل می دانستند این طرح به خاطر استفاده از ماشین دوم فرسوده شکست خواهد خورد؟ (به نظر اولین قسمت محتمل تر می آید)

یکی از نشانه های برخورد علمی با مسائل ابطال پذیری آن است. طبق متن، کارشناسان پس از ارزیابی اقرار به اشتباه خود کرده اند این نشان دهنده ارزیابی و باطل کردن فرضیه ی پیشین و تفکر علمی است .

در نهایت باید گفت، اگر همه نظرات شخصی مردم راجع به درمان دیابت را جمع می زدیم احتمال زنده ماندن بیماران دیابتی امری بعید بود، مگر با نظر جمع متخصین حوزه مربوطه.

 

مریم اسدی

روان درمانگر کودک
دانشجوی دکتری روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی

Andrea E Reupert, Darryl J Maybery and Nicholas M Kowalenko. (2013). Children whose parents have a mental illness: prevalence, need and treatment

Med J Aust 2013; 199 (3 Suppl): S7-S9. || doi: 10.5694/mja11.11200

Kiff, C. J., Lengua, L. J., & Zalewski, M. (2011). Nature and nurturing: parenting in the context of child temperament. Clinical child and family psychology review, 14(3), 251-301.

Teti DM, Cole PM. (2011). Parenting at risk: new perspectives, new approaches. J Fam Psychol.

T.me/drsargolzaei
#پرسش_و_پاسخ
#پوپولیسم

لینک مقاله پوپولیسم:
https://t.me/drsargolzaei/3007

لینک پرسش و پاسخ:
https://t.me/drsargolzaei/3170

با سلام خدمت استاد عزیز دکتر سرگلزایی و سپاس از رایگان بخشی دانش و بینش وسیعتان

در پرسش و پاسخ در مورد پوپولیسم یکی از خوانندگان کانال گفته بود که روشنفکران ایرانی خود گرفتار نوعی پوپولیسم هستند و برای اثبات این مدعا مثالهایی را ذکر کرده بود. اگر منظور ایشان این است که برای رد یا قبول یک امر بهتر است مزایا و معایب آن هر دو ذکر شود و نهایتا در مجموع نسبت به آن امر تصمیم گیری شود با ایشان موافقم. اما حتی در نوشته خود این مخاطب عزیز چنین امری مشاهده نمیشود. فرض کنیم قرص ضد بارداری ریسک فاکتور استروک ایسکمیک باشد و یا تعداد کم زایمان ریسک فاکتور سرطان پستان باشد. آیا این امر دلیل کافی برای مصرف نکردن قرص ضد بارداری یا توجیه کننده زایمانهای متعدد است؟ آیا نباید منافع و مضار هر کدام در نظر گرفته شود و بعد با توجه به کفه سنگین تر ترازو تصمیم گیری شود؟ با روش استدلالی این خواننده محترم باید به همگان توصیه نمود که سعی کنند هر چه بیشتر چاق شوند زیرا از معدود مزایای چاقی آنست که استخوانهای افراد چاق بدلیل تحمل دایمی وزن بالا کمتر دچار پوکی میشوند و بنابراین افراد چاق کمتر به عارضه استیوپروز مبتلا میشوند! 

Reference:

BONE chapter

Orthodontics, principles and techniques

Graber TM, et al

2011, Elsevier publications

اگر بنا بر همین یک دلیل توصیه به چاقی کنیم، حال با افزایش خطر بیماریهای قلبی عروقی و ...بر اثر چاقی چه کنیم؟

بگذریم از اینکه در بسیاری از امور بدلیل کمبود امکانات، مشکلات نمونه گیری، ملاحظات اخلاقی و ...نمیتوان 

Randomized controlled clinical trial 

انجام داد و صرف اینکه چنین تحقیقی در زمینه ای وجود ندارد نمیتوان تصمیم گیری در آن مورد را به تعویق انداخت و باید بر اساس مجموع اطلاعاتی که تا آن زمان در آن زمینه وجود دارد تصمیم گیری نمود، چه بسا گذشت زمان و پیشرفت علم و تجربه بشری در آینده نشان دهد که گاهی به خطا رفته ایم

فراموش نکنیم که فقط "دیکته نانوشته" است که غلط املایی ندارد...

ارادتمند

دکتر حسن نوروزی

متخصص ارتودنسی

T.me/dsargolzaei
#پرسش_و_پاسخ
#پوپولیسم

لینک مقاله پوپولیسم:
https://t.me/drsargolzaei/3007

لینک پرسش و پاسخ:
https://t.me/drsargolzaei/3170


استاد محترم با سلام و عرض ادب

باتشکر از درخواست ارسال دیدگاه راجع به موضوع پوپولیسم و داروهای ضدّ بارداری 

به پیوست مطالبی را در حیطه تخصصی خود خدمت شما ارسال می نمایم.


دکتر زهرا کیانی

استادیار فارماکولوژی
دانشکده پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

رفرنس:

فارماکوتراپی دیپیرو
فارماکولوژی گودمن-گیلمن
پزشکی مبتنی برشواهد: cochrane

•  داروهای ضدبارداری خوراکی از سال های قبل تاکنون مداوم  تغییر یافته و در حال حاضر به مقدار استروژن 35 میکروگرم و کمتر رسیده و باعث تحمل پذیری بیشتر و کاهش عوارض شده همچنین پروژستین ها نسل 3 شده که بدون عوارض اندروژنیک و یا آنتی آندروژنیک است و دارای عوارض کمتر اما اثر قوی تر است.

فواید طبق شواهد فعلی:

• کاهش ریسک کانسر اندومتر (40% در سال اول) 80% کاهش در 10 سال  و در قطع آن تا  بیش از  20 سال این اثر باقی می ماند.

• کاهش ریسک کانسر تخمدان (30% کاهش ریسک در 4 سال مصرف) (60% در مصرف 5-11 سال)

• بهبود نظم قاعدگی و کاهش آنمی

• کاهش علایم PMS

• کاهش ریسک فیبروآدنومای خوش خیم پستان

• کاهش ریسک کیست های تخمدان

• کاهش علایم اندومتریوز

• بهبود آکنه

آثار مضر طبق شواهد فعلی:

• افزایش ریسک سرطان سرویکال به دلیل عدم استفاده از  کاندوم و ویروس پاپیلوما

• افزایش ریسک تومورهای خوش خیم کبد

• افزایش ریسک سنگ صفراوی

• هایپرتانسیون و حوادث قلبی عروقی با دوز استروژن  بالای 50 میکروگرم و بیشتر (3%  افزایش)

• ترومبوامبولی از جمله سکته ایسکمیک با دوز بالای استروژن، هایپرتانسیون، میگرن، سن بالا، سیگاری بودن ، بی حرکتی طولانی ارتباط دارد که پس از قطع تا 4 سال همچنان بالاتر بوده (افزایش 1.2 برابری در فراورده های استروژن بالای 50 میکروگرم)

ناگفته نماند که ریسک سکته ایسکمیک در زنان در سه ماهه سوم بارداری تا 6 هفته پس از زایمان بالاتر از  دیگران است. (3  نفر در هر 100000 نفر) سایر عوارض بارداری مثل هایپرتانسیون و ... نیز مطابق شواهد علمی موجود وجود دارد.

اظهارنظر در خصوص آثار اجتماعی، اقتصادی و ... فرزندآوری را به متخصصین این رشته های واگذار می کنیم. 

T.me/drsargolzaei
#معرفی_کتاب

نام کتاب : #پوپولیسم_ایرانی (تحلیل کیفیت حکمرانی محمود احمدی نژاد )
نویسنده : #علی_سرزعیم
با مقدمه : #محسن_رنانی
نشر : کرگدن

ویلیام کورن هاوزر ، " جامعه توده ای " را مطلوب و دلخواه " پوپولیست ها " می داند . توده ای ها متناسب با ظرف شرایط و موقعیت ها ، شکل می گیرند . می توان به راحتی آن ها را با ترفندهای تبلیغاتی و ابزار سلطه ، همچون گفتمان های عوام گرایانه به این سو و آن سو کشاند .جامعه توده ای ، به اطلاعات تخصصی دسترسی ندارد ، اهل نقد و چانه زنی و چالش نیست ، منفعلانه و مطیعانه رفتار می کند ، شعار می دهد و با تحلیل های دلی ، شهودی و ساده انگاره ، اقناع می شود .
در چرایی این مسئله که مردم جامعه ای در سیر تاریخی خود همواره به توده ای شدن گرایش دارند و بدین وسیله بستر مناسبی را برای حکمرانی پوپولیست ها فراهم می کنند ، مباحث فراوانی مطرح شده است .
کتاب پوپولیسم ایرانی یکی از این منابع است که چگونگی شکل گیری عوام گرایی و پیامدهای آن را ، با نرم نویسی و سبک نوشتاری قابل فهم نشان مخاطبان می دهد . دکتر علی سرزعیم ، اقتصاد دان و استادیار دانشگاه علامه طباطبایی ، با استناد بر مفهوم عوام گرایی و منظر اقتصاد سیاسی ، جامعه شناسی ، اقتصادی و روان شناسی اجتماعی ، سیاست های مورد استفاده در دوره محمود احمدی نژاد را مورد تحلیل و واکاوی قرار می دهد .
وی نشان می دهد سیاستگذاران و حاکمان با چه ابزارهایی ، ائتلاف هایی از هواداران و صاحبان قدرت ایجاد می کنند تا با اتکا به آن سیاست های مورد نظر خود را به اجرا در آورند . و همچنین از چه شیوه های اقناعی ای برای توجیه تصمیم ها و سیاست های شان بهره می گیرند و هواداران را متقاعد می سازنند .
پوپولیسم ایرانی ، چارچوبی نظام دار از فعالیت ها و اقدامات رییس جمهور تاریخی ایران را به تصویر کشیده و دلایل ناکار آمدی سیستم و رسیدن به بن بست توسعه را با استفاده از چارچوب نظری پوپولیسم تبیین و کالبد شکافی می کند .
در فصل اول کتاب ، نویسنده پرسش هایی را که قرار است در این اثر به آن پاسخ داده شود و رویکردهای نظری برای پاسخ دادن به آن ها را ارائه می کند . سرزعیم معتقد است برای پاسخ به ابهاماتی مانند " چگونه محمود احمدی نژاد توانست حمایت سیاسی را برای اجرای سیاست هایش کسب کند ؟ یا چرا بسیاری از سیاست ها با وجود این که غلط از آب در آمدند ، ادامه یافتند ؟ " نیازمند چارچوب نظری هستیم . چرا که نمی توان به این دست پرسش ها ، عوامانه پاسخ داد و آن ها را در دورهمی ها و میهمانی ها به چالش کشید . واقعیت اجتماعی پدیده بسیار پیچیده ای است که متغیرهای زیادی در علل پیدایش آن نقش دارند . بنابراین نمی توان از نظام علت و معلولی مشخصی برای تبیین آن ها استفاده کرد .
از این رو کتاب در نخستین فصل با تبیین پدیده ها از منظر عوام گرایی آغاز شده و با استناد بر چارچوب نظری دیگری مانند نظریه های " بیماری هلندی ، اثر آزمندی و شومی منابع " ، خواننده را در فهم بهتر سیاستگذاری اقتصادی مخرب سال های 84 تا 92 که ایران از رشد سرشار در آمد نفت و منابع هنگفت بهره مند بود ، یاری می دهد .
در فصل دوم ، سناریوی زندگی محمود احمدی نژاد از تولد تا رییس جمهوری روایت شده است . این که چگونه بخش مهمی از قصه تاریخی هشت ساله ایران با زیر ساخت های شخصیتی و نظام فکری وی نوشته شد . در فصل تبلیغات سیاسی انتخابات 1384 ، نویسنده نشان می دهد که چگونه عملیات روانی احمدی نژاد در دوره تبلیغات از اجزای مختلف فرهنگ سیاسی مردم ، بهترین بهره را برد تا کاندیدای مورد نظر را در بهترین موقعیت قرار بگیرد .
شیوه حکمرانی و مدیریت نهاد دولت احمدی نژاد با مبتنی بر مبارزه با نهادهای دولت مدرن ، بی مهری به نظام کارشناسی و تخصصی ، انتصاب های رفاقتی ، سفرهای استانی و پروژه های نیمه کاره قرار ، از مباحثی است که نویسنده در فصل چهارم کتاب به آن پرداخته است .

https://drsargolzaei.com/images/mbooks/popoc387e2b98f28e590d3c9f5329f89090e.jpg
پوپولیسم چیست ؟

#پوپولیسم

بررسی چیستی " پوپولیسم " توسط اساتید و دانشجویان این حوزه در نخستین کارگاه نقد
نخستین جلسه از کارگاه نقد " مقدمه ای در باب پوپولیسم " با شرکت دانشجویان گروه نقد و اساتید این حوزه ،روز جمعه، مورخ سوم خرداد ماه، در "موسسه فرهنگی آفتاب مهر " برگزار شد . دکتر محمد رضا سرگلزایی روان پزشک، دکتر رضا عاصی اقتصاددان و دکتر نظام بهرامی کمیل جامعه شناس از جمله اعضای حاضر در این نشست بودند .
در نیمه نخست این جلسه سه ساعته ، فصل اول از کتاب "مقدمه ای بسیار کوتاه در باب پوپولیسم " ، نوشته "گاس موده و کریستوبل رویرا " ، با عنوان " پوپولیسم چیست ؟ " توسط مریم بهریان ، دانشجوی دکتری روان‌شناسی ارائه گردید . در این ارائه سی دقیقه ای به سرفصل‌هایی مانند " پوپولیسم چیست و در سیاست های معاصر چه نقشی دارد "، "پوپولیسم و ارتباط آن با دموکراسی "، "پوپولیسم به عنوان یک مفهوم ، یک سندرم ، یک پدیده یا یک ایدئولوژی" و " دیدگاه های رایج در باب پوپولیسم " پرداخته شد .
وقتی می گوییم پوپولیسم دقیقا از چه حرف می زنیم ؟

برای مطالعه ادامه مطلب لطفا به لینک زیر در سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:

ادامه مطلب‌ را بخوانید
مقاله

#مقاله

#پوپولیسم

«پوپولیسم» را به اشکال مختلف تعریف کرده‌اند؛ من اگر بخواهم پوپولیسم را در یک عبارت کوتاه بیان کنم آن را نظام فکری‌ای می‌دانم که بر فضیلت بی‌سوادی پای می‌فشارد! پوپولیست‌ها هم عوام‌‌زده‌اند، هم عوام‌فریب! آن‌ها به زبان توده‌های کم‌سواد سخن می‌گویند و توده‌های کم‌سواد را در مقابل طبقه باسواد و نخبه تهییج و تحریک می‌کنند.
پوپولیسم همان‌طور از ریشه لغوی‌اش (Popular) برمی‌آید، ادعای «مردمی‌ بودن» دارد ولی کدام مردم؟ مردمی که نگاهی غیرکارشناسانه، بدوی، روزمره و عرفی-عادتی-عاطفی به همه چیز دارند!
گرچه پوپولیسم در عرصه سیاست نمودهای وسیعی دارد ولی من می‌خواهم در این یادداشت از نمودهای غیرسیاسی پوپولیسم سخن بگویم. هرکدام از ما به درجاتی دچار پوپولیسم هستیم؛ هروقت که نظر «عوامانه» را به نظر «کارشناسی» و «تخصصی»، ترجیح می‌دهیم یک پوپولیست هستیم!

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روان‌پزشک

برای مطالعه متن کامل‌ مقاله بالا لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر‌ سرگلزایی مراجعه بفرمایید:

از اینجا بخوانید
مقاله

#مقاله

#پوپولیسم

«پوپولیسم» را به اشکال مختلف تعریف کرده‌اند؛ من اگر بخواهم پوپولیسم را در یک عبارت کوتاه بیان کنم آن را نظام فکری‌ای می‌دانم که بر فضیلت بی‌سوادی پای می‌فشارد! پوپولیست‌ها هم عوام‌‌زده‌اند، هم عوام‌فریب! آن‌ها به زبان توده‌های کم‌سواد سخن می‌گویند و توده‌های کم‌سواد را در مقابل طبقه باسواد و نخبه تهییج و تحریک می‌کنند.
پوپولیسم همان‌طور از ریشه لغوی‌اش (Popular) برمی‌آید، ادعای «مردمی‌ بودن» دارد ولی کدام مردم؟ مردمی که نگاهی غیرکارشناسانه، بدوی، روزمره و عرفی-عادتی-عاطفی به همه چیز دارند!
گرچه پوپولیسم در عرصه سیاست نمودهای وسیعی دارد ولی من می‌خواهم در این یادداشت از نمودهای غیرسیاسی پوپولیسم سخن بگویم. هرکدام از ما به درجاتی دچار پوپولیسم هستیم؛ هروقت که نظر «عوامانه» را به نظر «کارشناسی» و «تخصصی»، ترجیح می‌دهیم یک پوپولیست هستیم!

#دکترمحمدرضاسرگلزایی_روان‌پزشک

برای مطالعه متن کامل‌ مقاله بالا لطفا به لینک زیر در وب‌سایت دکتر‌ سرگلزایی مراجعه بفرمایید:

از اینجا بخوانید